Ik weet het niet meer, grenzen stellen of loslaten

Grenzenstellen én loslaten = houden van.

Wat is er zo vreselijk mis mee als je dochter seks zou hebben met haar vriendje?
Ga met haar naar de huisarts ( dat is jouw eis ,dat ze aan de pil gaat), zorg dat ze ( of hij) condooms koopt, geef haar de ruimte en het vertrouwen en stel tegelijkertijd grenzen.
ja ,ze mag verkering,ja ze mag seks met hem,en nee,ze hoeft hem niet elke dag te zien,en zolang haar school er niet onder lijdt vind jij het prima.
Zulke afspraken kun je toch maken?
Wat je nu doet door alles te verbieden en krampachtig proberen te voorkomen dat ze seks gaat hebben ,werkt averrechts.
je creeert steeds meer afstand tussen jou en je kind door alles zo negatief te benaderen.
kom op,rond de tafel ,afspraken maken en vertrouwen krijgen in je grote dochter!

Je doet nu net

alsof ik haar gevangen hield. Ik heb dat juist niet gedaan. Ik heb haar alleen aangegeven dat het me veel pijn doet dat ze liegt terwijl ik haar bepaalde dingen niet heb verboden. Ja ik heb haar verboden alleen te zijn met hem als ik niet thuis ben. Dat is mijn regel en die wil ik er ook in houden.
En ja, haar school lijdt er behoorlijk onder. Slechte cijfers, gesprekken op school enz.

Sorry voor mijn felle reactie maar aan de ene kant wordt er geroepen dat ik haar los moet laten maar aan de andere kant heeft iedereen in mijn of haar directe omgeving een oordeel over het feit dat het zo vreselijk ordi is dat ze staat te "bekken"op het sportveld.
En noem me preuts, ben blij dat jij zo lekker ruimdenkend bent.
Ben niet aardig nu.

Klopt

je bent zeker niet aardig nu,maar oke, ik begrijp het.

ik zeg niet dat je haar gevangen hield,ik zeg dat je haar kort hield,

*Wat je nu doet door alles te verbieden en krampachtig proberen te voorkomen dat ze seks gaat hebben ,werkt averrechts. *

want waarom mag ze niet met vriendje in jouw huis als je weg bent?
omdat jij bang bent dat ze seks hebben.
en inderdaad 13 is jong om seks te hebben,maar dat is iets wat jij niet tegen kan houden,want als het niet in jouw huis mag zijn er honderden andere plekjes waar ze het kunnen doen.
Dus dat stukje moet je los laten,want je kan er niets mee( tenzij je haar in een glazen huisje opsluit).
en voor de rest,grenzen stellen,huiswerk niet in orde betekend niet de deur uit( bijvoorbeeld).
en voor de rest: praten praten praten,over ordinair gedrag( bekken op het voetbal veld)over dat er negatief gesproken wordt over haar,over voorbehoedsmiddelen,over normen en waarden,over NEE durven zeggen tegen vriendje,over niets tegen je zin doen op seks gebied,en vooral over dat je haar wil kunnen vertrouwen.Dat ze zuinig is op zichzelf .

Maar nogmaals,het feit dat je dochter seks heeft daar kun je niks aan veranderen,zij is waarschijnlijk vroeg rijp en heeft die behoefte .dus dat stukje moet je loslaten.

opvoeden duurt nog wel een aantal jaren,maar sommige dingen moet je inderdaad gaan loslaten.

Moeilijk

Wat moeilijk als je denkt dat je een goed gesprek hebt gehad met je dochter en later blijkt gewoon dat ze liegt. Toch zou ik wel blijven praten, en emotionele chantage of niet, je mag best zeggen hoe jij je er bij voelt, je bent ook maar een mens.
Toen ik erachter kwam dat onze dochter met haar vriendje verder ging dan alleen maar zoenen heb ik ook buikpijn gehad, hoewel ze toen wel wat ouder was. Troost je met de gedachten dat ze het niet tegen haar zin doet, op die leeftijd zijn zij beiden nog onervaren neem ik aan en kunnen ze samen het een en ander uitvinden. Overigens zou ik heel duidelijk met haar afspreken dat zij aangeeft wanneer ze aan de pil wil. Ik vind 13 ook te jong maar je houdt het toch niet tegen en je wilt natuurlijk helemaal niet dat ze straks ook nog zwanger is.
En regels en afspraken maken waar jij je prettig bij voelt, het is tenslotte jouw huis en een 13 jarige heeft zich maar aan die regels te houden.

