Alleen met fiets in donker?

Ehm

ik zou ze halen en brengen, doe ik ook zelf met onze zoon van 17 er moet maar wat gebeuren onderweg id nacht/avond...

Geen haar op mijn hoofd

die er aan zou denken om haar alleen te laten gaan. Maar ik ben nogal bang aangelegd. Soms gaat ze naar vriendin 's avonds. Moet ze over een verlicht fietspad en niet langs een bos. Ook zo'n 3 km. Direct smsen als ze er is. Ik vind het niets. Maar ja, soms moet je wel.
Ze is 17

Sms en bij vertrek

Hier sms't dochter in principe als ze wegfietst bij sporten. Dan weet ik dat ze op een bepaalde tijd thuis kan zijn en maak ik me minder zorgen dan als ik uitga van de eindtijd van sporten. Ze blijven namelijk heel vaak nog even kletsen en dan had ik in mijn hoofd al allerlei rampen verzonnen als ze laat thuis kwam ... ;0) (ben ook een beetje overbezorgde moeder blijkbaar)

Hoe druk

is het op dat stukje weg dat ze moet fietsen? Rijden er meer fietsers of fietsen ze daar alleen.
Hier mag dochter van 16 na ongeveer 20.00 uur niet meer lange, eenzame stukken door het donker fietsen. Door een drukkere woonwijk mag weer wel, langs een bos weer niet.
Er is inderdaad snel iets gebeurd, en hoewel ik de laatste tijd weinig van dit soort vervelende verhalen lees komt het nog steeds voor. Het zal jou dochter maar zijn.

Zelfstandigheid en vertrouwen

Je dochter van 14 gaat trainen in een sporthal. Ik neem aan niet in haar eentje, dus ik zou er in de eerste plaats op inzetten dat ze anderen zoekt met wie ze samen kan fietsen. Desnoods fiets (!) je haar het laatste stukje dat ze alleen moet tegemoet. Dat helpt meet bij het ontwikkelen van zelfstandigheid en zelfvertrouwen dan haar brengen en halen met de auto.

Wanneer vindt je alleen en donker minder gevaarlijk? Met 16? Met 18? Met 21? Ik ken leeftijdgenoten (...) die nog steeds niet alleen durven en dat lijkt me toch geen goede ontwikkeling.

Er gebeuren vervelende dingen, soms. Statistisch gezien maar weinig. Het is erg naar en verdrietig als jij de persoon bent die dat betreft, maar wees realistisch, een ongeluk/incident is altijd mogelijk. Zelfvertrouwen en zelfredzaamheid ontwikkelen zijn van groot belang. Je kind laten opgroeien met het gevoel dat de grote wereld per definitie gevaarlijk is in het donker is niet zo verstandig.

Goed licht.
Doorfietsen.
Altijd beltegoed hebben.
Zo mogelijk fietsgezelschap.
En je houden aan gemaakte afspraken met thuis.

Isabella ? en tonny

ja ,ik ben het ook met Tonny eens,als je duidelijke afspraken maakt met je dochter,vergroot het haar zelfvertrouwen ook.
Hier gaat 14 jarige smorgens op de fiets naar school,om half 8 is het hartje winter nog donker,en ze moet ook langs een *eenzaam* stukje weg.Ook s,middags als ze om 17.00 terug fietst is het alweer donker.

Isabella? jouw 16 jarige mag na 20.00 uur niet alleen fietsen op lange eenzame stukken?besef je wel dat door de stad fietsen net zo gevaarlijk kan zijn?
En vanaf welke leeftijd mag ze dat wel? want als ze 25 is,kan er ook nog steeds iets gebeuren.

Tja

Ik vind dat vanaf het VO het standaard halen/brengen wel een beetje afgelopen moet zijn. Niet alleen voor m'n eigen gemak, maar zeker ook voor de zelfstandigheid van het kind en niet de vanzelfsprekendheid dat voor elk ritje de auto wordt gepakt.
Uiteraard is het anders 's avonds laat. Na een schoolfeest dat om 11 of 12 uur is afgelopen, vind ik het anders voor m'n brugklasser. 's Avonds laat op die leeftijd vind ik niet kunnen. Maar aan het begin van de avond is toch een ander verhaal. Je zou inderdaad kunnen overwegen op het eerste stukje bos mee te fietsen en haar tegemoet te komen op de terugweg. Op de fiets dan wel!
Gr. Bibi

Volgens zedenrecherche

vinden de meeste zedendelicten in de zomer plaats. Heeft te maken met de buitentemperatuur....
groeten albana

P, natuurlijk is dat iets anders

Een kind van 16 is lang niet zo zelfstandig als een volwassene van 20 of 24. Als puber wordt je veel sneller overrompeld door de situatie, je neemt eerder de verkeerde beslissing en je kunt de gevolgen van je acties minder goed overzien. Heeft allemaal te maken met volwassen worden, zie al die ondezoeken van het puberbrein.
Of je er hetzelfde uitziet maakt niet uit. Het gaat erom wat je uitstraalt en hoe je reageert als er iets gebeurt.
Natuurlijk geldt dit voor jongens ook, maar die worden op straat wel minder snel aangerand of verkracht.

