
maggietel
20-08-2009 om 16:31
Ik word bijna gek van mijn puber-zoon
Hij heeft namelijk één groot probleem momenteel, hij heeft nérgens zin in. Is niet te motiveren iets te gaan doen wat leuk of gezellig kan zijn. Zoekt zijn vrienden niet op, hangt bij voorkeur lusteloos op de bank of kijkt tv, dvd, speelt een spel op de computer, de ds of op de playstation. Zo gauw er geen apparaat ter beschikking is voor vermaak, weet hij niet wat hij moet doen en hangt hangt en hangt.
Voetbaltraining is weer begonnen gelukkig, dus enige beweging komt er weer in. Nu heeft hij ook al enige tijd staaltabletten voor een te laag hb-gehalte, maar daar kunnen we niet alles op schuiven. Wat kan ik hier nu het beste mee/aan doen. Er iets van zeggen of er juist zo veel mogelijk om heen kijken en verder wel gewoon mijn eigen grenzen bewaken in computer/beeldscherm gebruik bijvoorbeeld? Zo nu en dan laat ik hem een klusje doen en dat gaat redelijk gewillig zonder al te veel gemopper. Hij heeft nog één week vakantie en baalt daar zelf behoorlijk van, hij heeft echt zin om naar de brugklas te gaan.

sus-anne
20-08-2009 om 17:23
Komt goed
vergis je niet ,van een te laag HB kan je heel erg moe zijn,dus dat kan een mede oorzaak zijn.
verder is hij zijn vaste ritme kwijt vanwege de vakantie.Je zou wat meer klusjes kunnen verzinnen en het pc /tv gebruik wat kunnen beperken.
Maar verder denk ik dat je nog een weekje geduld moet hebben,dan heeft hij weer zijn school,ziet zijn vrienden weer dagelijks ,en dan komt het vast wel goed.
ik zal ook blij zijn als iedereen weer aan het werk/naar school is,want ook hier wordt veel gehangen.

maggietel
20-08-2009 om 19:21
Hij lijkt ook niets leuk te vinden
Hij kan werkelijk nergens enthousiastme voor opbrengen. Nu loopt hij daar uiterlijk nooit zo van over, dat is zijn karakter en daar zijn we wel aan gewent maar het loopt nu echt de spuigaten soms uit. Loopt echt met een gezicht rond zo van "nou het is dat het moet!!" en dat dan echt overal, op het voetbalveld, op het recreatieterrein waar hij zelf heen wilde etc etc. Als ik hem daarop aanspreek lijkt hij zich daar écht niet van bewust te zijn. Zal wel zijn nieuwe puber houding/gezicht zijn denk ik. Ik vrees dat ik er gedeeltelijk gewoon aan moet wennen en hem minder op zijn huid moet zitten. Maar aan de andere kant heeft hij nog veel sturing en begeleiding nodig ivm zijn adhd (en mogelijk tikje pdd-nos).

reina
21-08-2009 om 06:56
Maggietel
Ik zou er inderdaad van uit gaan dat dat een puberhoudign is, die veel ouders van (en mensen die werken met) pubers zullen herkennen. Het kan je inderdaad enorm irriteren, maar niet reageren is vaak het beste, anders maak je het vaker alleen maar erger (want wat is nou erger dan zeurende ouders ). Positief proberen te blijven, net doen of je niet ziet dat hij met een oorwurmgezicht rondloopt heeft meestal meer effect ( op den duur....). Sterkte!

ijsvogeltje
21-08-2009 om 09:03
Pubergedrag
Hier ook een puber, die de laatste week tot weinig actie te bewegen is. Maar... ik vind het ZIJN probleem, en niet dat van mij. Ik heb wel een aantal duidelijke grenzen en regels, en daar heeft hij zich aan te houden. Computeren en TV kijken zijn gelimiteerd (maar wel een stuk ruimer dan buiten de vakantie). Verder krijgt hij zo nu en dan wat klusjes. En ik moet zeggen: die doet hij ook zonder al te veel gesputter. Volgens mij wil hij best wel actief zijn, maar is het moeilijk om zelf te doorbreken.
Ook gaan we soms wel ergens naar toe. Dat vragen we niet aan hem ('heb je misschien zin om...'), dat DOEN we gewoon, we geven hem daarin geen keuze. 'Kom op, pak je jas, we gaan naar de bieb/stad/opa en oma/klimhal/zwembad/bos.'
En als hij eenmaal lekker actief bezig is, dan wordt hij vanzelf weer wat enthousiaster en vrolijker.
Wat ook hielp: vorige week kwamen de schoolboeken (gaat ook naar eerste klas van VO). Die heeft hij inmiddels allemaal gekaft, en hij is al begonnen met het lezen ervan. Hij is zich mentaal dus ook al aan het voorbereiden op het schooljaar.

maggietel
21-08-2009 om 10:08
Ijsvogeltje
Dat niet vragen of hij zin heeft om mee te gaan is iets wat we gisteren toevallig afgesproken hebben met hem. Hij heeft de neiging bij van alles zich terug te trekken en alleen thuis te blijven. Soms kan ik me daar wel iets bij voorstellen maar soms is het ook onzin en kan hij best "gezellig" mee gaan. Die nieuwe schoolboeken zijn hier ook enthousiast ontvangen en zijn interessant leesvoer. Maar die hangerige houding, ik moet echt leren er om heen te kijken en me er niet aan te irriteren. Klusjes doet hij ook wel zonder gemopper, dus misschien moeten we ze zelf meer bezighouden, ik kan best nog wel het eea verzinnen.
Toen ze nog echt klein waren riep iedereen altijd "ach joh het is een fase het gaat wel weer over", zo moeten we dit ook maar zien denk ik.

