Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op
Lynna

Lynna

28-02-2012 om 15:56

Dochter wil niet meer naar haar vader

Mijn dochter van 16 wil liever niet meer naar haar vader. Momenteel woont ze week om week bij hem. Ze vindt hem en ook zijn vriendin irritant en bemoeizuchtig. Zijn vriendin en hijzelf werken allebei niet en hebben dus alle tijd om de hele dag op dochter te letten.

Ik weet niet zo goed wat ik er mee aan moet. Ik wil niet al te veel mee gaan in een lastige puber, je kunt nu eenmaal niet altijd weglopen als je een bepaalde situatie vervelend vindt. Maar ik wil ook niet dat ze ongelukkig wordt. Zelf zegt ze dat ze nooit iets goed kan doen bij hen, dat ze overal kritiek op hebben.
Met haar vader praten kan ik niet meer als het over opvoeding gaat. Met zijn vriendin wel, dat is op zich een lieverd, maar ze staat wel achter haar vriend. Toch kan ik dit nu niet met haar gaan bespreken, achter zijn rug om.

Iemand suggesties?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
oregano

oregano

28-02-2012 om 17:06

Toch met ex praten

Ik denk dat je dit toch met je ex moet bespreken. Je dochter is 16 jaar en mag zelf beslissen toch of ze wel of niet wil gaan? Als het praktisch ook kan dat ze bij jou blijft zou ik wel mijn best doen haar wens te respecteren denk ik.
Succes!
Groet oregano

Ely

Ely

28-02-2012 om 19:11

En als

Je dochter zelf met haar vader praat? 16 is toch wel een leeftijd waarop dat kan?

Als een klassieke situatie was geweest en dan bedoel ik dat ze in 1 gezin woonde had ze toch ook niet zomaar weg gekund?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

dalire

dalire

28-02-2012 om 19:27

Ook gehad

Mijn dochters gingen om en het weekend naar hun vader, maar wilden toen ze ongeveer 14 en 16 waren ook niet meer heen. Ik ben met ze gaan praten waarom dit was.

Ik heb gezegd dat ze niet zomaar ineens niet meer naar hun vader konden gaan en dat ze eerst moesten gaan praten. De oudste vond dit heel moeilijk en heeft een brief geschreven. De jongste is wel gaan praten, dit beide op dezelfde avond. Ex is ontzettend geschrokken en is met beide meiden gaan praten. Daardoor zijn er wel dingen veranderd en gaan ze nu ruim anderhalf jaar later nog steeds de weekenden en gedeelte van de vakanties naar hun vader.

Ik vind ook dat ze oud genoeg zijn om eerst zelf te praten, want daar leren ze ook alleen maar van.

Bij de meiden ging het erom dat ze weinig tot geen aandacht van hun vader kregen (geen nieuwe vriendin) en dat het er altijd vies was en dat ze weinig leuke dingen deden.

Ik vind het heel knap dat ze het ieder op hun eigen manier bespreekbaar hebben gemaakt en zelf zijn ze er nu ook blij om!

Succes met de situatie!

Yura

Yura

29-02-2012 om 09:11

Puber

Het lijkt me voor een puber ook niet echt leuk hoor om de ene week in het ene huis en de andere week in het andere, wat een gedoe, telkens je spullen mee slepen etc. Jammer dat daar zo vaak geen begrip voor is.

Roosje Katoen

Roosje Katoen

29-02-2012 om 16:57

Andere verdeling

Ik kan me voorstellen dat pubers op een gegeven moment geen zin meer hebben in dat heen en weergesleep. Als het een optie is dat ze helemaal bij jou komt wonen zou ik daarvoor kiezen. Het lijkt me wel goed dat ze met haar vader afspreekt wanneer ze elkaar dan zien. Ze kan bijv. twee keer per week daar eten of samen wat anders leuks doen ofzo. Zitten ze ook niet zo op elkaars lip en is de kans dat het gezellig is veel groter.