Idem

Zit al de hele tijd moed te verzamelen maar bericht van amelie helpt me. Ik was 14. En we fietsten met z'n drieën. Dus dat gezelschap maakt niets uit. Jullie denken toch hopelijk niet dat 2 of 3 pubermeisjes partij zijn voor een kwaadwillende man? Dat beltegoed helpt? Wees voorzichtig. Het beschadigt voor het leven.

Misschien moeten

Vrouwen wel helemaal niet meer buitenshuis komen....? Want ook volwassen vrouwen worden verkracht? Of eigenlijk is in huis ook niet veilig, de incestcijfers zijn in vergelijking met verkrachtingscijfers vergelijkbaar.
Misschien moeten we ze allemaal maar opsluiten? Of zou zo'n nihab toch geen gek idee zijn?
Zien jullie zelf dan niet hoe je je laat 'beperken' door (ook nog 's onterechte) onveiligheidsgevoelens?
Want zulke nare ervaringen kunnen écht overal plaatsvinden. Ook overdag en ook in bewoond gebied.
Zoals jullie praten lijkt me een nihab en verder op de slaapkamper je leven doorbrengen het beste.
groeten albana

Angst

Ja iedereen heeft angsten, maar het is de kunst die niet over te brengen op je kinderen. Best lastig soms, maar dat probeer ik in dit soort kwesties wel altijd voor ogen te houden .

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Amelie -nu anoniem

Ik was 13.Brugpieper.Het is een ervaring die als je het niet meegemaakt hebt,dat je er geen benul van hebt.Dat merk ik heel vaak aan de reakties die je hoort op'nare ervaring'verhalen.Fijn dat jullie reageerde.Alleen al het gevoel dat, ook op dit forum ,ik niet de enige ben.

Une femme

Dat is zeker zo.Het is niet zo dat mijn dochter niets mag,ik moet me juist vaak over mijn angst heenzetten,ik beswef heel goed dat ik haar er niet altijd tegen kan beschermen,als je op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats bent en je komt zo een gek tegen heb je pech.Ze weet ook niet dat ik dit heb meegemaakt.Omdat veel meisjes niet door het bos mogen vindt ze dat ook niet vreemd,ik ben hier,waar wij wonen, geen uitzondering.
Helaas weet ze wel de reden waarom ze niet door het bos mag,dat heb ik haar niet hoeven te vertellen,er was simpelweg weer iets gebeurt,meisje was een jaar ouder dan zijzelf toen,maar toen werd haar veel duidelijk.En het gebeurt niet vaak,maar het gebeurt wel.

Effe anoniem en nu anoniem

Bedankt voor jullie reakties. Heb me ook afgevraagd of het wel verstandig is om te reageren aangezien mijn reaktie door emotie gekleurd is. Ik ben me er terdege van bewust dat ik misschien wel een bepaalde angst overbreng op mijn dochter, en angst is nu eenmaal een slechter raadgever, maar in dit geval neem ik echt geen risico.

Natuurlijk mag iedereen zelf bepalen wat hij/zij vindt dat wel of niet veilig is, maar de opmerking over de nihab is m.i. nogal flauw.

En inderdaad, een mobiel, goede verlichting, tijdsafspraken voorkomen natuurlijk geen aanrandingen e.d., dat is echt schijnveiligheid.

Eigen ervaring

Het spreekt voor zich dat je een eigen ervaring met aanranding / verkrachting nooit zult kunnen 'skippen' in het opvoeden van je kinderen; zoiets gaat zo diep, dat kan niet anders, dat draag je mee.

Tegelijk is een dergelijk ernstig incident gelukkig een uitzondering. Net zoals verkeersongelukken uitzonderingen zijn. Als je je kind haalt en brengt met de auto, is dat ook geen garantie op veilig uit-en-thuis. 100% veiligheid bestaat niet.

Zelf heb ik tweemaal iets vervelends beleefd op gebied van aanranding, beide keren op klaarlichte dag. Gelukkig niet zo ernstig als de anderen die hier hun ervaring aanstipten, maar zoiets blijf je onthouden.

