Intro

Sorry TO ik ga super off topic met mn wasverhalen. Volgens mij heb ik mijn moeder destijds niet gesmst of gebeld. Maar ben nog jaren elk weekend thuisgekomen. 

Kimdekim schreef op 22-08-2023 om 19:02:

hahaha ik weet het hoor. Het is hoort er allemaal bij. Daarom vind ik het op kamers gaan ook helemaal prima. Maar het vliegt me ineens zo aan. Een heel leven in een stad ver van ons vandaan. Het hoort erbij, maar het is toch ff slikken

Ach zo lief. Lijkt me ook echt even slikken. Het is natuurlijk en goed maar dat maakt het niet minder emotioneel! Mijn kind is heel klein maar wil nu ook alles "zelf doen!" En dat vind ik al heel wat. 

Moirmel schreef op 23-08-2023 om 00:38:

Loslaten is echt wel een ding tegenwoordig.
Stel dat hij je constant op de hoogte houdt, je wilt toch niet weten dat hij elke dag met een andere griet het bed deelt? Als er echt iets is zul je het wel horen.

Ik moest vandaag mijn oudste ook loslaten op z'n eerste schooldag naar het vo. Was eigenlijk alleen even kennismaking, codes ophalen etc. 

Normaal ging hij na schooltijd naar de bso. Nu moest ik werken en was hij voor 1300 al klaar. Hij zou even bellen als hij thuis was, het is toch spannend zo'n eerste dag en best een eindje fietsen. 

Reageert niet op app, reageert niet op bellen. Zijn klasgenoot met wie hij een stuk samen gefietst had, had dik een uur terug al afscheid genomen op een bepaald punt. 

Om 3 uur trok ik het niet meer en ben ik naar huis gereden. Ligt ie daar languit op de bank, zichzelf niet eens af te vragen waarom ik al om half 4 thuis ben.

Dus nee dat loslaten lukt nog niet echt.

Dus ik snap TO wel hoor. Loslaten is best lastig soms. Voor moeders misschien lastiger dan vaders denk ik soms wel eens. Want ex haalde zijn schouders zo'n beetje op. Ach zal wel loslopen. 

Bij mij is hij maar 1 dag alleen, bij m'n ex twee. Dat zijn al twee dagen waarop er dus geen controle is...  

Mugs schreef op 22-08-2023 om 18:40:

Als hij straks een kamer heeft, dan zou ik er ook niet te hard op rekenen dat je hem alleen doordeweeks niet ziet...
Mijn zoon blijft ook de meeste weekenden in zijn studentenstad. Voor hem is het daar 'thuis', met zijn studie, zijn vrienden en zijn werk.

Het is wennen natuurlijk maar wel een gezonde ontwikkeling voor je kind. Tijd voor jou om je op andere zaken te gaan richten.

Zo gaat het hier ook. Geen nieuws is goed nieuws denk ik vaak. Een week introductie is erg intensief, hij zal even echt geen tijd en aandacht hebben. 

Ik herinner me uit de tijd dat ik net op kamers ging dat veel ouders ineens 'andere dingen' gingen doen: een studie, een politieke partij, kunst maken, tuinieren oid. En dat de studerende kinderen dat leuk vonden. Er breekt voor iedereen een andere fase aan. 

leuk man, intro. De wereld op z’n kop, ineens mag alles  Het begin van hopelijk een fantastische periode in zijn leven, mooi voor hem! Voor jou geldt eigenlijk hetzelfde… nu hij uitvliegt mag jij weer van alles, het begin van hopelijk een fantastische periode! Heb je al bedacht wat je ermee gaat doen?

Moirmel schreef op 23-08-2023 om 00:38:

Loslaten is echt wel een ding tegenwoordig.
Stel dat hij je constant op de hoogte houdt, je wilt toch niet weten dat hij elke dag met een andere griet het bed deelt? Als er echt iets is zul je het wel horen.

Niet echt tegenwoordig hoor. Het empty-nestsyndroom bestaat toch echt al heel lang. 

MamaE schreef op 23-08-2023 om 09:30:

[..]

Waarom moet er controle zijn? Hij is 12, hij kan toch wel een paar uurtjes alleen blijven en zichzelf van iets te eten en te drinken voorzien? Er is een reden dat er geen BSO meer bestaat op de middelbare school.

Mijn moeder was altijd in de middag thuis en die stond me altijd op te wachten. Als ik vijf minuten later was dan normaal had ze al stress. Waar ben je geweest? Oh, ik moest voor Engels een boekje uit de bieb halen. Waarom heb je dat vanmorgen niet gemeld? Omdat de docent dat vandaag pas heeft verteld. En omdat het belachelijk is om te moeten melden dat je vijf minuten later bent. En dan kreeg ik op mijn kop omdat ik een te grote mond had...

Vroeger viel er niks te appen of bellen. Niemand ging zijn ouders op werk bellen om te vertellen dat ze veilig thuis waren gekomen. En toch overleefden we het.

Sleutelkinderen waren best een beetje zielig toen en echt niet massaal gewoongoed. Mijn moeder was ook thuis met een kopje thee toen ik op de middelbare zat, maar die deed níet zoals jouw moeder. Het is het een of het ander hoor. 

