Dreigende ex

Even onder andere nick. Ik was wel iets ouder dan jouw dochter toen ik mijn verkering wilde uitmaken. En toen dreigde hij ook met zelfmoord en riep dat dat dan mijn schuld zou zijn. Hij maakte me zwart bij anderen, maar weglopen heeft hij niet gedaan. Het heeft bij mij een behoorlijke tijd geduurd. Hij hield niet op. Tenslotte was ik zover dat het me weinig meer kon schelen wat er met hem gebeurde. Ik dacht, dan pleeg je toch zelfmoord vent, dan loopt hier tenminste een klootzak minder op wereld. Dat heb ik niet eens gezegd maar het was mijn houding toen. Nee niet een houding, ik voelde dat echt zo. En ik dacht ook dat echte vrienden toch wel mijn versie wouden weten als hij me zwart maakte. Dat was ook zo. Toen werd het snel minder en hield het op. En gelukkig zat ik daarna ook niet meer bij hem op school.

Ja,ook meegemaakt

Mijn dochter was nog jong,de jongen een paar jaar ouder.Hij zag het werkelijk ook niet meer zitten,dreigde ook met zelfmoord,is gaan blowen,later zelfs even harddrugs gaan gebruiken.Zijn vrienden zijn mijn dochter uit gaan schelden.Erge moeilijke tijd voor haar.Wij zijn heel duidelijk geweest,dat je een verkering uit mag maken,dat dit bij het opgroeien hoort.Dat zij nergens schuldig aan was.Dat ze de juiste beslissing heeft genomen,dat je geen realatie moet beginnen met iemand die zo enorm op tegenslagen in het leven reageert.Dat wat hij ook deed ,zij niet verantwoordelijk was.
Ik denk dat dit voor je dochter erg belangrijk is,dat ze weet dat zij hier niets aan kan doen,dat dit niet door haar komt.

Les

Het is wel een hard leerproces voor dochter, eerste serieuze vriendje en dan dit. Wij zeggen ook steeds dat het niet aan haar ligt maar dat hij dit zelf doet, dat hij dreigt om aandacht van haar te krijgen want negatieve aandacht is ook aandacht. Eigenlijk manipuleert hij haar, emotionele chantage.
Zij was hier al een beetje bang voor en heeft daarom steeds aangehikt tegen uitmaken. Wel heeft ze hints gegeven die (bewust??) niet werden opgepikt.
School weet er van, hij zit niet bij haar op school, gelukkig. Wel heeft ze van haar mentor instructies gekregen wat ze moet doen als hij wel verschijnt maar wij denken allemaal dat hij dat niet doet. Dat durft hij niet.
Hij heeft haar wat geisoleerd van haar vrienden maar gelukkig zoeken die weer toenadering en zij steunen haar. Thank God.
Het is goed dat het uit is, zijn problemen zijn groot, te groot in ieder geval voor onze dochter. Zij heeft gedacht dat zij hem kon helpen (dat hebben toch wel veel vrouwen, geloof ik).
Nu is het rustig, whapte ze mij net, vanavond zal hij wel weer beginnen, net als voorafgaande dagen. Dan begint de show weer. We zijn er vanavond lekker niet, uit eten. Heeft dochter afleiding. Daarna gaat ze naar een goede vriend om bij te praten, dat is fijn voor haar.
Bedankt voor jullie verhalen, het blijkt dus toch vaker voor te koemn. Het voeltbest wel dreigend, gaat er iets gebeuren of niet?

Zijn ouders?

Hebben jullie het al aan zijn ouders voorgelegd?

Ouders

Nee, we hebben het niet zijn ouders voorgelegd maar dat heeft ook geen zin.

