Hoe gaan jullie om met pubers?

Mmm

Wij gaan weleens samen op stap, maar eigenlijk nooit een hele dag en avond. Zou wel moeten kunnen. Verschil is dat onze kinderen ons elke dag kunnen zien. Bij een scheiding zou ik de weekenden waarop de kinderen bij de andere ouder zijn gebruiken om afspraken met mijn nieuwe relatie te maken. Op de weekenden dat ze thuis zijn zou ik niet de hele dag de hort op gaan. Dat lijkt mij ongezellig voor de kinderen.
Je vriend kan best overleggen met zijn kinderen en afspraken maken. Vragen wat zij redelijk vinden. Ze hoeven niet helemaal hun zin te krijgen, maar er is vast een compromis te bedenken.

Verkeerde rubriek

Dit soort problemen hebben weinig te maken met pubers, en alles met 'samengesteld gezin'.

Koorddansen

Ely:
"Hee en waar is de rubriek \'samengesteld gezin \'? Ik kijk toch echt met mijn neus geloof ik."
Nouja, er is een rubriek echtscheiding en erna. Los daarvan, het is niet zozeer een puberprobleem, maar een gevolg van het feit dat deze kinderen nog worstelen met de naweeën en de verwerking van een scheiding, en dan plots ook nog een soort van stiefmoeder op hun dak krijgen.

Ely:
En ik denk dat het ook wel allebei kan: dagje weg maar op tijd thuis zijn voor het eten bv. De tijd dat dat niet meer hoeft komt namelijk vanzelf. Toch?"
De kans is groot, dat dit niet vanzelf gaat, maar jarenlang koorddansen is tussen claims van kinderen en Natalie op haar vriend/hun vader.

Best lang

Het klinkt alsof jouw vriend dit ook niet echt met zijn kinderen heeft besproken? Maar gewoon medegedeeld of misschien zelfs alleen een briefje en geld neergelegd? Er is in ieder geval in de communicatie iets fout gegaan als de kinderen jullie om 19.00 uur al ruim terug hadden verwacht.
Mijn kinderen (ik ben niet gescheiden) zouden het zelfs al niet leuk vinden als man en ik zo'n hele dag weg zouden gaan, en vervolgens ook uit eten. Wellicht zouden ze niet meteen stampij maken, maar gezellig zouden ze het niet vinden. Dus ik snap best dat het bij kinderen van gescheiden ouders nog gevoeliger ligt.
Ik zou in het vervolg wat beter overleggen met de kinderen, de jongste is ook pas 13 hé, een lastige leeftijd.

Even streng

Ik ben nu even streng maar ik vind een hele dag weg en dan geld neerleggen nog niet kunnen met een 13 jarige. Ik heb er zelf ook een, dus ik weet wel een beetje waar ik het over heb. Ik snap heus wel dat jullie verliefd zijn en lekker een dag samen door willen brengen maar dit is vragen om problemen. Zaten jullie zelf lekker dan op dat moment? Je kunt volgens mij prima een dag weg en je kunt ook wel eens uit eten maar 13 is nog niet zo groot hoor! Al denken ze zelf van wel zucht.....

Toevallig

Gaan man en ik ook weg vanavond, met vrijkaartjes, een tentoonstelling inclusief een grilwedstrijd ofzoiets.
Dat begint om 19.30 en eten doen we dus daar Het was dat we het aangeboden kregen, anders waren we er zeker niet naartoe gegaan. Gisteren kwam dit op ons pad en ook gisteren meegedeeld aan pubers (18 en 14) die normaal er geen enkel probleem mee hebben als ze eens alleen zijn omdat wij moeten werken b.v.
Maar het commentaar was gisteren niet van de lucht. Wat ongezellig en "Jullie zijn óók al de héle dag werken.." W.s. ook een beetje vakantieblues, nu 'missen' de pubers ons meer omdat ze zelf nog vakantie hebben, het valt ze meer 'op'. En we komen nog wel keurig thuis, drinken koffie, thee met ze en laten ze eten, ook nog een maaltijd die ze zelf wel zien zitten (pizza) en nee dat we zijn werken is niet erg, maar dat we 's avonds ook nog weg zijn.......Niet dat ze er zelf zijn want jongste gaat rond 20.00 uur oppassen en oudste moet zelf werken. Dus het 'gemis' zit 'm meer tussen hun oren, dat ze gewoon graag willen dat we thuis op ze wachten,beschikbaar zijn, dan dat ze ons daadwerkelijk in levende lijve missen. En dan is man nog wel hun eigen vader, dus het betreft geen samengesteld gezin. Ook pubers die prima voor zichzelf kunnen zorgen hebben gewoon behoefte hun verhaal kwijt te kunnen, even feedback te krijgen en enigzins aangestuurd te worden. Hele dagen weg en ook nog niet met eten terug zijn, terwijl de pubers thuis zitten , alleen, komt hier eigenlijk zeer zelden voor. Dan gaan ze meestal mee.
groeten albana

