Boosheid van pubers en negeren van regels

Even rust gehad

Het is gisteren goed gelopen dankzij de tips en het af kunnen reageren op dit forum.
Ik heb mijn dochter om 21.45 uur gebeld waar ze bleef. (was vanaf 18.00 uur weg) Ze reageerde meteen van: "Laat je nu pas wat horen, dus het interesseert je niks dat ik weg ben" (want voorheen smste of belde ik meteen)Ik heb haar gewezen op haar eigen keuzes die ze heeft gemaakt en heb alleen verder gevraagt waar ze zat en dat ze nu naar huis moest komen.
Ik voelde me heel kalm want merkte toch aan mezelf dat ik dit goed gedaan had. Ze zou de bus van 22.00 uur pakken. Om 22.45 belde ze vanuit de telefooncel dat er geen bus geweest was en ook niet om half 11. Ik vroeg haar (weer rustig) waar ze was en ben haar wel gaan halen. (vond het niks om een 14-jarige daar alleen te laten staan, althans natuurlijk twijfelde ik aan haar waarheid maar stiekem wilde ik ook dat ze thuis was)
Ze stapte in de auto en deed meteen haar gordel om haha. Ik vroeg haar op een neutrale toon: "En, vond je dit een strakke actie?" en verder heb ik er niets over gezegd. Thuis gekomen vond ze het belachelijk dat er geen eten was en dat ik maar slecht voor haar zorgde. Ik heb nauwelijks gereageerd en alleen ff aangegeven dat dit consequenties zijn van bepaalde keuzes die je maakt. Ze was die avond en vandaag ook poeslief.

Het heeft mij echt geholpen dat ik heel rustig was en me zo ook voelde. Ik heb ze inderdaad in haar eigen sop gaar laten koken en ze merkte wel dat ze mij niet kon raken. Normaal gesproken wil ik de controle hebben en zou ik helemaal in de stress geschoten zijn. Door deze controle los te laten en het maar eens even laten gebeuren voelde ik ruimte voor mezelf.
Heerlijk om even te ervaren dat je erboven kunt staan. Heb weer ff enegie op kunnen doen.

Verder worden er door jullie goede bruikbare tips gegeven en is het inderdaad (hoe banaal dat ook klinkt) fijn dat je weet dat je niet alleen staat.
Nu ga ik slapen want het is weer nachtwerk geworden.

Truste
Eva

Genieten

Hoi Eva,

Genieten is dat he als het even rustig in de tent is he. Van deze momenten geniet ik het meest en put ik ook mij energie uit deze momenten. Ik heb ook geleerd om rustig te blijven en eerst na denken wat je wilt zeggen en wat levert het mij op als ik haar straf.
Fijn weekend en geniet van de positieve momenten. Iedereen zegt ooit komen ze tot inkeer, nou ik hoop het,want de vlag ligt er klaar.

Kort genieten

Mooi gedichtje en...... er zal een tijd komen dat ze blij is met jou als moeder!!
(dat zeggen tenminste de mensen die deze periode achter de rug hebben en ook hou me daar aan vast)

Hier is het genieten van korte duur geweest.
Het is gelukkig niet zo enorm geescaleerd maar fijn is anders.
Ik ben er steeds meer van overtuigd dat al deze ellende van nu erger wordt zolang mijn dochter verkering heeft met die jongen. Ik merk aan zoveel dingen dat ze onder druk staat maar kan er de vinger niet opleggen. Ze zit nachten met hem te bellen, afgelopen vrijdagnacht lag ze hard te huilen in bed en vanavond weer terwijl ze hem aan de telefoon had. Ze heeft afgelopen weekend op kinderen gepast en ik weet bijna zeker dat ze dat geld aan hem heeft gegeven. Aan mij laat ze het niet meer zien, als ik dat vraag doet ze het af met: "jij vertrouwd me niet" Als ik dan zeg dat ze het kan laten zien weigert ze. Ik merk dat ik het dan maar laat zitten want ben dat geruzie zo kotsbeu.
Nu ligt ze ook nog in bed met hem te bellen (00.18 uur), het is te zot voor woorden. Telefoon afpakken...ja daag ik bedenk ik me wel even, wil zo meteen ook een fatsoenlijke nachtrust hebben.
En zo gaat het dag in, dag uit enorm tegen mijn principes en gevoel in.
Morgen heb ik gesprek op BJZ...ben benieuwd.
Mijn god waar moet dit naar toe!!!

