Continue ruzie met zoon van 12 jaar omtrent huiswerk maken brugklas
Moedeloos word ik er van.
Steeds weer gedoe met onze zoon van 12 jaar mbt maken van huiswerk en starten met leren voor proefwerken.
Hij zit nu een kleine maand in de brugklas TL/HAVO en hij heeft het goed naar zijn zin.
Heeft een leuke klas en vertrekt doorgaans zonder te zeuren naar school.
Hij komt thuis en maakt zijn huiswerk maar het moet allemaal snel snel snel.
Weet die een vraag niet dan zet die een kruis en zal het dan zgn vragen aan zijn leerkracht op school.
Begrijpt die een wiskunde formule niet dan doet die ook niet de moeite om het te begrijpen waardoor hij dus al zijn eerste onvoldoende te pakken heeft.
Op school maakt hij een zgn huiswerkplanning maar vertikt zich er aan te houden.
Frans begrijpt die geen ene mallemoer van en doet ook totaal niet de moeite om het te begrijpen.
Morgen heeft die een SO nederlands en vrijdag leest die het dan door en gisteren kijken we er samen naar maar hij kan gewoon niet serieus doen.
Hangt de clown uit en zit onderuit en ligt languit op de grond.
Ik kan er gewoon ronduit boos over worden want hij verknald het op deze manier echt voor zichzelf.
Hij neemt me totaal niet serieus en is ook gewoon een irritante puber aan het worden met een grote en brutale mond.
Puntje wat er nog bij is gekomen is dat die sinds een week een blokbeugel heeft en ook daarmee moet ik hem continue herinneren om zijn tanden te poetsen en die beugel overdag te dragen.
's nachts draagt die hem ieder geval maar alles bij elkaar maakt dat ik gewoon even op het kookpunt aan het komen ben.
Enerzijds zeg ik mbt die school van je zoekt het maar uit maar wat bereik ik er uiteindelijk mee?
Het zal dan mogelijk regenen van de onvoldoendes en zal die mogelijk geeneens de Mavo kunnen doen en moet die naar een andere locatie om op een lager niveau te gaan werken.
Mbt die beugel dat moet die maar zelf uitzoeken. Er zit een chip ik en kunnen ze bij de ortho exact zien hoe vaak en hoe lang die wordt gedragen en daar maak ik me dus allerminst zorgen over maar over zijn school maak ik me wel zorgen.
Komende week staan er ook weer meerdere SO's in de planning en ik zie er nu alweer tegenop om hem continue achter de broek aan te moeten zitten en heb er eerlijk gezegd ook niet de energie meer voor op deze manier.
Vanmorgen ben ik ook echt uit mijn slof geschoten omdat ik het gewoon helemaal spuug en spuugzat was.
Wat moet ik hier nu mee?
Gewoon maar laten uitzoeken en dan maar onvoldoendes halen en uiteindelijk een niveau lager worden gezet en dus ook naar een andere locatie (geloof me daar word je niet blij van als je daar een rondje loopt),
Dit bespreken met zijn mentor?
Ik weet het gewoon niet.
Graag tips en adviezen.
Groetjes!
Het is 'm te veel
Zo te lezen is het hem allemaal te veel, nieuw, onoverzichtelijk en weet hij gewoon niet wat hij moet doen en hoe hij het moet aanpakken. Wat hij probeert en denkt dat goed is geeft geen goed resultaat. Dus dan maar de clown uithangen! Hij heeft nu jouw steun meer dan ooit nodig, geen ruzie en achter de broek aan zitten maar begrip, hoe moeilijk het is en hoe lastig het is er achter te komen wat je moet doen om het voor elkaar te krijgen. Jullie hebben samen een probleem dat je samen moet zien op te lossen!
Dan moet hij wel willen
Ik heb er alle begrip voor dat die het veel vind en lastig om te plannen.
Maar op school maakt hij tijdens de studieles een planning en daar kijken we samen naar en wijzigen we indien nodig.
Het is echt heel overzichtelijk en goed te behappen.
Ik zou niet weten wat ik nog meer kan doen.
Als hij zichzelf niet aan die planning wil houden dan wordt het toch wel heel lastig om daar doorheen te breken.
