Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op
eva

eva

24-10-2009 om 12:01

Help.. dochter 14jr. duikt moslimwereld in!

Hallo,

Tja...wist niet hoe ik de titel moest omschrijven maar ik maak me enorme zorgen over mijn dochter van 14 jaar.
Ze heeft nu 9 maanden verkering met een marokkaanse jongen van ook 14 jaar. Naar mijn idee is het niet zozeer een verkeerde jongen maar mijn dochter geeft zich volledig en maakt zich totaal afhankelijk van hem. Ze mag niet met andere jongens praten of msn-en en doet ze dat wel dan hebben ze ruzie met het vervolg dat ze nog meer doet wat hij wil want ruzie met hem wil ze helemaal niet. Ze is dan zo bang dat hij het uit maakt. Een vriendin heeft haar wel gezegd dat het niet normaal is dat ze niks mag van hem en zelf zei ze dat dat wel klopte maar dat zo verliefd op hem is dat ze dat er voor over heeft.
Nu heeft ze ook contact met een ander meisje van 15 dat zich heeft laten bekeren tot de Islam. Ze gaat hier helemaal in mee, ik vind alemaal boekjes hierover op kamer en weet dat ze samen "dingen" ondernemen. Nu zou je zeggen: praat hierover met je dochter en dat heb ik zeker al gedaan maar dit levert alleen maar grote conflicten op. Ik heb het op verschillende manieren geprobeerd. Zij denkt dat ik wil dat het uitgaat met haar vriendje maar de enige boodschap die ik haar wil meegeven is "blijf bij jezelf".
Nu begrijp ik het fenomeen dat ze op zoek is naar een identiteit maar ik heb het idee dat ze zichzelf alleen maar meer verliest. Ik ben radeloos want heb het idee dat ze zo knel zit, wat steeds resulteerd in grote conflicten met mij, en kan haar niet bereiken. Ik heb op allerlei manieren geprobeerd om met de golven mee te deinen maar als ik wat van haar verwacht (kamer opruimen, tafel dekken, pc moet uit e.d.) dan kan ik een grote mond krijgen. Ze is ook al weggelopen omdat we hierover ruzie hadden.
Ik zeg niet dat dit alleen aan die jongen ligt maar meer in het gegeven dat ze zichzelf aan het verliezen is.
WAT KAN IK DOEN!!!!!
Eva

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Fatima

Fatima

24-10-2009 om 12:49

Zorgen

"Ze mag niet met andere jongens praten of msn-en en doet ze dat wel dan hebben ze ruzie met het vervolg dat ze nog meer doet wat hij wil want ruzie met hem wil ze helemaal niet. Ze is dan zo bang dat hij het uit maakt".

Ik zou me veel meer zorgen maken over bovenstaand gegeven. Het lijken warempel wel loverboy-praktijken!

Jongen

Hoe is die jongen tegenover jou als moeder?
Wat Fatima schrijft is zeker iets om rekening mee te houden, vind 14 wel erg jong maar ja tegenwoordig hoef je nergens meer van op te kijken.Is er misschien een oma of een tante waar je dochter een goed contact mee heeft die eens met haar kan praten. Soms helpt dit kinderen de ogen te openen.
Blijven praten moet je zeker doen, ik zou ook proberen wat meer over die jongen te weten te komen via vriendinnetjes van je dochter.
Kan me voorstellen dat je je zorgen maakt, sterkte ermee
Nelly

Praten

Ik zou in ieder geval op een rustig moment een gesprek aangaan met je dochter (in het bijzijn van haar vader maar zonder andere gezinsleden). Maak geen verwijten maar spreek je zorgen uit. Stel haar ook open vragen over deze jongen en hoe de relatie er verder uitziet. Het is heel normaal dat een ouder wil weten met wie zijn/haar kind omgaat je stelt immers ook wel vragen over klasgenoten of andere vrienden. Geef haar aan dat dit niet anders is. Maak duidelijk dat jij/jullie bepaalde zorgen hebben en geef ook aan waarom. Val daarbij niet meteen die jongen of zijn geloof af (dan krijg je een vervelende discussie die je niet kunt winnen).

