Liegen en bedriegen
We zijn er deze week in fasen achter gekomen dat onze 14 jarige dochter heel goed kan liegen. Bij het eerste gesprek ging het nog over relatief onschuldige zaken, in het tweede gesprek bleken er hele heftige issue's te spelen (niet bij haar gelukkig) waar ze over gelogen heeft tegen ons. Wij hebben gevraagd of dit het hele verhaal was en ze heeft ons plechtig beloofd dat dit echt alles is. Nu lees ik net haar sms-jes en blijkt er toch nog meer aan de hand te zijn.
Ik ben nu heel boos op haar en ga haar hier vanavond zeker mee confronteren. Haar vader staat nu op het standpunt mobiel en laptop inleveren en de rest van het jaar huisarrest. Ik weet niet of dergelijke maatregelen zullen helpen om het vertrouwen tussen ons weer te laten herstellen. Wie heeft er tips?
Ik heb geen flauw idee waar het liegen over gaat. Je hebt het over heffige issue's, maar die spelen niet bij haar.. Dus ik kan hier weinig over zeggen. Wellicht gaat het over een loyaliteitskwestie met vrienden?
De straf lijkt me zowiezo niet haalbaar: dat kost haar haar sociale leven.
Heb je meer info?
Gr. Bibi
Met toestemming?
Heb je die sms'jes met je dochters toestemming gelezen? Verder heb ik geen flauw idee waar dit overgaat maar de straf van het jaar alles afnemen is wel heel erg heftig, dan moet het wel iets heel ergs zijn. Verder is hetgeen waar het om gaat zo belangrijk dat jullie het moeten weten? Is het iets wat dochter misschien liever prive wil houden?
Jouw omschrijving is zo vaag, dat het erg veel vragen oproept. In zijn algemeenheid zou ik eerst eens met dochter gaan praten in alle rust (niet boos), uitleggen waarom je haar sms'jes hebt gelezen, dochter laten uitleggen waarom ze dit liever voor zich houdt etc en niet gelijk met dergelijke zware middelen dreigen die eigenlijk nauwelijks uitvoerbaar zijn.
Misschien kom je dan met elkaar wat verder.
De sms-en
De reden dat ik vaag ben is in de eerste plaats natuurlijk privacy. Daarnaast wil ik geen discussie over mijn normen en waarden opstarten. Ik wil de vraag voorleggen hoe je, als vertrouwen beschaamd is geraakt, het dan weer opbouwt.
De relatief onschuldige kwestie is in de orde van 's nachts alleen over straat gaan in een foute buurt, terwijl er was afgesproken dat ze zich zou laten ophalen. Er zijn geen drama's gebeurd, maar het had ook anders gekund. Bovendien: het was niet de afspraak. Ik heb haar bewust niet gecheckt, omdat ik haar mijn vertrouwen wilde geven.
De heftige issue's gaan over een derde persoon die zijn gezondheid ernstig schaadt. Zij heeft hem een escape geboden en de mogelijkheid dit gedrag voort te zetten. Waarschijnlijk een loyaliteitskwestie, maar ook een oliedomme actie van een 14 jarige die niet snapt dat sommige problemen te groot voor haar zijn.
Wij hebben 2 maal een "goed" gesprek gehad, waarbij wij veel begrip hadden voor haar versie van het verhaal. Achteraf blijkt deze versie gelogen te zijn. Ik ben nu uitgepraat en aan het einde van mijn begrip.
Over het lezen van de sms-jes. Ik vraag mijn 14 jarige dochter die net heeft bewezen uitstekend te kunnen liegen geen toestemming of ik haar sms mag lezen. Zij weet dat wij ze soms lezen, wij betalen ook haar abonnement. Dit was al 2 jaar niet voorgekomen, maar nu had zij haar mobiel thuis laten liggen. Ik zat ernaast toen er een bericht binnenkwam. Gezien de laatste gebeurtenissen heb ik hem gepakt om terug te lezen. Ik ga haar ook straks vertellen dat ik haar sms heb gelezen en dat daar een heel ander beeld uit voortkomt als zij tot nu toe heeft geschetst.
We gaan haar natuurlijk geen jaar vriendloos maken. Mijn vraag is niet over hoeveel straf. Ik geef zelden straf en heb er ook een hekel aan. Mijn vraag is hoe gaan we dit vertrouwen weer met haar opbouwen? Ik denk dat ze eerst moet voelen dat ze flink over de grens is gegaan, maar wellicht zijn er andere manieren.