Het boeit hem gewoon niet en heeft geen benul ervan dat die er voor zichzelf zit en niet voor een ander.
Ik vind het erg moeilijk allemaal.
natuurlijk wil ik hem helpen en steunen maar als iedere zinspeling die ik maak mbt huiswerk als gezeik wordt afgedaan dan maakt het dat niet makkelijker.
Veel moeten
Hij moet wel veel ineens. Ik snap je frustratie, maar voor een jongen van die leeftijd lijkt én de brugklas én een blokbeugel tegelijkertijd wel veel verplichtingen ineens. Is het een optie om die beugel een paar maanden uit te stellen?
Nee niet uitstellen
Nee de beugel stellen we niet uit want dit hadden we al gedaan ivm groep 8 kamp en voetbalkamp etc.
Zo'n beugel komt nooit uit en anders blijf je uitstellen.
Enige nadeel van die beugel te weinig dragen is dat je hem langer moet dragen.
Mogelijk duurt het een half jaar en dan zal het misschien een jaartje worden maar hij moet nog lang genoeg beugelen daarna met slotjes etc.
Die beugel kan ik wel loslaten en hij draagt hem tijdens het slapen wel dus die strijd parkeer ik voor nu even opzij.
Het gaat hem nu voornamelijk om de strijd mbt zijn schoolwerk.
Goed idee, beugel alleen snachts
Ik zou er twee weken naast gaan zitten. Dus niet alleen meekijken met de planning maar ook bij het werk zelf. Dan volg je wat hij doet en kun je bijsturen hoe het moet.
Alternatief is huiswerkbegeleiding. Daar kun je alvast een website van opzoeken die je met hem bekijkt. Dan ziet hij wat het alternatief is.
School
Ik zou kijken wat school kan bieden w.b. huiswerkbegeleiding. Misschien hebben ze daar mogelijkheden voor. Verder zou ik het ook eens opnemen met zijn mentor en aangeven dat dit voor zoveel strijd zorgt.
Probeer de strijd zoveel mogelijk te voorkomen. Loop met hem zijn planning door. Verdeel deze in stukjes: wat doe je voor het eten, wat erna. Ruim ook tijd in voor ontspanning. Sommige dingen zou ik loslaten. Bij het maakwerk komt hij er vanzelf wel achter dat het handig is dit te maken, als de leerkracht het controleert. Ik zou de nadruk vooral leggen op de SO's en proefwerken.
En misschien heb je nog een leuke buurjongen o.i.d. die iets wil bijverdienen door wat bijles te geven. Werkt vaak ook beter dan als je het zelf moet doen, is mijn ervaring.
Dochter hier is er ook zo een hoor. Zit inmiddels in 4 VMBO-t. Is elk jaar net over gegaan. Dit jaar is ze nog steeds moeizaam aan haar huiswerk te krijgen. Ze krijgt echter wel veel hulp van vrienden. Zolang dit goed gaat grijp ik niet in. Gaat het mis, dan wel natuurlijk.
Het gaat niet om de planning
die kan nog zo goed zijn, het gaat om wat hij doet. Hij heeft gewoon nodig dat er iemand naast hem zit. Niet om te plannen of overhoren maar om hem te helpen hoe hij moet maken en leren. Je kunt dat zelf doen of je huurt tijdelijk iemand in voor bijles in leren leren. Iemand die die ene vraag bij wiskunde kan uitleggen en hem aan de hand neemt bij Frans.
Ik ben van mening dat je daar als ouder meteen mee moet beginnen en dus niet na een maand moet gaan roepen dat het hem niet lukt maar ja niet ieder kind laat dit toe. Mijn kinderen kregen de keuze niet 
Zo was ik ook
Ik herken je verhaal. En dan vooral omdat ik ook zo was. De stap vd basisschool waar je echt niks hoeft te doen naar havo/vwo is zo enorm ! Je zit opeens bij de top van NL op t gebied van leren. Opeens moet je zoon wel wat doen en hij heeft geen idee hoe hij dat asn moet pakken. En echt leren, staat in zijn ogen misschien wel synoniem voor dom zijn en hij is toch niet dom? Ik ben afgestroomd naar de mavo en later weer terug naar de havo. Toen snapte ik pas wat de bedoeling was. Goede professionele begeleiding vind ik t beste advies hier. Want iets aannemen van je ouders als je puber bent?!?!?!?
huiswerkbegeleiding een goed idee
Bedankt voor de reacties.
