
Arawen
21-09-2012 om 13:56
Ander drama en waarschuwing voor ouders
In de categorie 'daar waar je als ouders bang voor bent', iets anders dan de draad hierboven: mijn zoon van 12, sinds 2 weken op de middelbare school, is afgelopen dinsdag overvallen door 2 'grote jongens' (zijn woorden).
Hij was onderweg naar huis van school, met de fiets, rugzak op de rug. Rond half 4 's middags, op een fietspad langs een watertje dat door een woonwijk slingert maar waar op dat moment nou net even niemand was. Een van de jongens sprong voor zijn fiets, hij probeerde om de jongen heen te fietsen maar dat lukte niet; de jongens grepen zijn stuur vast en gooide hem om. Hij dacht heel naief dat ze hem aan zijn rugzak omhoog wilde helpen maar in plaats daarvan trokken ze de rugzak van hem af en renden weg. Gelukkig kwam er toen net een buurtbewoonster aan die haar hond kwam uit laten. Zij heeft zoon overeind geholpen en heeft hem mee naar huis genomen. Daar mocht hij wachten tot ik bij hem kon komen.
Toen ik arriveerde belde de politie al; zijn rugzak was gevonden en op het bureau ingeleverd. Samen met hem ben ik aangifte gaan doen, de politie nam de zaak heel serieus op en heeft hem van alles gevraagd. Helaas kon hij de jongens niet goed omschrijven, dus de 'pakkans' acht ik erg klein. Ze adviseerden me zijn verwondingen (schrammen en schaven op zijn ellebogen, kapotte knieen en blauwe plekken) te fotograferen voor het dossier.
De inhoud van de rugzak, zo'n gloednieuwe Eastpak, bleek tot onze verbazing nog geheel intact. Zelfs onze huissleutels en de netbook van school zaten er nog gewoon in.. alleen de inhoud van zijn portemonnee ontbrak. Bankpasje en EUR 10 aan contant geld.
Dat die netbook er nog in zat verbaasde ons nog het meest.. maar volgens de politie gaat het die jongens daar niet om. Ze azen op blackberry's, Iphones/Ipod en andere dure gadgets die ook jonge tieners, brugklassertjes, tegenwoordig zich hebben.
Zoon herstelt nu van de schrik, vooral mentaal, want zijn verwondingen vallen gelukkig mee. Zijn alleen van het vallen met de fiets; goddank hebben de jongens hem niet gestompt of geslagen, of bedreigd met een mes of zo.. tjonge.. wat je als moeder allemaal niet bedenkt als de van de werk naar huis sjeest in zo'n geval.. Zoon staat gelukkig niet stil bij al die mogelijkheden.
Gisteren hebben we een grote bos bloemen gebracht bij die geweldige mensen die hem hebben opgevangen en bij de mensen die zijn rugzak vonden en direct naar het bureau hebben gebracht. Dank zij hen is zoon's wereldbeeld niet al te zeer verduisterd hierdoor.
Vanochtend is hij weer naar school, op de fiets, met een vriendje uit de buurt die op een andere school zit bij zijn school in de buurt. Helaas geen klasgenoten die bij ons in de buurt wonen, zoon fietste toen dus alleen. Maar ja, dat heeft zijn broer ook 5 jaar lang gedaan, zonder 1 enkel incident.... We vertrouwen het nu niet meer en regelen dat hij voorlopig samen fietst.
Heel verhaal, dat ik dan toch maar deel als waarschuwing voor andere ouders.

FayW
21-09-2012 om 14:39
He bah
Wat ontzettend akelig en rot voor je zoon!
Maar de waarschuwing aan andere ouders begrijp ik niet. Dit zijn van die dingen waar je helemaal niets tegen kunt doen. Je kind zal toch naar school, sport of iets anders moeten. Altijd zorgen dat er iemand meefietst gaat niet lukken.
Begrijp wel dat de schrik er nu flink in inzit, maar hij zal toch een keer weer alleen moeten fietsen,
Sterkte.

