
Chocorum
19-06-2012 om 20:43
Eigen spullen,cadeautje.
Afgelopen week-end heb ik een bonbons cadeau gekregen,mooi verpakt met lintje en strik eromheen.Ik ben een echte snoeper en wilde de bonbons bewaren en open maken als we met heel het gezin een keer samen waren.Nu kom ik vandaag thuis en heeft mijn dochter het doosje open gemaakt en bonbons gesnoept.Ik ben hier echt boos om,mijn dochter is ook boos omdat ze me kinderachtig en flauw vind.Ze is nu boos boven op haar kamer.We hebben hier wel meer botsingen om,ze pakt ook schoenen en shirtjes van me zonder te vragen.Ik wil dat ze van mijn spullen blijft.Hoe gaat dat bij jullie???
Als het doosje van de bonbons nu al open was,had ik er geen probleem mee gehad.Maar voor mij was het echt een cadeautje en ik had het graag zelf open gemaakt.

Silone
19-06-2012 om 21:54
Tja
Jij hebt je grenzen, ongevraagd iets van een ander nemen is er één van. Je hebt je punt gemaakt, kind is boos, nou ja dat zij dan zo. Ik zou er zelf ook niet te lang over doormokken. Is het niet waard (denk ik dan. Pick your battle)

Kaaskopje
19-06-2012 om 22:00
Snap het
Ik kan ook erg boos worden over dit soort situaties. Maar dat weten ze
Dat ze jouw schoenen en shirtjes leent zegt wel dat ze vindt dat je een goede smaak hebt.

wil40
19-06-2012 om 22:08
Hier niet
Mijn zoon van 13 zou het doosje niet openmaken, al helemaal niet als hij weet dat ik `m nog even wilde bewaren. Maar ik zal ook nooit ongevraagd iets speciaals (cadeautje) van hem pakken, openmaken, laat staan opeten.
Mijn zoon heeft er zelf een hekel aan als mensen ongevraagd aan zijn dierbare spullen zitten, ik denk dat dat de reden is dat hij het niet zou doen. Ach, je hebt het duidelijk gemaakt aan je dochter en klaar. Even over praten, dat ze voortaan even moet vragen als ze iets van je wil pakken, lenen of opeten. Niet te lang boos blijven en de bonbons gezellig met haar delen en opeten.

Chocorum
19-06-2012 om 22:31
Bonbons
De bonbons vind ik erger dan de shirtjes en schoenen.Ik snoep graag,maar moet daar erg op letten,anders snoep ik er zo 10 kilo bij.Ik zal ze zelf noit kopen,als ik dan een doosje cadeau krijg ben ik daar erg blij mee en zuinig.Mijn dochter snaait een doosje zo leeg.Daar waren ze niet voor bedoelt,gewoon om te snaaien,het waren verwen-momentjes,gekregen van een vriendin.Daar moet ze afblijven.Ik ben niet boos meer,ze zal er nu niet meer aankomen.Zelf is ze nog wel boos,praten lukt niet,morgen dan maar.
En verder is het lastig,pak ik mijn i-pod,oortjes eruit gehaald,heeft 1 van de andere kinderen een huissleutel nodig heeft zij ze alle 3 in haar tas.Doe ik mezelf een luxe strandtas cadeau,pakt ze hem uit m'n kast,neemt hem ongevraagd mee en ik krijg hem onder de plakvlekken terug.Zelf nog niet gebruikt.Wil ik m'n nagels vijlen,heb ik geen vijl.Zelf deelt ze alles met vriendinnen,erg leuk.Maar ik deel mijn spullen niet graag en ik ben geen vriendin.