Silone
21-08-2009 om 10:36
Maggietel
Kan geld een drijfveer voor hem zijn? Onze oudste twee (13 en 11)zijn ook van die beginnende pubers (alleen wel een stuk aktiever geloof ik). Zij hebben geld verdienen helemaal ontdekt. Ze wassen auto's, kopen fietsen van hun eigen geld, knappen ze op en verkopen ze door. Jongste van die twee had tijdens de vakantie een baantje op de camping. Anderhalf uur p/d papier prikken voor 5 euro. Oudste begint nu met folderwijk. Dat soort dingen dus. Vooral die fietsenhandel is leuk voor de jongens. Verdient relatief makkelijk veel geld, en ze worden er nog handig van ook. Ik hoef nooit meer zelf banden te plakken

maggietel
21-08-2009 om 11:56
Silone
Geld zou zeker een drijfveer kunnen zijn (hij heeft chronisch grotere wensen dan zijn zakgeld toe laat). Als hij thuis echt klusjes voor me doet die ik niet standaard vindt dan stop ik hem nog wel eens iets toe. Maar door zijn adhd (en tikje auti-gedrag) overziet hij ook veel dingen niet en kan dus op dat gebied niet veel verantwoording zelfstandig dragen. Om jou voorbeeld te gebruiken, hij zou het prachtig vinden om allerlei fietsen te verzamelen en uit elkaar te halen om vervolgens het overzicht kwijt te zijn en alles op een grote hoop te gooien waar het vervolgens blijft liggen. Een folder/krantenwijk overwegen we wel voor hem maar ik wil graag dat hij eerst start op het vo over ruim een week en even aanzien hoe hij de nieuwe dingen oppakt en hoeveel vrije tijd er over is. Hij zit op voetballen waarvoor ze 2 keer in de week trainen en op zaterdag een wedstrijd spelen. Zoals ik schreef heeft hij al enige tijd last van een te laag hb gehalte en is daardoor sneller moe. Dus ik wil graag even aankijken hoe dat straks gaat, fietsen naar school (ongeveer 10 km), huiswerk maken, trainen/voetballen etc. Mijn eerste zorg is nu eigenlijk om hem van zijn bloedarmoede af te helpen. Ik moet het zelf ook allemaal wat meer laten gaan denk ik, maar door mijn eigen gezondheid kost me dat heel veel moeite. Het moet in mijn ogen allemaal perfect lopen, kinderen, huishouden, het lichamelijk opknappen van mijzelf, het om leren gaan met mijn geestelijke beperkingen, opmerkingen van de omgeving relativeren en naast me neer leggen, accepteren dat een baan zoeken er voorlopig niet in zit en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Kortom ik zit zelf hélemaal niet goed in mijn vel. Er komt veel te veel op me af en ik denk dat het tijd wordt om toch nog maar eens aan de bel te trekken in het ziekenhuis. Daar ben ik een ander halve maand na mijn operatie (ivm slagaderlijke hersenbloeding) ontslagen, dat is achteraf gezien veel te snel. Want je neemt dan door je lichamelijke beperkingen nog amper deel aan het "normale" leven en hebt dus ook nog niet ervaren tegen welke problemen je aan gaat lopen.
Sorry, ondertussen gaat het heel ergens anders over. Maar het één heeft wel degelijk met het ander te maken denk ik. Als ik dit zo zit te typen voel ik een bepaalde rust over me komen, omdat ik mezelf toe sta om het toe te geven dat ik er een beetje doorheen zit op dit moment. (bedankt voor het aanhoren/lezen van mijn klaagzang)

Bastet
21-08-2009 om 17:48
Maggietel
Je hebt zo best veel op je bordje,en dan kan een lamlendige brugpuber net de druppel zijn...ik heb er ook één rondhangen....Maarre...die trok wit weg toen hij al zijn nieuwe boeken zag,kreeg een driftbui omdat het allereerste boek kaften niet lukte...en negeert het nu volledig allemaal.Dus dat hij zo op zijn boeken reageert vind ik reuze positief!)
Sterkte! Groetjes,Bastet

Silone
24-08-2009 om 09:13
Ach maggietel
Nou idd zeg. Je hebt nogal wat voor je kiezen gehad en nog steeds zo te horen. Ik heb geen ervaring met adhd en of autistisch gedrag en weet dus ook niet goed in hoeverre dat jouw zoon beïnvloed in zijn lethargie. Je hebt gelijk dat je nu eerst even afwacht hoe het verder in de brugklas gaat. Dat is toch een hobbel die het ene kind makkelijker neemt dan de ander. Pas je intussen goed op jezelf?

maggietel
25-08-2009 om 15:37
Ook de kinderen
hebben door het hele gebeuren genoeg voor hun kiezen gehad en nog soms wel. Sommige dagen gaat het ook stukken beter dan andere dagen, dat is voor mijzelf al moeilijk maar voor de kinderen (en mijn partner) soms ook erg moeilijk in te schatten natuurlijk. Ach, de tijd heelt alle wonden zeggen ze dan. Het komt vast allemaal wel goed. Geduld was alleen al niet altijd mijn sterkste kant en dat is er niet beter op geworden eigenlijk.