Kamer opruimen

Erg

Ik heb het opgegeven. Ik wens haar vooral veel plezier toe in die zwijnestal van haar. Wat ik erger vind is dat ze dat overal in huis doet. Je hoeft haar spullen maar te volgen om te weten waar ze uithangt bij wijze van spreken. We hebben gedreigd, zakgeld ingehouden... het zit er gewoon niet in dat ze netjes wordt. Tenminste niet in ons huis. Ik hoop van harte dat het huishoudgen haar alsnog weet te vinden als ze een eigen huis heeft.

Niet

Haar kamer, haar zooi. Wel een paar regels: geen eten en drinken op de slaapkamer, computer 's nachts uit en vuile was die niet in de wasmand ligt wordt niet gewassen.
Deur dicht en je niet meer ergeren. Het hoort erbij.

O, en die variant van Kaaskopje: die ken ik ook. Het is net een sprookje: overal liggen haar spullen zodat ze de weg terug kan vinden

Tirza

Loslaten

ik laat het los,er zijn een paar regels,geen eten en drinken op je kamer( na een muizenplaag afgelopen winter)en de was die ik niet heb was ik niet,af en toe doe ik de deur open om een stapeltje schone was naar binnen te schuiven,verder kom ik er niet.en ook hier huist het Hans en Grietjes sprookje

Opruimen

Hier is de afspraak: eenmaal per week opruimen. Daar moet ik ze weliswaar nog steeds op wijzen, maar het gebeurt wel elke week, en de tegenstand neemt duidelijk af Ik laat het niet zitten, het is mijn huis, ik wil daar geen smerige kamers in, ze krijgen niks van een beetje opruimen en stofzuigen. Als het opgeruimd is (echt hooguit drie kwartier werk, als het heel erg is) zijn ze altijd heel blij, want dat is eigenlijk toch wel erg gezellig.

Ik hanteer overigens geen sancties, dat doe ik nooit. Sommige dingen moeten gewoon gebeuren al is het niet leuk. Ik vertel ze wel eens dat ze als ze hun kamer niet willen doen ook best de rest van het huis mogen doen, dan doe ik hun kamer wel. Dat zien ze niet zo zitten, vooral dat laatste niet.

Adleriaanse aanpak

In de adleriaanse aanpak gaat het om het verwerven van medewerking vanuit een "democratische"verhouding tussen ouder en kind.
Wellicht vind je hier wat richtlijnen om het probleem aan te pakken: http://sites.google.com/site/praktischouderschap/16-rommel

1x in de week

Hier moeten ze 1x in de week hun kamer opruimen/stofzuigen en bed verschonen. Het hoeft niet spic en span te zijn maar wel leefbaar. Ik waarschuw wel als het tijd is. Kamer niet schoon= geen zakgeld tot kamer wel schoon/netjes is.

Vuile was moet in de wasmand en anders wordt het niet gewassen. De weer schone was breng ik naar hun kamer maar moeten ze zelf strijken (als ze dat willen, is geen verplichting) en in de kast leggen.

Maylise

Geef me geduld (adrie)

Wat een afschuwelijke methode. De basis snap ik best, vind ik ook goed toepasbaar, maar de uitwerking is op het sadistische af. Dat wakker maken en dan niet zeggen wat er nog ligt, hysterisch.

Idioot

Ik heb die link eens doorgelezen maar het is duidelijk dat Freek en Tom het meeste verstand hebben in het gezin.

Trouwens ik zie me al een slapend kind wakker maken omdat er nog wat speelgoed is blijven liggen. Daar heb ik alleen mezelf mee. Slapen ze eindelijk zou je ze weer wakker gaan maken.... Daar gaat mijn kostbare vrije tijd.

Maylise

Helemaal onderaan

Helemaal onderaan in de tekst leer je ook nog hoe je er voor kan zorgen dat kinderen niet meer in bed plassen. Op een leuke sadistische manier die vast heel goed werkt

Maylise

Hier ook

Geen zakgeld tot de kamers netjes zijn, dat hebben we voor de zekerheid bij kind 2 en 3 ook maar vast ingevoerd ook al zijn het nog lang geen pubers. Het kan er maar vast in gedrild zijn
Meestal werkt het aardig, en zo niet dan kunnen we nog dreigen met de internetverbinding van de pubercomputer eraf gooien.
De regel is hier ook: géén eten/drinken op de slaapkamers (ik was dan ook erg boos toen er laatst toch een chocoreep en een halfleeg drinkpakje in een tas bleken te zwerven) en wat niet in de wasmand ligt, wordt niet gewassen.
Ik ben trouwens niet te beroerd om puber even uit bed te trommelen als ik 's morgens op een wasdag nog een heleboel was in die kamer op de vloer zie. Ik heb namelijk een grote hekel aan stapeltjes was in de mand als ik net klaar ben met de rest.