Ginny Twijfelvuur
19-06-2012 om 23:52
Zou ik ook boos om worden.
Dochter heeft daar ook wel een handje van, al maakt ze het niet zo bont als die van jou (en is ze ook nog wat jonger).
Van mij mag ze best mijn nagelvijl lenen, maar dan wel zonder dat ik dat merk. Het is een tijd heel erg geweest en toen stond er straf op: 10 ct minder zakgeld. En dat werkte wel.
Die doos bonbons en die tas, die zou ze van mij echt wel mogen vergoeden. En iets ongevraagd lenen en dan ook nog boos worden: daar zou ik helemaal laaiend van worden.
En voor de rest: ik heb inderdaad ook weleens iets teruggeleend. En dat vond ze helemaal niet leuk.
Goh, ik klink echt als een heel strenge moeder. Nou dat is niet zo hoor. Dat is alleen zo op dit gebied. Jatwerk is echt mijn blinde vlek...

Kaaskopje
19-06-2012 om 23:55
Ja mijn vraag ook
Hoe oud is ze? Hoe zou ze het vinden als jij te pas en te onpas in haar schoenen en shirtjes gaat lopen? Het komt een beetje respectloos over. Ze moet respecteren dat jullie allebei eigen spullen hebben die niet gedeeld worden, of op zijn minst met toestemming gebruikt worden. Ik zou daar echt een punt van maken. Vandaag (als je dit woensdag overdag leest), nu het nog vers is. Niet boos, maar wel stellig.

albana
20-06-2012 om 08:08
Maar als ik het zo lees
Komt het heel vaak voor en heb je er nooit eerder wat van gezegd? Of wel en blijft ze het gewoon doen? Want dat is me onduidelijk..........
Als je er nooit eerder wat van gezegd hebt of maatregelen genomen, vind ik het een logisch gevolg. Of heb je er wél wat van gezegd, maar was je niet duidelijk genoeg of heb je er geen consequenties aan verbonden? Oudste heeft een aantal jaar terug wel zulke neigingen gehad en inderdaad alleen áls ik er niet was. En dan 'leende' ze het vast omdat het vast wel goed was. Daar heb ik subiet een einde aan gemaakt door op het moment dat ik binnenkwam meteen mijn spullen op te eisen en daar waren haar vriendinnen bij (vond ze niet zo leuk). Daarna hebben we afgesproken...eérst vragen (en dan mag het meestal) en als ik er niet ben moet ze maar wachten tót ik er ben dus dan mag het zowiezo niet Het heeft gewerkt want laatst had ik een beker met snoep van het werk die op het aanrecht zat en waren ze zelfs 'blij' dat ik thuis was....konden ze vragen of die aangebroken mocht worden (zat ook nog in doorzichtige verpakking) en dat hebben we dus gedaan...
groeten albana

Maylise
20-06-2012 om 12:08
Praktische oplossing
Ik weet niet welke regels jullie normaal hanteren voor wat wel/niet zomaar gepakt mag worden. Misschien dacht je dochter oprecht dat het geen probleem was dat ze van de bonbons had gesnoept en voelt ze zich daarom nu tekort gedaan.
Hier heb ik een plank in de provisie kast waar iedereen van af moet blijven. Alles wat daarop staat is of gereserveerd voor bezoek of staat in de planning om later geconsumeerd te worden. De kinderen weten dat ze alles op mogen eten behalve wat daar staat. Dit werkt goed en voorkomt misverstanden.
Het komt namelijk wel eens voor dat ik hele lekker bonbons heb die bijvoorbeeld inderdaad voor bezoek of voor een bepaalde gelegenheid bedoelt zijn. Tegelijk heb ik ook wel eens bonbons in huis zoals het door Cobi genoemde zeebanket waar ik zelf niet veel aan vindt en die de kinderen rustig mogen eten.
In elk geval werkt het systeem voor ons. Je kan natuurlijk ook een keukenkastje nemen of zo. Dat is misschien nog duidelijker.
Kleding mogen ze wel van mij pakken & hebben ze ook geen toestemming voor nodig. Praktische voorwerpen ook. Sieraden niet want naast allerlei goedkoop spul heb ik ook wat echte waardevolle sieraden die ik niet kwijt wil. Dat weten ze ook en levert geen problemen op.
De enige eis die ik stel is dat het netjes terugkomt en dat het sowieso terugkomt. Met spullen van mij lenen zijn er nooit zoveel problemen. Van elkaar lenen zorgt voor meer problemen. Ze moeten elkaar dus altijd om toestemming vragen want anders komt er ruzie van heb ik geleerd. Voor mezelf vind ik dat minder belangrijk maar het is natuurlijk altijd aardig om het even te zeggen.
In jullie geval zou ik dus als regel instellen dat ze altijd even vraagt.

