Dochter zo passief

Volgens

mij vrij normaal gedrag in de puberteit. Je kunt haar proberen te stimuleren; met een beloning, met haar te overhoren of straf te geven voor onvoldoendes. Maar als het niet vanuit haarzelf komt zal het uiteindelijk einig uithalen vrees ik.
sterkte...

Hier ook

hier een dochter van 14,het boeit haar allemaal niet,dat zegt ze ook regelmatig,ja boeiuh.
Ze is in februari van havo naar vmbo tl overgestapt,en zes weken geleden dreigde het bericht dat ze alsnog zou blijven zitten als er niets veranderde.
De reden? ze voerde gewoon geen klap uit( haar woorden,ik heb er gewoon geen zin in).
School heeft vanaf dat moment huiswerkklas verplicht gesteld,elke dag tot vijf uur.
ze heeft vandaag haar laatste toets,hoewel ze wel wat cijfers heeft opgehaald,is nog steeds niet zeker of ze over gaat.
Ze zegt wel dat ze liever niet blijft zitten,maar echt belangrijk vind ze het allemaal niet momenteel.
We laten het nu maar een beetje gaan,dan blijft ze maar een jaar zitten,misschien gaat dan het licht aan.

Bijles door een leeftijdgenote?

Misschien vind je dochter het prettig om bij sommige vakken geholpen te worden, als een soort bijles/begeleiding.
Mijn dochter is goed in wiskunde. Zij helpt momenteel 2 jongens die een klas lager zitten met hun wiskunde. Dat bevalt wederzijds heel goed.
Misschien dat een jonge begeleider makkelijker contact maakt en haar enthousiaster kan maken.

Sus-anne

Voor de rest is ze hartstikke leuk. Vooral tegen vriendinnen en klasgenoten.Ze turnt met liefde en plezier. Gym is ook het enige vak waar de leraren niet over haar te klagen hebben.
Ik denk dat wij dezelfde dochter hebben wat dat betreft.

Single lady en annet

Jullie hebben allebei wel tips waar we wat mee kunnen. Die huiswerkbegeleiding ga ik zeker uitzoeken en de leeftijdsgenootjes, dat is iets waar ik wat langer over moet nadenken, dat heeft meer met de beschikbaarheid te maken. Misschien gaat het helpen.
Zo frustrerend, als je ziet dat je kind beter kan, maar dat niet doet.

Gebruik sociale contacten

Heeft je dochter een leuke klas? Vriendinnen in de klas? Gebruik die om haar in te laten zien dat ze die allemaal 'kwijt' raakt wanneer ze een niveau omlaag gaat of blijft zitten. Misschien kan je de klasgenoten/vriendinnen ook een beetje inzetten om haar te 'helpen' beter d'r best te doen? Misschien willen die ook niet dat ze blijft zitten zodat ze uit hun klas gaat?
Afgelopen jaar heeft een vriendin van jongste (13) een erg moeilijk jaar gehad, ouders die gingen scheiden en verhuizingen. Dat had (behoorlijk) invloed op haar cijfers. Vriendin eet hier altijd een paar keer per week (3 keer ofzo) haar brood. Dus uit eerste hand hoorde ik dat. Vriendin heeft ook gewoon 'geen zin' zegt ze, maar w.s. zijn de omstandigheden ook wel van dusdanige invloed dat dat vrij logisch is.
Zitten blijven of niveau omlaag 'dreigde' rond de kerst.
Dat vond jongste vreselijk, haar beste vriendin zou dan niet meer samen met haar fietsen, pauze hebben etc.etc.
Samen met nóg een vriendin hebben ze het meisje een chocoladereep belooft voor élke 8 die ze haalde (voor bepaalde vakken) en ze 'herinnerden' haar er iedere keer aan : "morgen een toets, heb je al geleerd?" Wanneer ze 's morgens kwam (fietsen samen naar school) nogmaals, check en dubbelscheck, heb je je boeken voor dat en dat en heb je dat en dat gemaakt?
Dat hielp behoorlijk, het werd bijna een sport om een chocoladereep te 'halen'. En het meisje had weer een motivatie om haar vriendinnen eens te laten zien wat ze kon! Er zijn verschillende chocoladerepen uitgegaan....die ik overigens gesponsord heb voor een deel.
Ze is over trouwens en de moeder van vriendin heeft jongste+het andere meisje meegenomen om na de rapportuitreiking een grote ijscoupe te eten als 'dank' voor de steun.
Dit meisje vond haar cijfers ook niet 'boeien' maar haar vriendinnen kwijtraken doordat ze in een andere klas zouden zitten boeide haar wél.
groeten albana

