Is dit nu ook pubergedrag
zijn de pubers zo ontzettend met zichzelf bezig dat ze je niet eens prettige vakantie wensen.
dochter 18 blijft thuis met vriend, wij zouden gisteren op vakantie gaan( ging niet door, mijn moeder ligt nu in ziekenhuis). Hun gingen naar boven tv kijken, zoon en andere dochter gingn naar bed, ik ging naar dochter wat thuis zou blijven om te zeggen dat haar broer en zus nu naar bed gingen...( dus met andere woorden: zeg ze even goeidag) . ze antwoorde iets van in die trant, dat ze niet gedwongen wilde worden... kinderachtig.... weet ik veel. Gezegd dat het heel normaal is om even iemand die op vak. gaat goeidag te zeggen en fijne vak..
grrrrr. doen dit pubers , of is het kind gewoon ego. of weet ik veel.
ze zaten boven tv te kijken, nou pech als je evt in film zit oid.....
Zoiets staat niet op zichzelf
het is een deel van een patroon zoals dat bij jullie thuis is gegroeid, kennelijk.
Nu je op vakantie zou gaan, valt het je enorm op.
Praat er een andere keer eens over. Hoe zeg je elkaar gedag, hoe ga je uit elkaar. Mijn oom had vroeger een best wat zwaarmoedig gedichtje hangen in de gang.
Ga nooit heen zonder te groeten
ga nooit heen zonder een zoen
Wie het noodlot zal ontmoeten
kan het morgen niet meer doen
Ga nooit heen zonder te praten
dat doet soms een hart zo'n pijn
Wat je 's morgens hebt verlaten
kan er 's avonds niet meer zijn
Niet dat je er altijd zo zwaar over moet denken, maar het is wel goed er nu en dan bij stil te staan wat je voor elkaar betekent.
Met zichzelf bezig
Ik vind dat ook niet netjes hoor dat is een kwestie van fatsoen. Ik heb zelf een dochter van 15 maar het is ikke en de rest kan stikken...wij doen alles voor haar en ons ziet ze niet staan. er zit veel puberaal gedrag bij maar heeft in ons geval ook met karakter te maken.
Nou ja,
ik vind het anders ook nogal vreemd dat JIJ je ene dochter gaat waarschuwen dat ze haar zus en broer gedag moet gaan zeggen. Wat is dat voor een rare geweoonte? Zus en broer kunnen toch gewoon zelf naar haar toegaan om gedag te zeggen?
Het gedrag wat jij vertoont is erg betuttelend, mijn haren zouden daar ook overeind van gaan staan. En ik ben echt al uit de puberteit.
Met koentje eens
Je andere kinderen hadden toch zelf hun zus kunnen gaan groeten omdat ze op vakantie gingen?
Begrijp ik het wel goed?
Jongere broer en zus gaan naar bed terwijl 18 jarige nog op zolder zit met haar vriendje. En dan moet 18-jarige haar jongere broer en zusje gedag gaan zeggen omdat ze naar bed gaan?
Als de situatie zo ligt dan vind ik de reactie van 18-jarige heel begrijpelijk en zou ik ook eerder jongere broer en zus naar haar sturen om even om de deur welterusten te zeggen. Maar dat is het dan ook wel.
Eens met single lady
Als ik tegen mijn oudste of jongste dochter zou zeggen dat ze haar zus fijne vakantie moet gaan wensen zou ze het gevoel hebben dat ik haar geen eigen initiatief toedicht. Ik heb dan het gras voor haar voeten weggemaaid door haar die opdracht te geven en daar zou ze boos over zijn. Ik maak die fout, niet over hetzelfde, maar met hetzelfde resultaat, ook wel eens en als ze dan uitlegt waarom ze daar narrig op reageert komt het op bovenstaande neer.
Je moet er dus op vertrouwen dat je kinderen het zelf regelen en anders maar niet.
Bedankt
bedankt voor jullie reacitíe's.
is ook zo, ze vind het niet fijn, die opdrachten...
betuttelend, is ook zo..
en inderdd, zus/broer hadden ook kunnen gaan doei zeggen...
maar toen hun naar boven gingen ben ik ook van mening , wisten ze al dat ze niet meer beneden zouden komen, en dachten toen niet van : fijne vakantie?????
dat vind ik dan zo... met jezelf bezig zijn...
