Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
wat fijn om te horen, beetje bij beetje komt ze er echt wel, hou moed!
Mooi een open plek . Dan kan ze inderdaad gaan stappen gaan maken.
Ook wel spannend denk ik voor jullie .
Wat fijn, Ciska! Ben sowieso erg blij voor jullie dat er zo af en toe nu kleine positive dingetjes gebeuren, ik hoop heel erg dat die lijn zich voortzet!
Roos, de groep waar ze zeg maar een tussenstap kan gaan maken is geen open groep, maar een gesloten/besloten, waar ze toe kan werken naar de open groep later
Wat fijn dat het ook eens een keer meezit en iets soepeler verloopt dan gedacht Ciska. Ik duim dat het lukt om de financiering rond te krijgen. Dat zou volgens mij moeten kunnen met een PGB: waar een wil is, is een weg.
Ciska78 schreef op 20-06-2023 om 11:47:
Roos, de groep waar ze zeg maar een tussenstap kan gaan maken is geen open groep, maar een gesloten/besloten, waar ze toe kan werken naar de open groep later
Oo sorry verkeerd begrepen
Maar blijft mooie stap
Echt fijn nieuws Ciska! Even een beetje op adem komen voor jullie qua stress.
♥️
Wat fijn Ciska! 
Eindelijk een beetje vooruitgang, dat kunnen jullie zo goed gebruiken! 
Goed nieuws! En daar waren jullie ook wel aan toe,
wat fijn!
wat fijn! En inderdaad die financiën lekker bij de voogd laten
Hoe gaat het met jullie Ciska?
♥️
Afgelopen vrijdag zijn we, in het kader van dochter weer plezier laten beleven in dingen, naar handbal training geweest. Dat had nogal wat voorbereiding nodig, was trouwens niet wat wij hadden voorgesteld, maar was een paar weken terug al voorgesteld door haar psycholoog en regie behandelaar.
Tot eigenlijk een paar dagen ervoor was nog onduidelijk of dit door kon gaan, want er was geen begeleiding die mee kon. Maar man en ik zagen dit wel zitten. Het enige wat minder was was de reistijd, maar goed we gaan dit niet elke week doen.
Man en dochter hebben op de heenweg met zijn 2en in de auto gezeten en echt hele fijne gesprekken gehad. Tussendoor moest er even geladen worden en toen vroeg dochter of ze even uit de auto mocht. Met buiten meteen de vraag of papa niet bang was dat ze weg zou rennen. Nee daar was hij niet bang voor. Daar viel echt meteen een hele grote last van haar af en man kreeg ook meteen een flinke knuffel. Ze heeft echt het gevoel dat ze haar op de groep gewoon nog niet vertrouwen, wat ook wel logisch is natuurlijk, maar voor dochter echt wel moeilijk.
Handbal zelf was chaotisch en je zag haar ook verloren er tussen staan met momenten.
Wat ze zelf het fijnste vond van alles was de rit in de auto, de vrijheid die ze heeft ervaren, maar ook (na een half jaar gesloten) gewoon buiten te zijn geweest.
ik kan mij niet voorstellen hoe moeilijk het moet zijn geweest om daarna weer de groep binnen te gaan, maar dit ging zonder slag of stoot.
Al met al voor dochter een geslaagd uitje en hopelijk geeft het haar vertrouwen dat wij ook vertrouwen hebben in haar.
Haar vriendin zou eigenlijk vandaag over gaan naar nieuwe groep, dit heeft voor veel spanning gezorgd vorige week bij dochter, maar door omstandigheden is dit opgeschoven. Voor beide eigenlijk wel gunstig, want hopelijk valt de verhuizing van beide meiden nu een beetje rond dezelfde periode.
Ik merk zelf dat dochter sneller gaat met stappen maken dan dat ik op dit moment aan kan. Het is echt een chaos in mijn hoofd en krijg het niet goed geordend. Gelukkig een goede psycholoog die met mij mee kijkt.
Ik zit met tranen in m'n ogen te lezen. Wat mooi dat jullie dit hebben kunnen doen.
Gaat haar vriendin naar dezelfde groep? Kunnen ze elkaar na de verhuizing nog zien?
