
Tafelblad
07-01-2012 om 21:58
Puber doet te weinig
Mijn puber zit in de derde en het gaat hem (en misschien vooral ons) ergeren dat hij bijna niets doet. Het werktempo ligt veel te laag en het komt maar niet af. Hele vakantie worden er achter de laptop doorgebracht omdat er na de vakantie van alles ingeleverd moet worden. Aan het einde van de vakantie is er nog steeds niets af.
Over een week moeten er verslagen/werkstukken liggen voor biologie, wiskunde en geschiedenis en er is nog/weer niets af. Zo gaat het nu altijd.
Probleem is denk ik voor een deel faalangst/vermijdingsangst, als ik het niet doe dan doe ik het ook niet fout.
Meneer is slim zat, is een nadh kind maar er komt niets uit.

Tafelblad
07-01-2012 om 22:01
Frustratie
Tja, mijn frustratie heb ik geuit. Heeft er iemand tips?
Het liefst giet ik verbaal de frustraties over hem heen maar dan kruipt alleen maar méér in zijn schulp en gebeurt er helemaal niets meer.

Leen13
07-01-2012 om 22:33
Vermijding
Tja,ik kan me je frustraties voorstellen. Kon jij die werkstukken maar even maken! Toch is het je gelukkig duidelijk dat het geen zin heeft om je frustraties over je zoon uit te gieten.
Het punt is namelijk dat het dus helemaal het probleem van je zoon is, ook al leef je mee, hij is de enige uiteindelijk die er uit kan komen. Wat je dan kunt doen is je hulp aanbieden en hopelijk beetje kalm met je zoon spreken. Zonodig een gesprek op school aangaan met de mentor. Vraag eens aan je zoon of hij een idee heeft hoe uit deze voor hem toch vervelende situatie te komen. Een realistisch idee dan, niet meer van hetzelfde, en ook geen verplichte maneuvres om ouders op afstand te houden.

Wilgenkatje-
07-01-2012 om 22:48
Laptop met internet?
Dat is dé manier om steeds maar afgeleid te zijn.
Misschien eens aan het werk zetten achter een PC zonder internet - of internet uitzetten, voor een tijdje.
Beetje zoals mijn moeder vroeger deed, mij aan de keukentafel huiswerk laten maken. Ze liet TV en radio uit (was voor haarzelf wel jammer trouwens).
In mijn tijd bestond er nog geen PC, nou ja niet bij mensen thuis in elk geval, maar ik zat op mijn eigen kamer voornamelijk te tekenen en te prutsen als ik huiswerk moest maken.
De anderen hebben gelijk, hij moet zélf de knop omzetten, maar je kunt wel een handje helpen. Jammer dat de vakantie inmiddels om is.

Biene M.
08-01-2012 om 07:36
De 3e
Ik vond 3 VWO ook een lastig jaar, je hebt dan veel vakken en er zitten er altijd een paar bij die je wat minder liggen. Mijn dochter die goed kan plannen en behoorlijk zelfstandig is, had in dat jaar ook wat begeleiding nodig. Met haar ben ik dat jaar af en toe gaan zitten om samen te bekijken wat er allemaal moest gebeuren in die periode en om een planning te maken. Bij vakken/opdrachten waar ze tegenop zag gingen we na het eten samen aan tafel zitten om ernaar te kijken, dan was de kop eraf en maakte ze het zelf af. Verder planden we dat mijn man of ik twee dagen voor een toets 's avonds tijd had om haar nog te overhoren of dingen uit te leggen die ze moeilijk vond. Toen ze eenmaal in de 4e zat kon ze het weer helemaal zelf af. Ik weet niet of dat bij jullie zou werken, ik moest er zelf niets van hebben dat mijn ouders zich met mijn school bemoeiden, maar misschien kun je hier wat mee.

