Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
In het begin van je schrijven had ze nog vriendinnen. Heeft ze daar nog contact mee? Komt ze buitenshuis? Hoe vullen jullie samen de dagen, dat lijkt me zo moeilijk. Het zou haar en jullie zo gegund zijn om wat lichtpuntjes te kunnen zien.
Ik zal proberen op iedereen te reageren.
En huisdier zou dochter zeker goed doen. Ze benoemt dit zelf ook, dat ze heeeeel graag een hond zou willen en daar ook de zorg voor zich op wil nemen.
Maar zoals meerdere al zeggen, als ze zo donker zit en niets wil dan zijn wij diegene die verantwoordelijk zijn voor een huisdier. En de vraag is of we dat momenteel wel trekken.
Een poes gaat hem zowieso niet worden, daar heb ik echt niets mee.
Iemand vroeg naar vriendinnen, ze heeft wel app contact, maar ze vind het sociale heel ingewikkeld en het kost haar heel veel energie. Daarin zie je de 2/3 jarige die geen contacten kan onderhouden. Ze weet niet waar ze het over moet hebben, ziet iedereen vooruit gaan en ze voelt zelf heel goed dat ze anders is en andere dingen leuk vind die niet bij haar leeftijd horen. Dat maakt vriendschappen onderhouden gewoon erg ingewikkeld.
We hebben gisteren wel weer een ophoging van de lorazepam gekregen, nu 3x daags 1 mg.
Dochter ziet diep momenteel. De gedachten over suicide nemen weer hele grote vormen aan en het snijden is zoveel momenteel met al meerdere hechtingen.
Bijna elke avond is een "drama" waarin ze aangeeft het echt niet meer te trekken, dat niemand gaar snapt, en vooral heel veel intensief verdriet bij haar.
En het is zoveel intensiever dan toen ze niet thuis woonde. En ze doet zo'n beroep op mij in dat soort momenten. Ik voel dat ik ergens ook op instorten sta.
Ciska: misschien zou dit iets kunnen betekenen voor jullie: https://www.oopoeh.nl/ Daar worden drukke gezinnen gematcht met ouderen die veel tijd hebben met als doel de gezinnen te ontlasten vwb huisdieren en de oudere een leuk parttime huisdier te gunnen. Er zou natuurlijk heel specifiek gekoppeld moeten worden want ik denk dat een hulphond het fijnste voor jullie dochter zou zijn. Maar heel ver terug in het draadje heb ik het al eens gehad over een hulphond omdat ik een jongvolwassene in een vergelijkbare situatie zag die zo opgeknapt was van een hulphond. Lijkt me meer opportuun dan zomaar een dier uit het asiel.
Wat ontzettend rot dat het zo zwaar is voor je op dit moment. Ik weet gewoon niet anders te zeggen dan heel veel sterkte. We blijven met je meeleven.
Wat klinkt dit ongeloofelijk zwaar Ciska! Ik vind het eerlijk gezegd ook te bizar voor woorden dat ze opnieuw thuis woont, terwijl het duidelijk is dat dat niet haalbaar is. Begrijp me niet verkeerd ik snap dat jullie die keuze gemaakt hebben, omdat er simpelweg geen andere oplossing was.
Dat je op het punt van instorten staat is niet gek. Jullie worstelen al 2 en half jaar zonder rust, zonder pauze en nu zit je ook nog 24/7 bovenop. Geen ontsnappen aan.
Echt volledig te begrijpen dat je dan niet zit te wachten op een huisdier.
Wat ik nog dacht nu je schrijft dat ze eigenlijk sociaal aan de zijlijn staat. Misschien voor haar leuk zijn om iets met kleine kinderen te doen?
Wij wonen volgens mij te ver van jullie vandaan. Maar onze kinderen (2 en 5) vinden het fantastisch met mijn neven en nichten van net 18+. Lekker samen op de trampoline, tekenen en verstoppertje spelen.