Merelr?

*Toen ik erachter kwam dat onze dochter met haar vriendje verder ging dan alleen maar zoenen heb ik ook buikpijn gehad, hoewel ze toen wel wat ouder was. *

Merel,kun je mij bovenstaande uitleggen? Ik bedoel ,waarom heb je buikpijn hebben als je dochter zich ontwikkelt?
ik begrijp dat nooit zo goed?
Ik was wat weemoedig toen ik het wist van mijn dochters,zo van ,ach ja,ze worden groot,maar buikpijn??
er is toch niets mis met seksuele ontwikkeling?

ik lees het hier vaker,kinderen mogen zich ontwikkelen en er wordt veel getolereerd,maar zodra het op seks aan komt worden veel ouders zo krampachtig ,terwijl het gewoon ook zo bij de puberteit hoort .

Sus-anne

Wat me tegenstaat in het verhaal van Klompjes dochter is niet alleen dat ze seks heeft op een belachelijke jonge leeftijd maar ook het feit dat ze allerlei regels die door Klompjes zijn ingesteld heel bewust overtreed en verder overal aan de maling aan lijkt te hebben.

Ik heb verder geen advies voor Klompjes omdat ik haar dochter niet ken maar het lijkt me een hele moeilijke situatie. Het enige wat ik weet is dat als hier iemand het in zijn hoofd zou halen om dit soort dingen te doen dat betreffende kind geen leuke periode tegemoet zou gaan. Dit is dus nog los van het hele seks verhaal.

Wat seks betreft daar vind ik 13jarigen ook nog veel te jong voor. Natuurlijk houdt verbieden niet in dat ze het nooit zullen doen maar ik verbied mijn kinderen wel meer dingen zoals bijvoorbeeld roken en drinken. Houdt ook niet in dat ze het niet stiekem gaan doen. Ik vind niet verbieden omdat ze het anders stiekem gaan doen altijd wat vreemd. Ik verbied iets omdat ik om wat voor reden dan ook er op tegen ben. Ik ben er niet minder op tegen als ze het opeens stiekem gaan doen.

Sus-anne

Wat ik niet begrijp is dat jij sex bij een 13-jarige een normale ontwikkeling vind en zorgen van ouders hierover afdoet als krampachtig omgaan met sex.
Niet dat ik de oplossing heb voor Klompjes, ik kom niet verder dan een week huisarrest en veel met elkaar praten. Maar er zo over heen walsen omdat jij geen problemen hebt met jonge meisjes en sex daar heeft Klompjes weinig aan.
Natuurlijk hoort een seksuele ontwikkeling bij de puberteit, maar je mag als ouders best je kind in bescherming nemen en grenzen stellen.

Wat ik bedoel fay w

< Natuurlijk hoort een seksuele ontwikkeling bij de puberteit, maar je mag als ouders best je kind in bescherming nemen en grenzen stellen.>

Dat zeg ik,grenzen stellen is nodig,maar wees niet zo naief om te denken dat het dus niet gebeurt als jij het verbiedt.
Zorg dan in elk geval dat je kind het veilig doet.

een week huisarrest zal dus niet helpen,praten en begeleiden,daar help je een kind mee,niet met klakkeloos verbieden en het kind opsluiten in je huis.

bovendien,ik wals over niemand heen,ik geef alleen mijn eigen mening over de situatie,en die is anders dan de mening van klompjes( ik vind dat klompjes erg kRampachtig omgaat met deze situatie en probeer haar te laten zien dat het allemaal niet zo,n drama is).

Opsluiten

Over ergens een drama van maken gesproken; een week huisarrest is niet hetzelfde als je kind opsluiten (zeker niet als het ook naar school moet).
Daarbij zei ik een week huisarrest en veel praten. Als je kind meermalen over jouw grenzen is gegaan dan is een zwaarder middel nodig.

