Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op

Jonge puber wel een alleen laten bij vakantie huisje?

Zouden jullie een jonge puber (middelste kind) wel eens alleen laten bij een vakantie huisje?

Wij gaan in de mei vakantie een week weg. Wij willen dan graag een aantal wandelingen gaan maken van enkele uren. Puber van bijna 13 zal het niet leuk vinden om dan met ons mee te gaan. Op de dagen dat we niet wandelen willen we dingen gaan doen die de puber wel leuk vindt. Als we er tenminste achter kunnen komen wat de puber wel leuk vindt. De puber is nu in de stemming van: alles is stom, ik wil in het huisje blijven of gewoon naar het zwembad.

Wat zouden jullie doen met de dagen waarop er gewandeld wordt? Dat is dus de reden waar de vakantie dus eigenlijk voor geboekt is. Rond 14.30 uur zouden we terug zijn bij het vakantie huisje zodat er nog tijd is om naar het zwembad te gaan, te luieren bij het huisje, wat ze dus het liefste doet.

In Nederland gaan we wel zonder haar wandelen, maar hoe zouden jullie dat in het buitenland doen?
Het liefste zou ik natuurlijk willen om met zijn allen op te trekken met een vakantie, maar ze het is ook niet fijn om de vakantie voor de andere 2 kinderen te laten verzieken door haar gedrag.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Vic

Vic

11-03-2013 om 15:30

Ja hoor

Mijn puber is net zo, wil vooral hangen achter haar laptop of winkelen, en ik heb dat ook wel eens gedaan. Dat was wel bij een kleinschalig appartementencomplex maar op een vakantiepark lijkt het me ook wel kunnen.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

11-03-2013 om 17:02

Ja hoor

Mits het een huisje betreft dat een beetje in de bewoonde wereld ligt en ik het idee zou hebben dat puber zich wel zou kunnen redden, qua taal en logistiek, als er iets is.

jill

jill

11-03-2013 om 19:39

Ja. met gsm

Wij hebben dat dit jaar ook hetzelfde. Denk toch dat ik voor alleen laten zou kiezen want onze puber kan echt een langdurige donderwolk zijn als hij tegen zijn zin mee moet. Hij en wij hebben wel allebei een gsm voor in geval van nood. Met taal zou ik geen rekening houden(wij zitten vakantie in Frankrijk). Ik zou dus ook voor ja gaan

Pippe Lientje

Pippe Lientje

11-03-2013 om 20:00

Haha....

laat puber, puber zijn.... do i need to say more?

Annet

Annet

11-03-2013 om 22:35

Natuurlijk wel

Het lijkt mij geen probleem.
Voor jouw geruststelling zou ik afspraken maken over bereikbaarheid, sms op vaste tijd dat alles goed gaat, en zo. Dit voor het geval puber bij het zwembad rondhangt zonder mobiel. En natuurlijk goede afspraken over het afsluiten van het huisje. Vraag bij de receptie twee sleutels! En controleer je puber t.a.v. afsluiten van huisje of vraag buren dit te controleren.

Ook een ja

Wij hebben het ook gedaan. Zoon vond het heerlijk dat hij niet persè mee hoefde. Enkele uren apart doorbrengen en later weer dingen samen. Mobieltjes zijn dan wel een uitkomst.
Komende zomer zal het wel weer zo gaan.

Puck

Puck

14-03-2013 om 09:58

Ook ja

Wij hebben dat afgelopen zomer ook gedaan op de camping in Frankrijk: Een kind of beide kinderen af en toe een uurtje alleen op de camping. Kinderen waren toen 14 en 10 en het ging prima.

Tegengas

ik zou het niet zo gemakkelijk doen, niet vanwege het alleen laten, maar vanwege het feit dat in een gezinssituatie je aan elkaar moet aanpassen... dat doen jullie al door niet elke dag te gaan wandelen, dus puber mag zich ook aanpassen. en ja, zonder te puberen tijdens de wandeling... kun je een 'spannende' wandeling doen?

