smartphone en vakantie

deels loslaten

ik denk dat je moet loslaten wat je 'goed' vindt voor ze. Je kunt wel aangeven dat de dingen die jullie met z'n 3-en (of 4-en) doen, dan ook echt alleen met mensen is en niet met telefoons erbij .

Maar het is inderdaad storend, erken dat gewoon voor jezelf. En ik ben het met je eens en heb er best wel tegen aan zitten te hikken. Maar je kunt er niet veel mee.

Ik kan als moeder (en mijn vriend als vader) nog wel eens 'gesprekken' aangaan, af en toe uitleggen dat ik het echt raar vind; wij hebben vrij duidelijke gebruiksgrenzen en daar houden ze zich vrij goed aan. Maar nee, ook wij/zelfs wij (de biologische ouders van alletwee, we zien ze elke dag ) hebben bepaalde zaken toch maar geaccepteerd. En ik zou dat jou én zoon én vriendin van harte gunnen: dat je je niet meer ergert, maar dat je die energie omzet in een paar praktische afspraken die makkelijk aan te houden zijn én waarbij jij en je vriendin proberen met humor daar lijn in te brengen.

gr Angela

lastig

Als stiefouder kun je je daar eigenlijk niet mee bemoeien. En dus moet je vooral het gesprek met je vriendin aan. Kunnen jullie daar afspraken over maken? Afspraken die voor jou acceptabel zijn en waarvan je vriendin ook daadwerkelijk gaat zorgen dat ze worden nagekomen? Tenslotte is het de bedoeling dat iedereen een leuke vakantie heeft.

Overigens: hier gaan tot nog toe dus geen mobieltjes en/of schermen mee op vakantie. Kinderen zijn 16, 13, 10 en 8 en hebben hier nooit enig probleem mee gehad. De oudste drie hebben wel een smartphone.

Het zou kunnen dat de oudste dit jaar wel zijn mobiel mee wil want die heeft een vriendin maar dan nog gaan die dingen echt maar heel af en toe aan. Oók uiteraard die van ons (ouders), die we wel meenemen voor geval van nood, maar verder nauwelijks gebruiken tijdens vakanties.

Geen probleem mee

Blijkbaar ben ik heel raar maar het kan mij helemaal niks schelen of ze op de telefoon zitten. Er blijft op vakantie tijd genoeg over om te voetballen, spelletjes te doen, een boek te lezen, te zwemmen, naar het strand te gaan of uitstapjes te maken (doen wij bijna dagelijks). Als mijn kinderen het dan bij de accommodatie fijn vinden om wat te appen of een spelletje te doen of een filmpje te kijken dan mogen ze dat. Met zijn zessen in een stacaravan is best krap. Ze hoeven van mij niet de hele tijd super sociaal naar elkaar te doen. En mijn kinderen zijn 15, 13, 11 en 8 jaar.

Bovendien zijn ze ondanks onze makkelijke houding t.o.v. gamen, telefoon en dergelijke niet veranderd in zombies.

herkenbaar

Hier is het ook zo dat beide dochters erg veel op hun schermpje zitten. Afspraak is wel dat we op vakantie tussen 10 en 18 uur geen scherm-tijd hebben. Dat is de tijd dat we meestal op stap zijn en leuke dingen doen en dat gaat voor. Als we soms op een middag eerder terug zijn op onze uitvalsbasis dan kan het zijn dat ze die middag wel eerder internetten, maar dat zijn meer uitzonderingen - soms vinden wij het als ouders ook wel eens fijn als de kids zich een poosje afzijdig houden

Geen wifi

We gaan altijd naar campings met betaalde wifi en nemen dan gewoon geen wifi.

Het is ook hún vakantie

Ik zou ze gewoon lekker laten hoor. Ze hebben vakantie! Als zij die willen besteden aan hun smartphone, dan is dat hun keus. Ze hebben geen school of huiswerk of andere verplichtingen. Hoezo moeten ze voor anderen 'gezellig' doen. Ik heb liever een kind dat gewoon doet waar hij zin in heeft (alleen tijdens de vakantie hoor) dan dat hij verplicht met mij mee moet doen omdat IK dat gezellig vind, dus niet voor zichzelf maar voor mij. Dan maak je die afspraken en dan zit je met een kind dat uit verplichting meedoet. Ik zou er juist tijdens de vakantie geen probleem van maken.

ehm

mijn kinderen hoeven ook echt niet 'gezellig met mij te doen', maar ze blijken het zèlf ook altijd erg fijn te vinden om weer eens heel andere dingen te doen, dingen waar geen schermen aan te pas komen. Blijkt ook dat als er niet zo'n laagdrempelig, aardachtslurpend apparaat voor het grijpen ligt, er weer allerlei leuke woeste plannen los komen.
Er is er nog nooit ééntje geweest die zijn telefoon (of een computer, tv enz) miste. Echt nog nooit. Terwijl we vaak best lang weg gaan in de zomer (vorig jaar ruim 5 weken) en ze thuis toch best aan hun mobieltjes gehecht zijn (letterlijk)

Ik gun ze die 'vrijheid' van harte!