mix
20-06-2012 om 12:21
Nee
ik zou er niet zo heel erg mee kunnen zitten eigenlijk, hooguit er iets van zeggen.
Ik ben ook niet iemand die spullen niet makkelijk kan delen. Ik geef weg zonder er over na te denken. (dit even omdat je zegt je spullen niet graag te delen.)
In jouw geval zou ik het er lekker bij laten zitten. Beide boos geweest, dat slijt wel weer, ik zou niet alles uitpraten. Er komen tijden en situaties met pubers aan die écht uitgesproken moeten worden. In mijn ogen zou dit er niet onder vallen.(anders blijf je uitspreken namelijk

Vertigo
20-06-2012 om 14:32
Mijn moeder
Pikte veel te veel van ons, figuurlijk dan! Ik had gewild dat ze strenger was geweest. Ik neig zelf ook naar toegeven en moet mijn kleuter bijv niet met mijn werkgerei laten spelen. Eigenlijk moeten ze leren om heilig ontzag te hebben voor de persoonlijke eigendommen van hun moeder. Daar leren ze van Voor Later
Maar goed we zullen zien hoe ik het over 10 jaar aanpak!
Ik zou iig duidelijk grenzen stellen. Desnoods een kast met slot erop. Klinkt vergaand maar dan is het wel duidelijk en veilig..

Flora B
20-06-2012 om 15:56
mijn dochter vraagt of het op slot mag..
1 dag in de week is onze dochter alleen thuis, anderhalf uur voor ik of een ander gezinslid thuis komt.
Ze is 12 jaar, maar snaait de hele kelder leeg... zou inderdaad ook zo aan de bonbons gaan.
Ik vind het zo vreselijk om die deur op slot te draaien,maar ze is erg blij als ik het doe...ik weet dus ook niet of dit verstandig is, eigenlijk moet ze zich kunnen beheersen.

Vic
20-06-2012 om 16:01
Van jongsafaan
Het is misschien wat flauw, maar ik heb de kinderen van jongsafaan duidelijk gemaakt dat er onderscheid is tussen 'hun' snoep en het mijne. Met Pasen heb ik bijv. eitjes in een pondszak, daar mogen ze gerust zonder vragen van pakken als ik niet thuis ben en ze iets willen. De luxe eitjes van de bakker moeten ze vanaf blijven, en mogen ze heus wel eens als ze het vragen of als ik het aanbied. Kleding en tassen zijn hier persoonlijk eigendom, maar oudste heeft er wel een handje van om mijn hemdjes te pakken als die van haar ongewassen onder haar bed liggen. Daar ben ik dan niet blij mee (understatement), want zij past wel in die van mij en ik niet in die van haar. Ik heb haar wel eens ter plekke een hemdje laten uittrekken dat ik aan wilde en waar mevrouw in naar school dacht te gaan. Dat zijn van die gezellige momentjes 's morgens vroeg. Maar goed, na zo'n actie is wel weer duidelijk waar mijn grenzen liggen

