Straf voor puber

straf genoeg?

Zo ziek als je zoon geworden is van die korenwijn heeft hem al een nuttige les geleerd. Bovendien is de hele school op de hoogte en dat zal behoorlijk wat gemengde gevoelens bij je zoon opleveren. Ik zou denken dat dat voorlopig wel straf genoeg is.
Het er in wrijven met een straf kon wel eens tegen je gaan werken omdat de straf dan geen eenduidige relatie heeft met het vergrijp maar voort komt uit jullie gedachten. Nu is de straf, het ziek zijn, de dronkenschap waar de hele school bij was, de verwijdering, genoeg straf. Laat het daar maar bij.
Ga je verder straffen dan kon je zoon het ook nog weleens gaan opvatten als stoer en zijn schaamte omzetten in bravour.
Dit was gewoon niet handig, les geleerd, over tot de orde van de dag. Sommige dingen moet hij blijkbaar door schade en schande leren.

Gut

Ik ben het met AnneJ eens. Ik denk dat dat hij al genoeg gestraft is.

ook mee eens

Zo laten. Ben trouwens wel benieuwd hoe oud hij is en of het de eerste keer was.

Ik zou

nog wel een goed gesprek aangaan maar idd. geen straf meer gegeven. Denk je dat hij hier van geleerd heeft? Want dat is nog maar de vraag natuurlijk

Yep

Ik zou ook geen straf geven.

Ik zou wel een opdracht geven: Jij moet zorgen dat ik me geen zorgen ga maken. (zinnetje heb ik van M Lavell gepikt).
Dus hij moet zorgen dat het voor jou duidelijk is, dat hij zijn lesje geleerd heeft.

En voor iedere volgende gelegenheid waarbij alcohol mogelijk aan de orde kan zijn, zou ik van te voren met hem doorspreken: 'Hoe dacht je dat te gaan doen?'

Geleerd?

Ik weet niet of hij er van geleerd heeft. Het was niet eens gezellig drinken met vrienden maar een greep uit onze drankkast en zo snel mogelijk zoveel mogelijk achterover gieten. Man was een paar meter verder ander kind met huiswerk aan het helpen.
Die gelegenheid is er altijd, hij is ook weleens alleen thuis en op school is geen drank. Hij is 15 en het was de eerste keer. Ik weet niet of een gesprek gaat helpen, sommige dingen lijken niet zo goed bij hem binnen te komen ook al is hij verder best intelligent. We hebben uiteraard al met gepraat, maar de andere kinderen weten het niet en dat willen we graag zo houden.

meerdere gevolgen van dit gedrag

Even wat dingetjes....
Hij heeft op school zijn excuses aangeboden....? En bij jullie dan? Ik zou goed onderscheid maken in de verschillende vergrijpen die hij pleegt.
-Hij doet iets waarvan hij (hopelijk) heel goed weet dat jullie het niet willen hebben, namelijk alcoholhoudende drank drinken;
- hij neemt jullie gigantisch in de zeik door dit stiekem toch te doen
- hij vergrijpt zich aan jullie drankvoorraad, jatten zogezegd.

Alle reden om flink wat wantrouwen naar hem te hebben en hem dit goed te laten voelen.
Ik zou hem in een stevig gesprek goed onder de neus wrijven wat hij allemaal gedaan heeft en wat hij daarmee te weeg brengt. Ik zou ook maatregelen nemen om te voorkomen en desnoods de drankvoorraad achter slot en grendel te zetten.
Verder lijkt een daadwerkelijke straf mij niet nodig: ik denk dat het belangrijker is dat hij er gevolgen van ondervindt, ineerste instantie fysiek waar hij zelf al last van heeft gehad maar ook de gevolgen naar jullie toe zou ik heel duidelijk stellen.

Verder zie ik totaal geen nut van het verborgen houden van dit gebeuren naar andere kinderen. Ik denk dat het juist prima is dat ook de andere kinderen zien wat er gebeurt en ervaren hoe jullie daar naar hem toe op reageren.
Waarom zijn jullie van mening dat de andere kinderen het niet mogen weten?

Nieuwe fles

Ik zou het wel redelijk vinden om van hem te verlangen dat hij een nieuwe fles korenwijn betaalt.

Verder zou ik willen weten waarom hij zich voorafgaand aan het feest willens en wetens volgooide met drank. Wilde hij 'erbij horen', stoer doen, vond hij het eng om naar het feest te gaan en dronk hij zich wat teveel moed in, wilde hij op een of andere manier aan jullie een punt maken? Misschien weet hij zelf ook niet goed waarom hij het deed, maar ik zou het willen weten om herhaling te voorkomen en om mogelijk achterliggende oorzaken aan te pakken. Verder natuurlijk regelmatig de gevaren van alcoholgebruik bespreken (dat beschouwt een puber vast ook als straf).

skik

met Polletje eens

Ik zou dit inderdaad met het hele gezin bespreken. Heel duidelijk maken dat jullie dit niet willen! Alcohol is verboden tot je 18e, als je toch gaat drinken krijg je ongelooflijk gedoe. Heel leerzaam lijkt me dat. Hier helpt het argument dat je van alcohol drinken terwijl je hersenen groeien dom wordt, tot nu toe heel goed.