Ozzieozzie

"en ja, zonder te puberen tijdens de wandeling". Euh, en hoe wil je dat dan afdwingen?
Mijn ervaring met pubers is dat het over het algemeen voor niemand een verbetering is als je ze tot iets dwingt waar ze geen zin in hebben. Dat betekent nog niet dat ze dus altijd hun zin moeten krijgen, maar wel dat als je doel is iets gezelligs te doen, en je puber wil niet mee, dat je die dan beter thuis kunt laten. Als het doel is 'we doen iets samen' is het een ander verhaal, maar dan moet je niet te graag willen dat het ook nog gezellig wordt

Ella2007

Ella2007

19-03-2013 om 08:31

Hier ook

Wij doen dat ook, en niet eens omdat ze al "aan het puberen" zijn, maar omdat ze gewoon geen zin hebben in een wandeling van twee uur. Ieder zijn meug denk ik dan maar. Vind het wel jammer, maar ik kan hen niet dwingen iets leuk te vinden. Dus meestal blijven broer en zus (12 en bijna 10) alleen thuis. En dat zou ik ook in het vakantiehuisje doen met die restrictie dat ze van mij niet het huisje uit mogen. Maar dat heeft meer te maken met de leeftijd van jongste. Dan gaan ze maar op de laptop of een spelletje doen.
Op een camping alleen als b.v. vrienden een oogje in het zeil houden.

Maylise

Maylise

19-03-2013 om 12:21

Omdat de leeftijden hier redelijk uiteenlopen vind ik de laatste jaren de meest prettige vakantie om ergens een huisje te huren in een omgeving waar genoeg te doen is. Onze oudere kinderen kunnen dan zelf hun eigen gang gaan als wij iets doen wat 'saai' is. Misschien is dat wat verwend maar het is ook vooral gemakszucht van mijn kant. Natuurlijk kan ik best iemand dwingen mee te gaan wandelen maar zo gezellig gaat het dan niet worden. Dan kan ik natuurlijk wel weer boos worden vervolgens maar dat kost allemaal wel veel negatieve energie in wat een ontspannende vakantie behoort te zijn.
Ik ga dus alleen met man en de jongste kinderen op stap en de oudste kinderen kiezen zelf of ze zich bij ons aan willen sluiten (vaak wel, soms niet)
Verder plannen we ook altijd een aantal uitjes bewust in voor de oudere kinderen (in overleg, dus wat zij ook leuk vinden)

Ik hou liever een ontspannen wandeling alleen of samen met man dan gevolgd op een afstandje door een stel chagerijnige jongeren die heel erg uitstralen dat ze er niet bij willen zijn.

A zorac

A zorac

25-03-2013 om 14:56

Nog meer tegengas en verfrissend

Ik ben dus zo'n type dat wel vind dat kinderen mee moeten op bepaalde uitstapjes. En die dan met een of meer tegenstribbelende kinderen zit. En dan vervolgens boos wordt. Waarna het uitstapje voor iedereen een domper is...
Tot de ontploffingen achter de rug zijn, iedereen het goed maakt en afzoent en we vervolgens een hele leuke middag hebben met zijn allen. Met steevast tot slot de verzuchting dat dit werkelijk het leukste uitstapje ever was en dat ze dat niet van te voren hadden kunnen bedenken. (Nee, duuh, daarom bedenk ík dat, en ik opper geen marteluitstapjes, maar werkelijk heel leuke dingen, ook voor pubers).
En vanwege die verzuchting, maar vooral omdat ik vind dat er meer is in de wereld dan op de camping hangen, blijf ik het steeds opnieuw doen. Met steeds opnieuw hetzelfde verloop.
Daarom is het wel interessant dat er zoveel mensen zijn die die confrontatie uit de weg gaan. Doen jullie dan helemaal niets meer samen? Of alleen nog wat je kinderen gegarandeerd leuk vinden? En als je in Toscane zit, ik noem maar wat, waar de wereld buiten de camping toch zwaar de moeite waard is, mogen ze dan telkens als je een stad of een museum gaat bezoeken thuis blijven? Dan had je toch net zo goed naar Bakkum kunnen gaan?
Toch zet het me wel aan het denken. Ik heb in elk geval wel in de gaten gekregen dat mijn verwachtingen in het algemeen waarschijnlijk te hoog gespannen zijn. Niet alleen met vakanties, maar in het hele leven.

A zorac

Mijn zoon is 14 en kan over dit soort zaken prima met ons overleggen. "Getver, ik hoef vandaag toch niet mee met die fietstocht? Ik vind het wel leuk om morgen dat dorpje te zien en die steile berg op te klimmen."
Probleem opgelost. Vandaag thuis, morgen mee. Ook gaan wij gerust een middag samen op pad en halen wij hem eind van de middag op om samen ergens wat te gaan eten. Een middag op de camping hangen is hier met leeftijdsgenoten gaan zwemmen en voetballen. Daar heb ik dan weer geen zin in toch? Ook een hele middag in de caravan hangen vind ik niets, maar zoon kan er echt behoefte aan hebben. Met een stapel stripboeken languit op zijn bed met 35 graden.
Nee, we doen niet alleen dingen die hij gegarandeerd leuk vindt, maar hij hoeft dus ook niet alleen dingen te doen die wij leuk vinden.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

25-03-2013 om 19:00

Maar a zorac

Jij vindt het toch leuk in Toscane? Dan is het toch prima dat je daar zit en niet in Bakkum. Ik heb trouwens nog heel goede herinneringen aan de laatste jaren op vakantie met mijn ouders: zij de bergen in en mijn zus en ik de hele dag voor MTV, midden in Oostenrijk. Iedereen blij, dus helemaal goed.

