Hoe blijf je zelf gelukkig
Ik ben een alleenstaande moeder van twee knullen 18 en 15. Knul 1 hebben we al jaren problemen mee, maar dan ook echt serieuze problemen. Vanaf een jaar of 12 begon het. Veel blowen, drugshandel, vier keer van school getrapt. De ene rechtszaak na de andere, avondklok, taakstraf enz. Ondanks alle waarschuwingen is ie nu weer opgepakt voor iets en worden wij als ouders er niet meer bij betrokken. De vraag is of hij zijn rijbewijs mag houden, inmiddels baan kwijt. Nu wel aan het solliciteren, maar ik heb inmiddels aanmaningen gekregen van zijn autoverzekering en alles moeten betalen voordat er deurwaarders komen. Nummer twee gaat al ruim een half jaar niet meer naar school. Dat is een strijd geweest waarbij we fysiek in gevecht kwamen. Dingen kapot gemaakt in huis enz. Uiteindelijk een jeugdwerker gekregen, hij mocht een leerwerktraject doen, dus een baan gezocht welke hij alweer kwijt is, want hij houdt echt niks vol, komt zijn bed slecht uit enz enz. Nu starten we volgende week een traject om uit te zoeken of hij bijvoorbeeld autisme heeft. Donderdag naar leerplicht voor de derde keer en wordt er een procesverbaal tegen hem opgemaakt. Oudste knul is gewoon nooit nooit thuis, bedoeld het wel goed op zijn manier, maar dit had ik niet voor ogen toen ik aan kids begon. Beide zijn ontzettend gesloten, willen echt niks niks meer doen. (ik weet dat dat normaal is, maar hier wel erg extreem). Ik probeer positief te blijven en zelf leuke dingen te doen, maar ik voel me steeds ongelukkiger worden. Wie herkent dit, hoe blijf je zelf happy.
Sterkte..echt een shitsituatie. Je oudste zoon zou ik ook het huis uitzetten. Die problematiek speelt nu al jaren en hij moet nu zelf de gevolgen maar ondervinden. En je jongste zoon moet een flinke schop onder zijn kont hebben. Werk zelf bij de sociale dienst en dit vaker meegemaakt. Soms kun je als ouders niet anders dan loslaten en eigen boontjes laten doppen. Nu los jij steeds alles op. Heb zelf een broer van inmiddels 57 die ook zo leeft. Op een gegeven moment zijn het hun eigen keuzes en zou ik daar niet zelf aan onderdoor willen gaan.
En je jongste zoon moet een flinke schop onder zijn kont hebben.
Dat is dus de vraag...als er inderdaad sprake is van autisme en wellicht combinatie ADD en jarenlang niet erkent is, dan kan een "schop onder de kont" weleens heel misplaatst zijn.
Er kunnen dan andere benaderingen beter zijn en meer passend en invoelen...misschien is er inmiddels sprake van een depressie daardoor en verklaart dat zijn gedrag?
Dit zal waarschijnlijk verwijderd worden.
In de eerste plaats: sterkte.
Tweede reactie: alleenstaande moeder, geen vader in beeld, genoeg studies die uitwijzen dat je kinderen dan extra problemen veroorzaken.
https://www.youtube.com/watch?v=JA5iEKvHNxk&ab_channel=Bite-sizedPhilosophy
https://www.youtube.com/watch?v=tQ1ln0Wy1fk&ab_channel=PhilosophyInsights
Moirmel schreef op 07-06-2023 om 15:18:
Dit zal waarschijnlijk verwijderd worden.
In de eerste plaats: sterkte.
Tweede reactie: alleenstaande moeder, geen vader in beeld, genoeg studies die uitwijzen dat je kinderen dan extra problemen veroorzaken.
leuke reactie
Goeie tips
Roos55 schreef op 07-06-2023 om 15:28:
[..]
Wat?
Moet je altijd iemand aanmoedigen ook als je denkt dat ze verkeerd bezig zijn?
Is dit een zelfhulpgroep of een forum?
Moirmel schreef op 07-06-2023 om 15:18:
Dit zal waarschijnlijk verwijderd worden.
In de eerste plaats: sterkte.
Tweede reactie: alleenstaande moeder, geen vader in beeld, genoeg studies die uitwijzen dat je kinderen dan extra problemen veroorzaken.
Misschien moeten die vaders dan eens wat beter voor hun kinderen zorgen. Je kunt het die moeders niet kwalijk nemen dat die kerels zulke lamlullen zijn.
Je bent trouwens wel erg kort door de bocht. Niet alle kinderen van alleenstaande moeders veroorzaken extra problemen. Hier bijvoorbeeld ook een vader die niet in beeld is. Mijn dochter is een half jaar geleden zonder problemen op haar 24e afgestudeerd als arts.
Hoe bedoel je verkeerd bezig? Omdat moeder alleenstaande moeder is zonder vader in beeld?
Nog even los van de vraag of "meer problemen" niet wordt veroorzaakt door het feit dat alleenstaande moeders iha minder te besteden hebben, en verder los van de vraag of we Jordan Peterson als bron voor welke bewering dan ook moeten nemen: je weet toch helemaal niet hoe het komt dat TS alleenstaand is? Misschien is de vader van haar kinderen wel met een nieuw lief naar Spanje vertrokken of jong aan kanker overleden, die dingen komen voor. Hoezo is TS dan verkeerd bezig? Of had ze een ander als vaderfiguur ergens vandaan moeten sleuren?
Moirmel schreef op 07-06-2023 om 15:39:
[..]
Wat?
Moet je altijd iemand aanmoedigen ook als je denkt dat ze verkeerd bezig zijn?Is dit een zelfhulpgroep of een forum?
Wie is verkeerd bezig volgens jou? Vader die zichzelf op de achtergrond houdt?
Ik wil je alleen even sterkte wensen en een virtuele knuffel geven. Kinderen waar altijd iets mee aan de hand is zijn slopend. Tips om voor jezelf te zorgen heb je gehad, dat doen is belangrijk maar lost de praktische problemen en de schaduw die altijd op je hart ligt niet op helaas. En tips als ‘zet je zoon uit huis’…tja, ik vraag me af hoe iemand dat kan zeggen. Het is je kind. Nogmaals sterkte
Ik zie kind 1 nog niet direct alleen wonen en zichzelf redden.
Is hij alvast wel ingeschreven bij de woningbouw en kan hij eventueel op de wachtlijst voor begeleid wonen?
Die lijsten duren sowieso waarschijnlijk jaren, dus je begint maar beter nu al.
En hoe blijf je zelf gelukkig? Ik weet uberhaupt niet of "gelukkig zijn" in dit geval echt mogelijk is de eerste jaren. Misschien ooit weer als de boel wat gestabiliseerd is. Voor nu lijkt het mij eerder elke dag opnieuw proberen recht te blijven.
Klinkt heel makkeljk maar is het niet, begin bij jezelf. Gezond eten, goed rusten en bewegen en als je zelf sterk genoeg bent kan je anderen helpen.. Het blijft een moeilijke situatie.