Dan

dan zijn we het bijna eens Fay,dat zei ik namelijk ook.

< en voor de rest: praten praten praten,over ordinair gedrag( bekken op het voetbal veld)over dat er negatief gesproken wordt over haar,over voorbehoedsmiddelen,over normen en waarden,over NEE durven zeggen tegen vriendje,over niets tegen je zin doen op seks gebied,en vooral over dat je haar wil kunnen vertrouwen.Dat ze zuinig is op zichzelf .>

Had heel verhaal getypt

En toen was alles weg. Computerscherm op zwart.
Pfff weet niet of ik opnieuw alles op het scherm krijg.

Ik ben zelf erg straks gehouden tijdens mijn jeugd. Dus dat wilen ik anders doen. Daarom mocht hij hier komen en mochten ze ook naar haar kamer.Ik haar toen al gewezen op het feit dat zij de baas is over haar lichaam. Dat ze er zuinig op moest zijn en dat je soms in ene situatie komt dat je eigenlijk niet verder wilt maar het niet durft te stoppen om de sfeer niet te verpesten of omdat je de jongen in kwestie niet wilt teleurstellen.Dat je in zo`n geval respect afdwingt als je wel zegt, ho en niet verder. Dat een jongen dan echt niet afhaakt.Sloeg ze allemaal in de wind want jeetje mam zover zijn we nog helemaal niet. Doe eens normaal. Ja en toen gingen ze wel te ver. En heeft ze mijn regels overtreden. Stiekem hier in huis terwijl ik op mijn werk zat. In de gesprekken die later volgde gaf ze aan bij zowel mij als haar vader( inderdaad, we zijn gescheiden) dat ze toch wel spijt had dat het zover was gekomen. Ze wist niet waarom ze het had gedaan maar viond zelf dat ze had moeten wachten. En ze vond het heel erg dat we haar niet meer vertrouwde. Er zijn daarna nog wat dingen gebeurd waarbij ze compleet uit haar dak ging( Is te lang om uit te leggen) en dus kreeg ze internet verbod en werd haar mobiel afgepakt. Ze filpte volkomen want ja, op die manier kon ze geen contact meer hebben met haar vriendje. Nou is dat niet helemaal waar want ze zitten bij elkaar in de klas., Hij is ook 13. In deze periode kwamen we erachter dat ze hem smsjes stuurde met, as wij elkaar niet meer mogen zien dan drink ik bleekwater, paracetamol, wil niet meer leven waarop hij in paniek antwoordde. Ook dat is emotionle chantage. Daarbij de smsjes van wat ze met elkaar gedaan hebben en geile praat.
Later vond ze het toch wel prettig dat het allemaal uit was gekomen omdat ze nu open en eerlijk kon zijn.
Ik moet erbij vertellen dat mijn dochter op dit moment bij een kinderpsycholoog loopt vanwege haar onzekerheid.
Ik heb haar in deze periode niet verboden om hem te zien. Wel heb ik haar verboden om verder te gaan dan zoenen en om alleen thuis te zijn met hem. Nee, dat zou ze echt nooit meer doen. En ze zou ook stoppen met die geile praat over de computer.
Maar vorige week kom ik er weer achter dat ze elkaar"porno!!! filmpjes toesturen en aangeven hoe lekker het toch in de bosjes was.
Ik weet dat ik mee moet buigen met mijn kind. Maar ik weet niet hoe. Ik weet niet of ik het kan. Ik weet dat ik met mijn kind in gesprek moet blijven omdat ze anders nog verder van me afdrijft maar ik weet niet hoe. Ik kan die knop niet omzetten. Ik weet niet meer wat ik moet accepteren en waar ik een grens moet trekken. Ik probeer haar waarden en normen bij te brengen. Niet liegen, ook niet tegen je vriendinnen( wat ze ook doet) iets van je school maken omdat je daarom zoveel meer kansen en keuzes hebt in het leven. En ik weet dat het een puber is die denkt...laat haar maar praten maar ik hoop toch dat 20 % blijft hangen van wat ik zeg.
Het is zo`n groot verhaal maar realiseer me dat ik dat niet allemaal hier kan neerzetten. Ik weet niet waar ik moet beginnen.
Ook ik snap mezelf op sommige punten niet. Ik ben verre van preuts, heb vroeger van alles uitgehaald maar misschien daarom ben ik zo bang. Want ik weet hoe het mis kan gaan. Ik weet uit ervaring dat het zo zonde is naar bed te gaan met iemand om de verkeerde reden. En dat hoeft voor haar misschien niet te gelden maar ik ken haar goed. En ik weet dat de kans heel groot is dat ze het om die verkeerde reden doet.
Gisteravond heeft mijn vriend ene gesprek met haar gehad.Ze vroeg toen: Denk je dat papa en mama nog van me houden? Altijd antwoordde hij toen.Dikke tranen. Maar een uur later gaat ze door met haar liegen en bedriegen.
Ik weet dat sommige ook geen pas klaar antwoord hebben maar soms is het fijn om even van je af te praten al is het dan een super warrig verhaal met fouten.

