Puberzoon heeft geen vrienden
Lieve mede ouders,
Graag wil ik mijn zorgen delen over mijn zoon van 15 en hopelijk wat bemoedigende woorden krijgen.Hij zit in 4 gymnasium en heeft geen vrienden. Hij is hier erg ongelukkig over.
Hij is altijd al beetje buitenbeentje geweest. Kon ook op basisschool moeilijk vrienden maken, maar dat ging nog wel.
Eerste 2 jaar op VO was het ook moeizaam. In het derde jaar werden de klassen opnieuw ingedeeld en sloot hij aan bij een groep van 3 jongens. Hiermee heeft hij een leuk jaar gehad. Ze gingen zelfs samen kamperen. Echter na de vakantie lag hij opeens uit deze groep. Zonder echt aanwijsbare reden. Hij snapt het ook niet, maar wil er verder ook niet over praten.
Tijdens de pauzes staat hij nog wel bij deze jongens en hoort dan hoe ze leuke plannen maken voor feestjes en zo. Dat doet hem pijn (en mij ook). Nu gaan ze over zes weken op werkweek naar Rome. Hij wil niet mee. Niemand wil met hem op de kamer en hij ziet zichzelf niet alleen in Rome lopen. Ik begrijp hem wel, maar denk dat thuisblijven ook geen goed idee is. Ik krijg er al buikpijn van dat hij dan alleen is. Dit is op school al aangegeven ze zullen er op letten, maar ja ze kunnen geen vrienden voor hem regelen.
Hij wil eigenlijk ook van deze school af omdat hij anders twee jaar nog moet zonder vrienden. Maar ja andere school is geen garantie voor vrienden. Op zich gaat hij niet met tegenzin naar school.
Ik ben er zo ontzettend verdrietig over. Weet niet wat ik hiermee aan moet. Het breekt mijn hart als hij huilt omdat hij geen vrienden heeft.
Moet ik hem thuis houden van Rome? Toch een andere school in de hoop dat hij daar wel vrienden krijgt? En echt het is een onwijs lieve, sociale jongen. Ja af en toe lastig karakter, maar echt geen rotkind.
Laat maar weten @Tiepmiep
Hallo ook ik had geen echte vrienden op de middelbare school. Eigenlijk had ik een andere school moeten hebben. Het waren eenzame tijden en ik ben jarenlang depressief geweest door het gemis hiervan.
Stel veel vragen aan je zoon en kom tegemoet aan zijn wensen. Andere school prima doen vertel hem ook dat er genoeg anderen zijn die wel vrienden kunnen worden met hem.
luister naar hem en niet alleen naar je eigen bezorgdheid. Dat helpt niet.Slik je bezorgdheid maar even in vertrouw er op dat het goed komt. Je moet er echter wel wat voor doen om vrienden te maken.
Tot op de dag vandaag heb ik spijt dat ik niets heb gedaan om vrienden te maken in die tijd, omdat ik niet snapte hoe dat moest. Dat is natuurlijk ook mijn eigen pakkie aan geweest. Hopelijk helpen deze woorden je een beetje. Kom vooral in actie
Mijn zoon heeft wel vrienden over gehouden aan de middelbare, maar heeft ook veel vrienden online. Met sommige spreekt hij ook wel eens af.
Gaat ook veel via discord, misschien ook iets voor jullie kinderen? (Als ze dat al niet doen)
Ik denk dat het vooral belangrijk is de kracht van je kind te benadrukken en niet het sneue. Dus niet: wat zielig dat je zo alleen staat. Maar wat sterk van je dat je je in zo'n moeilijke omgeving (in je uppie op school) staande houdt!
En nú kan je kind maar beperkt kiezen: het is déze of een andere middelbare school, maar daarna kan hij of zij een opleiding kiezen met gelijkgestemden of op z'n minst gelijke interesses.
En erkennen dat het nu niet fijn is mag natuurlijk. Want ja, liever hadden jullie het anders.
Ik zou focussen op;
- je houdt je sterk staande!
of
- fijn dat je je zo goed alleen kunt vermaken / fijn dat we het thuis goed met elkaar kunnen vinden
- samen zoeken naar manieren om aansluiting te vinden
of
- je tijd uitzitten: je vervolgopleiding kies je zelf, jouw tijd komt nog wel!
En afspraken regelen voor pubers hebben ouders in mijn omgeving ook wel eens gedaan. Via een omweg: de ouders (die elkaar nauwelijks kenden) spraken samen af en betrokken daar de pubers bij: leuk we gaan bbq'en bij nieuwe kennissen, hun puber hoopt dat je mee komt. Zoiets
Heel erg herkenbaar. Ik ga voor de komende (weer eenzame) zomervakantie opnieuw proberen hem warm te maken voor een week Sterkamp. En in de communicatie inderdaad meer focussen op het positieve, wie weet...
https://www.stichtingdester.nl/welke-kampen-heeft-de-ster/
Ja, ik zie niets over corona of dat het niet doorgaat. En benadruk ook dat hij zeker niet de enige is. Veel kinderen zijn onzeker en kunnen net dat steuntje in de rug gebruiken, tekst en gedrag waardoor ze iets meer handvaten hebben en zich beter gaan voelen en dat versterkt elkaar. Hopelijk is er nog plaats want de intakes zijn altijd een tijd eerder.
https://www.stichtingdester.nl/over-ons/nieuws/zorgverzekeringen-2021/
Ik zie dat sommige verzekeringen het tegenwoordig, zelfs in de Basisverzekering -deels- vergoeden. Dat is mooi. Beter geld besteed hieraan dan aan weer een OKA
