Als het uitgaat-etiquette
Dochter heeft lang verkering gehad met een leuke jongen. Hij kwam hier bijna vijf avonden per week, en was daardoor een gezinslid geworden. De hele familie had hij leren kennen, grootouders, ooms en tantes.
Dochter kwam ook wel bij zijn thuis, bleef er weleens logeren, en ging met die familie ook weleens uit eten of een weekendje weg.
En nu is het dus uit. Reden maakt voor mijn vraag ook verder niet uit. Maar: moet ik, als moeder, nog iets doen richting zijn ouders? "Bedankt voor de gastvrijheid"- zoiets? Of houdt het contact tussen mij en zijn ouders ook zomaar op? Ik weet werkelijk niet of ik iets moet doen, of juist niks. Wie heeft ervaring?
Vorig jaar
Vorig jaar had ik deze situatie ook voor het eerst aan de hand. Wij konden het eigenlijk heel erg goed met de ouders van inmiddels ex vinden en ik vond het in die zin oprecht jammer dat de verbroken verkering een einde aan het contact maakte, maar dat dat moest gebeuren vond ik vanzelfsprekend. Ik heb nog een tijdje via Facebook contact gehad met de moeder van ex, ook omdat mijn dochter en ex nog een poosje hebben geprobeerd om als vrienden door te gaan, maar dat voelde na een aantal maanden ook niet meer goed. Dus ik heb haar 'ontvriend'. Het is niet de bedoeling, vind ik, dat wederzijdse familie contact houdt met elkaar als een relatie over en uit is. Tenzij er kinderen in het spel zijn, maar dat is bij jou nog niet het geval. In ons geval ontwikkelde ex-vriend zich op een manier die mijn dochter niet bepaald kon waarderen, dus ze zat ook echt niet te wachten op een zijdelings contact via mij.
Je hoeft die andere ouders echt nergens voor te bedanken vind ik. Jullie zijn door het toeval in elkaars leven gekomen en dat eindigt nu weer. Jammer, verdrietig misschien, maar je bent elkaar niets verschuldigd.
tja, goeie vraag.
Je dochter/zoon heeft verkering, je krijgt als ouders ook een bepaalde band met de desbetreffende ouders. En dan gaat het uit. Ik zou zeggen: doe wat je hart je ingeeft. Stuur die ouders gerust een mooie kaart, waarin je benoemt een goede herinnering te zullen hebben aan de voorbije periode en dat je hun dochter/zoon alle goeds wenst voor de toekomst. Maar goed, iets dergelijks doe je alleen als de verhoudingen plezierig zijn en je bent inderdaad niets verplicht.
Meestal blijft het allemaal wat 'in de lucht hangen' allemaal. Net wat Kaaskopje schrijft, als er geen kinderen zijn, dan verwaait het contact. En zo moet dat ook gaan.
Sterkte ermee.
Bedankt
Goed, dat is nu dan duidelijk, ik hoef niks te doen. Behalve dan dochter troosten en het nieuwe evenwicht weer hervinden in ons gezinnetje.
Tsja, met grote kinderen sta je ook steeds voor nieuwe problemen, en het soms lastig steeds goed te handelen. Bedankt voor jullie advies!
xxx
Fennyxx
Ja dat is zo. Relaties, hoe om te gaan met geldzaken waar ze meer en meer zelf verantwoordelijk voor zijn, studie, werk, woonruimte, enzovoorts, zijn onderwerpen waar je nu meer en meer mee te maken krijgt, zonder dat je er nog veel zeggenschap over hebt. Het proces op zich is mooi om mee te maken, maar de ouderlijke zorgen worden er niet minder om.
Ouderlijke zorgen
Mijn vader zaliger zei altijd over kinderen: "Als ze klein zijn, dan kan je ze wel opeten. Als ze groot zijn, denk je, had ik het maar gedaan." En dat allemaal in onvervalst Gronings...
Toevallig
... laatst iets dergelijks aan de hand gehad hier, na bijna 2 jaar verkering uit. Er is nog 1x telefonisch contact geweest tussen de ouders van 'hem' en ons, op initiatief van de vader van de jongen. Die belde de dag nadat het uit ging even op om te vragen hoe het met dochter was nu, en dat vond ik erg lief.
Tot nu toe hebben we verder niets gedaan, weet ook niet of dat nog gaat gebeuren. Maar met kerst zal ik bv. zeker wel een kaartje sturen.