Jesse_1
21-09-2012 om 21:26
Jee arawen
Wat zullen jullie allemaal geschrokken zijn! Dat verwacht je toch ook niet.
Hopelijk is je zoon niet te erg 'beschadigd' hierdoor. Ik vind het heftig hoor.

Kaaskopje
22-09-2012 om 00:20
Ach wat naar
Wat akelig voor je zoon dat dit gebeurd is. Het zal vrees ik nog een hele tijd duren voor hij zich weer veilig voelt. Zo misselijk! Wens hem maar sterkte en jij ook natuurlijk veel sterkte. Ik weet helaas hoe het is als je kind wordt aangevallen en in jouw geval overvallen en dat gaat je niet in de koude kleren zitten.

Lizelot
22-09-2012 om 10:17
Arawen
Wat ellendig dat je zoon dit meegemaakt heeft.Hopelijk slaat hij er zich goed doorheen.Bah,je moet je kinderen loslaten,maar wil ze ook beschermen tegen nare dingen.Jammer dat dit niet altijd kan.Veel sterkte!!!

tonny
22-09-2012 om 11:33
Wat een naar verhaal!
Zou er niemand zijn die dit heeft zien gebeuren? Het lijkt me goed als die jongens achterhaald worden, dit is toch afschuwelijk.
Veel sterkte, het lijkt me een heel nare toestand. Fijn dat er ook mensen waren die hielpen, dat helpt een beetje.

Arawen
24-09-2012 om 11:27
Tips
Dank allemaal. Zoon lijkt zich ondertussen goed herstelt te hebben, ook mentaal. Ik denk dat vooral het feit dat hij gelijk zo geweldig op is gevangen door die mensen er voor gezorgd heeft dat dit gebeuren geen al te grote impact op hem heeft. Hij is inmiddels ook al weer in z'n eentje over dat bewust pad gefietst.. ik vond 't best dapper van 'm..
Wat ik aan waarschuwing hier mee wilde geven, was dat er vooral geaasd wordt op Blackberry's en andere dure telefoons en gadgets. Leer je kind dus deze niet openlijk te gebruiken als ze bv op een fiets zitten. Politie vertelde dat er genoeg gevallen bekend zijn van telefoons die uit handen gerukt worden. Verder dat ze alles gelijk moeten afgeven als dat wordt gevraagd. Dat zei de politie ook. Niets is kostbaarder dan je gezondheid. En verder mobiel en portemonnee op je lijf dragen en niet in de rugzak..

anoniem
27-09-2012 om 16:26
Vroeger ook
Bah wat akelig.
Ik heb ook zoiets meegemaakt als twaalfjarige. In mijn geval waren het jongens die de intentie hadden een zedendelict te gaan plegen. Ik werd op een paadje achteraf gecornerd door een groepje ong. zestienjarigen en kreeg de opdracht om in de bosjes mijn kleren uit te trekken.
Ook in mijn geval kwam er heel snel hulp van een buurtbewoonster met hond. Ik heb nog geen schrammetje opgelopen. Maar ben nog jaren en jaren en jaren bang geweest, alleen op de fiets. Minstens tot mijn twintigste schrok ik me wild, elke keer als ik werd ingehaald op de fiets als ik alleen was. Wat toch bijna dagelijks wel gebeurde want ik fietste altijd alleen naar school over dat pad.
Ik heb het overigens mijn ouders destijds niet eens durven vertellen. Het gebeurde in de periode dat mijn oma op sterven lag en ik wilde ze niet lastig vallen met nog meer problemen. En ik schaamde me. Kinderen hebben rare gedachtenkronkels.
De angst is overgegaan. Maar zoiets heeft echt een grote impact, zelfs als er uiteindelijk fysiek niet zo veel gebeurt! Veel sterkte voor je zoon en hopelijk is hij wat veerkrachtiger!