Ja ok

Als het in overleg gaat en je kind zegt zelf ook dat zo'n afspraak helpt is het wel een ander verhaal vind ik. Als je kind zelf aangeeft het prettig te vinden dan is dat natuurlijk mooi.

Jackie

Maar er zijn vast ook zat kinderen die je een beetje moet helpen daarbij, omdat zij die keuze misschien niet zelf kunnen maken. En die dan pas merken hoeveel vrijheid een mobiel-loze periode oplevert.

Hier is het eigenlijk nooit een onderwerp geweest. Toen ze klein waren ging er al nooit iets scherm-achtigs mee en toen ze zelf mobieltjes kregen gingen die eigenijk als vanzelfsprekend *dus* ook niet mee. Tot ieders tevredenheid.
Wij namen zelf ook nooit een telefoon mee, tot één van onze kinderen in een buitenlands ziekenhuis terecht kwam... Sindsdien gaat er wel een mobiel mee, maar die staat de meeste tijd uit.
.

Tja

Ik had als puber geen telefoon, wel een boek, ik was dan net zo een zombie!

Dus af en toe zeggen nu weg leggen zou voldoende moeten zijn toch?

Hier

Ik zou wel verwachten dat er tijdens de maaltijden geen telefoons gebruikt worden. Bij ons is dat een vanzelfsprekendheid, natuurlijk heeft iemand soms wel even iets wat gelezen moet maar verder is eten iets gezamenlijks en zijn de mobieltjes in hun zak of op vakantie in de tent. Dat kun je hoop ik toch wel afspreken?
Verder maken wij geen afspraken op vakantie maar die blijkt meestal leuk genoeg om heel veel andere dingen te doen. Alleen de jongste gaat als hij moe is in de tent op zijn telefoon.prima hoor.
Ik vind dat je ondanks dat je geen vader bent je grenzen aan mag geven. Niet om op te voeden maar omdat het jou ergert. Dus geen telefoons tijdens de maaltijd. En verder zorgen dat het zo leuk wordt dat ze er niet naar talen. Succes!

Wàt doet kind op scherm?

Dat maakt voor mij best uit. Ik herken de irritatie, maar heb er nu geen last meer van, doordat ik me er meer in ben gaan verdiepen wat ze precies doen. En dan zie ik dat jongste echt leuke creaties maakt in zijn game, en dat oudste superveel lol beleeft aan Snapchat. Samen kijken ze ook vlogs, wat zeker voor jongste weer allerlei sociale skills/gespreksstof aanreikt. (top 10 meest gênante ontmoetingen, dat soort dingen).
Wel regel dat er geen mobieltjes aan tafel zijn (moet ik partner nog het meest op wijzen) en voor jongste wel tijdbegrenzing, bij oudste niet nodig.
Anders vergeet jongste wel dat er nog meer dingen zijn die hij leuk vindt
Wbd vakantie, camping met betaalde wifi, wat we niet doen.
Hoop dat jullie een oplossing vinden!

Geen vaste regels

Ik hanteer geen vaste regels maar ik vind het wel belangrijk dat ze niet de hele tijd achter hun schermpje hangen dus ik hou het wel in de gaten. Op vakantie hebben we soms wel wifi en soms niet. Ik zoek de accommodaties er niet echt uit op maar tegenwoordig is het meestal overal. En als het niet op de accommodatie is dan komen we het tijdens uitstapjes vaak wel tegen. Telefoons niet mee zou natuurlijk wel een oplossing kunnen zijn. Tegelijk merk ik wel dat de kinderen het leuk vinden om contact te kunnen houden met hun vrienden thuis en niet alles willen missen. En eigenlijk geldt dat voor mij ook. Ik zou het ook niet leuk vinden om twee/drie weken lang mijn mails niet te kunnen checken en geen enkel contact te hebben met vrienden. Dus ik snap prima dat ze dat ook niet willen. Bovendien is hun telefoon ook hun fototoestel en ze willen uiteraard op vakantie ook foto's kunnen maken.