Eens met majal

Inmiddels zijn mijn kinderen ouder dan 13 jaar, maar ik ben het eens met majal: dit is gewoon niet leuk voor ze, een hele dag alleen 'met geld op tafel' terwijl de ouder die er eigenlijk zou zijn met nieuwe partner op pad is. Doet me denken aan een stel op vakantie dat ik zag: samen de héle dag fietsen (vader met nieuwe vrouw) terwijl het kind van 14-15 de hele dag zichzelf moest vermaken op de camping. Het joch maakte op mij een verloren indruk, vooral omdat het de hele week zo ging.
Ik snap best dat je samen tijd door wil brengen - maar maak dan dat je er of overdag bent en ga 's avonds samen weg of ga overdag samen weg en eet met elkaar 's avonds. En dan is 13 nog wel jong voor zo'n actie. Het lijkt me dat vader ook zijn kinderen wel wil zien, toch?

Kindvrije weekenden

Majal:
"Ik ben nu even streng maar ik vind een hele dag weg en dan geld neerleggen nog niet kunnen met een 13 jarige."
Weet je, daar kun je lang over praten -er was een 18-jarige bij. Maar blijkbaar waren ook de kinderen van Natalie (6+10) er niet; en dan is het onderliggende probleem, dat de omgangsweekenden niet gesynchroniseerd zijn. Probeer dat eens op te lossen, zodat je kindvrije weekenden hebt, en in die weekenden kun je doen en laten wat je wil.

Goeie tip van tinus

de kindvrije weekends synchroniseren. Dat zal het meeste effect hebben voor jullie allemaal.

Verder heeft deze kwestie niks met omgaan met pubers te maken. Of je nou 8, 13, 18, 38 of 83 bent, het is nooit leuk te voelen dat je het sluitstuk van bent geworden, dat men zich (in elk geval voor jouw gevoel) niet afvraagt of deze oplossing plezierig is voor beide partijen.
Een maaltijd is veel meer dan geld. Een maaltijd is -als het goed- samenzijn, gezelligheid en aandacht. Door de week komt daar door sport, clubs en baantjes gecombineerd met files en overwerk soms weinig van, het mag alle prioriteit krijgen als er eindelijk wat ruimte in de agenda is.

Sterkte ermee!

Empatisch vermogen pubers

Hoi Natalie

het empatisch vermogen van pubers tegenover hun ouders is nog niet zo groot. Dit hoort ook bij het losmaken van je ouders en groter worden. Denk zelf nog maar eens terug aan toen je zelf een puber was. kan jij je nog de angsten en gevoelens van je ouders over jou toen terughalen? Pubers zijn vooral met zichzelf en elkaar bezig en zien ouders als stabiele achtergrondruis zonder veel gevoelens of wensen.
Ik sluit bij aan bij de voorgangers dat je uitjes beter kunt combineren als ze nder de zorg van de ex vallen.

groet

saar

Bedankt!

Hallo allemaal,

Ik wil jullie nog bedanken voor de reacties en tips die jullie gestuurd hebben. Helaas is er bij mijn vriend en zijn ex niet echt een bezoekregeling voor de kinderen. De moeder van de kinderen woont niet zo heel ver bij hen vandaan. En ze hebben de kinderen vrij gelaten met hun bezoekjes aan vader of moeder. Ze gaan niet een weekend naar hun moeder toe. Sterker nog, ze kunnen niet eens een weekend daarheen, omdat hun moeder geen extra slaapplek heeft. Ze heeft zelf een 2 persoons bed waar dan nog één van de kinderen bij in zou kunnen slapen, maar dat is het. Dit betekent dat mijn vriend altijd wel minstens één of meer kinderen thuis heeft. Dus uitjes plannen in 'vrije' weekenden gaat helaas niet. Vanwege de kinderen zien wij elkaar alleen maar een paar uurtjes op zaterdag, als mijn kinderen thuis zijn. Hij komt dan in de middag en gaat tegen 16.30 uur alweer naar huis om voor zijn kinderen te koken. De weekenden dat mijn kinderen bij hun vader zijn, ga ik meestal op zaterdag naar hem toe en dan blijf ik daar ook eten. Op zondag en door de week is hij ook thuis voor zijn kinderen. Dus dit was eigenlijk een éénmalig uitstapje. Dit doen we eigenlijk nooit.
Verder heeft hij met die treinkaartjes wel degelijk van te voren overlegd met zijn kinderen. Hij heeft ze in eerste instantie zelfs gevraagd of zij met hem iets leuks willen doen, zonder mij erbij, omdat die relatie nogal gevoelig ligt. De oudste moest werken en de jongste had geen zin. Toen heeft hij gezegd dat hij met mij wilde gaan, maar dat dat wel zou betekenen dat we pas na het eten thuis zouden zijn. Dat was, voor zover ik begrepen heb, geen probleem. Alleen zijn zijn kinderen er vanuit gegaan dat hij 18.30 uur wel weer terug zou zijn, maar dat bleek dus iets later te zijn geworden...
Dat was nog even een toelichting op jullie reacties. Ik denk dat ik nu vooral even geduld moet hebben en proberen wat minder onzeker te zijn.
Groetjes, Natalie