Chocorum
20-06-2012 om 16:22
Reaktie
"Bovendien vind ik het een groot verschil of je nu dat pak koekjes leegeet in een moment van hongerklap of die mooi verpakte doos bonbons die je moeder van een vriendin gekregen heeft zomaar openmaakt en leegsnaait."
Daar zit nu precies mijn punt Lara 10.
Dochter kwam vanochtend vrolijk beneden,ik ga het er niet meer over hebben,ik was gisteren heel duidelijk.
In mijn vorige berichtje schreef ik dat ik niet graag mijn spullen deel,dat zijn spullen waar ik zuinig op ben.Een vakantie leesboek geef ik meteen door,maar boek dat indruk op me maakt of een gekregen boek,wil ik niet uitlenen.DVD-s leen ik ook uit,maar bepaalde niet.
Ze mag mijn vijl gebruiken,maar niet in haar tas meenemen.De huissleutel van broer met zijn sleutelhanger is van hem,die mag ze niet zomaar pakken.Het heeft meer met emotionele waarde te maken.Ze mag hier elke strandtas pakken die ze wilt,maar niet die ene,wat ik haar toen ik hem kocht duidelijk verteld heb.Maar toch pakt ze hem.
Gisteren voelde het net zoals Kaaskopje zei,respectloos.Maar zo bedoelt ze het niet.Zij staat er anders in.Spullen zijn spullen voor haar.Ze hecht er niet aan,het heeft geen waarde voor haar.Leent alles uit,van kleding,I-pod ,sieraden,fiets enz.Gekregen spullen is ze ook niet zuinig op.Ik zou alles mogen gebruiken of pakken van haar.Dus voor haar zijn het maar chocolaatjes,is het maar een tas.Ze snapt me echt niet.Ze vindt dat ik moeilijk doe om niks,het zijn maar spullen.Als ze met een tas naar beneden komt en die in de kliko wil gooien en ik kijk wat erin zit,dan verbaast het me soms hoe gemakkelijk ze gekregen dingen wegggooit.Maar ook dingen waar ze zelf voor gewerkt heeft.Ze is daar heel gemakkelijk in.Ik heb haar een ring van me gegeven,voor mij heel dierbaar,maar hij is te klein geworden ,toen heb ik ook echt een gesprek met haar gehad ,dat ze die nooit mag uitlenen.Dat snapte ze wel.
Als het nog eens uitkomt zal ik er eens over hebben met haar.Dat voor mij een cadeau persoonlijk is.Het verschil tussen gewone dingen en persoonlijk belangrijke dingen.

Chocorum
20-06-2012 om 16:35
Nog sleutel
Dat snapt ze ook niet.Wat maakt het uit of ze nu de ene of de andere huissleutel meeneemt??Ik leg haar uit,dat haar broer blij en trots is dat hij zijn eigen huissleutel heeft,met zijn sleutelhanger.Dat ieder zijn eigen sleutel heeft.Vindt ze echt flauwekul.Dat het dan voor ons lastig is ,omdat ze ook haar eigen sleutel bij heeft,snapt ze ook niet,dan kan broer toch de sleutel van andere broer pakken.Als de deur maar open en dicht kan is het toch goed!!!!
Zo gaat het dus bij haar en haar vriendinnen.Ieder heeft een kluisje op school,maar ze hebben elkaars sleutel,alle boeken van iederen liggen door elkaar ,een puinhoop.Dochter heeft 1 boek dubbel,ze weet niet van wie en zelf is ze 2 boeken kwijt.Ze leeft heel anders dan ik.

mix
20-06-2012 om 16:48
Chocorum
ik denk dat je met die laatste zin alles samenvat.
Je dochter geeft (net als ik) niet om materiaal. Natuurlijk heb ook ik een aantal dingen die ik liever niet kwijtraak. Dat is bv een ring van mijn oma. Maar waarom raak ik die liever niet kwijt: omdat mijn vader daar verdriet van zou hebben. Voor de rest maakt het me allemaal niet zoveel uit en leen ik alles wel uit, tenzij ik merk dat daar misbruik van wordt gemaakt haha
Accepteer dat ze anders is en probeer met oplossingen zoals aangegeven zijn te werken. Je hoeft elkaar niet altijd te begrijpen, als het dan verder maar duidelijk is
Daarom denk ik spullen die je perse niet kwijtwilt, zetten op een plek, zoals bv maylise aangaf: die plank/box is van jou en daar komt niemand aan.