Vertrouwen verdienen
Het vertrouwen is iets wat ze nu moet terugverdienen. Ik zou daar een gesprek over aangaan. Ze heeft meerdere keren gelogen en zich niet aan afspraken gehouden. Zelf zou ik nu bijvoorbeeld een paar weken besluiten dat ze maar tot (ik zeg maar wat) 21.00 uur weg mag blijven. Dus voor het donker thuis voorlopig. Als dat goed gaat, dus dat ze laat zien dat het goed gaat, dan kan je de tijd langzaam oprekken tot later. Zij heeft jullie vertrouwen beschaamd, dus zij is ook degene die moet laten zien dat het weer goed kan gaan.
Verder zou ik echt tot op de bodem willen navragen waarom ze loog.
Marieke,
ik begrijp hoe je je voelt: been there, done that.
De straf van je man kan ik begrijpen (jaar huisarrest), maar dat zet totaal geen zoden aan de dijk en contact met vrienden/vriendinnen vind ik wel belangrijk.
Eigenlijk hebben we het gedaan zoals Merel het al omschrijft. In ons geval had mijn kind een maand huisarrest en mocht hij alleen in het dorp komen (waar bitter weinig te doen is voor jongeren
). Hij vond dat niet leuk, maar begreep wel waarom......
Nog even:
uiteraard hebben we ook een heel goed gesprek gehad waarom hij gedaan heeft wat ie heeft gedaan. Ook het feit is besproken hoe ik daar achter ben gekomen. Dat vond ie niet leuk, maar ook dat begreep hij.....
Foetsie
Als ik in jou schoenen stond, had ik haar verboden om nog langer met die ene 'vriend met gezondheidsproblemen' om te gaan. Als het om sigaretten, drank of drugs zou gaan, zou ik alles doen om haar daarbij uit de buurt te houden. Na al dat gelieg zou mijn vertrouwen compleet foetsie zijn. Een 14-jarige zou 's avonds gewoon thuis moeten zijn, hoogstens een avondje met een vriendin op haar kamer zitten (of bij vriendin thuis, en checken bij haar ouders) maar zeker de straat niet uit. Misschien een biosje van tijd tot tijd, maar daarna gelijk naar huis. Echte vrienden, daar heb je er niet veel van nodig hoor. Dan maar een beetje Facebooken ofzo, met de afspraak dat paps en mams daar ook toegang tot hebben. Mobieltje even niet meer toevertrouwen, dat geeft te veel verleiding. Als ze niet meer zou liegen, heeft ze ook geen reden om 't daarmee niet eens te zijn.
Ondanks dat mijn kinderen nog klein zijn, weet ik nu al hoe ik op zou treden als ze mij dit flikten. Ik vind (maar dat is mijn oudbollige mening) dat kinderen van 14 nog helemaal niet overal en op elk moment bereikbaar moeten en hoeven te zijn. Je kan haar gewoon de vaste telefoon laten gebruiken als ze echt even moet bellen.
Zwelgje
uit je posting blijkt heel duidelijk dat je totaal geen ervaring hebt met 14 jarigen.
ik spreek je graag opnieuw,tegen de tijd dat je eigen kinderen die leeftijd hebben.
Ongetwijfeld, sus-anne
Ik heb zeker nog 8 à 10 jaar voor de boeg, voordat mijn kinderen gaan puberen. Maar toch vind ik dat kinderen van nu al veel te veel vrijheid kennen. Toen ik 14 was (en dat is 'nog maar' 15 jaar geleden) bestond het mobieltje misschien nog maar net, maar zeker niet onder jonge pubers. Ik miste het niet, niemand leek het te missen. Ik denk dat kinderen d.m.v. pc's, mobieltjes etc. te veel vrijheid hebben. Het kan handig zijn hoor, maar niet noodzakelijk.
Ik besef heus wel dat de tijden veranderd zijn, maar ik vind het jammer.
Zwelgje
* Het kan handig zijn hoor, maar niet noodzakelijk.*
het is al noodzakelijk,dochter hier van 14 moet regelmatig digitaal huiswerk inleveren,roosterwijzigingen staan online,cijfers staan ook online.
*slik!*
Oeioeioei, ik loop inderdaad achter! Nooooit gehoord van digitaal huiswerk inleveren of uitslagen online bekijken... 'k hou m'n hart vast hoe ze over 8 jaar dit gaan doen! Volgens mij zijn wij het enige gezin in de regio die geen Wii, Playstaion, DS, blackberry, Ipod, Ipad of wat dan ook in huis hebben. Een doodgewone pc (niet eens een laptop) en een mobieltje, waarmee we enkel smssen of bellen. Ik vrees dat we binnenkort maar 'ns een cursus moeten volgen... 