Bij ons
en bij ons, zeggen we elkaar , doei , fijne dit, dat enz. dit zijn we wel gewend...
maar oudste is... hoe zal ik het zeggen : van ons aan het losmaken, en niet op zo'n fijne manier..
Mijn ervaring
mijn ervaring met tieners is dat het prima is om streng te zijn en duidelijke grenzen aan te geven maar dat je ze binnen die grenzen autonomie moet laten en niet hun leven moet gaan micromanagen. Zeker niet bij een (bijna) 18 jarige.
Je kind is oud genoeg om zelf keuzes te maken en daar de consequenties van te nemen. Bijvoorbeeld in dit geval is ze oud genoeg om zelf te beslissen of ze afscheid neemt van haar broer/zus. Als ze besluit dat niet te doen omdat ze daar geen zin in heeft dan is dat een keuze waar ze vanzelf mee geconfronteerd wordt. Namelijk dat broer/zus misschien gekwetst zullen zijn en dat dit invloed kan hebben op de relatie broer/zus (natuurlijk niet alleen vanwege een incidentje maar meer een algemeen patroon). Je dochter is oud genoeg om zelf de verantwoordelijkheid te nemen voor de relatie die ze heeft met haar broer/zus. Dat is nu een autonome relatie waar jij verder buitenstaat.
In elk geval kan ik me sowieso voorstellen dat ze boos reageerde toen jij haar er op wees dat ze afscheid moest nemen. Dat is het soort micromanagen/dicht op de huid zitten wat de meeste mensen nou niet echt fijn vinden. Ik zou er ook niet blij van worden.
Micromanagen, de spijker op zijn kop maylise!
Zo precies had ik het niet gelezen, maar je hebt helemaal gelijk.
Dat was/is ook precies waar ik zo'n hekel aan heb bij mijn moeder. Terwijl ik al zo 'oud' ben 
'Kind, heb je geen jas bij je?'
Ach...
je broer moet volgende week naar het ziekenhuis, stuur je wel even een kaartje?
GGGGGGGGggrrrrrrrrrrrr
Ik snap het
mensen bedankt , ik snap het!!
maar kunnen ze dan zo met zichzelf bezig zijn, dat ze je gewoon ijskoud geen fijne vak. oid wensen??
Zelf doen
Nee, dan zou ik naar ze toe gaan en gewoon zelf gedag zeggen. Dus als ik de ochtend erop op vakantie zou gaan, dan zou ik nog even om het hoekje van de deur fluisteren, we gaan....doeiiii.
Verder herken ik het wel. Onlangs met mijn pubers een dag naar amsterdam geweest, met pubervriendin van zoon. Vanalles gedaan (op mijn kosten) en toen we thuiskwamen vertrok iedereen naar zijn kamer en ging eigen bezigheden doen en het was ook al laat en dus slapen. Dag erop ging weer iedereen zijn eigen gang en heb ik er wat van gezegd, geeneen had namelijk bedankt voor de leuke dag, ik heb gezegd dat ik dat echt niet leuk vond, dat ik het met plezier gedaan had, maar dat er best bedankt mag worden (het was geen gewoon dagje winkelen maar ik had ook allerlei dingen voor ze betaald, wat ze normaal zelf moeten betalen van hun zakgeld/kleedgeld, plus vriendin van zoon, die ook getracteerd was en ook niet bedankt had.
Nadat ik dat zei, zaten er meteen 2 pubers op schoot die alsnog bedankten en ik hoop maar dat dat blijft hangen voor de volgende keer.
Bedanken
Mijn puber bedankt me al zo vaak op een goede manier dat ik er geen punt van maak als dat een keertje niet gebeurt.
Ik sms hem wel om er aan te denken de ouders van vriendin of vriend waar hij dan logeert te bedanken, tot het in zijn systeem zit. Maar ook dan mag hij het best een keer vergeten. Hoe hoog wil je de lat leggen denk ik dan.
Het is misschien ook hoe je het presenteert. Dat zal per kind verschillen denk ik. Je had ook kunnen zeggen: je broer en zus of iemand anders gaan weg, als je ze nog even wilt groeten moet je snel zijn.
Dan is het meer een informatieve mededeling.
