Gewoon voor "lul" laten lopen?
Een merkwaardige vraag misschien, maar mijn zoon van bijna 18 [met ASS]loopt er momenteel letterlijk voor "lul" bij, d.w.z. dat hij in zijn spijkerbroek duidelijk zichtbaar een bobbel herbergt en dan heb ik het niet over de opgewonden staat, maar gewoon in rust.
ER valt met hem niet te praten over ander ondergoed, want nu hangt alles vrij dankzij een boxershort of een ander type spijkerbroek [misschien met lager hangend kruis?] en verder wil hij het er ook niet over hebben. Vanwege zijn autisme is het uberhaupt al een moeilijk onderwerp net als het bespreken van mogelijke andere kleding. Mijn dochter en ik vinden het vervelend dat hij hiermee toch zichtbaar 'voor lul" rondloopt, maar hij vindt het erger om na te denken over een ander type ondergoed of spijkerbroek. Ligt het aan de manier waarop hij de boel erbij heeft hangen of moeten we hem toch overtuigen van andere kleding? Wie heeft hier tips over?
Voorwerk
Bij mijn zoon helpt nog weleens gewoon een opzetje maken. Wat voorwerk doen en dan melden wanneer je wat samen gaat doen. Ik zou met email vragen aan zoon wat prettig is aan een broek met multiple choice, semigestructureerd zeg maar, zodat hij snel en makkelijk antwoord kan geven. En dan op een dag dat het er niet zo toe doet gewoon klaarleggen. Na tijdige aankondiging: aankomende zondag leg ik je nieuwe broek klaar dan kun je die aandoen.
en als die goed is er nog een paar bijhalen en de 'foute' broek wegdoen. Maar ja, hoe je met die kleine dingen zo bezig kunt zijn.
Is die bobbel dan zo erg?
Ik dacht dat het vrij normaal was om boxershorts te dragen al of niet onder een spijkerbroek, dus ik vraag me af om wat voor bobbel het gaat of dat de spijkerbroek van hele dunne stof is ofzo.
Mannen en jongens hebben nou eenmaal bobbels in broeken tenzij ze zo'n ruimvallende broek, model net pak, aandoen. Ik vraag me dus af of het werkelijk een probleem is of dat jullie het een probleem vinden. Een beetje net zo als sommige vrouwen het ver-schrik-ke-luk vinden als er harde tepels door de stof heen zichtbaar zijn en anderen het gewoon bij de natuur vinden horen.
Groeten Primavera
Ander soort boxershort?
Een die wat steviger zit?: http://www.boxershorts.nl/sloggi-men-basic-short.html
Ik kan me overigens totaal geen voorstelling maken van een te grote bobbel in een spijkerbroek. Maken jij en je dochter het niet erger dan het is? Het lijkt me niet handig om je zoon hier een erg ongemakkelijk gevoel over te bezorgen.
Lijkt mij ook
Mijn man en mijn zoons dragen altijd boxershorts, en met hen heel veel andere mannen. Bij alle mannen zie je toch wel iets? Ik zou wel enorm oppassen met welk signaal je hem nu gaat geven hoor, alsof hij zich ervoor moet schamen?
Obsessie
Hoi,
Ik denk dat je je kind wat meer in zijn gezicht moet kijken en wat minder naar zijn kruis moet staren.
M.
Marieke
Ik ben niet 'wieweetwat', maar ik zou dit als ik haar was een onnodig nare opmerking vinden.
Doet me ergens aan denken
Bij SBS6 werd er een programma over Bloopers uitgezonden. Ik denk dat het viel in de categorie "De 10 beste ...".
Het was een uitzending over een Engelse "Idols"-talentenjacht. Er was een man op het podium die een liedje ten gehore bracht. Het klonk op zich redelijk. Maar het publiek èn de jury barstte in lachen uit. Die man dacht dat hij uitgelachen werd omdat hij het liedje niet goed zong. Maar dat had hij dus mis. Het antwoord was gauw gevonden, nadat de camera op zijn kruis inzoemde... een enorme magabobbel puilde uit in zijn kruis. Hij liep dus werkelijk voor "lul".
Het kan zijn dat Wieweetwat dat bedoelde. Het is niet leuk dat hij hierom wordt uitgelachen. Sommige mensen zijn groot geschapen, dus een andere broek, die wijder is zou hem beter staan. Het is alleen moeilijk om hem hierop te wijzen, zeker als er geen manspersoon (broer, vader, opa) aanwezig is. Van een man kan hij het misschien wel eerder accepteren.