En tóch is het belangrijk je kind met zelfvertrouwen én goede afspraken (en liefst gezelschap) op weg te 'laten gaan. Niet door een donker bos, kies een route waar je (met een smoes) ergens kunt aanbellen als er wat is. Je weet als ouders zelf hoe afgelegen een route is.

Even wat anders.
Wat vinden jullie van parkeergarages bij avond? Hoe veilig voelen die?

Veiligheid..

Hoi

Ook nog even een reaktie...

Lhena, ik denk dat jij zelf moet bepalen wat je wel of niet wilt. Anderen kunnen van alles roepen of zeggen dat je je kind vrijer moet laten, maar als jij je er totaal niet prettig bij voelt, NIET DOEN !!

Ik ben zelf op mijn 16e op weg naar de sporthal ook aangerand. Was donker, uurtje of 7 (dus vroeg !) en 't was op een rustig stukje langs sportvelden. Erger is waarschijnlijk voorkomen doordat er een mevrouw aan kwam fietsen die zich met het voorval bemoeide, daarop koos de aanrander het hazenpad. Al met al een vervelende ervaring.... Ik was toen AL 16, maar als die figuur de kans had gehad was 't nog veel vervelender afgelopen. Mijn leeftijd had er dus duidelijk NIKS mee te maken, wel het feit dat het een mooie plek was om een meisje te pakken (even grof gezegd).
Het was een eenzaam stukje waar geen huizen in de buurt waren.

Mijn dochter is 12 jaar en mag bijv. met een vriendinnetje naar jazzballet fietsen. Na afloop van de les ('t is dan donker) haal ik beide meiden op.
Eveneens een wat eenzame route met ook o.a. een stukje langs voetbalvelden en een school waar rond die tijd ook niemand meer aanwezig is.
Ik zie om me heen dat iedereen er anders mee omgaat.

Mijn nichtje van 13 gaat 's avonds ook alleen naar voetbaltraining, een vriendinnetje van dochter (11 jr.) fietst 's avonds ook vrolijk overal naar toe.
Anderzijds ken ik ook een meisje van 17 die ook naar de sportclubjes wordt gehaald en gebracht.

Het is dus afhankelijk van zoveel zaken zoals;
leeftijd van het kind
soort kind (zelfstandig of onzeker bijv.)
de te fietsen route
alleen of met anderen fietsen
tijdstip van de fietstocht
en je eigen gevoel hierin..

Nooit negeren !!! Als het even mee zit kunnen ze hun leven lang overal naar toe fietsen, dus ik vind 13 jong genoeg voor halen en brengen.

Is een compromis mogelijk ? Bijv. samen naar de les fietsen en na afloop door jou worden opgehaald ??
(ik noem maar een idee)...

Ik hoop dat je er samen met je dochter uitkomt !

gr. Annie

Hè albana

Moest dat nou, die reactie?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Tonny

Een parkeergarage,dat ligt eraan,ik kom er in 2,de eerste is boven een winkelcentrum,druk,licht,overzichtelijk,zichtbaar toezicht.Daar heb ik geen enkel probleem.andere pakeergarage is ondergronds,grijs,laag,geen toezicht en niet druk,dus ik vind hem eng,maar gebruik hem wel.Een trappenhuis waar ik alleen loop en er komt iemand aan vind ik ook eng.Of als ik met de hond ga wandelen en ik kom dan een man tegen,vooral als hij geen hond bijheeft.Of als ik in gedachte ben en iemand pakt me dan ineens vast,aan m'n schouder of rond m'n middel.Dan verstijf ik blijkbaar,heb ik zelf niet eens door.
Maar ik doe het wel.Zo mag mijn dochter in het dorp wel op de fiets naar een vriendin,ook als het later is.als ze uitgaat gaan we ze niet halen en wegbrengen.Dat mag ze ook.Mijn dochter was 12 en had een zwemfeestje ,de andere dag werd ik gebeld door een moeder die helemal oververhirr was omdat 1 van de jongens aan de borstjes had gepakt van mijn dochter.Ik vertel dat ik nog van niets weet en dat ik haar terugbel.Mijn dochter legt me uit dat de moeder zich aansteld ,dat het niets was,dat de jongens elkaar aan het uitdagen waren,wie durft er aan de borstjes van .......te pakken en 1 knul had zich willen bewijzen.Mijn dochter zei ook,juist omdat hij het was,hij zou zoiets nooit zomaar uit zichzelf doen,wist ik dat de andere knullen hem uitgedaagd hadden.Mam,niets gebeurd....ik maak me om zoiets dan ook geen zorgen,snap je,wat er gebeurd is beheerst niet mijn leven.Maar het is er wel,de angst,die raak ik niet helemaal kwijt en soms geheel onverwacht is die er,ook niet altijd.Ik ga volgens mij niet overdreven beschermend met mijn dochter om.Maar misschien meer voorzichtig dan een ander,hoewel ik ook weet dat het niet alleen eenzame bospaden zijn waar iets kan gebeuren,maar waarom zou ik haar daar alleen laten fietsen als ik het niet wil en het anders kan.