Albana

Ja, die vriendinnen en de angst die kwijt te raken...Teer punt. Groep 8 verliep niet bepaald prettig, juist omdat ze haar (weinige) vriendinnen kwijtraakte dankzij een erg actieve klasgenote die haar vriendinnen claimde en haar buitensloot. Dat heeft er zo erg ingehakt dat ik daar eerlijk gezegd geen stimulans in zie. De kans is aanwezig dat ze door die angst weer in haar schulp gaat kruipen waar ze nu net uit aan het kruipen is. Ze zit op een scholengemeenschap voor MAVO, VMBO en PRO en qua vriendschappen lopen die opleidingen helemaal door elkaar. Dus die vriendinnen zal ze toch wel, in mindere mate, behouden.
Dochter heeft een paar leuke meiden in haar klas, helaas woont het groepje waar zij zich bij thuisvoelt een kilometer of 5 verderop en is het met sporten en babysitten soms erg lastig om samen huiswerk te maken.
Het beloningensysteem wat je eronder vermeld zou wel eens een goede stimulans kunnen zijn.
Dat is zeker het proberen waard.
Morgen krijgt ze haar rapport en dan gaan we toch maar eens praten over hoe fijn die MAVO en haar klas is, en hoe graag ze daar wil blijven, want dat wil ze wel.

Kun je

Ook als stimulans niet wat schappelijker zijn (een tijdje) met brengen en halen ofzo? Of wat makkelijker qua logeren? Dat b.v. er een klasgenootje komt eten (na school) meegaat oppassen en dat ze dan weer bij jullie slapen als dat 'klaar' is? Dat soort dingen?
Ken je de ouders? Dan zou je het 'afstandprobleempje'enigzins onder de aandacht kunnen brengen......wie weet hebben hun héle creatieve oplossingen (b.v. een vader die vlak bij jullie woont waarmee klasgenootje dan na zijn werk mee terug kan, dat gebeurd hier met vriendin van oudste die 8 km verderop woont.)
Probeer er eens oplossinggericht naar te kijken, ook met je man (die komt toch ook thuis op een gegeven moment,neem ik aan?) en met dochter.
Als je haar een paar keer brengt en haalt leer je de ouders ook kennen.
Dat beloningssysteem met die chocoladereep is trouwens niet ons eigen idee.....dat hebben de meiden van turnen (waar ze alledrie op zitten) waar ze die chocoladereep wel eens inzetten als een kind iets erg moeilijk vind als extra stimulans.
Anders waren ze zélf (de 13 jarigen dus) nooit op dat idee gekomen denk ik.
Nu was de situatie ong. hetzelfde. Alleen ging het niet om turnen maar om school en in de klas blijven.
Of bied voor mij part aan dat ze zo nu en dan met de hele club bij jullie zitten in tussenuren of na school, zorg voor thee en een koekje, of wat dan ook en trek jezelf even 'terug' (boodschapje doen?). Kan de rest van de club daarna weer gezamelijk naar huis....
groeten albana

Albana

Die opmerking over mijn man snap ik niet zo goed.
Dochter heeft ondertussen aangegeven dat ze niet met anderen wil leren, dat leidt haar teveel af.
Eigenlijk wel jammer, want die paar keer dat hier een paar meiden waren en zaten te "geiten" heb ik daar erg van genoten. Ook dat is dus het probleem niet. Mee eten en logeren ook niet. Maar ze wil alleen leren.
We gaan in de zomervakantie een schema opstellen, kijken of dat zoden aan de dijk gaat zetten.

Man...........

Ik bedoel alleen maar dat hij misschien een praktische manier weet of kan vinden om je dochter op te halen als de afstand te ver is. Ik neem aan dat hij op een gegeven moment toch thuiskomt of niet?
Misschien kan hij na het sporten haar meenemen of ziet hij andere mogelijkheden die simpel in te passen zijn.
2 weten meer dan 1.
En wij kunnen wel meedenken, maar kennen jouw thuissituatie en ritme natuurlijk niet precies, je man wel.
Dat is alles.
groeten albana

Het is nog ff wennen

Het is nog steeds wennen om wat je zegt neer te schrijven, zonder dat anderen je achtergrond weten. Soms vergeet ik dat wel eens en ga compleet van onze eigen situatie uit.
Manlief is een van de weinige mannen die niks met auto's heeft en dus ook geen rijbewijs. Het heeft hem nooit geboeid en hij heeft het nog nooit nodig gehad.
Maar ik heb het wel en een keer of wat op en neer rijden is natuurlijk geen enkel probleem.
Dat meedenken van jullie, dat is erg fijn, daar hebben we echt wat aan, dus vooral blijven doen.