Verder blijven de normale gezinsregels natuurlijk wel gelden. Geef aan dat ze ondanks deze relatie wel mee moet blijven draaien in jullie gezin en haar eigen dingen moet blijven doen. Haar schoolresultaten, omgang met vrienden en sport of hobbys mogen niet ten koste gaan van dit vriendje. Daarom kan je het aantal momenten van omgang ook beperken (bv door de week vanwege school).

Verder heb ik het idee dat jij deze jongen nog niet hebt ontmoet. Verzoek haar dan ook dringend om hem mee naar huis te nemen zodat jij hem kan ontmoeten. Als dit een normale jongen/vriendje is wil hij best de ouders van zijn geliefde ontmoeten. En bij een normale relatie wil een kind haar vriend(in) ook zeker wel aan de ouders voorstellen. Als hij/zij dit niet wil is er toch iets vreemds aan de hand. Praat met haar (in het algemeen) over het onderwerp relaties en vriendjes. Geef aan wat normale waarden en omgangsvormen zijn en wat niet. Ze kan dan wel boos worden of schreeuwen er zal zeker wat blijven hangen (ook als dat niet meteen zo lijkt). Iemand van 14 heeft waarschijnlijk nog niet zoveel ervaring met relaties en weet dus niet automatisch wat wel en niet hoort.

Dus blijf in ieder geval praten. Dat dit soms kan leiden tot conflicten is geen reden om niet nogmaals te proberen het gesprek op gang te houden (ga een gesprek dus ook niet uit de weg).

Ik zou niet meteen grote zorgen maken over geloof etc. Er zijn veel meisjes van deze leeftijd die zichzelf verliezen in bepaalde onderwerpen (of dit nu een jongen, een religie of een bepaalde vriendengroep is). Dit kan ook een fase zijn en van echte bekering kan je pas op volwassen leeftijd spreken. Dit lijkt meer iets om indruk op hem te maken.

eva

eva

24-10-2009 om 23:55

Aanvulling

Bedankt voor jullie reacties.
Nee, ik denk zeker niet aan een loverboy-actie. Ik denk meer dat het te maken heeft met zijn cultuur en opvoeding. Als je een meisje hebt is ze van jou en waarschijnlijk is hij ook heel jaloers of misschien bang om haar kwijt te raken. Ik denk zeker niet dat hij verkeerde bedoelingen heeft maar hij ziet ook niet welke invloed dit op haar heeft. En zij ziet het ook niet. Hij is al een paar keer bij mij thuis geweest, ben ik steeds heel open en tolerant in geweest en wil dit ook zo houden.
3-4 weken geleden kwam ik er achter dat ze vaak bij mij thuis zaten wanneer ik moest werken. Mijn dochter is in die tijd zonder mijn medeweten aan de pil gegaan. Ik ben van mening dat ze beide verantwoordelijk voor zijn voor de afspraakjes bij mij thuis, dus heb ze samen aangesproken op het feit dat ik het niet wil hebben dat ze achter mijn rug bij mij in huis zijn. Liever heb ik overleg. Ze zitten bij elkaar op school en soms ook bij elkaar in de klas.
Mijn dochter heeft me zeker niet in dank afgenomen dat ik dit zei en hij gaf me het idee dat hij het wel begreep. Hij zei niet veel, schrok er waarschijnlijk ook van. Ik zei het overigens niet boos maar dat ik het niet prettig vond. Sindsdien is hij niet meer bij mij thuis geweest. Volgens mij dochter wil hij dat niet meer en zou ik hem gekwetst hebben. Mijn dochter was zo boos dat ze diezelfde avond naar haar vader is gegaan waar ze het laatste half jaar geen contact meer mee had. Dat ze contact met haar vader zou willen is op zich niet ondenkbaar maar het moment was niet handig. Haar vader heeft een psychiatrische stoornis en is naar mij en haar ook verbaal en fysiek agressief geweest. Dus die avond overzag ik het allemaal niet meer.
Ik denk na wat zij allemaal in ons gezin (ze is enigst kind) heeft meegemaakt dat ze bij haar vriendje een vorm van bescherming en veiligheid zoekt en haar grenzen verlegt omdat ze bang is hem kwijt te raken. Het probleem ligt dan ook zeker veel ruimer en hiervoor heb ik inmiddels ook Bureau Jeugdzorg ingeschakeld.
Wat ik lastig blijf vinden is dat ik mijn dochter eigenlijk steeds duidelijk wil maken dat ik niet tegen haar vriendje ben maar dat het zo belangrijk is om je eigen keuzes te blijven maken.
Tja.....en volgens haarzelf maakt ze nu ook haar eigen keuzes.....wat wil je....ze is 14 jaar en overziet niet waar ik “bang” voor ben. Maar ze neemt het nu niet van me aan.
Ik weet heel goed dat dit een fase kan zijn maar ja dat weet ik pas over een paar jaar als ze uit de puberteit komt.