Ze mag wel in een grote groep,maar niet met nog 2 meisjes.Hier gaan ze soms met een grote groep naar een ander dorp,dan gaan ze wel door dat bos,dat mag,zelfs 's nachts,dan zijn er ook jongens bij.Maar 3 meisjes alleen op de fiets,echt niet.Maar in een groep van prima.We hebben ook duidelijk de afspraak dat als de groep eerder weg is,haar vergeet of soms nog ergens anders heengaat en zij heeft geen zin,dat ze belt.Dan gaan we haar halen.

Ach, er zal geen onderzoek naar gedaan zijn, denk ik zo, dus onderbouwen wordt moeilijk. Het is misschien ook niet goed uitgedrukt dat het risico even groot is. Maar ik kan uit eigen ervaring vertellen dat gezelschap geen veiligheid biedt. ik wil er niet over uitwijden maar het is echt niet moeilijk om als volwassen man een meisje van 14 aan te vallen en 2 andere meisjes verstijfd van angst te laten toekijken. dat mensen zich daar niets bij kunnen voorstellen en de illusie hebben dat gezelschap veiligheid biedt, geeft alleen maar aan dat ze inderdaad geen idee hebben van de kracht en het geweld en de gemeenheid en de doodsangst. En van de inventiviteit va dit soort monsters. En dat is goed, het siert mensen die geen idee hebben. Ik word daar altijd een beetje door getroost. De meeste mensen zijn niet zo.

Amelie en effe anoniem

Gek hè, het komt vandaag allemaal weer een beetje boven maar toch vind ik het fijn om jullie reacties en die van de meeste anderen te lezen. Het voelt inderdaad of je niet alleen bent. Ik heb zelf geen dochters en ik vraag me wel eens af hoe ik hiermee omgegaan zou zijn. Ik probeer m'n zoons niet op te voeden met mijn angsten maar dat zal heus niet altijd even goed lukken. Laatste zei oudste toen ik zat te zenuwen dat jongste nog niet thuis was: Maar mam, wat kan er nou gebeuren!? Ach ja.

Tonny en annie

Ik wil ook even op jullie reageren want ik vind jullie reacties zo goed en genuanceerd terwijl jullie toch ook angsten moeten uitstaan om jullie dochters. de vergelijking met verkeersongelukken schoot mij ook te binnen. met verkeersveiligheid ga ik (te) makkelijk om, dan denk ik dat het zo'n vaart niet zal lopen. lekker consequent hè?
Parkeergarages vind ik niet direct heel bedreigend maar ik heb gewoon wat moeite met situaties en plekken waar weinig mensen zijn, dus ik voel me er niet veilig. Maar zoals effe anoniem ook zei; het beheerst niet m'n leven dus ik ga dat soort situaties niet uit de weg. Ik ben gewoon alleen blij als ik eruit ben!

Ja dat moet

De kans op een daadwerkelijk incident m.b.t. zeden (daar zit álles bij in inclusief incest en huiselijk geweld) is 1 op de 10.000, een verkeersongeluk komt veel vaker voor: 1 op de 4000!!!!
Dus zelfs als je wat hebt meegemaakt (zoals mijn jongste) moet je realistisch zijn en proberen de werkelijkheid te zien. En je eigen angsten die je natuurlijk altijd met je mee draagt proberen niet op je kinderen te projecteren.
Ik denk ook dat je als 'vrouw' zijnde sterker staat als je niet door allerlei angsten waarmee je bent opgevoed wordt bevangen mócht het gebeuren. En dat je véél kwestbaarder bent als je niet tot zelfstandige zelfverzekerde vrouw bent opgevoed niet alleen in deze situaties, maar in een heleboel andere ook.
groeten albana

Natuurlijk

Maak je je zorgen. En dat blijft. Mijn oudste is ruim 21 en woont op zichzelf. Die fietst en treint naar trainingen op de onmogelijkste tijdstippen en altijd langs enge donkere weggetjes/stations enzovoort. Maar ja. Wat moet je dan? Binnen blijven zitten? Voor altijd en eeuwig? Ik geloof in het verdunningsprincipe. Als Een Enge Man ronddoolt en mijn dochter is de enige buiten omdat zij wél gaat en de rest zit huiverend achter slot en grendel, dan is zij de pineut. Als nou iedereen gewoon zijn huis uitkomt en doet wat-ie wil doen, dan zijn er te veel mensen om mijn dochter heen voor de Enge Man.

Tirza