Dochter trekt zich terug op haar kamer

Je man

moet accepteren dat zijn dochter ouder wordt. Ze heeft een eigen smaak, eigen interesses en vooral ook ruimte voor zichzelf nodig.

Ik begrijp volledig dat je dochter boos is op haar vader. Ik vind het raar dat hij zomaar haar kamer binnen stampt, haar tv uit doet en haar dwingt bij hem op de bank tv te kijken. Als dat de normale gang van zaken is, moet je inderdaad eens met je man praten. Ze is 14 jaar, op die leeftijd wil je niet meer verplicht naast je vader op de bank naar zijn programma's kijken. Op die leeftijd wil je op je bed je eigen programma's kijken of gewoon op bed met vrienden chatten of appen.

Vroeger verbaasde ik mij wel eens dat ouders niet wisten of hun kind thuis was. Je weet toch of Jantje of Pietje er is? Nou... ik begrijp het inmiddels hoor. Ze zitten zo vaak op hun kamer dat je vergeet dat ze er zijn Dat is normaal.

Kaaskopje

Dank voor je reactie.

Even de feiten helder: ze keek naar hetzelfde programma als man. Normaal kijken ze het samen boven (onze slaapkamer, zij heeft geen tv op de kamer), maar nu wilde man beneden kijken. Vond hij het ongezellig dat ze alleen boven ging kijken en vond hij dus dat ze naar beneden moest. Ik weet niet of het uitmaakt voor je reactie dat de feiten iets anders zijn?

Ik snap hem wel (dat als ze hetzelfde kijken, hij het gezelliger vindt samen met haar te kijken), maar de manier waarop (dwingend, NU, knop uit) is niet handig.

Dat dochter veel op haar kamer zit, leek mij ook wel "gewoon" pubergedrag. Maar nu ik weet dat ze dat doet om mijn man te ontlopen, vraag ik me af wat ik ermee kan/moet doen.

laten gaan

Mijn ervaring is dat hoe meer vrijheid je ze geeft om dit soort zaken zelf te regelen hoe groter de kans dat ze juist wel vaker in de huiskamer zitten. Gedwongen in de huiskamer zitten is niet fijn natuurlijk. Je dochter wil de vrijheid hebben om zelf te bepalen wat ze doet. En dat is ook een hele logische ontwikkeling. Die autonomie en die vrijheid moet ze ook kunnen krijgen. Uiteraard niet met alles maar wel met kleine dagelijkse dingen. En laten we wel wezen, zolang die autonomie niet verder gaat dan te bepalen waar je een televisie programma kijkt is er weinig om je zorgen te maken.

Ik snap best dat je man het gezelliger vindt om samen te kijken. De beste manier om dat te bereiken is echter niet om naar boven te lopen en te roepen nu gaat die tv uit. Hij kan ook gewoon zeggen dat hij het gezelliger vindt als ze beneden komt kijken en dat hij het zo leuk zou vinden als ze samen dit programma zouden kijken. De kans dat je dan resultaat boekt is heel wat groter. En het kan best zijn dat ze het dan alsnog niet wil. Dan zou ik dat gewoon laten.

Het kan best zijn dat ze tijdens het kijken wil zappen of met vriendinnen wil bellen om commentaar te geven of dat ze gewoon even rustig alleen wil zijn.

In dit geval lijkt het dus zo te zijn dat ze niet beneden wil kijken omdat het nogal botst met je man op dit moment.Dat is vervelend maar niet abnormaal. Veel kinderen maken een periode door waarin het met 1 of beide ouders even wat minder lekker loopt; zeker rond die leeftijd en zeker als je dan ook nog een wat minder flexibele instelling hebt als ouder.

Ik denk in dit geval dat hoe minder je man probeert zijn zin door te drijven en hoe meer ruimte hij haar geeft des te groter de kans is dat ze wel regelmatig beneden komt zitten.

Bij mijn kinderen merk ik dat hoe minder ik bezig ben met het micro managen van dit soort zaken hoe makkelijker ze er mee omgaan want het is dan geen strijdpunt en ze voelen geen dwang. Ze zitten best graag in de huiskamer omdat ze daar ook gewoon hun eigen gang kunnen gaan. En verder is niet iedereen hetzelfde natuurlijk en heeft een ieder ook een andere privacy behoefte.