Annet

Annet

25-03-2013 om 19:50

Er is ook een middenweg

Soms wel mee, soms niet.

Ene dag een uitstapje dat vooral leuk is voor volwassenen, andere dag meer iets voor kinderen of pubers.

Ik heb niets tegen een puber verplicht mee laten gaan, zeker als je zelf denkt dat het echt een leuk uitstapje voor pubers is. Als dat maar niet altijd hoeft, zeker niet uitstapjes die minder leuk zijn voor pubers (wandelen of zo). En als het maar niet elke dag hoeft, rondhangen is ook leuk. Voor de puber dan, niet voor jou. Dan ga jij gewoon zonder puber iets doen.

A zorac

A zorac

25-03-2013 om 23:25

Natuurlijk is er een middenweg

Had ik ergens de indruk gewekt dat de kinderen met mij elke dag op stap moeten en geen tijd krijgen om te hangen? Dan heb ik een verkeerde indruk gewekt.
Juist de afwisseling maakt een vakantie leuk. Twee dagen aan het zwembad hangen en dan weer een dagje op pad is dus ook mij niet vreemd. Op de dagen dat de rest van het gezin aan het zwemmen is, ga ik ook wel eens alleen op stap, omdat ik meer behoefte heb aan de omgeving bekijken dan de andere gezinsleden, inclusief manlief.
Dus die gulden middenweg bewandel ik al.
Ik sleur ze ook geen twee dagen door het Uffizi, dat trek ik zelf niet eens.
Maar ik krijg hier de indruk dat het raar is om je kinderen überhaupt mee op pad te nemen. Lekker veertien dagen op de camping laten lijkt het devies. Dat strookt toch niet helemaal met mijn idee dat je ook op vakantie gaat om iets van de wereld te zien. En dat wil ik graag aan mijn kinderen meegeven. Ik vind het echt belangrijk dat ook zij iets van de omgeving zien. Als ik in twee weken tijd vier keer een middag met zijn allen naar een stadje of een museum wil (en dan zoek ik echt iets uit wat leuk is voor hen en niet te lang duurt), dan vind ik dat ik niet overdrijf en niet te veel verlang en dan zou het fijn zijn als dat zonder gemopper kon. Vinden julle dat te veeleisend?

Annet

Annet

26-03-2013 om 08:01

Lijkt me heel mild, 4 middagen op 2 weken.

Ik denk dat wij een stuk vaker op pad gaan met de kinderen

evenzo

evenzo

26-03-2013 om 13:21 Topicstarter

Reactie

Er zijn veel reacties gekomen, bedankt hiervoor!
Het is zeker niet onze bedoeling haar altijd haar zin te geven, maar wandelen staat haar echt tegen, dus daar ging mijn vraag over.
Inmiddels heeft ze al 1 ding genoemd wat ze echt wil, ik had al een paar dingen uitgezocht en daar heeft ze ook haar voorkeuren in uitgesproken. 1 ding hiervan vond ze niets, ook bij de anderen was hier minder animo voor dus dat loste zichzelf op.

Mijn vraag was gericht op haar leeftijd of het niet te jong zou zijn, maar ik begrijp dat de meesten het dus wel goed zouden vinden met bijvoorbeeld een keer contact via telefoon.

Maylise

Maylise

26-03-2013 om 15:56

A zorac

Misschien dat mijn kinderen Bakkum even leuk vinden als Toscane maar ik niet dus wat dat betreft maakt het wel uit.

Op vakantie ga ik ter ontspanning en ik heb gewoon niet zo'n zin in ruzie en gedoe. Ik bezoek heel graag dingen op vakantie. Als ik naar het Uffizi ga om bij jouw voorbeeld te blijven dan wil ik graag echt het Uffizi bezoeken en de tijd nemen om alles goed te zien en in me op te nemen. Wat ik dan niet wil is de hele tijd gezeur om me heen van wanneer gaan we weg, het is hier stom,ik ben moe of weet ik veel. Dan geniet ik ook niet meer. Wie ook het Uffizi wil zien is bijzonder welkom om mee te komen en wie dat niet wil hoeft niet mee.

Het is ook dus wel een beetje een egoistische keuze van mezelf. Ik heb geen zin om die strijd aan te gaan. Dat vind ik zonde van mijn energie, tijd en ook van het geld dat we aan uitstapjes besteden.

