Vervolg/vraag verkering zoon
Nou, nou het wil nog niet erg vorderen met de verkering van zoon. De meesten zullen misschien mijn eerdere draadje gevolgd hebben, maar dat is niet echt belangrijk voor deze vraag.
De situatie is nu zo dat zoon haar gevraagd heeft om vrijdag uit school mee te komen. Hij heeft dit via een briefje gevraagd en erbij gescheven dat we haar dan terugbrengen. Hij had het telefoonnummer erbij gzet zodat er eventueel contact kan zijn als haar ouders willen bellen eerst of zo.
Ze stuurde wel een briefje terug of hij haar een kusje wilde geven; de volgende dag. Wederom met invulmogelijkheid: ja/nee ....☺ Maar ze heeft hem nu gevraagd (via de vriendjes, mondeling) om komende vrijdag samen naar een park in de buurt van school te gaan. Daar heb ik geen prettig gevoel bij. Waar ik namelijk een beetje bang voor ben is dat er anderen meegaan. Zij hebben inmiddels nog geen woord met elkaar gewisseld: ieder contact loopt via vriendinnetjes van haar en een vriend van hem. Als er dan anderen meegaan, terwijl zij beiden vreselijk onzeker zijn, ben ik bang dat er dingen gebeuren vanuit groepsdruk en de combinatie met de verlegenheid en de verliefdheid.
Ik wil het hem ook niet verbieden, maar ik begin een beetje unheimisch gevoel te krijgen hierover. Ben ik overbezorgd? Wat natuurlijk allemaal meespeelt is dat zoon ADHD heeft en NLD waardoor hij impulsief is, gevoelig voor groepsdruk en sociaal onhandig.Ik weet even niet of en hoe ik moet sturen....
Sinterklaas in het park
Hoe is het afgelopen? Heeft je zoon eraan gedacht om haar een chocoladeletter te geven of zoiets? Ik vind het zo aandoenlijk, zo'n stel nog net niet helemaal pubers...
Huh?
Dus MIJ wordt verweten dat ik het maar blijf uitleggen maar niemand wijst Silone erop DAT ik het al had uitgelegd?
Vreemde wereld hier....
Ik vind gewoon niet dat je van de ouders van een meisje van 12/13 op PRO, maar hoogstwaarschijnlijk ook van anderen kinderen niet kunt vragen wat Koentje van ze vroeg (kilometers meefietsen met een jongen die ze niet kennen uit een andere klas naar huis met alleen een telefoonnummer geven). Ik denk dat heel veel ouders van meisjesbrugklassers hier niet op zitten te wachten en mijn broer had dat NOOIT goed gevonden!
P hou
alsjeblieft op zeg! Als het kon stuurde ik je uit 'mijn' draadje☺!
Jij blijft toch het woord normaal gebruiken?
En ik heb je ook al een paar x uitgelegd dat ik helemaal niks vraag van dat meisje; mijn zoon vraagt haar iets. Maar goied, whatever. Je snapt hebt toch niet. Je wil het niet snappen!
Koentje en p
Natuurlijk Koentje, je zoon vraagt iets aan het meisje ( wat hij op dat moment nog nooit zelf gesproken had). Jij werkt eraan mee door je telefoonnummer op het briefje te laten zetten.
Persoonlijk vind ik dat je beter had kunnen zeggen tegen je zoon: zou je dat nou wel vragen? Maak eerst eens een praatje met haar terwijl haar vriendinnen erbij zijn.
Snapte je zelf ook niet dat de vraag mee naar huis te komen wel eens een stap te ver kon zijn? Voor het meisje en ook voor haar ouders. Jij weet dat jij en je zoon te vertrouwen zijn, dat weten zij niet!
Nogmaals mijn 13 jarige dochters zouden nooit mee gegaan zijn met een 14 jarige verkering die alleen van briefjes en viavia spraken. EN ze hadden het van mij ook never nooit niet gemogen!
Koentje
Waar gebruik ik het woord normaal dan nog?
Blijkbaar leest Silone niet goed en moest ik het nog een keer uitleggen, jij had ook kunnen zeggen tegen Silone dat ik dat al gedaan had.
Verder luister je blijkbaar niet meer naar mij. Prima. Luister dan naar Mach.
Mijn broer had het dus NIET zomaar goedgekeurd dat zijn dochter met een jongen naar huis zou fietsen op een flinke afstand van school die niet eens in haar klas zit. Laat ze die jongen eerst maar eens meenemen naar huis. Je kunt wel steeds zeggen dat je zoon het zo wilde maar op dat moment was er geen woord gewisseld en jij hebt het niet afgeraden.
En nu beloof ik je dat ik niet meer in jouw draadje kom.
