Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op
willem

willem

17-10-2011 om 16:40

Wantrouwen

Hallo allen,
ben een beetje gestressed, hoop dat ik nog een begrijpelijk verhaal kan maken.
Vorige week is er tussen zaterdagmiddag en maandag tussen de middag 50 euro uit mijn portemonnee verdwenen. Slordig van mezelf, vond ik.
Vanmorgen toen ik net op m'n werk was, ontdekte ik dat er tussen gisteren(begin avond) en vanmorgen 20 euro verdwenen was.
Manlief vertelde dit weekend dat hij dacht dat er nog 10 euro in z'n portefeuille zat, maar dat hij zich blijkbaar vergiste, want het zat er niet meer in.
Ondertussen belt zoon2 (13) de laatste tijd erg veel, ook 'stiekum' op z'n kamer met het licht uit. Raar, want we hebben 'm nog nooit verboden te bellen, dus hij hoeft het helemaal niet stiekum te doen. En we hebben vanmorgen voor 120 euro aan opwaardeerbonnen in z'n prullenbak gevonden (sinds eind augustus aangeschaft).
Verwarring alom.
Is zoon2 de dader? Willen we weten wie de dader is (dochter1 is uitgesloten, want met school 10 dagen weg), zoon1 wantrouwen we niet (terecht?) en is deze week ook met school weg, zoon3 van 7 wantrouwen we ook niet (terecht?). Of willen we alleen maar dat het stopt? Zien we de 50+20+10 =80 euro ooit terug, willen we daar naar streven of laten we het er maar bij zitten? Waarom belt zoon2 zo stiekum? Waarom belt hij zo veel? Hoe betaalt hij dat (hij heeft geen baantje)? Veel vragen, geen antwoorden. Wat is de goede strategie?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
anoniem

anoniem

17-10-2011 om 17:07

06-lijnen

Als man, die vroeger ook een jongen is geweest, zou ik zelf denken aan, wat in mijn tijd, 06-lijnen werd genoemd.
Stiekem 's avonds bellen terwijl het licht uit is, dan wil hij het blijkbaar erg graag geheim houden. Hoe dan ook, dat soort lijnen vreet geld.

Geld uitgeven

Iets stiekum doen en geld stelen kan komen omdat je zoon beseft dat hij iets doet wat jij niet goedkeurt maar dat hij zelf vreselijk graag wil.
Ik zou het rustig een op een met hem bespreken en kijken of de kosten van zijn belgedrag kunt beperken. Uitleggen en naar goedkope oplossingen zoeken. Bij diverse providers heb je aanbiedingen voor 1000 sms'jes of zo. En soms is het handiger om te chatten of te cammen over de pc.
Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om de confrontatie aan te gaan, je wilt het niet hebben dat gebel, je hebt gestolen en dat kan niet, je hebt mijn vertrouwen misbruikt en waarom doe je dat? maar zelf denk ik dat daar niet zoveel oplossing in zit. Je zoon kan er mogelijk met jou niet over praten omdat hij weet hoe je erover denkt.
En je moet denk ik niet onderschatten hoe groot de groepsdruk is om mee te doen aan die sociale media.

willem

willem

17-10-2011 om 19:28

Gestolen?

AnneJ schrijft "je hebt gestolen en dat kan niet". Maar dat is 't 'm nu juist op dit moment. 'bewijzen' hebben we niet, alleen zeer sterke vermoedens. En het is niet fijn om iemand uit je eigen huis te wantrouwen...