Maylise
20-06-2012 om 16:56
Chocorum
Eigenlijk vind ik dat je dochter best een mooie levenshouding heeft. Wat betreft praktische voorwerpen heeft ze ook zeker wel een punt zoals bijvoorbeeld met die sleutel. Het heeft ook goede kanten dat ze weinig hecht aan materiele dingen en spullen gewoon ziet als gebruiksvoorwerpen & dat ze gul is met haar bezittingen.
Ik zou wat spullen apart leggen in een kast en die spullen mag ze niet gebruiken & de rest wel mits ze er voorzichtig mee is of zo.
Proberen een balans te vinden tussen jullie standpunten.

skik
20-06-2012 om 17:07
Lekker makkelijk
Ik vind de houding van je dochter maar makkelijk. Fijn voor haar dat ze weinig waarde hecht aan bezit. Dat wil nog niet zeggen dat ze zomaar spullen van een ander kan gebruiken. Anderen hechten er misschien wel waarde aan. Dat ze zelf makkelijk spullen uitleent of weggeeft betekent niet dat ze de dús ook zo makkelijk met andermans spullen om kan gaan. En als ze de schoolboeken die ze kwijt is zelf moet vergoeden zal ze ze volgend jaar vast minder makkelijk uitlenen.
skik

Merel
20-06-2012 om 17:08
Apart hoor
TJa, ik ben ook wel van de "eigen" spulletjes. Ik ben er ook zuinig op en leen niet alles zomaar uit. Wat kleding betreft maakt het me wat minder uit, maar dochter hier weet wel dat ze niet ALLES zomaar mag pakken. Een bepaald shirt (heel handig , want past overal bij) en mijn riem, die was ik constant kwijt, dus daar heb ik een verbod op ingesteld. Daar houdt ze zich aan.
Ik lees dat jij met die tas wel degelijk gezegd hebt dat ze die niet mocht lenen en ze deed het toch, en hij kwam ook nog met vlekken terug. Tja... dan had mijn dochter hier ECHT een groot probleem gehad. Afgezien van het feit dat ik heel boos zou zijn omdat die tas vies was, gaat het gewoon om het negeren van de regels. Jij hebt duidelijk iets gezegd en ze heeft er gewoon schijt aan.
En eigenlijk doet het er niet toe wat zij hiervan vindt, al heeft zij niets met spullen van een ander en leent zij wel alles uit, daar heb jij niets mee te maken. Het is jouw tas, en als jij het niet wilt heeft ze dat te respecteren. Ik zou toen toch iets hebben gedaan in de trant van een schadevergoeding (weet geen prijzen, nieuwe tas, of schoonmaakkosten, iets dergelijks)
Ik had vroeger vriendinnen die alles leenden van elkaar (en ook van mij) en het dan ook met vlekken teruggaven, of gewoon helemaal niet. Onder het mom van 'ja ik vind het ook niet erg hoor, als er eens een keer wat vies wordt'. Dus zo van 'ik vind dat, dus jij moet dat ook maar vinden". Je begrijpt wel dat ik heel snel gestopt ben om aan die vriendinnen dingen uit te lenen.
Maar goed, nu met die bonbons, had je het blijkbaar niet gezegd (maar ik vind dat ze dit eigenlijk wel had moeten begrijpen). Hier zou ik dus een keer rond de tafel gaan zitten en uitleggen wat de regels zijn en de eventuele straffen als ze ze overtreedt. Ze kan je bijv. ook even bellen als ze niet weet of ze iets van je mag lenen (of opeten) of bij twijfel niet doen. Doet ze het toch dan is de straf bijv. vergoeding. (laat haar maar nieuwe bonbons kopen) ik denk dat dat wel indruk maakt. (maar goed, je moet het eerst wel even aankondigen dat dit vanaf nu de regel is)
Ik vind het trouwens wel een beetje apart hoe ze met haar spullen omgaat, dochter is ook wel redelijk makkelijk, maar toch echt niet zo als jouw dochter.