Vaste regels over tijdstippen is ook een idee. Dat hebben we ook wel eens gedaan maar ik vind dat soort regels vaak zo onhandig want dan moet je het zelf ook echt handhaven en dus op de klok letten.

Ik hanteer dus nu geen vaste tijdstippen maar het mag niet onbeperkt. Tijdens het eten sowieso niet en verder niet te lang achter elkaar. Nu zijn wij op vakantie sowieso vrij actief. We plannen de dagen meestal vol en doen veel dingen. Telefoon is vooral voor momenten tussendoor, zoals in de auto ergens naar toe of als we rusten of tussen de bezigheden door. Je kan natuurlijk prima af en toe een berichtje sturen en tegelijk een mooie wandeling maken. Dat is ook geen probleem. De hele tijd what's appen en dus helemaal niet mee bezig zijn met waar we nu zijn is een ander verhaal. Dan zeg ik er wel van van.

Als we bij de accommodatie zijn dan zeg ik er wel eens wat van als ze te lang op de sociale media bezig zijn of heel lang gamen. Maar gelukkig vinden ze zelf ook genoeg andere dingen leuk, zeker als er een zwemgelegenheid is dan zijn ze vooral daar te vinden.

In het algemeen spreken we sowieso wel vaker over sociale media en afleiding en in het hier en nu leven en bewust leven en niet je leven achter een scherm doorbrengen. In de jongerengroep in de kerk wordt hier ook wel eens over gesproken dus over dat soort dingen denken ze ook wel na natuurlijk.

Het is goed om de verslavende functie van sociale media en internet te erkennen. Het is niet goed voor ons concentratievermogen. Het geeft je veel instant gratification itt tot sommige andere bezigheden zoals een boek lezen. Terwijl andere bezigheden op de langere termijn veel meer vervullend zijn.

Er is zeker een plaats voor internet en sociale media en er komen ook veel goede dingen uit voor maar het is wel belangrijk dat die plaats niet te groot wordt. Dus het is zeker belangrijk om andere bezigheden te blijven stimuleren en als zelf-regulatie lukt dan kan je het uiteraard begrenzen.

Het is natuurlijk iets anders als het om een stiefouder gaat. Dan zou ik vooral met de ouder van de kinderen in overleg gaan. Als zij de situatie prima vindt dan kan je er eigenlijk heel weinig aan doen. Maar misschien ziet zij er ook wel het nut van in om bepaalde grenzen af te spreken.

Vakantie

wel is het natuurlijk ook jouw vakantie dus als je echt je er aan ergert kan je best tegen je vriendin zeggen dat je wel bepaalde regels wil, zodat het voor jou ook een leuke vakantie is. Ik zou dat met je vriendin bespreken en niet met de kinderen. Zeker als jij ook een financiële bijdrage levert aan de vakantie heb je natuurlijk ook wel recht van spreken. Maar als je niet je vriendin meekrijgt dan wordt het wel moeilijk.

Wat?

Wat is het dat je zo stoort? Gelukkig heb ik daar geen last van. Tijdens vakanties willen ze graag uitstapjes maken en als we in het huisje/appartement zijn hebben we daar WiFi. Dat is voor ons allen een voorwaarde, maar de keren dat het er niet was of slecht werkte was het ook geen probleem.

Stoppen

Stoppen met storen.
Mijn vriendin met al haar ergernissen en vooral regels van hoe het moet en hoort en zal zijn heeft een veel rottiger leven dan ik.
Voor de kinderen ook heel frustrerend, want die kunnen er nooit aan voldoen. Haar samengestelde gezin kraakt en barst uit de voegen als ze zo over elkaars kinderen blijven hangen.

Eens met Mieke

Hier ook geen regels over schermgebruik. Sterker nog: ik vind zelf de smartphone de uitvinding van de eeuw. Ik zat als puber hele dagen en avonden niet aanspreekbaar in mijn eentje in mijn kamer naar een kaarsje te staren, geen contact mee te krijgen. Het is allemaal goedgekomen hoor! Als ik met mijn dochter wil praten doe ik dat gewoon, en dat geldt ook voor haar. In die zin is zij een stuk makkelijker dan ik. Op vakanties gaat ze echt liever met vriendinnen dingen doen of naar het zwembad of uitstapjes dan de hele dag netflixen.
Regels instellen betekent voor mij alleen maar een hoop onnodig handhaven. Ik ben niet bang dat ze een zombie wordt. En als er op vakantie ergens geen wifi of 4g is dan hebben we dat toch gewoon even niet?