Zwelgje
Je woont toch niet in NL ? Misschien is het in Belgie wel anders. Ik zit ook met mijn oren te klapperen als ik dit allemaal lees. Hier (in Schotland) hebben ze nog steeds geen (eigen)laptop nodig als ze op het VO zitten en onze jongste nu 1 jaar op de universiteit heeft er ook geen.
Belgie
is nauwelijks anders. Al heeft niet elke school vanalles online, is ook minder nodig omdat de schoolagenda ( verplichte door school gegeven agenda, geen eigen keuze) een middel van communicatie tussen ouders en school is. Elke week of vaker handtekeningen zetten "voor gezien", oa na elke week bij wat voor huiswerk er was die week, bij de cijferlijsten, bij opmerkingen over gedrag, bij "meegegeven brieven"enz. Tot en met klas 6 middelbare school is dit zo. Ook de leraren en mentoren zetten hun handtekeningen , er wordt op gecontroleerd en bij meerdere keren geen handtekening van de ouders volgt er strafstudie ( paar uur nablijven) of juist extra vroeg op school moeten komen. Zelfs uitsluiten van de halfjaarlijkse examens kan voorkomen. Agenda's moeten "getekend" worden, worden aan het eind vh school ingeleverd en bewaard voor de schoolinspectie.
Laptops zijn niet altijd nodig, bij sommige schoolrichtingen wel nodig of handig, zo hebben 2 zonen in klas 5 en 6 wel een laptop (informaticabeheer, multimedia ), maar bv de zoon die biologie studeerd weer niet net zomin als de zoon die podiumtechnieken gaat doen ( licht, geluidtechniek ed)
In nederland ook niet overal
Wij zijn nu één jaar weg uit Nederland dus tenzij er op de voormalige scholen van mijn kinderen een digitale revolutie heeft plaatsgevonden is het zeker niet zo dat op elke middelbare school in Nederland een laptop puur noodzakelijk is. Op de school van een van mijn kinderen werkten ze wel met het digitaal aanleveren van cijfers en met het doorgeven van rooster wijzigingen via de computer. Echter omdat dit vaak misging was er daarnaast ook nog een ouderwetse telefoonpiramide. Die overigens meestal ook niet werkte. Het kwam dus vaak voor dat er toch wat kinderen op kwamen dagen terwijl er het eerste uur geen les was. Ook geen ramp natuurlijk.
De school van mijn andere kind twijfelde of ze over zouden gaan op het online bijhouden van alles maar gezien de technologie aversie die op deze school heerste was dat nog steeds niet het geval. Bovendien was het een kleine school en ze hadden een goed werkend systeem. De andere school maakte er een puinhoop van zonder computer maar ook met computer dus dat schoot je toch niks mee op.
Huiswerk digitaal aanleveren hoefde op beide scholen niet. Alleen af en toe eens een werkstuk typen. Opstellen moesten geschreven worden aangeleverd op de ene school en op de andere school was dit meestal naar keuze. Sterker nog bij de wat kleine ouderwetse school moesten ze zelfs een keer een werkstuk geschreven inleveren. Typen konden ze wel inmiddels vond de docent maar leesbaar schrijven was wat minder goed.
Er zijn dus nog wel ouderwetse scholen.
Op de scholen van mijn kinderen hier in Frankrijk is de computer nog niet prominent. Misschien ook allebei achtergebleven scholen of misschien hier meer de gewoonte. Heb daar geen kijk op. Hier moet je ook agenda's aftekenen en zo. Hoewel mijn zoon het vaak vergeet en dan mijn handtekening moet imiteren (met mijn toestemming hoor want ik ben het dan ook vergeten). Werkstukken hebben ze hier zelden en vrij wel alles gaat nog met papier en pen. Zeker bij mijn dochter op school. Bij mijn zoon werken ze voor natuurkunde en scheikunde wel veel met computers. Daarnaast hebben ze ook IT. Dat is overigens ook veel theorie en daarvoor heb je dan geen PC nodig. Sowieso is voor huiswerk eigenlijk zeer zelden een PC nodig.
Mobiel is natuurlijk nooit noodzakelijk. Het is handig maar niet noodzakelijk. We hebben hier allemaal een mobiel en zijn er heel blij mee daar niet van maar er is natuurlijk een verschil tussen noodzakelijk en handig.
