Brutaal
Hoi, Nieuw hier dus hoop dat ik dit ook goed doe(plaatsen bericht)
Heb steeds vaker het idee dat mijn zoon(14) maar weinig respect toont naar mij(vader) . zoals vandaag ook weer kom om half 7 thuis van het werk en ben dan benieuwd hoe het met hem ging bij de orthodontist , ik bel hem (we zijn gescheiden), blijkbaar niet gelegen want ze zijn aan het eten .Op dat moment wordt ik afgesnauwd zo van : heb je niet door dat we aan het eten zijn?. Ik zeg nog wil alleen maar even vragen hoe het ging bij de ortho!. daaropvolgend spreekt hij wat ongeïnteresseerde woorden uit en wil het afkappen.Nou ja goed later beld zijn moeder op en die vindt het raar dat ik daar boos over ben maar ze wil hem laten terugbellen, nou ja goed hij belt terug met sorry en ik wil hem uitleggen waarom ik boos was , komen bij mijn ex op dat moment visite aan en dus valt zijn aandacht helemaal weg van mij .
Ik zeg nog ik versta er niets meer van ga dan even in de gang staan , maar hij wordt daaropvolgend boos en gooit zo de hoorn neer.
Ik heb wel vaker discussies met hem en meningsverschillen maar de hoorn neergooien gaat mij echt te ver( of is dat raar?)
Is een moeilijke leeftijd of niet?
Moeilijke leeftijd
Ja, het is een moeilijke leeftijd én het is voor jou natuurlijk moeilijk inschatten of het uitkomt als je belt.Soms is het gewoon een lastig tijdstip.( tijdens het eten, als er net visite komt etc)
Om half zeven zitten heel veel mensen nog te eten.En om 8 uur hoeven wij bep vrienden ook niet te bellen, dan zitten ze journaal te kijken.
Een smsje sturen kan, dan weet hij ook dat je geinteresseerd bent en kan hij op zijn eigen tijd die hem wel uitkomt terug smsen.
Telefoontjes komen hier ook wel eens erg ongelegen, ook al zijn ze goed bedoeld. Mijn zus belt bijvoorbeeld altijd als ik met mijn jas aan sta om de hond uit te laten. Toeval natuurlijk,maar ik moet het iedere keer kort houden. Zal wel snel een smoes lijken voor haar, maar dat is het lastige als je niet kan zien of het uit komt als je belt.
Ik ben er niet dol op gebeld te worden
steeds minder eigenlijk, merk ik.
Ik sms mijn kinderen veel liever op momenten waarop ik mijn belangstelling wil laten blijken. Bellen doe ik dan meestal niet.
Of MSN, als ik zie dat ze online zijn.
Ook mijn dochters zijn niet altijd in de stemming als ik spontaan opbel. Ik vraag dan ook altijd of het uitkomt dat ik bel. Doe ik trouwens bij iedereen.
Mijn zoon van 14
wat ik merk bij mijn zoon van (bijna) 14,is dat ik pas antwoord krijg als het hem uitkomt. Niet uit arrogantie, maar omdat zijn hoofd met andere dingen bezig is. Als hij uit school komt en hij smeert een boterham, dan krijg ik éénlettergrepige antwoorden. Ga ik door, dan wordt hij geirriteerd. Maar als ik heftig aan het eten koken ben, naar Radio 1 aan het luisteren ben en dochterlief aan het overhoren ben, vertelt hij enthousiast. Het is dus een kwestie van tijdstip. Lastig voor jou, omdat je niet in hetzelfde huis woont. Vragen over orthodontist zou je eigenlijk tussen de bedrijven door moeten doen.
Ander geluid
Misschien ligt het aan mij hoor maar of zoonlief nou zin heeft in een gesprek met vader of niet, het minste wat hij kan doen is zijn vader netjes te woord staan!?
Kijk als vader nou 24 keer per dag zou bellen zou ik er ook gek van worden maar als hij gewoon een keertje belt uit belangstelling dan ben ik van mening dat zoonlief best de beleefdheid moet kunnen opbrengen om normaal antwoord te geven als hij gebeld wordt, door zijn eigen vader nog wel!
Komt het niet goed uit omdat zoonlief bv aan het eten is kan hij natuurlijk altijd voorstellen om later terug te bellen als het wel uitkomt?!
Brutaal, maar ook moeilijk
ja, ik vind het zeker brutaal/disrespectvol en daar mag je best iets van zeggen - maar ... bellen is inderdaad een gigantische inbreuk op iemand's privacy - je weet toch niet wat de gebelde aan het doen is op dat moment? dus, leer je zoon dat als het niet goed uitkomt hij dat gewoon kan zeggen en wanneer hij je terug zal bellen. simpel als dat.
ik vroeg me af of jullie al lang uit elkaar zijn, is het contact normaal gesproken goed? met zoon? en met ex? kun je goede afspraken maken over contact houden? sterkte!!!
Sms
Het is hartstikke vervelemnd als je kind je steeds het gevoel bent dat je niet welkom bent op dat moment. Ik zou sms'jes sturen, dan kan hij ze beantwoorden of terugbellen als hij dat wil. Ik sms trouwens ook bijna altijd met mijn, uitwonende, kinderen (ipv bellen, bedoel ik dus), soms krijg ik direct reactie, soms veel later, als ik dan gebeld had was dat ook niet op een handig moment geweest kennelijk.