Forget it....rustige nacht

Het is nu 02.00 uur en de rust is wedergekeerd. Ze kwam om half 1 gillend en krijsend naar beneden omdat ze perse nog moest bellen (maar ging niet meer met haar mobiel.) Ik heb uiteraard nee gezegd en dit werd een hele scene. Drama, smekend, gillend (als een speenvarken) Ben overstag gegaan omdat ze hele buurt wakker krijst. 5 min. spraken we af. Dus niet!
Toen ik de telefoon terug wilde werd het drama alleen maar groter. Gillen met deuren slaan, noem maar op. Om 01.00 uur ging de bel en stond de buurvrouw aan de deur. Het hele gezin was wakker en ze hoopte dat haar bellen mijn dochter zou laten stoppen. Buurvrouw begreep het wel maar zijn het natuurlijk ook een keer beu, en terecht. Het was even rustig in huis totdat mijn dochter verhaal kwam halen wie er aan de deur was. Ze werd kwaad op mij, je schaamt je voor me, vuile...... Ze heeft me geslagen, geschopt, gespuugt....... Het was net of ze behekst was. Ik heb een poging gedaan om rustig te blijven maar helaas heb ik ook een keer terug geslagen en haar met d'r haren naar haar kamer gebonjourd, niks hielp.
Ik ben ten einde raad en vrees dat ze echt het huis uit moet. Die jongen maakt haar kapot en ze schreeuwt er volgens mij om dat iemand dit echt doorbreekt want zij is verslaafd aan hem en kan dit zelf niet, dat wordt me steeds duidelijker.
Help help...ik ben bang en zeer verdrietig voor wat er komen gaat!

Waarom

Hoi Eva,

O wat een meiden hebben we toch he. Hier doen wij de stekker uit de router halen en alle telf verstoppen, want telfrekn is mega. Het is toch te gek voor woorden he, dit verwacht je toch echt niet als je je babietje in je armen krijgt. Ik heb gisteren ook alleen maar ellende gehad met die dochter van mij.
Mevr moest gisteren om 22.30 thuis zijn en dat weet ze want ze had nog gsmst hoe laat ze thuis moet zijn en ik heb haar dit gsmst. Nou je raad het al om 22.45 bel ik op is nog steeds bij dat vriendje. O ja dat is waar zegt ze oke ik zeg ga dan nu weg. Om 24.00 gebeld ik ben er bijna hoor mam oke weer wachten. Om 0.45 nog steeds geen dochter ik bellen en bellen na 15 min neemt ze de telf eindelijk op loopt ze alleen over straat naar de metro, maar ja metro's rijden niet meer. Ik was woest uiteraard ik vraag aan haar wat ga je nu doen, zegt ze weet ik veel ik ga wel liften of zo of ik loop wel. Beide opties zag ik dus niet zitten, want het is ca 2 uur lopen. Tja en wat doe je dan als moeder omdat je verantwoordelijk ben ja je haalt je kind op, want zo laat nog alleen over straat in Rotterdam zuid dat is vragen om problemen. Dus om 1.30 dochter opgehaald. Thuis aangekomen gaat mevr natuurlijk nog om mij te zieken beneden blijven zitten. Al met al was het helaas voor mij ook een helse nacht.
Eva ik wou echt dat ik je kon helpen, maar ik zit in dezelfde situatie als jij. Dat gevecht wat je ook met jezelf hebt he (ik dan). Het is en blijft je kind en voor je kind ga je door het vuur, maar je bent ook een mens met gevoelend en hebt grenzen. Het is allemaal zo dubbel. 3 jaar geleden toen het zo geescaleerd is, is dochter naar een crisisopvang gegaan. Dit heeft wel geholpen om even op adem te komen, misschien dat het voor jullie een optie is? Bij ons heeft de raad een onderzoek gedaan en zou er sprake zijn van een gezinsvoogd, maar hier zijn ze toch van afgeweken, omdat wij met dat mdft bezig zijn en wij altijd open staan voor hulp en wat mevr van de raad gelukkig ook zei het ligt echt niet aan jullie maar aan dochter zelf. Nogmaals s6 en hoop dat je door je verhaal toch op een of ander manier ergens neer te zetten zoals hier je het gevoel geeft dat je het zeker aan mensen kwijt kunt. Mij helpt het ook om hier mijn verhaal kwijt te kunnen en mensen te ontmoeten die helaas ook hetzelfde meemaken. Nogmaals s6 ik weet echt hoe jij je nu voelt.