Zelf ook meegemaakt

Het is al bijna 35 jaar geleden, ik was ook 15 en ik herken heel veel uit je verhaal. Nou, hij ging zelfmoord plegen en aan de drank en ging middenin een drukke straat op zijn knieën liggen, van die dingen! Zijn vrienden háátten me en vonden me een kreng, zei hij. Achteraf lachen we er om (ja, zo niet-serieus moet je het nemen), maar voor een meisje van 15 is dat toch best sneu.
Na enkele dagen en de zoveelste keer aan de telefoon waarin hij dreigde met zelfmoord en jenever drinken (en dat voor iemand die zelfs al tegen het drinken van bier was, hahaha!) belde mijn vader 's avonds, toen hij het verhaal hoorde, zijn ouders op. Die waren verbaasd, ja, ze wisten dat het uit was, jammer, maar zoon reageerde er gelaten op en lag inmiddels te slapen want morgen was het weer vroeg dag.
Ik praat er nu vrij luchtig over, maar het was ook best bedreigend toen, zeker als je 15 bent en overloopt van de schuldgevoelens omdat hij zich dankzij jou zo rot voelt!
Mijn vader heeft me toen duidelijk gemaakt dat hij zich niet rot voelt, maar boos is omdat hij zijn speeltje is kwijtgeraakt. Dat de kans dat hij zichzelf iets aandoet klein is, en als het toch gebeurt, of het nou dronken worden of zelfmoord is, dan is HIJ degene die die beslissing heeft genomen, IK heb hem er niet toe gedwongen, en zijn reactie was buitenproportioneel, want iedereen maakte wel eens "ludduvudu" mee.
Dat heeft het enorm gerelativeerd voor me (ik ben mijn vader nog steeds dankbaar voor zijn woorden).
Ik kreeg langzaam mijn vriendinnen weer terug (ja, ik was ook van ze losgeweekt door het vriendje) en nooit meer problemen gehad.
Mind you: enkele jaren geleden kwam ik hem tegen bij een reünie! We raakten aan de praat en al gauw merkte ik dat hij weer avances maakte... Maakte complimenten over mijn uiterlijk (terwijl ik er door omstandigheden helaas bijzonder slecht uit zag, hoe doorzichtig), smeekte bijna om mijn mailadres en 06... Nee, dank je!
En ja, deze jongen had ook een brok problematiek. Kwam uit een triest probleemgezin met de nodige psychische klappen... En ik vond hem zo zielig en och, och, och, wat begreep ik hem toch goed! (als in: mezelf eindeloos wegcijferen om hem te pleasen, want hij had het zo slecht...).
Laat jullie niet intimideren en chanteren door zijn praatjes! Het is precies wat je zegt: emotionele chantage. En als je dochter niet hapt, heeft hij geen grond meer. Telefoon afbreken, mail en whatsapp niet beantwoorden, straal negeren, eventueel zijn ouders bellen (maar dat werkt niet, zei je al... Bij ons gelukkig wel, want daarna was het stil, ook uit angst waarschijnlijk omdat mijn vader heeft gebeld).
Benadruk bij je dochter dat hij alleen maar zichzelf dit aandoet en dat zij niet zijn gratis therapeut, redder en zo is.
Sterkte ermee!

Jouw verhaal lijkt heel erg op die van mijn dochter. Helaas kan ik dit niet beeindigen door 1 van de ouders te bellen. Allereerst heb ik hun nummer niet, ten tweede zijn ze niet bij elkaar, ten derde zijn er allerlei psychische problemen en verslavingen etc, ten vierde is alles daar los zand. Gelukkig is het bij jou goedgekomen. Dat gaat hier ook wel gebeuren, het heeft tijd nodig, alleen.
Het is gisteravond rustig gebleven, zou het afgelopen zijn of alleen maar stilte voor de storm?

Jullie ...........

Jullie hebben er zelf net zo last van als je dochter. Lees je laatste zin maar over:
"Het is gisteravond rustig gebleven, zou het afgelopen zijn of alleen maar stilte voor de storm? "
Laat hem jullie leven niet bepalen! Dat geeft hem al teveel 'macht'. Laat los...laat los, herhaal dat duizend keer in je hoofd.
Niet meer aan hem denken of aan de storm die misschien gaat komen. Je ziet vanzelf wel of er storm komt en dan kan je altijd nog maatregelen nemen.
Dat steunt je dochter ook. Ik begrijp wel dat ze dat niet weet, maar misschien pikt ze het toch signalen op.
groeten albana

Stilte voor de storm of afgelopen

Dat is moeilijk in te schatten. Maar hou je dochter en jezelf voor dat het ZIJN probleem is. Niet dat van je dochter. Verkeringen gaan soms uit. Als je daar niet mee kan omgaan, is dat je eigen probleem en nooit dat van de ander. Dus laat het jullie probleem ook niet worden.
Sterkte!!