Zelf praten

Ik zou je 16 jarige aansturen om zelf met haar vader te gaan praten.Het is een probleem tussen haar en haar vader,daar sta jij buiten.
heeft je dochter al eens angegeven aan hem hoe ze het wonen bij haar vader ervaart?heeft hij op die manier de kans gehad om de situatie te veranderen?
die kans moet je dochter hem wel geven,het is tenslotte haar vader.
en wat ik in bovenstaande berichtjes ook lees: als jullie niet gescheiden waren had ze ook geen keuze,dan zou ze het ook moeten doen met haar vader en moeder,of ze nou aandacht zou krijgen of niet.
kortom ,stimulier je dochter om hier een weg in te vinden met haar vader,weglopen is geen oplossing.

Maylise

Maylise

29-02-2012 om 17:49

Lynna

Ik kan me goed voorstellen dat een 16jarige geen zin heeft om elke week van huis te wisselen. Dat is ook best veel gevraagd voor een jongere. Daarnaast spelen er sowieso nog wat andere problemen begrijp ik met de nieuwe partner.
Je kan een 16 jarige niet echt meer dwingen om zich aan het co-ouderschap te houden. Die afspraak is ooit gemaakt maar ze is nu oud genoeg om zelf hier zeggenschap in te hebben.
Ik denk dat ze zelf met haar vader moet gaan praten. Misschien zonder zijn partner erbij?
Van te voren zou ze dan goed kunnen nadenken over wat ze wel wil (daar af een toe een weekend heen, vaste momenten in de week, wat losser) en hoe ze de band met haar vader in willen vullen.
Ze is op een leeftijd dat ze enerzijds zelf die beslissing kan nemen maar ze moet dan ook zelf de verantwoordelijkheid nemen om dit met haar vader te bespreken.

Lynna

Lynna

29-02-2012 om 19:36

Reactie

Dochter mag inderdaad zelf beslissen. Maar ik wil niet dat ze switcht tussen de ene en de andere ouder alleen omdat ze die ene ouder niet meer leuk vindt. In een "normaal" gezin kan ze ook niet ergens anders gaan wonen als het haar niet zint.

Ze heeft vorige week, toen ze bij haar vader kwam, met hem en zijn vriendin gesproken. Verteld hoeveel moeite ze er mee heeft dat ze zo ongeveer niks goed aan haar vinden. Dat gesprek ging wel goed, maar heeft de rest van de week weinig effect gehad.

Een mail sturen met uitleg, dat wil ik niet. Dat doet haar vader al naar haar toe als hij iets duidelijk wil maken en dat zijn soms zodanige mails dat ik ze stiekem op haar computer weggooi omdat ik niet wil dat ze ze ooit nog herleest. Zelf bewaar ik ze trouwens wel.

Wisselen van huis week om week is ook helemaal niet leuk. Ik leef met haar mee, doe het zelfde. Ik ga naar mijn vriend als zij naar haar vader is. Had ik niet verteld nu, omdat ik het vooral over het belang van mijn dochter wilde hebben en niet over mijn eigen belang.

Mijn zoon woont ook niet meer bij zijn vader, vanwege een conflict. Praktijk is dat hij zijn vader ongeveer eens per maand ziet. Dan is het wel erg gezellig, komt zoon blij terug maar het contact is echt minimaal. Het is dat ik er achteraan zit en dat de vriendin van zijn vader er achteraan zit, anders zouden ze elkaar nog veel minder zien. Bij dochter zie ik dat dus niet zitten.

Ik vind het lastig. Wat is pubergedrag en wanneer moet ik werkelijk ingrijpen want gaat het haar schade opleveren als ze bij haar vader blijft.

Ze is nu in ieder geval weer bij mij en ze is bekaf.....

Snap haar irritatie wel

Die twee zitten de hele dag thuis niets te doen en commentaar op haar te hebben terwijl zij gewoon naar school moet en huiswerk maken.
Zelf had ik allang ex de tip gegeven om in ieder geval IETS te doen, een hobby zoeken, vrijwilligerswerk.... Ik denk ook dat je het haar moet gunnen om zelf te bepalen waar ze wil zijn, alhoewel ik ook wel snap dat dat voor jou ook niet helemaal goed uitkomt.

Gr. Poezie.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.