Nog even

In het gesprek wat mijn vriend gister met haar had kwam de pil en het condoom ook ter sprake. Daar wilde ze niets van weten. Ze is dat nog laaaaang niet van plan, Maarja, dat zij ze ook over dat andere.

Moeilijk

Ik vind het een moeilijk dilemma.
Je schrijft dat ze bij een psycholoog onder behandeling is. Ik zou dit met die psycholoog bespreken en hem vragen om jullie te helpen met bedenken hoe het nu verder moet.
Je dochter heeft sex op jonge leeftijd, dat zou ik ook niet wenselijk vinden, maar dat gebeurd. In ieder geval moeten de gevolgen niet zo groot zijn, dat ze zwanger raakt of een sexueel overdraagbare ziekte krijgt. Die zorg zou ik met haar delen. En ik zou willen dat ze een duidelijk antwoord gaf op wat ze gaat doen om dat te voorkomen. 'Dat ben ik nog laaang niet van plan', is een verkeerd antwoord. Daar zou ik geen genoegen mee nemen. Ik zou zorgen dat ze ten allen tijden beschikking heeft over condooms, het liefst zou ik haar aan de pil willen en ik zou ervoor zorgen dat ze precies weet wat je kunt doen als het 'mis' (condoom kapot, toch verder gegaan dan je van plan was) gaat. Dat is geen afgang, dat overkomt heel veel meisjes. Het is alleen zo zonde als je dan geen morning after pil haalt.
Verder staat de manier waarop ze met deze relatie omgaat, niet los van haar verdere gedrag. Ze is niet eerlijk, overschrijdt grenzen en houdt zich niet aan afspraken. Heeft dat te maken met de therapie waar ze in zit? Is ze zo onzeker, en kiest ze nu voor haar eigen weg te gaan, waarbij ze jullie tegen het zere been schopt? Je kunt niet zomaar denken: straf dus. Want misschien ervaart ze dat dan als een enorme afwijzing en gaat ze werkelijk rare dingen doen. Met haar vriendje schrijft ze al over bleekwater drinken. Dat lijkt wel heel erg theatraal, maar het gevaar bestaat dat ze zo ver door gaat met het theater, dat ze toch zoiets doet. Dat wil je niet.
Nogmaals, ik denk dat ik in overleg met de psycholoog zal gaan. Daar een afspraak zou maken voor jullie alleen en jullie zorgen daarin uiten. En ik zou ook duidelijk maken dat dit een urgent probleem is.

Psycholoog

De psycholoog heeft voor volgende week een afspraak gepland waar wij als ouders ook bij aanwezig zijn.
Op zich heb ik vertrouwen in de beste man maar weet niet wat er besproken wordt. Dat is natuurlijk ook iets tussen haar en hem maar als ik haar vraag of ze iets kwijt wil over het gesprek dan zijn het altijd dingen als: Ja hij zegt dat jij me klein wilt houden en dat je gene oma wilt worden.Dat sex iets heel moois is enz. Ik weet wel dat het één en ander verdraaid wordt in haar voordeel maar ja, wat moet ik ermee. Mijn ex en ik hebben nu anagegeven dat we een gesprek met de psycholoog willen zonder haar vóórdat het gesprek met z`n alle plaatsvindt.Het wachten is nog evne op zijn antwoordt.
Ik realiseer me dat we weer on speaking terms moeten komen want op dit moment is de sfeer slecht. En op deze manier wordt het erger. Maar het beginnetje is even moeilijk.
Haar niet eerlijk zijn in vele vormen heeft te maken met haar onzekerheid. Dingen verzinnen naar vriendinnen toe geeft haar aandacht. Onzeker en bang om over te blijven dus houdt ze krampachtig vast aan haar vriendje.Haar onzekerheid geeft haar ook houvast. Iedereen houdt rekening met haar en vindt het sneu.

