Arrogant pubergedrag
Mijn oudste dochter is zeer arrogant als haar iets niet aanstaat. Heel erg brutaal als ik maar even iets verkeerd zeg. Kan heel denigrerend reageren en is erg laks over het verlies van bijvoorbeeld sleutels of telefoon.
Wat moet ik hier mee aan. Wij Mijn vriend en ik worden er echt zo boos over, hoe je haar ook aan pakt het interesseert haar niets. Niet meer automatisch iedere maand kleedgeld, haar zakgeld alleen als ze ook iets voor ons doet. Als ze iets gedaan wil hebben, bijv. logeren dan kan ze twee drie dagen heel lief zijn, maar de dag na het logeren is het direct weer bal. Lui op de bank liggen met een bord eten voor de tv. geen tafel dekken, en als je onverwacht nog thuis bent krijg je een brutaal gezicht(arrogant) en een grote mond met scheldwoorden die ik nog nooit in mijn mond heb genomen.
Mijn vriend en ik worden er helemaal woest om. Wij weten het niet meer. Hoe kun je haar leren dat ze ook rekening met andere moet houden. aan tafel eten, gewoon goede morgen zeggen als iemand beneden komt. belangstelling tonen voor wat andere mensen doen........
En dat wil dokter worden ...........
Sorry een heel epistel maar ik word er zo verdrietig van want ik heb het gevoel dat ik haar niet echt bereik na al die jaren nog niet. Ze is 13 en geadopteerd met 1 jr.
Tja
Je dochter klinkt als veel andere pubers op die leeftijd. Ik moet wel zeggen, ik vind je berichtje ook niet heel aardig klinken over haar. Ik hoop dat je in het echt niet op die manier tegen haar praat want dat gaat in geen geval helpen.
Wat is het nu precies wat je dochter verwijt? Dat ze laks is met spullen en dat ze niet helpt en vaak brutaal is/scheldwoorden gebruikt?
Wat betreft die spullen, die zou ik haar zelf laten vervangen (van haar zakgeld) en er verder geen woorden aan vuil maken. Haar probleem verder. Dan maar geen telefoon.
Die andere twee punten is lastiger. Ik zou zelf kijken of er niet toch een manier is waarop je haar kan straffen die ze zelf ook vervelend vindt (huisarrest of computer tijdelijk afpakken). Dan zou ik vervolgens haar uitleggen dat bij gebruik van bepaalde woorden of niet uit voeren van haar taken die straf zal volgen. Als er echt niks is wat haar raakt dan is dat veel lastiger.
Verder zou ik proberen om de sfeer toch goed te houden. Regelmatig iets met haar alleen ondernemen (winkelen, naar de bioscoop, samen uit eten) zodat jullie ook op een leuke, ontspannen manier wat tijd met elkaar doorbrengen zonder altijd gedoe.
Veel blijven praten en in gesprek blijven is ook goed maar ik weet niet of dat bij alle kinderen werkt. Mijn kinderen praten graag en veel dus ook tijdens de moeilijkste jaren heb ik altijd de dialoog goed gaande kunnen houden maar ik weet dat er kinderen zijn die zich helemaal af sluiten en die niet voor een kletspraatje of een goed gesprek in staan. Dat is veel lastiger.
Maylise
Proberen praten
Ik wil meestal ook wel praten met haar, maar mijn dochter kan mij de baas met haar woorden, dan weet ik niets meer terug te zeggen. Ergens voel ik dat het verhaal niet klopt maar ik kan er dan niet de vinger op leggen. Naderhand weet ik dan dat ze mij weer een verdraaiing van feiten heeft gegeven.
Maar het belangrijkste vinden wij die arrogante blik van haar, van wie ben jij dat je zo tegen mij praat, je bent mijn moeder/vader niet. Ik doe toch wat ik zelf wil... Maar ondertussen de huisdeur niet afsluiten als ze weg gaat.
De baas blijven
Hier ook een 13-jarige pubermeid. Ik kan je niet precies vertellen hoe het bij ons werkt, maar als zij een arrogante toon aanslaat, of brutaal is, krijgt ze van mij het 300-voudige terug. Zij aan het katten? Mama kan dat nog veeel erger. Tot nu toe dwingt dat respect af. Moet er wel bij zeggen dat ik van nature vrij bijdehand en adrem ben en dat helpt hier zeker bij, want met woorden kan ze het niet winnen. Voor de rest is de tip van samen iets ondernemen ook heel goed. We gaan regelmatig samen shoppen, naar de bios of concert. Het samen uit zijn schept een bepaalde band, waarbij je dochter voelt dat het best leuk is om een moeder te hebben.
Klinkt allemaal optimistisch, maar we beginnen net.
Succes,
Fély
Ik wacht even
Je ogen en mond doen iets heel raars ineens. Je ogen rollen aaaaaaaaaaargh wat ziet dat er eng uit. Heeeeeee je wenkbrauwen gaan helemaal omhoog, getsie, dat is niet goed hoor! OOOOOOO wat er uit je mond komt! Allemaal woorden die ik niet ken!!!!! Wil je ze eens voor me opschrijven? Met de betekenis er bij graag?
Ik wacht even tot je daar klaar mee bent. Lieve schat.
Bij mijn dochter werkte het 
Tirza
Lol tirza
Die gaat op mijn harde schijf, ik kan bijna niet wachten tot ik hem een keer kan gebruiken....
Zacht ei
Ik ben een zacht ei, waardoor ik denk ik op gezette tijden teveel door de vingers zie, maar 1 ding absoluut niet en dat is respectloze taal naar mijn man en mij toe. Brutaal mogen ze van mij zijn, maar als de woorden of houding uitstralen dat ze mij als deurmatje zien veeg ik ze flink de mantel uit. En dat helpt hier. Wanneer ze te ver gaan is er niet veel voor nodig om ze te laten begrijpen dat het over de rand was. Het komt eigenlijk zelden tot nooit voor dat het zo te ver gaat. Als het een beetje te ver gaat helpt humor hier ook.
Hoewel het erg jaren '70 klinkt ben ik ook van het praten. Kinderen zijn net mensen en staan best open voor een gesprek van vrouw tot vrouw of van man tot man. Maar dan niet alsof het voor jou een moeilijke opgave is in plaats van iets natuurlijks. Ik babbel wat af hier, dus een lastig gesprek kan er ook wel tussendoor. Blijven praten, leuk en niet leuk, is dus echt belangrijk.