Doet me denken aan

Vrienden waar mijn broer eens mee op vakantie was. Die vonden het zo ongezellig dat de kinderen de hele tijd met hun neus in hun boek zaten.

Het zijn pubers, ze hebben vakantie, ze maken geen herrie, lopen niet te zaniken, maar doen iets wat jij niet als gezellig ervaart. Tja. Heb het gezellig met je vriendin en laat hen fijn hun ding doen. Over een paar jaar gaan ze niet meer mee en dan hebben jullie samen vakantie.

En anders: pick your battles. Wat vind jij het allervervelendste moment? Avondeten? Ontbijt? Iets bezichtigen? Vraag dan aan je vriendin of het dan uit mag.

Roland

Ik ben het wel met je eens, vindt het ook idioot dat constante getuur op die schermpjes in plaats van te genieten van elkaar en de omgeving. Zo mis je zo veel, hoef je eigenlijk ook niet op vakantie te gaan
Bij ijn kind rem ik het beeldschermgebruik ook af. Zolang dat nog lukt En ik geef het goede voorbeeld.

Maar als vriend van een moeder moet je je echt niet met de opvoeding van haar kind bemoeien, wil je de relatie een kans van slagen geven. Die grenzen moet zij bepalen. Geniet gewoon van je vriendin in de tijd dat die kinderen zo nodig op hun beeldscherm willen kijken.

Roland

Het is niet jouw zaak om er iets van te vinden. Dat kun je maar beter heel goed in je oren knopen als je je relatie niet op het spel wilt zetten.

Roland

Het is altijd lastig om een plaats te vinden als 'stiefouder.' Dit is nu een situatie maar er zullen er altijd meer komen. Je geeft aan dat er bij je vriendin geen beweegruimte zit. Dat kan natuurlijk. Maar ik kan me ook voorstellen dat als je samen op vakantie gaat dat je dan bepaalde afspraken maakt. Dat doen mensen vaak ook al als ze bijvoorbeeld met vrienden op vakantie gaan. Bijvoorbeeld over samen eten en kosten delen. Dus op zich is het niet zo vreemd dat jij over bepaalde zaken ook afspraken wil maken.

Meer in het algemeen zou ik wel proberen om met je vriendin het gesprek aan te gaan over hoe ze jouw rol ziet in de toekomst en hoe jij die rol ziet. Als jullie blijven latten dan kan jij natuurlijk in de rol blijven van de gezellige huisvriend die de kinderen af en toe eens zien. Maar als jullie van plan zijn ooit te gaan samenwonen dan voer je samen een huishouden en daardoor veranderen de verhoudingen natuurlijk wel.

Ik ben zelf geen stiefouder maar ik ben samen met een man die niet de vader is van mijn oudste kinderen. Toen we echt samen gingen wonen was het voor iedereen natuurlijk aanpassen. Niet alleen voor hem, maar ook voor mij en voor de kinderen. Ik heb het moeilijk gevonden om hem ruimte en inbreng te geven binnen het nieuwe huishouden en het nieuwe huisgezin. Als alleenstaande ouder was ik gewend om alles zelf te beslissen en om nooit te hoeven overleggen. Dat heeft ook hele prettige kanten. Maar dat was nu niet meer mogelijk en dat was ook voor mij aanpassen.

Ik ben het zeker met je eens dat het zorgelijk is als de kinderen niks anders meer leuk vinden. Prima als ze tussendoor spelletjes zitten te spelen of op de sociale media zitten maar niet als dat het enige is waar ze interesse in hebben. Dat zou ik geen goede ontwikkeling vinden.

zorgelijk of fantasieloze wezens

Dat geldt misschien wel voor een 13-jarige. Maar echt heel veel pubers vinden vaak veel dingen niet leuk. Zoals Moederlief zo treffend omschrijft er zijn pubers die bij tijd en wijle onaanspreekbaar zijn. Nu turen ze op scherm, vroeger hingen ze op ons bed, tuurden naar buiten of naar niks, lazen eindeloos dezelfde stripboeken (ik).
Pas op om daar gelijk het predikaat zorgelijk of fantatsieloos op te plakken. Er gebeurt namelijk best veel in die puberteit