De dreigementen van bleekwater drinken ect is ook iets waar ik met een dubbel gevoel tegen aan kijk. Pubers zijn drama queens en mensen vaak niet wat ze schrijven. Maar een ongeluk zit in een klein hoekje.

Psycholoog, tip?

Toen onze zoon in behandeling was bij een psycholoog werkte het heel erg goed, als wij, voor de sessie uit, een e-mail naar de beste man stuurden. Dan konden wij heel goed nadenken over wat we vertelden ( in een gesprek wordt informatie altijd weer in brokjes gegeven ) en hij kon de informatie uit de mail integreren in de gesprekken met onze zoon. Onze zoon gaf naar hem toe namelijk altijd wenselijke antwoorden. Precies wat de man horen wilde, wist onze zoon te reproduceren. Helaas was de dagelijkse praktijk niet zo wenselijk.
Als ik jouw posts lees, klinkt het overigens alsof je dochter zichzelf echt aan het losmaken is van jullie. Dat is natuurlijk pijnlijk. Jullie zullen moeten zoeken naar een andere invulling van jullie band samen. Maar dat kan wel.
Kijk, jullie zijn de meest betrouwbare factor in haar bestaan, voor haar is het dus het veiligst om met jullie band te gaan experimenteren. Die vriendinnen en dat vriendje, die kan ze voor goed kwijt raken. Jullie niet. Ook bij onze zoon kregen wij continu de wind van voren van hem. Dat was heel pijnlijk, maar aan de andere kant ook wel begrijpelijk.

Vertrouwen

'Als ik jouw posts lees, klinkt het overigens alsof je dochter zichzelf echt aan het losmaken is van jullie. Dat is natuurlijk pijnlijk. Jullie zullen moeten zoeken naar een andere invulling van jullie band samen. Maar dat kan wel.'

Nou, ik weet het niet. Het kan ook dat ze met haar gedrag juist roept om duidelijkheid en om een moeder die niet zo met haar meebuigt.

'Kijk, jullie zijn de meest betrouwbare factor in haar bestaan, voor haar is het dus het veiligst om met jullie band te gaan experimenteren. Die vriendinnen en dat vriendje, die kan ze voor goed kwijt raken. Jullie niet.'

Daar is ze niet zo zeker van, blijkt uit het relaas waarin ze zich afvraagt of haar ouders nog wel van haar houden. Ze is weliswaar emotioneel hierover, maar gaat vervolgens door met dubbel gedrag.

Het lijkt me een goed idee het contact met vriendje wat te minderen, niet alle dagen constant bij elkaar en dat claimgedrag beetje afremmen. Ga actief vaker wat met je dochter doen, een op een. Zoek dingen die ze leuk vindt en maak er tijd voor.

Moeilijk hoor,,,

Ik heb geen nieuwe tips dan die al zijn gezegd, ik zou ook met de psycholoog overleggen en samen proberen dingen te ondernemen, inderdaad alleen met je dochter..
Je doet al wat ik ook zou doen, praten, uitleg, wel ruimte geven maar niet totaal (mijn dochter van 14 is ook vaak met haar vriendje op haar kamer ook als ik op het werk ben, en ook zij zegt er nog lang niet aan toe te zijn...tja dat weet je nooit denk ik). Ik zou het liegen ed ook heel erg vinden, en hoe vind je nu de weg weer terug naar elkaar...Ik heb geen pasklaar antwoord maar wil je wel een hart onder de riem steken!