Helaas heb ik verder geen ideeen hoe je hem kan overhalen een andere broek aan te trekken. Het enige wat ik kan bedenken is hem vragen of hij zo verder wil gaan (hou hem letterlijk een spiegel voor). En als het hem verder niets kan schelen dan is het toch zijn probleem? Als hij merkt dat hij daarom wordt uitgelachen zal hij wel voor een andere broek kiezen. Van het leven leert hij sneller dan van goedbedoelde adviezen.
Naief
Ik denk dat een zoon met autisme inderdaad zomaar argeloos op zo'n toneel kan staan met zoiets. En echt niet leert van het leven, dat is juist vaak het probleem, het inschatten. Maar ik zou er ook niet teveel tekst aan wijden, dat zou bij zoon hier juist een onoverkomelijk struikelblok zijn. Gewoon wat anders aanbieden zonder tekst, met aankondiging, en dan kun je het weer achter je laten, hij ook.
Dank voor het meedenken
Iedereen die heeft mee willen denken hartelijk dank.Vooral degenen met een open mind.
Juist, omdat het om een kwetsbaar kind gaat, moet ik mijn woorden en daden altijd op een weegschaaltje leggen. Vanuit de optiek dat een forum meer weet dan ik alleen, dus even wat feedback gevraagd. De opmerking over het kruisstaren, zegt wat mij betreft dan ook heel wat over degene die die opmerking maakt en trek ik mijzelf niet zo aan.
Even een andere broek is niet zo gemakkelijk, ook niet als je dat idee van te voren in de week legt, juist niet als je het onaangekondigd doet. Kortom het is niet gemakkelijk,maar....met jullie als sparring partners kom ik er wel weer uit!
Niet in de week leggen
Niet bespreken. Gewoon mededelen en hem de opdracht geven zijn; door jou gekochte nieuwe broeken; aan te doen. Verder zou ik als moeder strakke boxers kopen. De oude broeken invorderen.
Als ouder ben jij inderdaad degene die er wat aan moet doen. succes.
Ehm nikus
"Gewoon mededelen en hem de opdracht geven zijn; door jou gekochte nieuwe broeken; aan te doen."
Hij is 18. Kinderen van 18 behandel je niet zo.
Toch een keer
Op een gegeven moment zijn zijn oude broeken stuk,te klein of versleten. Ik zou denk ik langzamerhand de hele stapel broeken en ondergoed omruilen, of het is misschien handig om het in een keer te doen, dat kan zijn moeder denk ik zelf het beste bedenken.
Wel
als het een 18 jarige met. Ass is. Dan heeft bepreken weinig zin
Bovenstaande
is voor fio en niet van fio. Sorry
Dus...
Iemand met Ass geef je zijn levenlang alleen maar opdrachten en die heeft niks in te brengen? Zoveel jongens dragen weleens iets waar zijn ouders van gruwelen. Mijn oma werd echt niet goed van de supersuperstrakke spijkerbroeken van mijn oom, toen hij 18 was. Mooi geval van pech voor oma.
Huh?
Waarom sta ik er nu met de nick Nokia? dat ben ik niet. De reactie was dus van mij. Ik vrees dat mijn ipad zelf nadenkt. Overigens ben ik absoluut niet
Nokia, dat is een op zichzelf staande poster.
Fio, helaas geef je iemand met fors ass inderdaad alleen maar opdrachten. Hoe graag ik het ook anders zou willen zien.
Nikus
Maar pikt diegene dat dan? Mijn jongens laten zich echt niet commanderen, het werkt zwaar averechts.
Fio
Een opdracht geven is echt iets anders dan commanderen. een autist zal geneigd zijn de opdracht uit te voeren. De broek is namelijk niet het probleem maar de onduidelijkheid van de vraag. Waarschijnlijk is de jongen niet goed in staat om richting te geven aan de boodschap: doe iets aan die broeken.
Nikus
Ok, dat snap ik. (Los van het feit dat ik dat over die broek uberhaupt niet snap, hele volksstammen mannen dragen losse boxershorts...)
Tja
De startster van het draadje heeft er wel zorg over. Ze zal er grond voor hebben.
Tja
Ze zal er grond voor hebben.
Dan ben je snel uitgepraat in een discussie..
Fio
Ze vroeg raad en advies en dat is miz Iets anders dan een discussie
Nokia
En uit raad kunnen heel interessante discussies ontstaan, waardoor je als raadvrager soms anders naar dingen gaat kijken. Dat mag hier.
