
Moyodo
23-02-2010 om 13:42
Vader gaat trouwen
Ik ben zo'n 7 jaar geleden gescheiden en toen was dochter 7 jaar. Het jaar daarop zijn wij verhuisd en zag zij haar vader om de week een weekend. Dat is tot nu toe redelijk goed gegaan, maar de laatste tijd wil zij niet echt meer naar hem toe. Ze kan niet echt meer met hem overweg en hij niet met haar
Ik hoef niet te proberen te bemiddelen want ik kan ook niet met hem praten. Ik heb hem wel uitgelegd dat zij natuurlijk aan het puberen is en graag in het weekend bij haar vrienden is. 4 weken geleden zou ze na ruim 2 maanden weer naar hem toe gaan, maar toen belde hij mij met een droevig verhaal dat hij al jaren ongelukkig is met zijn vriendin ( hij wilde 2 jaar geleden ook al weg gaan, maar toe bleek zij wanger).
Dus zei ik dat het dan misschien beter is dat mijn/onze dochter er dan niet tussen moet zitten, zodat hun er eerst uit kunnen komen. Dan vond hij een goed idee maar ik moest het voor mezelf houden en heb tegen haar gezegt dat hij dat weelend miet kan want hij zit met zijn werk ( dat gebeurde regelmatig). Hij zou weer bellen als hij alles op een rijtje heeft.
3 weken geleden belde hij mijn dochter op haar mobiel en sprak het valnetijnsweekend af dat zij bij hem zou komen. Ik hoorde het pas later van haar en zij wilde eigenlijk toch niet want ze had ene afspraak met een jongen. Aangezien hij mij ook niet belde, wachtte ik af dat hij dat nog zou doen om te vragen hoe laat zij zou komen. Dan kon ik hem gelijk zeggen dat zij niet wil.
Maar hij belde dus weer naar haar en zij vertelde dat zij geen tijd had en een valentijnsafspraak.
Nog steeds heb ik niets van hem gehoord, want mij belt hij ineens niet meer. Afgelopen vrijdag belde mijn dochter van school dat zij op zijn hyves een filmpje heeft gezien dat hij zijn vriendin ene aanzoek deed.
Zij was helemaal van streek, zeker omdat zij heftiger reageerd op afwijzing of buiten sluiten dan de gemiddelde puber.
Ik begreep er zelf ook niets van, 3 weel daarvoor wilde hij bij haar weg maar was bang dat het hem veel geld zou kosten want zij zou niet zo makkelijk erover doen als ik toen.En dan stat hij bij een of ander toneelstuk op het podium en verteld dat hij met haar oud wil worden.
Ik vond het in eerste instantie sneu voor mijn dochter, want waarom dan op hyves zetten voordat hij het haar zelf vertelde? Ik belde hem en hij zei dat hij het haar dat valentijnswekend wilde vertellen maar toen wilde zij niet komen. Tja zij is toch geen helderziende? Hij was duidelijk pissig dat zij meerdere keren af gezegd heeft. Wie is nou de ouder, zij of hij? Ga je als volwassen vent je kind terug pakken omdat zij niet wil komen?
Net of het daar beter van wordt. Maar hij zei dat hij haar die middag zelf wel wilde bellen en heeft tot nu toe niet gebeld naar haar. Wat moet ik daar nu van denken?
Ik ben in elk geval pissig dat hij mij laat liegen omdat hij huilend en klagend aan de telefoon hangt en ik hem de tijd wilde geven om zijn zaken teregelen, dus huis zoeken enz. En daarna hoor je niets meer en gaat alles via dochter en is er ineens niets meer aan de hand. Vorig jaar moest mijn dochter midden in de nacht uit bed omdat hij bij zijn vriendin weg ging.
Dus wordt zij er ook nog eens bij betrokken.Als hij geen voogdij had zou ik het geheel aan mijn dochter over laten wat zij wil en wanneer en wil hij dan niet dan maar niet.

sus-anne
24-02-2010 om 07:43
Niet jouw probleem
je bent al 7 jaar gescheiden zeg je,dan wordt het tijd dat je de problemen tussen vader en dochter loslaat.
jij kan er niets mee,je ex moet dit samen met je dochter uitzoeken.
bovendien,je dochter is boven de 12,als zij niet meer naar haar vader toe wil,is zij dit niet verplicht.

Moyodo
24-02-2010 om 08:49
Goed idee
Zoiets had ik ook al in gedachten, want hij maakt er een potje van en verwacht dat ik hem dan steun en bemiddel. Laat ze het maar zelf uitzoeken en als hij met haar af wil spreken dat kan hij eerst aan mij vragen of dat weekend ook voor mij uitkomt en voor de rest bemoei ik mij er niet meer mee. Hij was gisteren jarig en zij wilde hem niet eens bellen. Heb haar wel eraan herinnerd maar dat was het dan ook.
Ik hou hem geregeld op de hoogte via mail van schoolzaken en andere belangrijke zaken rond dochter omdat ik dat verplicht ben. Maar bellen doe ik niet meer, als iemand kortaf en onvriendelijk tegen mij doet ben ik er snel klaar mee.

eva
24-02-2010 om 13:44
Wel mee eens, maar het doet toch pijn....
.....want je ziet je dochter ermee stoeien en je zou zo anders willen voor haar. Zij heeft niet gekozen voor de scheiding en alles erom heen. Ik zeg dit omdat ik het herken. Ik neem ook steeds de zorg maar zeker het schuldgevoel op me wat wij er als ouders voor een zooitje van gemaakt hebben.
Maar Moyodo, ik denk wel dat dit het beste is wat je zelf beschrijft. En ze is inderdaad niet meer verplicht om te gaan en de zaken rondom de voogdij............daar mag hij dan ook weleens meer verantwoordelijkheid in gaan nemen, toch??
Eva

Pennetje
24-02-2010 om 14:15
Herkenbaar
Mijn ex maakt ook zo'n puinhoop van zijn liefdesleven. Hij is nu weer getrouwd, voor zolang het duurt. Ik heb zijn vrouw (toen nog verloofde) hier wel eens aan de deur gehad voor advies. WYSIWYG is dan mijn vaste antwoord (what you see is what you get). Kun je ermee leven, prima, kun je het niet, dumpen. Ik heb mijn dochter uitgelegd dat haar vader anders denkt dan ik en dat ik hem niet begrijp en geen zin meer heb om dat te proberen. Wil ze erheen, prima. Niet? Ook goed. Neemt niet weg dat ik het wel sneu vind als ex met zijn nieuwe gezin met vakantie gaat en dochter niet mee mag. En ik vind mezelf wel eens sneu dat ik 24/7 de zorg heb. Maar gelukkig hebben we opa en oma nog!
Zet het van je af, het is niet meer jouw probleem!

Moyodo
24-02-2010 om 16:36
Zelf beslissen
Ik laat het nu ook aan haar over. Ik wil hier thuis rust en het was wel prettig dat zij ook eens een weekend weg was en wij tijd voor elkaar hadden en op adem konden komen, maar dat weegt niet op tegen de stress als zij weer door hem opgestookt werd.
Dit heeft hij simpelweg aan zichzelf te danken , maar ik vond het vooral sneu voor haar. Dat doet een puber zeker wel pijn al laat ze het niet zien. Dan moeten wij maar wat extra aandacht en liefde aan haar geven, als dat nog kan tenminste, want wij doen al wat we kunnen om het voor haar zo gezellig en leuk mogelijk te maken.