Verantwoordelijkheid

Uiteindelijk kun je pubers niet vastbinden. Het lastige is dat je wel regels kunt stellen maar daar vervolgens ook de consequenties uit moet kunnen trekken. Kun je dat niet, dan heb je een probleem.
Sommigen lossen dat op met emotionele chantage: dan wordt mama erg verdrietig of teleurgesteld.
Uiteindelijk leidt het vaak tot een hoop emotioneel gedoe ben ik bang.
Als mijn zoon op die leeftijd een sexuele relatie aan zou gaan dan zou ik hem er op wijzen dat hij volwassen stappen aan het zetten is die bepalend zijn voor zijn leven. Ik zou me afvragen of hij voldoende voorgelicht is en verder is het zijn prive en zijn verantwoordelijkheid. En ik hoop dat hij mij daarin blijft vragen om raad. En ik ga hem niet onder druk zetten met ge- en verboden die ik niet kan handhaven. Hij heeft dan een ruimte genomen voor zichzelf waar hij veranwoordelijk voor is en waarvan ik verwacht en hoop dat hij die kan dragen, hoe jong hij ook is. Biologisch zijn ze er namelijk wel aan toe dus je kunt het zo lang mogelijk proberen te rekken maar tegenhouden doe je het toch niet denk ik.
Dan heeft het meer zin om neutraal aan te bieden te steunen en op verzoek te adviseren dan dat je je door druk kinderen de kans geeft om je te gaan ontwijken.

Grenzen

Ik denk dat je dochter hele duidelijke grenzen nodig heeft. Natuurlijk ken ik haar niet dus misschien is er wel van alles aan de hand maar naar aanleiding van je verhaal komt het over alsof ze echt de weg een beetje kwijt is en geen idee heeft wat ze aan het doen is. Dat is logisch want ze is nog maar 13. 13 jaar is gewoon nog heel jong. Als ze zelf die grenzen niet kan stellen dan zul je dat voor haar moeten doen.

Het is jammer dat de situatie al zover uit de hand is gelopen maar persoonlijk zou ik heel drastisch gaan ingrijpen. Ik vind het moeilijk om echt advies te geven omdat de situatie zo ontzettend ver van mij af staat maar ik krijg echt het idee dat je dochter echt grenzen nodig heeft en heel veel duidelijkheid over wat wel en niet acceptabel is volgens jullie en wat de consequenties daarvan zouden zijn.

Maylise

Precies

Grenzen stellen is niet zo moeilijk, maar hándhaven - dat is het probleem. Dingen verbieden kan alleen maar, als je consequenties kunt doorvoeren die je ook écht kunt doorvoeren. Ik zou, denk ik, net als Maylise, heel ver gaan. Ze klinkt niet als een meisje wat vrolijk en vroegrijp eens aan het experimenteren is geslagen, ze klinkt als een meisje wat de weg kwijt is en allerlei rare sprongen maakt om er bij te horen en haar onzekerheid te maskeren.
Hoe ver je kunt gaan, kun je alleen maar zelf bepalen. Ik zou bijv. denken aan halen/brengen naar school. Tot in de klas misschien zelfs wel. Zorgen dat je thuís bent als zij thuis is, al moet je er vrij voor nemen. Ja, dat gaat ver, maar drastisch gedrag vraagt om drastische maatregelen. Sleutel inleveren, zakgeld intrekken, mobiel inleveren, internet afsluiten. Laat ze jouw vertrouwen en al die leuke dingen maar eens terugverdienen.

Tirza

O jee, ben ik zo raar?

Jee! Ik heb van alles gedaan op m'n 13e behalve de daad zelf! Ik was zo verliefd. En ik heb er nooit een seconde spijt van gehad, sterker nog, ik heb het idee dat mijn ontwikkeling op dat vlak heel gezond is geweest. En natuurlijk ging de verliefdheid over en kwamen er nieuwe vriendjes maar ik ben daar altijd heel beslist in geweest, misschien wel juist door m'n vroege ervaringen. Nooit iets tegen m'n zin gedaan. Ervaring opdoen heeft ook z'n voordelen.
Ik snap de ontzetting echt niet zo goed. Wel het gevoel dat je kinderen te snel opgroeien, maar mensen zijn nu eenmaal sexuele wezens. En er zijn vroegrijpe kinderen. Ik was dood gegaan van schaamte als m'n moeder hier zich mee bemoeid had! Laat haar, geef haar ruimte en veiligheid (de pil inderdaad!) en hou je band met haar. Zoals Tonny zie: zoek het in leuke dingen, gezelligheid met haar.
Of je het leuk vindt of niet, ze is een autonoom wezen en dit ga je verliezen. pas op dat je haar niet verliest.
Ik wil je zorgen niet bagatelliseren hoor, maar ik deel ze gewoon niet. Wel als je het over bleekwater enzo hebt, dat lijkt me zorgelijk genoeg om linea recta mee naar een hulpverlener te stappen. Ik snap eigenlijk niet dat je je meer zorgen maakt over de sex dan over dat aspect! of vergis ik me?