Geschiedenis

Pff wat zal jij nu bekaf zijn zeg. Heb je wel het idee dat je gehoord ben bij BJZ? Wat betreft mijn dochter, zij heeft inderdaad het een en ander meegemaakt.
Toen zij 3 was ben ik gescheiden van haar pa omdat hij een alcoholist was en is heb een half jaartje later een geweldige man ontmoet en heb daar 2 kids mee. Jenjimdj is een afkorting van namen van onze kids. Dochter noemt hem ook papa, dit heeft ze zelf beslist. We zijn zonder ruzie uit elkaar gegaan en bezoekregeling was ook goed geregeld. Het is ongeveer 2 jaartjes goed gegaan en daarna was het dat hij vaak afzegde of niet kwam opdagen en is er lange tijd geen contact geweest. Hier heeft dochter veel last van omdat zij het als een afwijzing ziet. Tijdens de bezoeken bij haar vader is zij op plaatsen geweest en heeft dingen zoals drugs gebruik gezien. Zo rond haar 10 jaar is zij aangerand door 2 jongens van haar school, is ongesteld geworden toen zij 10 werd dus de hormonen begonnen al vroeg. Via schoolmaatschapwerk. bij BJZ terecht gekomen, via het riagg onderzoek gedaan blijkt zij een iq te hebben van 66. (test is 2 jaar geleden weer gedaan en toen kwam er 78 uit).Hierdoor zijn wij bij Mee terecht gekomen. Dus als er testen gedaan gaan worden bij jouw dochter let op het is een moment opname. Dochter is verbaal heel sterk maar sociaal emotioneel scoort zij laag en dit kan te maken hebben met het wat zij heeft meegemaakt. Zoals alle kinderen heeft ook mijn dochter structeer en duidelijkheid nodig. HIer zijn wij te laat mee begonnen, doordat zij erg monding is dachten wij zij komt er wel, maar eigenlijk trok ze het helemaal niet. Het is niet zo dat wij geen regels hebben,maar voor sommige kinderen is duidelijkheid erg van belang door bijv. met plaatjes te werken zoals opstaan, tanden poetsen enz.. Op haar 13 jaar is zij weggelopen van huis en toen hebben wij heel hard aan bel getrokken net als jij nu hebt gedaan en is zij vrijwillig uit huis geplaats. 1,5 jaar is zij uit huis geweest en het ging hartstikke goed en hebben wij haar weer naar huis gehaald en het ging echt 1 jaar lang erg goed, wij hadden ook ambulante hulp. Helaas kwam zij via een vriendin van school in aanraking met in mijn ogen de foute vrienden en fout vriendje van 18 jaar een kaapverdiaan(zonder werk eentje met een houding waarom zou ik gaan werken). Wij zien haar nu weer verder afglijden. Wij hebben gekozen haar haar vriendje erbij te betrekken is meegeweest met kerst enz. is blijven slapen enz. Vriendje is een bekende van de politie hij werd gezocht heb hem zelf naar het bureau gebracht. Moet niet gekker worden.Het lijkt wel een film zeg,was het maar zo dan kon ik hem eruit wissen haha.
O jee ik blijf maar schrijven, maar samenvattend.
Dochter is erg beninvloedbaar, heeft hoop meegemaakt, is erg onzeker, heeft faalangst, zoekt spanning op, zit in de puberteit en is zoekende naar haar eigen ik. Laatst zij ze dat ze vaak aan zelfmoord denkt omdat zij depri is. Maar goed achter elk kind wat ontspoord is of extreem aan het puberen is zit een verhaal. Ik begrijp dit allemaal echt goed en daarom doet het mij erg veel verdriet en sta ik machteloos omdat ik het wel begrijp, maar dit komt niet bij haar binnen. Als je wilt mag je mij ook mailen hoor als je daar behoefte aan hebt. [email protected]. Zijn ze op het werk op de hoogte van jouw situatie. Bij mij wel en daar ben ik ook wel blij om, want mocht ik een keer vrij vragen ivm dochter dan weten zij hoe laat het is. O dat vergeet ook nog te zeggen het wil inderdaad niet zeggen dat een uithuisplaatsing goed is voor het kind,want ik heb zelf meegemaakt dat daar ook allemaal kinderen zitten je zult het niet geloven een tikkje erger zijn dan onze dochters en dan vraag je je af of thuis toch beter is voor je kind. Mijn echte naam is Sandra (iets korter he)
Groetjes