Ik vind dat dit soort geheimen binnen een gezin ontzettend destructief kunnen werken. Wij zijn hier als het even kan, open en eerlijk. Dan kunnen de andere kinderen trouwens ook helpen om voor hun broer te zorgen. Dus om aan de bel te trekken als hij weer de fout in lijkt te gaan.

En ik zou ook de alcohol veel minder makkelijk beschikbaar maken voor hem. Zeker de eerste maanden.

Geen alcohol in huis meer dus. Of anders achter slot en grendel. Ik zou in onze situatie onze wijnvoorraad geloof ik bij een ander parkeren. Dan moet het voor ons ook maar wat moeilijker worden om alcohol te drinken. Zo belangrijk is het niet, die alcohol.

Ben ik weer

Ik heb IADH-kinderen, vandaar de keuze om het niet te bespreken. We verwachten dat met name jongste het ondanks het overgeven ed toch wel heel spannend vindt en het gedrag gaat kopiëren. Alcohol en medicijnen gaan niet zo heel goed samen.
Puber weet niet zo goed waarom hij het heeft gedaan, het 'overkwam' hem min of meer.
We hebben het regelmatig over de gevaren van roken, drugs en alcohol. Duidelijk uitgelegd wat de lichamelijke gevolgen kunnen zijn en daarom is dit ook zo'n suffe actie van hem. Jullie hebben me overtuigd hoor, vanavond maar weer een gesprek.

ik denk

dat ik het hierbij zou laten met de waarschuwing in het gesprek dat je hoopt dat ie hiervan heeft geleerd.( ik vrees dat die van mij niet in bed had mogen blijven, savonds stoer smorgens stoer ) als t nog eens voor komt dat ie dan echt de pineut is en er wel straf volgt maar dat je ervan uit gaat dat dit voldoende was om t niet nog eens te doen?
Ik zou t denk ik toch niet helemaal geheim houden. Als je bang bent voor kopieergedrag dan zou je het spugen achterwege kunnen laten met het vertellen maar wel dat je je erg beroerd kunt voelen van drank?

En dan zand erover.

Ik zou ook nog een gesprek voeren met mijn puberzoon en het daar bij laten. Hopen dat hij zijn lesje heeft geleerd omdat hij er erg ziek van is geworden. "Het overkwam hem", dat gebeurt ook bij pubers waar niets mee aan de hand is. Inderdaad een suffe actie die hij hopelijk niet herhaalt. Ik weet niet hoe oud de andere kinderen zijn, in ieder geval jonger. Ik zou dit niet met het hele gezin bespreken en hem nog verder voor schut zetten en hij het misschien van de andere kinderen nog jaren moet aanhoren. Na een goed gesprek is het "zand erover". We maken allemaal fouten, groot en klein en daar leren we van.
Ik zou het gesprek ook meer voeren over de zorgen die ik over hem zou hebben. Zoveel alcohol drinken dat je zo dronken bent en daarna ziek ervan is erg slecht voor je gezondheid. Maar dat weet hij vast wel.
Als hij impulsief is zou ik een manier proberen te vinden dat hij die impulsen beter onder controle krijgt voordat hij zich zelf nog erger in gevaar brengt. Misschien heeft de jeugdpsychiater nog tips?

boos worden en veroordelen

http://www.pratenoveralcohol.nl/AtHome/location-40.aspx#
Zelfs in de voorlichting over gesprekken met je puber over alcohol wordt er gewaarschuwd dat je meer hebt aan een vertrouwensband en niet aan boos worden en veroordelen. Laat staan straffen. Het is de tijd dat je puber zelf verantwoordelijkheid gaat nemen over zijn eigen leven. Daar horen fouten bij, daar leer je van.
Het is misschien even wennen maar ik zou ook niet graag thuiskomen met een probleem bij een ouder waarvan je weet dat die in woede ontsteekt en zint op strafmaatregelen. Een gezin is toch geen strafkamp?

AnneJ

Nee, een gezin is geen strafkamp. Maar ik kan me toch wel situaties voorstellen waarbij ik wel zou straffen. We hebben het dan niet over lijfstraffen. Ook ben ik wel eens vreselijk boos op mijn kind geweest. Ik weet dat dat niet altijd juist is, maar ja, ik ben ook maar een mens. Zoon is ook wel eens boos op mij. Ook weet hij dat ik hem zal helpen bij een probleem al ben ik in eerste instantie boos. Dat zal bij Ning niet anders zijn. Ze is zich rot geschrokken en tegenover school schaam je je een bult. Die eerste verontwaardiging komt er eerst uit, daar krijgt haar zoon echt niets van. Heeft niets met een strafkamp te maken.