Ik weet dat er bij de sportvereniging hier huiswerkbegeleiding wordt gegeven.
Ze hebben daar ook zgn brugklasbegeleiding.
Dit spreekt erg aan. Eerst wordt er met het kind erbij een intake gehouden en dan gaan we zien wat er nodig is.
Nadeel is wel dat er een fors kostenplaatjes aan hangt en dat houdt me wel iets tegen.
Het wordt gedaan door ervaren docenten en misschien is het ook niet maandenlang nodig.
Er wordt ook heel duidelijk gesproken dat juist de zgn "bruggers" doordat ze overspoeld worden met info het overzicht kwijtraken en daarmee direct een achterstand krijgen met de leerstof en dus slechte resultaten.
Ik ga het vanavond eerst nog even met mijn man bespreken en natuurlijk ook met onze zoon.
Het zou opzich prima te combineren zijn met zijn trainingsdagen van de voetbal. Eerst huiswerk en leren op de club en dan voetballen.
Overhoren wn checken
Vak voor vak. Elke dag.
Nieuwe routines moeten wennen, en leren moet je leren.
Hij maakt op school een goede planning zeg je. Mooi. Dan neem je thuis met m door in welke volgorde hij de acties vd dag gaat uitvoeren, en check je om het half uur even wat af is..en dat overhoor/ controleer je.
Goh. Franse woordjes zitten er toch nog niet in? Hoe kan dat? Anders aanpakken?
Bij de wiskunde somnen staat bij de helft vd opgaven een vraagteken? Goh. Hoe kan dat? Samen even naar de theorie kijken?
Goh, helemaal vergeten aardrijkskunde te leren? Goh, hoe is dat nou mogelijk?
Samenvatting maken lastig? Keertje samen doen?
Tijdrovend, maar sommige kunderen mieten even op gang geholpen worden. Wachten tot een beroerd eerste rapport is vask een beetje laat voor actie. Dan zijn er al veel foute gewoontes ingesleten....
Ingrid
Leuk maken samen
Ik had vorig jaar een hele zelfstandige dochter in brugklas.
Heel goed in organisatie en planning en gedisciplineerd.
Maar toch ook aardig wat samen gedaan. En af en toe liep ze ook wel tegen frustraties aan.
Als ze iets niet snapte dan kreeg ze hulp van mij of partner. Snapte ik het ook niet dan zochten we het samen uit, gewoon gezellig. Ze kreeg niet echt de kans om af te haken, als zij niet doorzette dan deed ik dat wel.
Verwacht niet dat ze op school alles leren. Dochter leert makkelijk maar had thuis vaak nog veel vragen. We gingen altijd door tot alles duidelijk was. Had ze moeite met woordjes zochten we samen ezelsbruggetjes, en vroeg ik haar af tot het erin zat.
Nu dit jaar help ik nog maar beduidend minder.
Zou dit niet gelukt zijn thuis had ik bijles geregeld of studie begeleiding.
Dat moet allemaal wel passen in tijd en gezin.
@IngridT: wat jij schrijft vind ik eerlijk gezegd echt iets teveel van het goede.
Ik heb naast mijn brugklasser ook nog 2 andere kinderen en ik werk daarbij 30 uur en heb ook nog mijn andere taken in en om het huis.
Het moet allemaal wel te behappen blijven want anders kan ik net zo goed voor hem in de plaats naar school gaan en alles doen.
Het moet wel reeel blijven want uiteindelijk moet die het toch echt zelf gaan doen.
We gaan er nu wel naast zitten terwijl hij huiswerk maakt.
Mijn man is nu boven met hem aan de wiskunde en vanavond mag die biologie voor woensdag gaan bestuderen en dan morgen gaan we het samen doen.
Ohja
Ik schreef wel gezellig, en dat was het vaak ook wel, maar lang niet altijd! Soms mega gefrustreerd. Hoort erbij...
ohja 2
Ik heb wel altijd mega veel vertrouwen uitgestraald. Dat ze het kan. En dat ze gewoon moet 'leren leren', dat alles te leren is.