Merel
20-06-2012 om 17:12
Levenshouding
Nou erg leuk zo'n mooie levenshouding zoals Maylise beschrijft, maar doe dat dan maar lekker met je EIGEN spullen. Die sleutel vind ik dus totaal onhandig, ik las in een eerder stukje van Chocorum dat ze dus een keer ALLE sleutels in haar tas had zitten en dat anderen misgrijpen erg onhandig en erg egoistisch, ach ja als IK maar naar binnen kan, maar er niet aan denken hoe de ANDEREN binnen komen.

mix
20-06-2012 om 17:19
Ach de sleutels
dat heeft niets met (negatief)egoisme te maken. Het is hoe ze is, hoe ze (nog ((niet) denkt. Dat valt (hopelijk)te leren (mijn moeder is altijd haar eigen sleutels kwijt, ben ik ook wel eens de dupe van) en dit zijn er mooie momenten voor om er over te praten.
Maar als je overal een issue van maakt staat je waarschijnlijk nog heel wat te wachten

Maylise
20-06-2012 om 17:38
Sleutels
Met de sleutels hangt het er een beetje vanaf natuurlijk of er nog andere sleutels zijn. Heeft zij alle sleutels bij zich is het onhandig maar als ze alleen maar een andere sleutelbos dan de hare bij zich heeft lijkt het me niet zo'n probleem.
Overigens ik vind de levenshouding van Chocorum's dochter inderdaad wel wat moois hebben maar natuurlijk moet ze wel rekening houden met dat anderen er op een andere manier instaan.
Deels zal het wel altijd blijven botsen maar met goede afspraken zal hopelijk het beter gaan.

mix
20-06-2012 om 22:18
Lara
maar dat zeg ik niet, elk gesprek uit de weg gaan. In een eerdere posting zei ik al: jullie hebben allebei je boosheid geuit, en later zei ik: dit soort momenten kun je dan aangrijpen om het er even over te hebben.
Dochter en chocorum zitten anders in elkaar.
Ook dat stuk is een leerproces om met elkaar om te gaan.
Als je dat doet door van allerlei kleinere dingen een issue te maken (choco was echt boos en dochter ook)dan kan je idd nog wel wat te wachten staan.
(ik spreek uit ervaring, laten we het daarop houden)
Kijk wat belangrijk genoeg is om over te praten als de maat vol is, om regels over in te stellen en voor de rest kijk je de andere kant op, accepteer je. Net zoals je bij peuters doet: de belangrijkste dingen bestraf je/regels instellen/leg je uit en voor de rest strijk je je hand over je hart.(advies kinderpsychologe)
Zelf had ik ook het gevoel maar te blijven corrigeren, dat komt de gezelligheid niet ten goede, kind vond dat ik nooit meer iets leuks te zeggen had.
Je kunt dan ook in de onderlinge band een hoop kapot maken als je kind het gevoel krijgt niet zichzelf te kunnen zijn. En dan zeg ik: zeg dat je het niet leuk vond, jammer vond, je er boos om bent en dan ga je gewoon weer verder. Het zijn maar chocolaatjes.
En zo pik je per (door chocorum als voorbeeld genoemde issues) de belangrijkheid er uit.
Nu viel mij de laatste zin op: ze leeft haar leven zo anders als ik.
Dat kan en daar moet je toch mee leren omgaan, het blijven ook individuutjes, die nog een hoop moeten leren, het soms nooit leren en soms pas laat op gang komen.
Ik ben dus absoluut niet tegen praten, maar ik ga geen serieuze gesprekken aan over chocolaatjes.
Die bewaar ik voor belangrijker dingen.

Ginny Twijfelvuur
20-06-2012 om 22:33
Ja mooi die levenshouding
Alleen zo jammer dat de rest van de wereld er zo'n last van heeft.
Ik vind Chocorums dochter niet ruimhartig. Ik vind haar egoïstisch en laks. En als ze mijn dochter was, dan had ik nog wel een appeltje te schillen met haar over die tas, die sleutels en die schoolboeken. Prima hoor, zo makkelijk leven. Maar je kinderen bijbrengen dat daden gevolgen hebben vind ik nou toevallig wel een van de speerpunten in een opvoeding.
Mij lijkt het verschil tussen mijn en dijn dus een van de basisprincipes die iedereen zou moeten aanleren. Net zo goed als vriendelijk zijn, beleefd zijn en een ander proberen te helpen. Het is maar net waar je de nadruk oplegt.