Je mag het best spannend en moeilijk vinden zolang je zoon het maar niet echt door heeft, want die heeft momenteel waarschijnlijk de tijd van zijn leven.
Als jullie een goede band hebben zul je hem vast nog regelmatig zien. 

Mijn kinderen kwamen in het begin bijna ieder weekend naar huis maar in de loop der jaren werd dat een keer per 3 a 4 weken. Ze kregen een leuk leven met grote vrienden kring in hun studie stad en kwamen dan met mooi verhalen thuis en soms hadden ze nog advies nodig. Wij gingen ook altijd een paar keer per jaar bij hun op bezoek gezellig om hun lieveling plekken te zien.
Het leven werd anders maar nog steeds leuk.

Zelf hebben we in die tijd weer oude hobby's opgepakt en zijn samen een nieuwe sport gaan beoefenen. Heerlijk om na jaren waarin de weekenden in het teken stonden van de sport van onze kinderen weer eens wat voor je zelf te kunnen doen.

Maar nu ben jij natuurlijk nog veel in gedachte bij je zoon maar echt het went veel plezier in deze nieuwe fase van je leven.

MamaE schreef op 23-08-2023 om 09:30:

[..]

Waarom moet er controle zijn? Hij is 12, hij kan toch wel een paar uurtjes alleen blijven en zichzelf van iets te eten en te drinken voorzien? Er is een reden dat er geen BSO meer bestaat op de middelbare school.

Mijn moeder was altijd in de middag thuis en die stond me altijd op te wachten. Als ik vijf minuten later was dan normaal had ze al stress. Waar ben je geweest? Oh, ik moest voor Engels een boekje uit de bieb halen. Waarom heb je dat vanmorgen niet gemeld? Omdat de docent dat vandaag pas heeft verteld. En omdat het belachelijk is om te moeten melden dat je vijf minuten later bent. En dan kreeg ik op mijn kop omdat ik een te grote mond had...

Vroeger viel er niks te appen of bellen. Niemand ging zijn ouders op werk bellen om te vertellen dat ze veilig thuis waren gekomen. En toch overleefden we het.

Tuurlijk kan hij alleen zijn. Maar ditnis voor hem en ook voor mezelf een hele nieuwe periode. 

Hij heeft jarenlang een vangnet gehad na schooltijd en nu is er ineens op bepaalde dagen niemand. 

Het is nogal een brokkenpiloot, blijkt ook maar weer want z'n been zat in het verband toen ik thuis kwam. 

Na een paar schoolweken zijn we allemaal gewend aan de nieuwe situatie, maar voor nu vind ik het fijn dat er een beetje controle is. Als dat controlemiddel een telefoon is die niet opgenomen wordt of waar de appjes niet worden gelezen, dan heb ik wel even stress ja. 

Oh ik verheug me juist heel erg -plaatsvervangend- dat mijn dochter nu de volgende fase in gaat.  Ik zal haar uiteraard gaan missen, maar hoe fijn dat ze nieuwe dingen gaat leren, nieuwe mensen gaat leren kennen, nieuwe verantwoordelijkheden krijgt.  Als ik haar kamer zie en de stad waar ze gaat wonen/studeren kan ik zelfs een beetje jaloers zijn
Natuurlijk ben ik benieuwd hoe het gaat lopen en hoe vaak ze gaat bellen/appen/langskomen, maar eerlijk gezegd maak ik me daar niet zo'n zorgen over.  Ze is eerder van het type "oversharen" zeg maar.  
Ik zal de eerste week ook wel hunkeren afwachten naar het eerste weekend om de verhalen te horen; dat wel.  En daarna kunnen we er geleidelijk aan gaan wennen.

Bijtje82 schreef op 23-08-2023 om 11:02:

[..]

Tuurlijk kan hij alleen zijn. Maar ditnis voor hem en ook voor mezelf een hele nieuwe periode.

Hij heeft jarenlang een vangnet gehad na schooltijd en nu is er ineens op bepaalde dagen niemand.

Het is nogal een brokkenpiloot, blijkt ook maar weer want z'n been zat in het verband toen ik thuis kwam.

Na een paar schoolweken zijn we allemaal gewend aan de nieuwe situatie, maar voor nu vind ik het fijn dat er een beetje controle is. Als dat controlemiddel een telefoon is die niet opgenomen wordt of waar de appjes niet worden gelezen, dan heb ik wel even stress ja.

Dat kan ik me voorstellen, wij zijn elke dag precies na schooltijd thuis en op maandag gaat onze zoon naar oma, en oma heeft al gezegd dat dit op de middelbare school ook nog mag als hij dat wil. Dit jaar groep 8 dus ook de voorschoolse hebben we nu afgeschaft we zitten nu nog wel voor ons met de vraag wat we met de vakantieopvang gaan doen, want dit jaar kan dit nog of gaan we  hem vast laten wennen af en toe een dagje alleen thuis te zijn. 

Wij hebben thuis een slimme deurbel en een camera bij de achtertuin, en die komen nu dus best goed uit. We kunnen precies zien of zoonlief op tijd vertrekt naar school. Hij heeft ook een horloge met belfunctie (hij wil nog niet aan de telefoon) dus als het nodig is kan hij ons bellen.  Maar straks op de middelbare wordt het wel spannend denk ik, dan begint hij soms laat en is soms vroeger dan ons thuis.