Kinderen zijn in deze fase vaak heel onzeker. Een ongeinteresseerde houding verbloemt vaak grote onzekerheid.
Tijd investeren
Ik denk dat het handig is om hier een paar weken flink tijd en moeite in te investeren. Inderdaad checken, of het goed gedaan is, meekijken hoe hij het doet en tips geven. Pas als het goed is achter de laptop/ipad, etc. Hij merkt dan vanzelf dat dit werkt en zorgt voor goede resultaten. Krijgt hij zelfvertrouwen van en dan hoeft hij zich ook niet meer zo raar te gedragen. Streng zijn dus... En dat kan ook als je meer kinderen hebt en als je werkt. Zoon zit hij mij altijd in de keuken en tijdens het koken en opruimen na het eten kon ik hem prima in de gaten houden. En dan was hier het werk altijd wel af hoor. Leuk vond ik het niet, maar het werkte prima.
Tja.
Als je er in t begin even een paar weken in investeert verdient zich dat snel terug. Dat is mijn ervaring. Voor de herfstvakantie lopen dingen dan al een heel stuk soepeler. Het ene kind is t andere niet....de een pikt het zelf soepeltjes op, de ander heeft iets meer moeite met wennen aan wat er van hem / haar verwacht wordt.
Ik zou het doodzonde vinden als ik dacht dat mijn kind op t juiste school niveau zat, , maar puur door opstartproblemen of slecht studie routines zou stranden. Op de meeste middelbare scholen is doubleren in de brugklas ongebruikelijk. Red je het niet, dan is afstromen vaak de logische route. Als een kind echt niet wil, of het niveau is te hoog gegrepen...dan zijn er andere opties, maar om binnen een maand de handdoek al in de ding te gooien...nee, dat zou ik niet doen.
Overigens...als je zelf geen rijd of zin hebt kan een (goed) huiswerk instituut ook prima werken. Maar dat kost dan weer aardig wat geld....
Of je laat los, en hoopt dat kind na een slecht rapport zelf het licht ziet. Maar dan moet je ook echt stoppen met hem achter de vodden zitten. Negatieve aandacht gaat niet helpen....
Ingrid
Berichtje gemist...
Wat je schreef over de huiswerkbegeleiding in combi met de sportclub...klonk niet verkeerd! ( tenzij het maar 1 of 2 keer per week is, ( want dat zet niet veel zoden aan de dijk..)
Die huiswerkbegeleiding klinkt inderdaad goed,
zeker omdat het bij zijn eigen sportclub is.
Je kunt hem ook laten kiezen:
of wij gaan je begeleiden, maar dan accepteer je onze begeleiding.
of je gaat naar de huiswerkbegeleiding.
Het kan zeker zijn dat een paar maanden begeleiding voldoende is.
reeel
"Het moet wel reeel blijven want uiteindelijk moet die het toch echt zelf gaan doen."
Uh ja... maar wat wil je hier nu mee zeggen? Dat je eigenlijk niet bedacht had om zoveel tijd in de opvoeding en begeleiding van je kind te steken? Ik vind het "ze moeten het uiteindelijk toch zelf doen" altijd een beetje een dooddoener. Ja, natuurlijk moet hij het uiteindelijk zelf doen. Maar stapje voor stapje. Een kind dat niet kan zwemmen gooi je ook niet in het diepe met de boodschap "hij moet het uiteindelijk zelf doen". Daar gaat een kind echt niet beter van zwemmen. Integendeel zelfs. Een kind zal een vreselijke hekel krijgen aan zwemmen. En vooral het gevoel: ik kan het toch niet.
Het schooljaar is pas een paar weken onderweg. Ga niet nu al piekeren of hij het ooit gaat leren of hem nu al 'opgeven'. Je kind heeft jullie nu hartstikke nodig!
Ook geholpen
Wij hebben mijn zoon destijds ook geholpen. Hij zit nu in 3 Havo en kan het nu wel zelf met toch nog wat begeleiding en tips van ons maar in de mavo/havo brugklas was hij helemaal verloren.