Eva

Maylise

Maylise

25-10-2009 om 01:51

Eisen stellen

Ik vind dat je best aan je dochter eisen kunt stellen. Ze is nog maar 14 jaar. Ik vind dat nog heel jong en ik vind dus dat je ook best bepaalde dingen kan verbieden.

Als je bijvoorbeeld niet wilt dat ze alleen met die jongen bij jullie thuis is dan is dat best een eis die je kunt stellen. Dat heeft niks met tolerant zijn te maken maar gewoon met bescherming van je nog jonge dochter.

Ik zou dus regels opstellen waarvan jij het idee hebt dat ze fair en goed zijn en die aan je dochter voorleggen. Bijvoorbeeld dat het vriendje wel langs mag komen als jij ook thuis bent maar niet als jij er niet bent. Dat ze haar huiswerk af moet hebben + haar klusjes in huis voordat ze vriendje mag zien.

Wat betreft de manier waarop zij zich aan vriendje aanpast dat is een stuk lastiger. Zij past zich immers uit vrije wil aan en heeft het zelf niet zo door. Ik zou er vooral veel met haar over praten. Haar proberen te laten inzien dat jezelf verliezen nooit goed kan zijn en dat dit een te hoge prijs is om voor welke relatie dan ook te moeten betalen. Zeker het gesprek aan te blijven gaan hierover.

Ik denk wel door wat je in je laatste posting schrijft dat je dochter al heel veel heeft meegemaakt en dus inderdaad misschien een bepaald soort veiligheid en houvast zoekt bij het vriendje. Juist daarom zou ik strenger worden betreffende waar en wanneer ze hem kan zien. Enerzijds om zijn invloed op haar te beperken. Anderzijds ook omdat jij haar zo die veiligheid kan bieden die ze nodig heeft. Veiligheid en duidelijkheid is misschien nu juist heel belangrijk.

En wees gerust ook eerlijk tegen die jongen. Stel aan hem ook eisen. Je mag best eisen dat hij fatsoenlijk met je dochter omgaat.

Wat betreft interesse voor islam of een andere religie. Dat zou ik gewoon laten gaan. Misschien vind ze in de islam iets van houvast en besluit ze dat dit haar religie is.

Maylise

ex-moslim

ex-moslim

25-10-2009 om 18:54

Hou het contact goed!

Dat is het belangrijkste wat ik je wil zeggen hierover.

Helaas heb ik persoonlijk ervaring hiermee. Toen ik zelf jong was en met een moslim jongen thuis kwam waren mijn ouders erg afkeurend tegen hem en tegen onze relatie. Hierdoor hebben ze mij meer en meer in zijn armen gedreven. Op een gegeven moment voelde ik het zo dat ik moest kiezen voor hem of voor mijn ouders. En heb toen voor hem gekozen. Als je een relatie hebt met een moslim ga je ongemerkt steeds meer die kant op. Je past je steeds een beetje meer aan. Op een gegeven moment heb ik me toen ook tot de islam bekeerd. En ik heb heel veel andere nederlandse meisjes leren kennen in die tijd die ook moslim waren geworden. De meesten daarvan hadden geen of weinig contact met hun ouders. Bij mij is de relatie na een paar jaar stuk gelopen en beetje bij beetje ben ik toen weer mezelf geworden, en ging ik ook inzien dat ik eigenlijk helemaal geen moslim was, dat ik dat voor hem had gedaan, hoe zeer ik dat ook tegenover iedereen had ontkend in die tijd.