1 keer/week +

Een keer per week moet de vloer opgeruimd zijn zodat er gezogen kan worden. Geen eten en drinken op de kamers. Iedere iets langere schoolvakantie moeten ze zelf hun kamers stoffen (dus ook al die frutsels even optillen).
Was in de wasmand.
Als ik denk dat het moet, haal ik hun bed af en dan moeten ze er zelf schone lakens op doen.

rosa

Adrie

Je bedoelt het ongetwijfeld goed, maar met zoiets heb ik niets. Ik zie meer in gewoon opvoeden, en niks democratie tussen ouder en kind, de ouder is nog altijd degene die het voor het zeggen heeft.

Hoe ik het nu doe, komt overeen met een hoop dingen die ik lees, ze moet het bijvoorbeeld op zondag echt goed doen van mij en daar ontkomt ze dan ook niet aan.
Als het door de weeks een erge puinhoop is, dan knal ik de TV inderdaad uit tot de boel aan kant is.
Maar ja, het geeft een hoop strijd en dus vroeg ik tips die ik nog niet had geprobeerd.
Wel heel leuk, al die reacties, vooral de herkenbaarheid!

Onze puber

van bijna 14 doet het wonderwel uit zichzelf. Was ligt elke dag in de wasmand en opruimen doet hij bijna dagelijks want hij heeft een hekel aan troep. Zijn zus van 11 is rommeliger, maar die mag gewoon de deur niet uit als ze niet opgeruimd heeft. Was ligt daar ook vaak op de vloer, maar ook zij moet dat elke ochtend bij elkaar rapen. Gaat gelukkig (nog) zonder protest.

Wachten tot..

Hier hetzelfde probleem totdat... hij een vriendinnetje kreeg. Het is nu bijna de netste kamer van het huis !
Voorheen wel sancties gesteld bijv. eerst stofzuigen en dan pas.... Zo bleef het enigzins acceptabel.Moet je wel consequent in zijn anders heeft het geen zin.

Adrie brrrr

Democratische verhouding??? En die bereik je door je kinderen slaap of eten te onthouden, net zolang totdat ze doen wat jij van ze wilt. Door middel van dwang dus, al noem je het anders? Wat een rare stroming. Het boek zelf is trouwens al heel oud, midden jaren zeventig. In deze hoek gaan de ontwikkelingen vrij snel, en dit is echt al achterhaald hoor.
Aan de andere kant ben ik wel blij dat ik deze site nu ken. Ik woon in Duitsland en verbaas mij al langer over de vreemde (machts)verhoudingen tussen ouderen en kinderen hier. Echt heel vreemd en beangstigend, en voor onze kinderen eigenlijk verbijsterend. Maar nu zie ik dat deze stroming daar wel leeft, ik lees iets over Theo Schoenaker die zich ook baseert op de individualpsychologie van Adler.

Damajo@

Hoe komt het dat de kamer nu netjes is? Ruimt HIJ op voordat ze komt, of ruimt ZIJ op?

Prulletje

Het gaat over

hier moet puber het elke zaterdag zelf doen, wat elke zaterdag een strijd geeft van jawelste.
Opruimen betekent in haar ogen alle kleren die op de grond liggen in de wasmand gooien. Het is dan idd al een stuk opgeruimd
Verder moet ik haar elke week er op wijzen dat ze met een natte doek even over de oppervlakten gaat en dat er gezogen moet worden(ook onder het bed)

Ik heb al twee pubers gehad en ik weet uit ervaring dat zo rond hun 16e verjaardag een soort omslagpunt komt.
Opeens gaan ze opruimen, houden ze het bij, ziet het er netjes uit.

Dit klopt met wat ik las in het puberende brein. Dus lieve puberouders, het gaat echt over.

Ook los

Hier ook al heel lang losgelaten & opgegeven. Het leverde gewoon te veel strijd op, en waarvoor...? En sancties werkten ook niet. Geen zakgeld? Haalde ze wat extra's bij haar vader. En dan waren wij weer pissig.

Nu is haar kamer een rampgebied, maar de enige die er last van heeft is zij zelf. Prima toch?

Sarcas.

Dat is de vraag sarcas

*maar de enige die er last van heeft is zij zelf. Prima toch? *

ik heb niet het geringste vermoeden dat mijn kinderen last hebben van hun *rampgebied*,het lijkt wel of ze er blind voor zijn.

Stekeblind

@ sus-anne:
Oh ja, stekeblind, de last zit hem in de enorme stapel (en ik gebruik het woord ‚stapel’ slechts symbolisch) vuil wasgoed die zich bijna op eigen kracht door haar kamer beweegt, de last van, inderdaad Tops, haar langskomende/slapenblijvende vriendje, het niet meer kunnen vinden van wat-dan-ook en meer van dat soort pret. Ik voorzie binnenkort ook een lokale vlooienplaag.

Sarcas

Vlooien en muizen

ha,het is alsof de kamers van mijn kinderen hier besproken worden,hoe herkenbaar.
ze hebben nog geen vlooienplaag gehad,maar afgelopen winter hadden ze wel last van muizen,tjah die houden wel van restjes chips en ander *voer*.
en niets kunnen vinden is ook een ergenis,vooral omdat ze dan bij mij komen: waar heb jij mijn ......... gelaten?