Gezegend

Hoi,

Gezegend was ik. Op mijn 14de had ik op een feestje van een klasgenoot bessenjenever gedronken, gevolgd door wat bier. Kotsend lag ik buiten op de stoep toen de ouders van de jarige thuiskwamen en me zagen liggen.

Toen de vader van mijn klasgenootje me thuisbracht en de voordeur open ging, zei mijn moeder niet meer dan: "Ach ja, dat moet ze ook leren."

Het was straf genoeg, en des te indrukwekkender omdat de verwachte preek niet kwam.

Wil40

Nee, geen eerste verontwaardiging. Ik was alleen maar bezorgd. Verontwaardigd ben ik als hij mij doelbewust zou belazeren ofzo.

Geen straf

Eigenlijk heeft zoon alleen zichzelf gehad en heeft daarmee een goede les geleerd. Als anderen last bezorgd is, ouders van vriendje, huisarts, docenten of zelfs ziekenhuispersoneel, vind ik het lastiger worden. Dan zou ik ten minste een bloemetje laten betalen. Als begeleider van buitenlandse reizen heb ik een vijftal keren de nacht naast een ladderzatte leerling doorgebracht. In een enkel geval is er eentje op het vliegtuig naar huis gezet. Het heeft me wel verbaasd dat ouders en leerlingen er nooit op teruggekomen zijn en de dronkenschap en onze zorg eigenlijk meer als vanzelfsprekend leken te zien. Begrijp me niet verkeerd hoor: ik snap best dat het eens fout kan gaan. Maar een beetje inzicht in de last die je anderen bezorgd hoort wel bij opvoeden vind ik. En aangezien jouw zoon excuses gemaakt heeft, lijkt hij dat inzicht te hebben.

straf

Ooit heb ik me bier laten opdringen, toen was ik al wel dik 18+ hoor. Maar ik hield helemaal niet van bier, er was niks anders aanwezig en omdat vriendin zo graag wilde dat ik 'gezellig' meedeed toch gedronken. Toen we naar huis gingen was ik zó ziek.....
Vreselijk. Alles draaide en ik kon het toilet amper vinden...
Nooit meer heb ik erna ook maar 1 druppel bier gedronken.
Ik drink nog steeds enorm met mate.
Hoogstens als er een feestje is en dan moet het wel een heel bijzonder feestje zijn een paar glaasjes wijn. En dan heb ik het na 3 ofzo ook wel gehad.
Ik weet zeker dat dat door die 1 malige ervaring met dat bier komt. Want daarvoor had ik die afkeer veel minder.
Het hele ziek zijn erna kan ik nu meer dan 20 jaar later nog steeds herbeleven. Dat wil ik zeker niet meer meemaken.
Het is een flinke straf dus die hij al heeft uit zichzelf.
Maar ik zou me in jullie geval wél zorgen maken over hoe hij tot die daad is gekomen? Deden zijn vrienden dat thuis soms ook?
Dat ze elkaar thuis via sociale media opgehitst hebben? Van ik drink nu dit vóor het feestje en ikke dat? Wat drink jij?
Of was het écht een compleet eigen idee? (dat geloof ik namelijk niet.) En hoe kwam hij daarop dan?
Dát zou ik willen weten denk ik.
Zodat je bij het volgende feestje dat in de gaten kan houden, hem als het ware kan beschermen voor eventueel nog zo'n actie.
Praten dus met hem.
Wat misschien meteen nu als hij nog niet helemaal hersteld is wel het beste is, als het ergste een beetje gezakt is. Nu zit 't m nog vers in het geheugen en voelt hij zich w.s. ook nog schuldig en beschaamd.
groeten albana

Gisteren bij Knevel en van den BRink

Karin de Groot vertelde gisteren hoe zij en haar man het aangepakt hebben met hun kinderen. Toen ze een kind moest ophalen omdat hij ladderzat was en groen en geel thuis zich vreselijk voelde heeft haar man dat gefilmd en dat toen kind weer nuchter was laten zien. Bleek zeer ontnuchterend en goed te werken. Ook zij was van mening dat extra straffen alleen maar averechts werkt, maar dat wel voor het ene kind een andere aanpak werkt dan voor het andere kind werkt. Daarom is het ook lastig om hier aan te geven wat voor het Ning het beste is, wij kennen dit kind tenslotte niet.
De aflevering is vast wel ergens terug te zien. Haar aanpak sprak me wel aan.

Hoe het nu gaat

Puber voelt zich óntzettend stom en is van plan om nooit meer te gaan drinken. Nou is nooit wel erg lang maar ik heb wel het vertrouwen dat hij het de eerste jaren wel uit zijn hoofd laat om iets sterkers te nemen dan een kersenbonbon.
Toen hij thuiskwam heb ik hem ook gevraagd of ik even een foto voor zijn Twitter zou maken , het dreigen met sociale media is kennelijk zeer effectief. Tja, en hoe hij er op kwam snap ik nog steeds niet. Ik denk dat hij ook niet echt wist wat alcohol doet en dat hij doordronk omdat hij nog steeds niets voelde. We hebben uitgebreid met hem gesproken en het is goed zo.