Wat ik wil zeggen met mijn verhaal is dat het heel erg belangrijk is om goed contact met je dochter te houden. Dat je haar laat voelen dat je wil dat zij gelukkig is en dat je haar vriend accepteert als hij degene is die haar gelukkig maakt.

Als zij er serieus over nadenkt om zich tot de islam te bekeren kun je daar helaas niks aan doen. Maar laat haar weten dat je er voor haar bent en dat ze altijd bij je terecht kan als ze je nodig heeft.

Fatima

Fatima

26-10-2009 om 11:04

Raar [met naschrift Forumbeheer]

Hoe kan het dat een andere Fatima in dit draadje zit? Ik was de enige Fatima toen ik mij registreerde. Ik probeerde nog andere namen uit maar die waren al vergeven en nu toch een andere Fatima?

Antwoord Forumbeheer Ouders Online: De nick die je kiest bij je registratie moet uniek zijn. Maar bij het maken van een nieuwe posting kun je in plaats van die voorgedrukte nick alles invullen wat je wilt.

eva

eva

26-10-2009 om 11:49

Tja....

Volgens mijn dochter hebben ze sex. Ook al voordat ze aan de pil was. Ben het helemaal met je eens dat het niet volgens de moslimregels is. Het is momenteel onmogelijk om het hier met haar over te hebben. Hoe meer ik dit soort dingen aangeef hoe meer zij het idee heeft dat ik tegen deze verkering ben. Dit drijft hun steeds dichter bij elkaar en haar verder van me af.
Daarnaast is het ook nog zo dat zijn ouders volledig buiten schot blijven. Volgens mijn dochter is zijn moeder wel een beetje op de hoogte van hun verkering maar zijn vader mag niets weten. Ze moesten eens weten waar hun zoon mee bezig is, ze hebben er geen idee van volgens mij en realiseren zich niet hoe vaak ze elkaar zien, laat staan dat ze weten wat ze doen.
Het frapante is dat mijn dochter dat helemaal accepteerd en hem daarin beschermt terwijl ze met mij zowel het "gesprek" als het conflict aangaat.

herfstblaadje

herfstblaadje

26-10-2009 om 12:05

ik ken uit mijn omgeving een verkering met een moslimmeisje, al vijf jaar (!) geheim!! Afschuwelijk. Inmiddels is het heel serieus en het is enorm de vraag hoe dit gaat aflopen als de jongen in kwestie zich meldt als huwelijkskandidaat. Ze moeten dan op zijn minst die vijf jaar skippen uit hun geheugen - en de familie van die jongen, met wie zij van alles heeft meegemaakt door de jaren heen, ook. Het is een zeer eigenaardige situatie.
Dat 'geheim houden' is in hun cultuur kennelijk heel gewoon.

Herfstblaadje

Maxime.M

Maxime.M

26-10-2009 om 19:11

Eva

Hoi,

Er zijn al veel goede tips gegeven en ik denk dat het misschien ook eens een goed idee kan zijn om iets samen met je dochter te ondernemen, samen bijvoorbeeld een weekendje naar Antwerpen? (kost qua hotelkosten, Ibis bijvoorbeeld nog geen 100 euro) en dan gewoon weer eens lekker samen op pad, wie weet kan je nog wat tips meegeven over hoe belangrijk het voor je dochter blijft om ook naast haar vriendje met haar vriendinnen en moeder leuke dingen te blijven doen, dat ze juist ook contact met anderen moet hebben en niet alleen met vriendje.
Verder zou je ook eens een brief aan haar kunnen schrijven, een beetje zoals je eerste posting, waarin je je zorgen uit. Het fijne van een brief is dat je er de tijd voor kan nemen om alles zo goed mogelijk op te schrijven en je dochter kan de brief op haar tempo lezen en het is niet zoals je met elkaar praat, dat je meteen ruzie krijgt of ze je onderbreekt. Je schrijft hier heel duidelijk en respectvol over je dochter en haar vriendje dus misschien komt het op schrift wel over.