Op de school in Nederland hoefden thuis nooit tv programma's gekeken te worden. Er zaten namelijk een aantal streng christelijke kinderen op deze school. Het ging om een gymnasium en bij ons in de buurt was er geen gymnasium in hun richting. Dit was weliswaar nominaal een christelijk gymnasium maar zeer liberaal. In elk geval omdat deze streng christelijke kinderen uit gezinnen kwamen waarin televisie kijken niet was toegestaan werden er nooit opdrachten gegeven waarbij er televisie moest worden gekeken. Wel gingen ze op school soms iets kijken.
Ik denk sowieso dat een school niemand kan verplichten tot het aanschaffen van een televisie, internet of pc. De school zal altijd de gelegenheid moeten bieden aan de leerlingen om de opdrachten op school te maken. Kortom er hoeft niks aangeschaft te worden als je niet wilt.
Niemand heeft een mobiel nodig
Laten we wel wezen. Niemand heeft een computer nodig en niemand het een TV nodig. Het enige wat we nodig hebben, is eten, drinken, een dak boven een hoofd en wat kleren aan je lijf. In de westerse wereld is slechts 15% van alle aankopen 'nodig', de rest zijn aanschaffen gebaseerd op emotie. Zo, dat voor wat betreft 'nodig'.
Zwelgje, jij en ik hebben misschien geen mobiel nodig. Maar 14jarigen echt wel. Andere leeftijdsgroepen hebben andere leefstijlen en andere behoeften, zo simpel is dat.
Tirza
Maylise
Zwelgje heeft pas over een jaar of 8 puberkinderen,tegen die tijd zullen er nog veel meer schoolzaken digitaal afgehandeld worden,denk ik.
Waarom liegen
Kinderen liegen om diverse redenen. Vooral omdat ze het niet eens met je zijn of omdat ze zichzelf of anderen willen beschermen tegen jou ingrijpen of boosheid. De waarheid is gediend met veiligheid. Geef je straf op liegen dan kan dat de reden zijn voor nog meer liegen om straf te voorkomen.
Eerlijk gezegd begrijp ik het wel maar toch zou het voor mij een brug te ver zijn om de prive-informatie van mijn kinderen zonder vragen te bekijken. Waar leg je de grens dus. Kind is niet aan de drugs, steelt niet, wil alleen niet alles met jou delen.
Bovendien liegen volwassenen ook de hele dag door. Om zichzelf te beschermen, dus ze hebben het van geen vreemde.
Vertrouwen
Volgens mij gaat er dus niet om dat jou vertrouwen in kind herstel behoeft. Het gaat er volgens mij om dat kind situaties beter in leert te schatten en leert wanneer ze een volwassene betrekt in haar verhaal. Op een voor haar veilige manier en niet zo dat er een vertrouwensbreuk dreigt omdat je vindt dat jou normen en waarden overschreden zijn.
In dit concrete geval denk ik dat dochter heus wel door heeft dat het achteraf geen handige acties van haar waren. En daar zou de nadruk op moeten zijn, op die realisatie. Als ze dat veilig kan doen herstelt het vertrouwen zich vanzelf. Kinderen leren ook door schade en schande.
Leren
Eens met Drommels. Kinderen maken inschattingsfouten en het is belangrijk dat ze daar zonder al teveel consequenties mee terecht kunnen bij volwassenen met name en bij voorkeur bij hun ouders.
Misschien is het tijd om je dochter te vertellen dat vriendschap fijn is en om loyaliteit vraagt maar dat slecht gedrag of gezondheidsproblemen, ook bij vrienden of familie, niet gefaciliteerd moeten worden maar dat je daar afstand van neemt en vriend of vriendin adviseert om daar mee op te houden of hulp bij te zoeken van ouders of andere volwassenen.
Het verschil dus tussen de persoon en het gedrag. Kan een eyeopener zijn.
Je kunt die keuzes namelijk niet voortdurend voor een kind blijven maken maar ze wel helpen daar steeds beter in te kiezen, meer als coach dan als bewaker.
Vondelpark
Overigens fietste ik vroeger na een late dienst ook nog weleens per ongeluk door het Vondelpark ook al had ik me zo voorgenomen om daar geen risico in te nemen. Even vergeten en op de routine ging het vanzelf.
Uiteindelijk zal je dochter leren om zelf de verantwoordelijkheid te nemen voor die situaties voor zichzelf en niet omdat jij het belangrijk vindt. En in die motivatie kun je een belangrijke rol spelen als ouder.