Wellicht via de speeltuin om de hoek wat laagdrempelig contact met ouders met kleine kinderen leggen. Vaak genoeg mensen die daar met twee kinderen staan die beide iets anders willen. Dat zou mogelijk een win win kunnen zijn als jouw dochter dan lekker samen met een kind kan schommelen. Zodat de ouder ook oog heeft voor de ander of zelf rustig kan toekijken.
Ik kan me ook voorstellen dat dat niet gaat werken, omdat de stap van kennismaken te maken te groot is. Of dat er geen kind rijke buurt om de hoek zit.
Jeetje Ciska, wat vreselijk zwaar voor jullie allemaal.
Ik vind dat jullie je wonderbaarlijk goed staande houden (begrijp ook dat er geen keuze is, maar jullie doen het toch maar). Ik hoop zo ontzettend dat het snel een beetje lichter wordt 
Heel herkenbaar dat je op instorten staat . Het is ongelofelijk zwaar .
Ik leef mee
Wat vindt dochter leuk, Ciska? Ik vind zelf bijvoorbeeld Pokémon heel leuk, past ook niet echt bij mijn leeftijd (ik ben 29 nu). Ik heb zelf ook wat meer ‘kinderachtige’ hobby’s, dus kijk nergens raar van op. 
Is er misschien een asiel in de buurt? Is het mogelijk om daar af en toe met dochter heen te gaan, spelen met puppy’s/kittens? Alhoewel, misschien is het dan moeilijk voor dochter als er een diertje weggaat. 
Dikke knuffel voor jullie.
Contact met een therapiehond is misschien ook wat. Bij speltherapie kan ook een therapiehond gebruikt worden. Zou dat iets kunnen zijn? Deel hier zomaar een random link als voorbeeld. https://www.betula-speltherapie.nl/diensten/speltherapie-samen-met-coco
Hele stomme suggestie misschien, maar ik doe m toch. Hier worden bij het dierenasiel vrijwilligers gevraagd om met honden te lopen. Ook voor andere zorg voor dieren worden mensen gevraagd. Is zoiets misschien interessant voor je dochter?
ik heb op dit forum weleens oproepjes gezien of mensen kaarten wilde sturen en dan kregen ze zo 100 kaarten. Is maar een idee hoor, maar zou ze dat leuk vinden om haar wat op te vrolijken? Hoeft niet hoor als jullie het niks vinden.
Temet schreef op 12-06-2025 om 17:18:
Hele stomme suggestie misschien, maar ik doe m toch. Hier worden bij het dierenasiel vrijwilligers gevraagd om met honden te lopen. Ook voor andere zorg voor dieren worden mensen gevraagd. Is zoiets misschien interessant voor je dochter?
Had ik ook al voorgesteld. Honden blij, dochter hopelijk ook. En geen dagelijkse verplichtingen van een eigen hond.
Helaas hebben wij geen asiel gier in de buurt, anders was dat zeker wel een optie geweest.
Jillz, mag ik je een pb sturen?
Je hebt ook stichting zorgdier. Zij werken vooral samen met instellingen. Ik zou hen benaderen en de vraag voorleggen. Nee heb je, ja kan je krijgen
Ciska78 schreef op 12-06-2025 om 20:11:
Helaas hebben wij geen asiel gier in de buurt, anders was dat zeker wel een optie geweest.
Jillz, mag ik je een pb sturen?
Zeker!
Lieve Ciska, wat enorm naar om te lezen allemaal. Ik vind hwt echt bizar dat zij geen andere indicatie krijgt. Ik werk in de volwassenen ggz en wij hebben echt wel jonge meiden met dergelijk complexe problematiek en automutilatie en suïcidaliteit on opname, al dan niet na een crisisopname. Ik vind het echt bizar hoe ze dit aanpakken. Heb je niks aan, weet ik. Een enorm dikke knuffel voor jullie allemaal! Houd de liintjes zo kort als kan en geef bij de huisarts en andere behandelaren aan dat dit onhoudbaar is.