Plan gezelligheid

Waarom niet, bijvoorbeeld een keer per week, een tv-avond organiseren? Als jullie weten dat er een programma is dat iedereen wil kijken dan spreken jullie af dit gezamenlijk te bekijken. Met zijn allen op de bank, drankje en lekker hapje erbij. Niet dwingend maar zoals je ook andere dingen met je gezin doet, uit eten bijvoorbeeld.
Ik probeer dat te doen als ik merk dat we een periode het allemaal erg druk hebben. dan komt het gourmetstel op tafel (vinden de kinderen leuk), of we maken samen een taart en eten die 's avonds bij de koffie/thee op. Of we kiezen een film en houden een filmavondje met popcorn en cola.
Overigens, mijn zoons zijn 15 en 12, en zijn allebei graag op hun kamer inderdaad met huiswerk, telefoon, laptop etc.

laat dat kind

lekker boven tv kijken zeg!
Ik denk dat het inderdaad handig is om eens met je man te praten. Op verschillende leeftijden van de kinderen heb je als ouder je verschillende kwaliteiten nodig. Jouw man is een controlefreak en komt nu in de problemen met de autonomiebehoefte van je dochter.
Toch moet hij, juist vanuit zijn eigen controledwang, de behoefte van zijn dochter respecteren.
Ik zou zelfs zeggen; geef die tv aan je dochter voor op haar kamer. Laat je man haar vervolgens vriendelijk en vrijblijvend vragen eens gezellig beneden te komen kijken op (samen)bepaalde tijden.
Bespreek ook met je man dat hij haar alleen maar verder van zich af drijft als hij zo bezitterig blijft doen! Hij gaat het niet redden met dat gedrag.

Pubergedrag

Dit normale pubergedrag van je dochter wordt versterkt door het gedrag van jouw man. Hij zal wat meer inzicht moeten krijgen in hoe hij met haar om kan gaan nu ze aan het puberen is.
Hier een dochter van 13 die ook voornamelijk op haar kamer zit: chatten, facetimen etc. met vrienden en hopelijk ook nog huiswerk maken Ik moest er ook aan wennen hoor maar het hoort erbij. Met het eten moet ze wel beneden zitten, het liefst zou ze dat ook nog boven doen. Ik geniet maar van de spontane momenten dat ze wel opeens beneden komt om iets op tv te kijken o.i.d. En verder plannen we gewoon af en toe iets samen: shoppen of ander uitstapje. Misschien is dat nog een idee voor je man, een keer samen met haar ergens naar toe gaan. Of kunnen ze elkaar daar ook niet meer in vinden?

Celine

Op zich maakt je extra informatie wel verschil, want ze zat niet op haar eigen kamer en ze keek hetzelfde, máár... Gezelligheid kun je niet afdwingen. Ik blijf het een beetje raar vinden dat je man zo'n beslag op je dochter legt. Je zou het er benauwd van krijgen en dat is ook wat met je dochter gebeurt. Ik denk dat je daar toch in moet bemiddelen. Jij wéét nu dat je dochter een probleem heeft met dat claimerige gedrag van je man, vertel hem dat en leg uit dat hij daar het tegenovergestelde mee bereikt.

Het op haar kamer willen zitten is écht heel normaal. Ik deed dat 40 jaar geleden ook. Zonder tv, zonder telefoon, maar wel met een boek.

Ik zie op tv wel eens gezinnen die erg graag álles met elkaar doen. Ik krijg daar echt de kriebels van. Iedereen, denk ik dan, heeft op zijn tijd toch even ruimte nodig? Je kunt niet altijd maar álles met elkaar willen doen.

boekje geven

Er zijn zat handige boekjes over de puberteit. Ik weet niet of je man een lezer is en zo ja, of hij de informatie in zo'n boekje ook op zichzelf zou betrekken. Ik vind het trouwens ook niet zo gezellig, dat gehang op de slaapkamers, maar ik snap het wel. Zolang iedereen maar komt eten. En op het weekend doen we altijd iets samen (een dagdeel). Ik denk dat je dochter op haar 18e direct weg is als je man zo doorgaat en dat lijkt me nou juist niet zijn bedoeling.

herkenbaar

Ook ik vind het normaal gedrag van je dochter, en ook haar vader ontlopen is iets wat vaker voorkomt. Pubers irriteren zich nl aan hun ouders, en zij is zo verstandig om dat niet te laten blijken maar haar eigen weg daarin te gaan. Vind ik eigenlijk nog heel attent. Lekker laten betijen en met je man in gesprek over puber gedrag, en wat daarbij hoort.