Mijn advies

Hoewel dit wel in meerdere gezinnen afspeelt, is het niet normaal te noemen en vind ik zelf dat er zeker iets aan gedaan moet worden.
Het kind straffen werkt soms niet, omdat ze in een stadium zitten waarbij dat alleen vijandigheid opwekt. Ze begrijpen niet meer dat je straft, omdat je van ze houdt.
Ik zal adviseren om te proberen niet het kind te straffen, maar jezelf.

Ik ben zelf opgevoed met straffen als: zakgeld inhouden, geslagen worden met de stok (pijn, maar geen verwondingen). Maar de zwaarste straf die je als kind kan hebben, is verdriet zien in de ogen van je ouders.

Mep je zoon eens goed met de stok en geef dan de stok aan hem, nodig hem uit om jou te meppen met de stok. Laat zien dat je bewogen bent met hem.

Als jouw lijden hem niets meer doet, dan kun je hem afschrijven. Dan is er externe hulp nodig.

Kin

Wat een vreemd advies geef je hier! Wie slaat er nu zijn kind met een stok om die stok vervolgens aan hem te geven om jou te slaan. Wat bizar, wat volkomen onlogisch!
Ken je het gezegde: wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet?
Dan praat je over respectvol met elkaar omgaan, in jouw advies zie ik daar niets van terug.

Minet

Beste Minet, ik gaf inderdaad een vreemd advies, maar vreemd betekent niet meteen fout. Bizar, maar wel volstrekt logisch! Je moet alleen goed nadenken en nagaan welke gevoelens er bij spelen en emoties dit los maakt en wat voor effect dit kan hebben.

Het gezegde die je hier aanhaalt, komt uit de bijbel en daarin staat ook: "Wie zijn roede spaart, haat zijn zoon, maar wie hem liefheeft, tuchtigt hem reeds vroeg."

En om eerlijk te zijn, ik ben heel blij dat ik vroeger niet gespaard ben van de stok. Dus het gezegde dat je hebt aangehaald gaat hier niet op.
Ik heb het hier niet over het mishandelen van het kind, maar om te corrigeren, uit liefde.

Respectvol omgaan betekent niet dat er geen gezag meer moet zijn. En daar gaat het fout, omdat iedereen de moderne vader/moeder wil zijn en vrijheid het belangrijkste woord is geworden.

Kin

Corrigeren kan in jouw ogen niet zonder stok?
Ik snap je niet, echt niet, ik wil het ook niet snappen. Ik kan nl. uitstekend corrigeren zonder stok, met respect en gezag. Met uitleg en overleg en grenzen aangeven kom je naar mijn idee een heel stuk verder.
Als ik nu mijn 18 jarige zoons zie kan ik ook stellen dat ze zonder stok uitstekend gelukt zijn, en datzelfde kan ik van mezelf zeggen.

Jouw laatste opmerking snap ik al helemaal niet. Wat heeft het feit een moderne ouder te zijn (wat is dat eigenlijk) te maken met vrijheid? Vrijheid verdien je door te laten zien dat je een bepaalde mate van vrijheid aankunt, is dat niet waar elke ouder mee bezig is?