Hij wist zich geen raad met zijn huiswerk. Wist niet hoe hij moest beginnen. Kon niet plannen. Begreep het niet. Wou liever buiten spelen etc. Etc. Drama al om. Wij hebben hem ook moeten helpen. Met plannen, met uitleggen (vooral talen), met controleren etc. En dat kostte vreselijk veel tijd en was echt helemaal niet leuk. Ik werk ook 32 uur en er lopen hier nog 3 kinderen rond.
Maar ik ben ervan overtuigd dat zonder onze hulp hij nooit naar 2 Havo was gegaan.
Hij kon het niet alleen en ik laat hem niet verzuipen. Onze tweede zoon is net op de middelbare begonnen. Hij leert veel makkelijker en zit in 1 gymnasium. Bij hem checken wij of hij alles gedaan heeft. Of zetten hem achter zijn huiswerk. Wij overhoren maar verder laten wij hem wat meer los. Maar hij kan dat ook. Er zit een wereld van verschil tussen die twee jongens.
Ik zou toch maar de tijd gaan vinden om hem wel te helpen. Na schooltijd tips via what's app als je op je werk bent. Maak nu sit. Leer dat. En thuis loop je het met hem door en overhoor je. Wij werktenvooral veel vooruit op zondag. Verder was de vrijdagmiddag en zaterdag (sport) huiswerkvrij. Alleen bij uitzondering moest er op die dagen ook huiswerk gedaan worden. Huiswerkbegeleiding kan ook natuurlijk.
Hij moet wel willen en kunnen
Denk je dat hij wel wil? Een kind overhoren, dat niet serieus bezig is lukt niet.
Onze zoon moet ik na 8 uur ook niet meer overhoren, want er komt echt niets meer uit. Of te lang achter elkaar. Dan gaat hij alleen maar grappen maken en flauw doen. Overhoren van woordjes doen we dus regelmatig, zodat het kleine stukken zijn en hij het al redelijk kent als het grotere proefwerk er aan komt.
Als je er zelf geen tijd voor hebt zou ik het gooien op huiswerkbegeleiding.
omkopem
Als de huiswerkbegeleiding x kost kun je ook zeggen dat hij een deel van x kan krijgen als jullie hem mogen helpen en hij voldoendes krijgt.
Omkopen gaan we niet doen
Omkopen gaan we niet doen haha.
Gisteren avond en vanmorgen ook even met hem gesproken en ook uitgelegd dat wij er niet bovenop zitten om hem te treiteren maar puur omdat we het beste met hem voor hebben. Ook aangegeven dat hij best mag aangeven wanneer hij het moeilijk vind en het niet goed kan overzien en dat wij hem daar juist bij willen helpen.
Voor degenen hierboven die denken dat ik er geen tijd in wil steken en ik er geen zin in zou hebben die wil ik even uit de droom helpen dat we er wel degelijk al veel tijd insteken momenteel maar het kind moet er wel open voor staan.
Als ik na 5 minuten samenwerken het gevoel krijg dat ik tegen een muur zit te praten dan heeft het weinig zin om het voort te zetten op zo'n moment.
Kinderen zijn nu eenmaal verschillend en zoon is ook best een druk mannetje die graag en veel beweegt en die hou je niet een half uur stil naast je op een stoel.
Dat huiswerkbegeleiding bij de voetbal wordt echt te prijzig, 36 euro per uur,ronduit schandalig dus gaan we niet doen want kunnen we niet betalen.
Ik heb nu met hem afgesproken dat wij hem nu gaan helpen maar hij moet het wel willen en het serieus willen doen en als hij het niet prettig vind dat wij het doen melden we hem op school aan voor huiswerkbegeleiding.
Hij staat er voor open ieder geval. Vanmorgen iemand op de school van mijn andere twee kinderen gesproken en zij wil zoon evt wel bijspijkeren met zijn Frans, hoogopgeleide dame met flink wat kennis en woont bij ons aan de overkant. Ik hou het in gedachten en even horen of zoon dat ziet zitten. Morgen heeft die grammatica werk voor nederlands staan en vanmorgen met hem afgesproken dat we dat na het avondeten samen gaan doen.Ik heb het gisteravond zelf al bekeken zodat ik weet wat er komt want moet het zelf ook een beetje opfrissen. Ik wil dus zeggen dat het hier echt geen onwil van mijn kant is en dat ik mijn kind maar laat barsten want dat is echt niet zo want ik zou het juist ontzettend zonde vinden als hij onder zijn niveau gaat werken maar het moet wel van 2 kanten komen want iedere keer een huis vol herrie wil ik gewoon niet. Als je zoon aan de buitenkant ziet lijkt die heel zeker van zichzelf. Heeft een leuke kop, is lekker gevat en sportief en is redelijk populair maar hij is ook gewoon een onzeker en bang kind want dat is wat ik na jullie reacties wel ben gaan beseffen. Het is gewoon even teveel allemaal.