Jongere kinderen die je neem natuurlijk mee want je hebt geen keuze dus dat worden dan vaak compromis uitstapjes. Wel naar het museum maar niet al te lang en na afloop een ijsje eten en naar het park of zo. Juist met oudere kinderen kan je af en toe even egoistisch zijn en wel de hele dag in het Uffizi rondhangen want ze vermaken zich ook heus wel zonder jou.

Overigens is het hier ook niet zo dat ze nooit meegaan. Wij plannen de vakantie in overleg in en iedereen mag suggesties doen voor uitstapjes en activiteiten. Ter plekke bedenken we dan wat het programma precies wordt. De kinderen hebben vaak zelf ook ideeen wat ze wel graag zouden willen doen en in overleg is er veel mogelijk. Overigens vinden mijn kinderen een museum bezoek of iets dergelijks vaak ook wel erg leuk en staan ze opeens wel klaar om mee te gaan en dan is het ook veel gezelliger en blijft de sfeer wel goed/

Wel heb ik gemerkt dat over het algemeen genomen juist die leeftijd van 13-14 jaar een vaak wat lamlendige periode is waarin ze niet veel willen en zeker niet samen met ouders. Laat ze dan maar een jaartje rondhangen of mee doen aan een jongeren activiteiten prgramma of zo. Volgend jaar of het haar daarop is het weer anders en komt de interesse in cultuur vaak ook wel weer terug.

Overigens wil ik op vakantie elke dag pad. Ik blijf alleen een dag bij het huisje als ik voor werk dingen af moet hebben. De hele dag rondhangen in en rond het huisje doe ik eigenlijk niet. De kinderen vinden dat wel soms leuk en dat is dus een activiteit die zij leuk vinden en dat mogen ze gerust doen. Dat is blijkbaar vakantie/ontspanning voor hun.

In elk geval zie ik het wel een beetje als een egoistische keuze van mezelf om die strijd niet aan te willen gaan maar in de praktijk werkt het goed en zorgt het ervoor dat de vakantie ondanks grote leeftijdsverschillen en verschillende interesses toch ontspannen verloopt.

Ella2007

Ella2007

27-03-2013 om 08:45

A zorac: vroegah!

Ieder vult dingen natuurlijk in zoals het bij hem of haar gezin past, dus trek vooral je eigen plan, het ene kind vind het ook wel leuk om iets cultureels te doen en het andere niet. Mijn ouders hadden vroeger helemaal geen trek in culturele activiteiten, dus wij hingen altijd rond op de cmping. De gezin waarmee we samen regelmatig vakantie vierden deden dat wel, wel, en ik weet nog dat mijn vriendin uit dat gezin op dat moment vreselijk baalde dat ze mee moest en niet op de camping blijven mocht. Nu achteraf is ze haar ouders wel dankbaar dat ze toch zoveel heeft gezien. En ik ? Ik heb mijn schade ruimschoots ingehaald toen cultuur me wel begon te interesseren. Ik denk zelf dat ik pas op dat moment er ook aan toe was daardoor ook meer zag en genoot.
Ik heb zelf hetzelfde als Maylise, ik wil mijn plezier in culturele uitjes niet laten verpesten door nukkige kinderen, of een man die het Forum Romanum beschouwt als een stapel oude stenen, dus dan ga ik liever alleen.

A zorac

A zorac

01-04-2013 om 22:23

Tsja, strijd

Ik denk niet dat er één goede manier is. Elk mens doet het zoals hij vind dat het goed is.

Het punt is denk ik dat ik gewoon echt behoefte heb aan een ander soort vrijetijdsbesteding dan de overige vier gezinsleden. Meer avontuur, meer ongewisheid, meer zien.
Ik doe daarom al heel veel alleen, maar ik wil niet alles alleen doen. En ik schik me al jaren naar de behoeftes van de rest van het gezin (niet trekken, veel zwembadtijd, op tijd terug voor de Tour de France op tv. En we hebben heel veel leuke compromissen gesloten (avondlijke wandeltochten, klimparken, kanotochten).

Maar ik blijf erbij dat het niet raar is om ze wat cultuur mee te geven, ook als ze daar zelf in eerste instantie niet op zitten te wachten. Het punt is ook dat ze het achteraf altijd geweldig vinden in Carcasonne of Lissabon of Venetië. Hetzelfde geldt voor een bezoekje aan het Prinsenhof, het Zuiderzeemuseum of het Archeon. Steevast juichen ze bij terugkeer over de feestmiddag die ze hebben beleefd.
Waarom is het dan zo'n strijd om ze mee te krijgen?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.