Succes
Maxime

Maylise

Maylise

26-10-2009 om 19:53

Eva

Dat het vriendje zijn ouders niets heeft verteld over de verkering is vrij normaal. Bij veel Marokkaanse gezinnen is het de gewoonte dat je een vriendin pas voorstelt op het moment dat je van plan bent te gaan trouwen. Zo maar los een vriendin of vriend voorstellen gebeurd bij zeker wat traditionelere gezinnen gewoon niet.
Zelfs een serieuze verkering wordt vaak pas na jaren voorgesteld aan de wederzijdse families. Namelijk pas op het moment dat er getrouwd wordt.
Daarnaast mogen zeker veel meisjes gewoon helemaal geen verkering hebben. Althans niet op de manier die voor veel Europeanen normaal is.
Dus verkering wordt vaak geheim gehouden.
Op zich is het dus normaal dat deze jongen jouw dochter nog niet voor willen stellen.

Echter het lijkt er verder niet op dat deze jongen jouw dochter als een potentieel huwelijks kandidate beschouwd. Het feit dat hij sex met haar heeft maakt dat ik ernstig twijfel aan zijn bedoelingen. Ik krijg daardoor het idee dat hij jouw dochter meer ziet als een aardig meisje om de tijd mee te verdrijven.

Het hoeft natuurlijk niet. Er zullen vast wel traditionele Arabische jongens zijn die wel vlug sex hebben met een meisje en haar tegelijk nog als serieuze huwelijkskandidate beschouwen. Echter ik vind dat wel iets om op te letten. Er zijn meer dan genoeg Arabische jongens die een Europees meisje als vriendin hebben om lol mee te hebben en vervolgens toch trouwen met een meisje van hun eigen land. Niet altijd geheel uit vrije wil want vanuit de familie wordt er vaak behoorlijk wat druk gezet op die jongen.

Waarom ga je niet het gesprek aan met die jongen en geef duidelijk aan dat je dochter nog heel jong is en dat er dus nog regels zijn om haar te beschermen. Als die jongen dat niet begrijpt weet je ook gelijk wat je aan hem hebt.

Je zou eventueel ook met de ouders van die jongen kunnen gaan praten.

Overigens als je dochter echt serieus is met de islam herinner haar er dan het paradijs onder de voeten van de moeder ligt (overlevingen van de Profeet Mohammed SAW)

Maylise

ilsepilse

ilsepilse

26-10-2009 om 20:31

Loverboy?

is het dan geen loverboy??
die doen alles om die meiden in bed te krijgen en meer ...
kijk wel uit hoor, onder het mom van moslima worden...

eva

eva

30-10-2009 om 19:13

Ik weet het niet meer..

Bedankt voor jullie reacties, meedenken, tips....

Ik weet het niet meer. Het dringt absoluut niet tot haar door. Ik probeer het gesprek zeker aan te gaan maar wat ik ook zeg, ze weerlegt het steeds en maakt ervan dat ik hem niet mag. Ze staat er gewoon niet voor open.
Met hem praten lijkt me (zeker nu) geen optie en zijn ouders helemaal niet. Ik kan de evt. gevolgen hiervan niet overzien.
Ze geeft zich volledig aan hem en zal hem ten alle tijden verdedigen. Hoemeer ik er druk op leg of probeer open een gesprek aan te gaan hoemeer zij het idee heeft dat ze hem moet beschermen.
Ik moet het los laten (volgen op een afstand) maar dat is zo verdomd moeilijk. Ik zie het gewoon allemaal gebeuren, kijk ernaar, huil erover en kan niets doen.
Wat ik ook zo erg vind is dat ze zo'n ruzie met mij kan maken, schelden, schreeuwen, gillen, krijsen, deuren gooien, dingen kapot gooien, spugen..... Kan hier niets tegen doen.....hooguit het fysieke gevecht met haar aangaan maar dit wil ik toch voorkomen. Ik negeer haar op de momenten zoveel mogelijk. Ik spreek haar hier wel op aan maar het lijkt allemaal niet te beklijven.
Naar mijn idee zit ze knel....

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.