Komt gewoon even heel veel bij kijken en het lijkt gewoon dat die daar niet helemaal aan wil geloven en zich juist gaat afzetten.
Beweegtips
"zoon is ook best een druk mannetje die graag en veel beweegt en die hou je niet een half uur stil naast je op een stoel."
Heel herkenbaar. Wat hier hielp, was bijvoorbeeld:
- staand huiswerk maken
- bij uitleg allebei staan, hij op een wiebelding (zo'n balansding om je balans te trainen).
- iets te friemelen in één hand
- zitten op een bal in plaats van een bureaustoel
Op die manier komt er meer rust in het hoofd.
inderdaad
Je moet die jongens wel minstens wat in hun handen geven of laten bewegen. Om die reden ligt er nog steeds een bak met magneetjes voor het grijpen, of zo'n rubiks kubus of ze tekenen wat met potlood op papier. Een balanstrainer was ook slim geweest, sommige mensen overhoren terwijl hun kind op de trampoline springt en tafels worden geleerd door je kind door de kamer te laten rennen.
Je kunt hier heel veel tips vragen op het forum, we herkennen het allemaal. Overigens is omkopen helemaal niet zo slecht hoor, er zijn zat mensen die voldoendes belonen met geld, is precies hetzelfde. Zonder overdreven gemopper naast jou zitten kun je belonen met geld, dat hoeft geen 36 euro per uur te kosten maar veel pubers zijn al blij met 50 cent.
Ik vind het alleen jammer dat je niet vanaf dag 1 er even naast bent gaan zitten met het motto: jongen, als het goed gaat mag je het zelf doen. Ik ben er om je op weg te helpen zodat je niet met een rij onvoldoendes hoeft te beginnen.
Nog meer (beweeg)tips
Hier een zeer beweeglijke, ongeconcentreerde jongen (13).
Ik sluit me aan bij de tips van Lente (vooral de zitbal vindt hij prettig), en heb nog wat aanvullende tips:
- kauwgum kauwen tijdens het huiswerk maken (mag op school zelfs bij te toetsen)
- werk in kleine blokjes. Bijvoorbeeld: 20 minuten leren, 5 minuten pauze. Of twee sommen, 5 minuten pauze. Of 10, het gaat om het principe.
- mijn zoon heeft baat bij achtergrondmuziek of -geluiden. De (gratis) app white noise geeft bijvoorbeeld natuurgeluiden (ruisende zee, jungle etc).
Verder: belonen wat goed gaat! Dus na een kwartier zeer ingespannen woordjes leren, hup stroopwafel erin 
Of gewoon een compliment natuurlijk, je begrijpt wat ik bedoel hè.