Hoe het gaat

Het dreigen is voorbij. Hij probeert nu dochter uit de tent te lokken door op de social media overdreven contact te zoeken met meisjes. Ze heeft hem nu ook daar gedeleted. Ze zegt dat hij uit is op een reactie van haar waarbij hij haar dan jaloers kan noemen. Ze vindt het allemaal niet leuk maar wel erg doorzichtig. Ze begint hem steeds meer een loser en zielig te vinden. Hij probeert haar terug te krijgen maar dat gaat op deze manier (en op welke manier danook) niet lukken.

En hoe het nu gaat

Hij benadert haar niet meer persoonlijk. Zij heeft nog wel alles geblokkeerd. Wel maakt hij op twitter wat opmerkingen over haar, hij noemt haar naam niet maar door (song)teksten laat hij merken haar enorm te missen.
Een goed ding is dat hij nu hulp gezocht heeft en dat is in ieder geval goed voor hem, dat hij leert op een normale en gezonde manier met mensen om te gaan en niet zo obsessief bezig te zijn met 1 persoon. Hij gaat in behandeling voor zijn psychische problemen.
Ik sluit het hierbij verder af, veel meer is er niet meer over te zeggen.

Weer anders

En inmiddels is er een ernstige,psychische aandoening geconstateerd bij ex. Mogelijk heeft hij een en ander gedaan onder invloed van een verschijnsel van die aandoening. Dochter weigert nog steeds te praten met hem, hoewel ze toch wel weer hem op de social media volgt en alles leest en af en toe (bitter) reageert.
Toch kan ze het ook niet afsluiten. Ze heeft op internet gezocht naar van alles over die aandoening en het is van toepassing op hem, dat ziet ze zelf ook. Dingen die ze hem verwijt en dingen waardoor het uit is geraakt en dingen die hij heeft gedaan passen in het ziektebeeld.
Ik heb de indruk dat zij bij het verwerken van alles wel wat uitleg en hulp zou kunnen gebruiken, dat ze het wat kan plaatsen. Zijzelf staat er helemaal niet open voor, wil er helemaal niet over praten en al helemaal niet over wat hij nou precies heeft gedaan. Het vergeten en er niet over praten zal hem deleten, zo redeneert ze volgens mij.
Maar toch zit er een groot stuk woede bij haar. Het is niet verwerkt. Ik praat er ook niet meer over, dat levert alleen maar ruzie op maar ze is wel erg geirriteerd, over alles.
Heeft iemand een idee wat we zouden kunnen doen? Iemand ervaring met een ex met een psychiatrische achtergrond?

Bezinken

Ze heeft dit net gehoord, ik denk dat het nieuws even mag bezinken. Ze kan zelf het een en ander lezen over deze stoornis in relaties, er is genoeg te vinden op internet. Ik kan desnoods wel wat links geven.
Als ze met een ervaringsdeskundige wil praten die iets ouder is, geef dan maar een seintje, dan post ik mijn e-mailadres. Ik heb een ex met bijzonder vergelijkbaar gedrag.

Maria

Dochter weet het nu een week of 2. Ze heeft al veel over de aandoening gelezen, weet dat het erg van toepassing is op hem, weet dat het met haar niets te maken heeft en dat zij er niets aan kan doen, weet ook dat het iets serieus is maar heeft het toch emotioneel niet verwerkt. Hij ook niet maar terwijl zij niets over hem zegt op de sociale media, zit hij (zonder haar naam te noemen) de ene keer vervelende dingen te zeggen en de andere keer juist weer dingen als ik mis je. Ik zou zeggen ontvolg elkaar dan en kijk niet meer bij elkaar maar dat is te simpel gedacht, geloof ik.
Bedankt voor je aanbod, ze is er op dit moment zeker nog niet aan toe, ik zal het onthouden.
Wel een vraagje: welke aandoening had jouw ex? Ik snap als je het niet wil zeggen.
Misschien dat ik haar, als er geen verandering in haar emoties komt (lees: haar boosheid en somberheid), eens langs de huisarts stuur.

Mail

Dat wil ik je via de mail wel vertellen. En ik heb ook nog wel wat nuttige adviezen voor je dochter.