Nee ,niet raar

ben het helemaal met je eens.
maar vraag me af waarom je met een *vreemde nick* post.
of ben je bang dat je stevige tegenreacties krijgt?

mag toch ook? meningen verschillen,en jij en ik zijn deze keer in de minderheid met onze mening,maar dat maakt toch niets uit?

Sus-anne

O neer het gaat me niet om tegenreacties, maar omdat ik iets over m'n eigen seksuele ontwikkeling zeg. En dat wil ik echt helemaal, absoluut anoniem houden. Met m'n eigen nick is er toch altijd risico op herkenning omdat ik leeftijden noem en soms incidenten beschrijf die ik ook in het dagelijks leven aan mensen vertel. Ik heb hier ook wel eens iemand 'herkend'. Vandaar dus.

Ja maar

Mevrouw met de lange gelegenheidsnick , uit jouw verhaal klinkt vrolijk, vrij, en zelf gewenst. Uit het verhaal over Klompjes dochter klinkt onzekerheid, zichzelf overschreeuwen, erbij willen horen en haar eígen grenzen overschrijden. Dat vind ik heel wat anders.

Tirza

Ja tirza

Je hebt gelijk, en dat bedoelde ik ook een beetje met m'n laatste alinea (die ik nu even niet kan kopiëren met m'n nieuwe iPad). Er speelt duidelijk meer, en dat lijkt mij dus zorgelijker dan het geëxperimenteer met vriendje. Ik was ook wel gerustgesteld door leeftijd van vriendje trouwens, ik had heel anders gereageerd als vriendje jaren ouder was geweest.
Ik denk dat als je je als moeder zo bezig houdt met het geëxperimenteer van je dochter en haar zo confronteert, dat het te verwachten valt dat je leugens te horen krijgt. Als je mensen in het nauw drijft, gaan ze liegen en dat geldt zeker voor pubers is mijn ervaring. En dat betekent niet dat je zaken dood moet zwijgen maar ik veralgemeniseer dan liever, houd het bespreekbaar en houd het
gezellig.
Sterkte Klompjes! het is me duidelijk hoeveel zorgen je je maakt en hoe hard je probeert de juiste weg te vinden. Ik hoop dat je aan alle opmerkingen hier iets hebt.

Reageren

Ik ben niet echt in de gelegenheid geweest om te reageren. Ik hoop dat vanmiddag even te kunnen doen. In ieder geval wil ik bedanken voor de reacties.

Klompjes

Hoe komt een meisje van 13 op het idee om een sms te sturen waarin ze dreigt met het drinken van bleekwater. Dat vind ik veel zorgelijker gedrag dan de ontdekkingstocht op het seksuele vlak hoewel ook dat grenzeloos lijkt.

Tja ik zie het zo waarom mogen ze niet samen ontdekken en wat is daar mis mee??? Je kunt hooguit bespreken dat als ze verder willen het veilig moet (dus de condoom en de pil). Ik zou juist blij zijn dat ik wist dat het in mijn eigen huis gebeurde en niet ergens waar je er helemaal geen vat op hebt!

Helemaar waar linzel

de plaats waar het gebeurt maakt niks uit. Je bent er als ouders ook niet nij in welke stemming het gebeurt, of het echt vrijwillig is of dat er andere dingen spelen. Ook weet je niet of de anticonceptie echt goed wordt gebruikt. Nee, als je vindt 'laat het maar gebeuren' moet je niet de illusie hebben dat je er 'vat op hebt' omdat het in je eigen huis is.