Tirza G.
20-06-2012 om 23:30
Is ze de oudste?
En dat vraag ik, omdat ik een gedeelte van dit gedrag herken. Niet zozeer het 'makkelijk zijn met spullen', maar een bepaalde vanzelfsprekendheid die mijn dochter (de oudste dus) heeft. Mmmmm, even denken. Er zitten 5 lekkere grote koeken in een verpakking (we zijn met z'n vieren). Er blijft er dus eentje over. Zij pakt de volgende ochtend die ene overgebleven koek. De shampoo is bijna op en ik zet alvast een nieuwe fles neer. Zij begint meteen met die nieuwe fles en laat ons de restjes. Dat soort dingen. Allemaal niet zo spectaculair, maar die vanzelfsprekendheid, dát kan mij zo irriteren.
Het is wat Ginny ook schrijft filosofisch wel heel prachtig, die houding, maar het is ook buitengewoon op zichzelf gericht.
Tirza

Vertigo
20-06-2012 om 23:57
Tirza grappig
Dat is precies wat mijn zus, ook de oudste, altijd deed: altijd nieuwe verpakkingen openen. En altijd restjes achterlaten.
Ook een aantal keer spullen van mij gepakt en daar over liegen terwijl het bewijs ervoor was enz. Fiets 'kwijtraken' na het stappen, tas kwijtraken.. Dat herken ik dus wel. Interessante theorie.
Zelf rommelde ik trouwens ook graag in mijn moeder's kasten en spullen.. Net als mijn oudste nu doet Maar dat was echt belangstellng en geen gemakzucht. Wel net zo irritant wrs.. Heel wat snoep en losgeld buitgemaakt. En nooit straf. Stom he.

nozel
21-06-2012 om 09:01
Oudste, jongste
Volgens mij is het een levenshouding, of gebrek aan nadenken (de leeftijd), of beide. Bij ons was het de jongste. Dan wilde je 's morgens op je fiets stappen, was het zadel weg. Of je voorwiel. Ja, want het zijne zat dan niet lekker, of zijn band was lek. En dan gebruikte hij een andere fiets voor onderdelen. Logisch toch?
Overigens was ik zelf ook niet zonder zonde. Toen ik het huis uitging dacht ik ook dat ik de halve inboedel kon meenemen. Bezems, bedden, kasten...

Maylise
21-06-2012 om 10:52
Tirza
Bij ons is het de juist de jongste die zo is. De jongste lijkt soms te denken dat alles om hem draait. Als er nog maar een koekje over is dan is dat uiteraard voor hem, als de prik wat uit de cola is dan opent hij een nieuwe fles en hij gaat er sowieso vanzelfsprekend vanuit dat hij het wel zal krijgen. Dat is voor het grootste deel onze eigen schuld. Teveel verwend. Juist als jongste is hij gewend dat de groten voor hem wijken en hem zijn zin geven. Onze oudste kinderen zijn wat dat betreft veel beter in rekening houden met anderen. Is misschien ook meer een karakter verschil, dat kan ook nog. Ik ben nu een stuk strenger geworden. Het mag allemaal wel eens wat minder vanzelfsprekend zijn. Hij heeft echter sowieso een 'makkelijke' levenshouding. Wat ook zeker goede kanten heeft maar in het dagelijkse leven ook voor ergenis kan zorgen.

mix
21-06-2012 om 11:16
hier
ook de jongste, die heeft het van de oudste in huis.
Ik ben niet de oudste

Suus65
21-06-2012 om 19:27
Zou ook boos zijn
Ik heb hier ook een dochter die aan andermans spullen zit, soms letter zit, soms ook gebruikt zeg maar.
Woest kan ik daar om worden en mijn andere kinderen ook.
Geen oplossing helaas, want blijkbaar breng ik ook de boodschap nog steeds niet goed over.