Verkeerde analyse

Het is normaal gedrag voor ene meisje van 14, dat heeft iedereen al omschreven. Je zet jezelf op het verkeerde been, als je schrijft: 'Maar nu ik weet dat ze dat doet om mijn man te ontlopen, vraag ik me af wat ik ermee kan/moet doen.' Het is hoogstonwaarschijnlijk dat je dochter zou hebben gezegd: ik doe dat, omdat ik mijn eigen identiteit en autonomie wil ontwikkelen. Pubers maken zich los van ouders door zich af te zetten tegen de ouders, de een wat heftiger dan de ander. Dat zijn geen uitgewogen oordelen. Die krijg je pas als ze ergens midden in de 20 zijn.
Laat je man komende tijd eens uit het raam kijken: vogeltjes kieperen hun jongen naar buiten, maar kijken wel of het goed gaat. Zoiets moeten ouders ook doen. Alsof je het kind in een bootje zet en het bootje van de rand af duwt, de zee op. Maar ondertussen wel kijken of alles goed gaat. Dat 'kijken of alles goed gaat' houdt in dat je je dochter wel nauwlettend probeert te volgen. Heel erg soms worden pubers depressief, psychotisch, komen ze op verkeerde websites terecht of ontwikkelen verkeerde vriendschappen. Als je dochter nog regelmatig normaal aan tafel verschijnt zijn dat voldoende momenten om even te kijken hoe het met haar gaat. En algemene onderwerpen aansnijden om te kijken hoe ze daarover denkt.
Acht, je man moet afscheid nemen van zijn kleine meisje en dat komt voor elke ouder veel te vroeg. Het is een fase van heroriëntatie.

Tsjor

Nog een tip

Je man houdt van gezelligheid blijkbaar. En jij bent druk. Nog één tip: plan eens wat gezelligheid samen met je man. Dat kan nu de kinderen groter worden en dat bereidt hem voor op het uitvliegen van de kinderen. Je kinderen zullen verbaasd zijn dat jullie ook een eigen leven hebben.

Tsjor

Nog een tip

Je man houdt van gezelligheid blijkbaar. En jij bent druk. Nog één tip: plan eens wat gezelligheid samen met je man. Dat kan nu de kinderen groter worden en dat bereidt hem voor op het uitvliegen van de kinderen. Je kinderen zullen verbaasd zijn dat jullie ook een eigen leven hebben.

Tsjor

kan ook bijtrekken

Oudste heeft hier ook een periode gehad dat ze meer op haar kamer zat dan beneden. Na school even wat eten en drinken en hoep naar boven. Idem dito na het eten.
Nou was hier al jaren de regel dat er geen eten en drinken mee naar boven mocht en daar hebben we wat strijd om gevoerd.
Begrijpelijk want als je de hele tijd boven bent en 2 trappen af moet voor wat drinken is dat lastig..........Maar ik heb voet bij stuk gehouden. De enige uitzondering die we hebben ingevoerd is als er vrienden of vriendinnen zijn. Dan mág er wat eten en drinken mee naar boven.
Het was gewoon een periode..........op een gegeven moment bleef ze s wat vaker 'hangen' beneden na het eten. Wij gaven dan als ze alsnog naar boven vertok complimenten. Zo van 'gezellig' dat je beneden was.........moet je vaker doen. Er kwam dan een gemompeld iets als "o,ja ik vond het ook wel gezellig hoor.." En hup weer naar boven.
Ik denk dat bij haar haar zusje ook meespeelde. Die wilde zich altijd wel erg graag met haar 'bemoeien' en op sommige momenten zitten pubers daar niet op te wachten. (Haha, ze smst met een jongen!)
Na die periode dat ze wat langer bleef 'hangen' na etenstijd breidde dat langzaamaan uit.
Ik denk dat het hier ongeveer 2 jaar heeft geduurd. Rond haar 16de was ze weer meer beneden dan boven.
En nu zit ze zelfs met haar huiswerk beneden en ook vrienden blijven gewoon in de huiskamer (nu 20).
Bij haar was het een periode. Ik denk dat ertegenin gaan het alleen maar versterkt. Het is toch ook háár kamer? Daar mag ze toch zitten wanneer ze wil?? Geen enkel redelijk argument kan je daar tegen in brengen. Ze is niet ter vermaak van haar vader.
groeten albana