Tihama
08-01-2012 om 12:09
Erbij blijven
Hier ook een zoon in de 3e, maar het probleem bestaat al vanaf de brugklas. Mijn redenering is dat pubers niet kunnen plannen. Dus verwachten dat ze dat spontaan en zelfstandig gaan doen is gewoon onzinnig.
Nu zit hij op een Daltonschool en dat betekent dat hij vanaf de 3e steeds het werk voor 12 weken vooruit opkrijgt. Hiervoor was het steeds 6 weken. Deze periode ging het bijna mis: in week 10 ontdekte ik dat hij nog bijna niets gedaan had. Omdat het in de tweede zo makkelijk ging, had ik het wat losgelaten. Maar blijkbaar kon dat nog niet. De inleverdata en de toetsmomenten over nog maar 2 weken. Man en ik werden behoorlijk boos. Zoon erkende daarna dat hij al weken bang was dat we erachter gingen komen, dus hij drukte het zo ver mogelijk weg. Heel logisch en heel begrijpelijk. En voor man en mij bijzonder herkenbaar.
We hebben toen met hem een strak schema opgesteld. Werk in overzichtelijke stukken opgeknipt en elk uur even langs om te kijken hoe ver hij was en indien nodig weer bijsturen. En natuurlijk tussendoor glaasjes drinken en eten brengen.
Want man en ik snappen heel erg goed wat uitstelgedrag is: zo hebben we zelf onze hele middelbare school doorgeleefd.
De klussen waar hij een hekel aan had (woordjes leren) verplicht beneden, want anders droomt hij weg. Mijn Duits en Frans is dan ook met sprongen vooruit gegaan
Hij heeft nu aan het begin van de kerstvakantie zelf een planning moeten maken. En uitvoeren. Dat systeem passen we trouwens al wel vanaf de 1e toe: de eerste vakantiedag is een pure huiswerkdag. Dan moet je alles doen wat je na de vakantie af moet hebben. Het grote voordeel kent zoon hiervan: je hebt daarna tenminste écht vakantie. Als zijn vrienden dan de laatste vakantiedagen eindelijk maar eens aan de gang gaan, dan is hij klaar. Dat gevoel (klaarrrrrr!) is voor hem de belangrijkste motivator om het werk eerder te doen.
Dus herkenbaar? Ja, heel erg.
Ik besprak dit overigens onlangs met een andere moeder van een 3 VWO-er die er de kantjes van afliep. Zij en haar man begrepen helemaal niets van hun zoon. Zij en man hadden zelf ook VWO gedaan, maar altijd gestaag doorgewerkt. Ik moest er wel om lachen, want juist het feit dat man en ik zelf net zulke minimumlijders waren, maakt dat we behoorlijk goed in kunnen voelen wat zoon wel of niet zal triggeren.
Mijn tip: er een tijdje bovenop zitten en vooral helpen met structureren. Het komt uiteindelijk wel weer goed.
Tihama

Jillian
08-01-2012 om 23:54
Hier
Mijn oudste kan niet plannen en zich slecht concentreren dus hij maakt zijn huiswerk voor het grootste deel nog steeds beneden. Alleen kleine opdrachten maakt hij wel eens boven.
Ik neem elke week zijn agenda samen met hem door en dan maken we op een groot bord de planning voor de komende week betreffende huiswerk. Zit er een grote opdracht bij (werkstuk, opstel, spreekbeurt, boekbespreking) dan maken we daar ook alvast een schema voor. Dat doen we ook voor toetsweken.
Ik moedig zoon aan om elke dag zelf de planning na te kijken en ook eventueel nieuw gekregen huiswerk er al vast in te zetten. Vaak doet hij dat wel maar hij vergeet het ook nog wel eens dus het is nog steeds noodzakelijk om elke week samen met hem de planning door te nemen.
Hij maakt het huiswerk gelijk na school en bij moeilijke/lange opdrachten gaat een van ons er bij zitten. Het is heel vermoeiend maar helaas bij hem nog steeds noodzakelijk.
Het is hier ook wel eens voorgekomen dat een werkstuk door de planning heen is geglipt en dat we de dag van te voren met z'n allen (man, zoon, ik, jongere broer, zelfs mijn moeder) het nog in elkaar zaten te zetten. Heel vervelend.
Nu speelt bij hem wel wat meer mee (ADHD) maar goed zolang het hem nog niet zelfstandig lukt zullen we wel moeten helpen. Anders dan zou hij het niet redden op school en dat zou eeuwig zonde zijn. Ik merk trouwens wel iets van verbetering. Hij denkt nu wel vaker zelf na maar het blijft een aandachtspunt.

Marjan Vlaardingerbroek
16-01-2012 om 09:35
Internet uit geen oplossing
Hier vaak nodig bij het maken van werkstukken!!