Uit onderzoek blijkt dat relevante breindelen (ja sorry vaag maar ik kan ze zo ff niet oplepelen) wél reageren op positieve feedback, en niet op negatieve. Houd dat in je achterhoofd bij het Enorm Frustrerende Klusje dat helpen-bij-huiswerk heet
Leren leren
Er komt veel op je zoon af in de brugklas. Ineens moet hij van alles en hij heeft geen idee hoe. We gaan er te vaak van uit dat kinderen vanzelf wel leren leren. Bij mijn eigen dochter was dat niet het geval en in mijn praktijk voor kinderen die vastlopen op school (zeker) niet. Dan gaat er ook nog veel tijd in zitten en jongens van deze leeftijd spelen vaak nog graag. Zo te lezen zit je zoon ook onrustig in zijn vel. Met je eigen kind is het voor bijna elke ouder lastig. Ook voor mij. Dan is het ook nog de vraag op welke manier je zoon het gemakkelijkst leert/ onthoudt. Op de eerste plaats komt echter hòe je nu eigenlijk moet leren. Het is fijn als je hem hiermee kunt helpen: hoe leer je woorden, grammatica, wiskunde, tekstvakken als aardrijkskunde, geschiedenis of biologie. Wat moet je doen om iets te onthouden: zorgen dat informatie bewerkt wordt, zodat het van je korte naar je lange termijn geheugen gaat. Lezen alleen is niet genoeg. je zoon zal moeten leren samenvatten of mindmaps maken. Voor woorden kan hij met WRTS werken en is opschrijven ook erg belangrijk voor onthouden. Als je zoon een korte concentratieboog heeft, kun je met een timer werken. Spreek met hem af dat hij een kwartier aan iets werkt en dan 5 min pauze neemt waarin hij beweegt en even wat drinkt bijv. Na een paar keer een kwartier iets langer pauze. Zijn motivatie is nu nog onvoldoende. Waarschijnlijk voelt hij zich ook overvraagd door alles wat er op hem af komt. Korte termijndoelen stellen is dan belangrijk. Onderhandelen met een puber hoort daar best bij. Maar geef hem wel een paar maanden de tijd om te wennen. Na de herfstvakantie gaat het vaak pas echt van start en wordt het meer en moeilijker. Ik wens jullie veel suc6!
Dankje Juliette.
@ Juliette, wat een goede tips geef jij.
Je beschrijft helemaal hoe onze zoon is en ik ga deze methode zeker hanteren.
De timer zetten is zeker een hele goede tip en dan even de pauze tussendoor en dan even kunnen bewegen.
De andere tips die door anderen worden gegeven kan ik ook zeker iets mee.Ik zal hem iets geven om te friemelen of inderdaad kauwgum laten kauwen.
Ik hoop dat we op deze manier het idee van moeten moeten er een beetje uit zullen krijgen en hij zelf ook zal gaan inzien waarvoor hij het allemaal doet.
Buiten
Even naar buiten en flink bewegen tussendoor helpt ook erg goed. Ik heb zoon regelmatig buiten overhoord, eventueel kan dat wandelend in het bos of zo. Hier ook een zoon die helemaal niet stil kan zitten. Wrts is voor woordjes en zinnen leren echt een uitvinding!
zoon had ons ook nodig de eerste jaren
Hier ook een zoon die het zelf niet kon.Ook wij dachten in het begin dat ze het toch zelf moeten kunnen maar kwamen er al snel achter dat het dan niet ging gebeuren. Zoon is(was) een echte puber met de hoofdletter P, wilde niet, was niet voor rede vatbaar. Geen keuze geven was geen optie want dan deed hij het gewoon niet. Het heeft wat stress gekost aan beide kanten. Woordjes voor de talen ben ik in Wrts gaan zetten(ikzelf, zodat het er ook echt goed instond). Ik ging er dan zelf bijzitten, wat lezen ofzo, want anders werd het nog niet zelfstandig gedaan. Aardrijkskunde, geschiedenis, biologie overhoorde mijn man en ik nam wiskunde nederlands rekenen. Onrustige, heel slechte concentratie hebbende zoon liep dan vaak door de huiskamer, dat werkte het beste. Of hij friemelde met iets in zijn handen(gek werd ik daarvan maar heb het leren verdragen ).Maakwerk deden we samen. Hij liet het uiteindelijk toe, dat samen werken, doordat we hem wat dingen in het vooruitzicht stelden dat eerste jaar, een voldoende op zijn rapport leverde hem ook wat op.
Schrik niet, wij hebben dit 2.5 jaar gedaan, toen kon hij het pas zelf. Het vergde van man en mij flink wat planning want hij werkt fulltime en ik 30 uur. Maar we stonden 100% achter wat we deden. Iedereen had daar wel eens wat over te zeggen maar wij zagen dat dit de manier was om hem er doorheen te slepen. Nu is hij net 16 en het Pubergedrag begint af te nemen. Daarmee ook zijn onrust. Maakwerk maakt hij helemaal zelfstandig en leerwerk overhoren we de dag voor het Pw/So.Wij beginnen onze avonden weer terug te krijgen.