Juist daardoor krijg je allerlei gedachten en doe je dingen die je niet wilt. Zo hebben we daarnet z'n schooltas uitgeplozen. Hebben we bij de andere (oudere) pubers nog nooit gedaan ...
We denken te weten waar z'n belgedrag vandaan komt: z'n moeder is opgenomen geweest in het ziekenhuis en daar heeft hij natuurlijk mee zitten kletsen (denken we). En hij heeft natuurlijk recht op het kletsen met z'n (zieke) moeder. Maarja, misschien klopt het verhaal van die 06-lijnen wel... Moeten we dan zijn mobiel zien te bemachtigen en de belhistorie checken? Als hij z'n belhistorie niet regelmatig verwijdert (en zo slim is hij nog niet denken we) dan kun je daaraan zo zien hoe lang hij met welk nummer belt. Maar ik wíl eigenlijk helemaal zijn belhistorie niet checken ...
En geld: tja we zijn hier in huis gewend om alles (dus ook portemonnee/portefeuille) te kunnen laten slingeren. Moeten we daar nu voor op gaan letten (in ons éigen huis) omdat we dénken dat er één niet te vertrouwen is (bewijs hebben we immers nog niet)?
Lastig hoor ...

Vragen

Ik zou toch eerst eens in een een-op-een gesprek met zoon vertellen wat je opgevallen is over geld en of het kan zijn dat zoon het nodig had en of het misschien handig is om te kijken of dat niet anders kan. En ja, als ik het goed begrijp ben je zijn stiefmoeder dus ik zou dat gesprek aan vader overlaten als ik zelf twijfel over mijn relatie met kind. Mogelijk dat met een eenvoudig gesprekje zaken zo ophelderen dat je nooit meer op je geld hoeft te letten. Je opwinden heeft bij dit soort puberdingen denk ik weinig zin, krijg je maar stress van.

kaatje43

kaatje43

17-10-2011 om 20:12

Willem

"Moeten we dan zijn mobiel zien te bemachtigen en de belhistorie checken? Als hij z'n belhistorie niet regelmatig verwijdert (en zo slim is hij nog niet denken we) dan kun je daaraan zo zien hoe lang hij met welk nummer belt. Maar ik wíl eigenlijk helemaal zijn belhistorie niet checken ..."

Ik denk dat je weinig keus hebt. En een stevig gesprek aangaan.

Checken

In dit stadium zou ik zeker niets gaan checken. Pubers zullen verantwoordelijkheid leren uiteindelijk nu worden ze nog geregeerd door hormonen en onrijpe hersenen. Het is namelijk geen volwassene, daar zou ik dan toch even anders mee omgaan.

Bewijzen

Van mij zou zoon niets hoeven te bewijzen, hij moet iets leren, namelijk dat je met moeders rustig kunt overleggen om iets gedaan te krijgen.
Nee, het gebeurt niet, is eigenlijk geen tekst bij pubers. En al meldt ik het in de tekst zelf zou ik me toch niet zo laten gaan. Misschien kan iemand die dat wel doet uitleggen hoe dat dan verder gaat.

kaatje43

kaatje43

17-10-2011 om 20:44

Annej

Ik bewonder je rustige aanpak. Maar ik vind dat ze dus ook moeten leren dat je niet steelt.

Wel vragen

Hier ook een 13 jarige zoon en ik zou wel een gewoon gesprek aangaan. Niet om hem te betrappen als dief maar ik wil weten waarom hij `s nachts aan het bellen is.
Misschien is hij stapel verliefd en belt met zijn vriendinnetje?
Als ik dan een eerlijk en open antwoord krijg wil ik ook graag weten hoe hij aan zijn beltegoed is gekomen.
Als ik gelijk boos zou zijn en erg confronterend duikt hij misschien in zijn schulp. Maar als ik laat merken niet op voorhand boos te zijn maar gewoon eerlijkheid wens gaat zo`n gesprek eigenlijk prima.
Als je zoon idd naar zijn moeder heeft gebeld kan ik daar best begrip voor opbrengen. Toch vraag ik me dan af waarom dit stiekem zou moeten. Hij weet toch dat bellen met de vaste telefoon een stuk goedkoper geweest zou zijn en dat jij dat natuurlijk goed had gevonden?
Je hebt veel vragen en die gaan niet weg door de confrontatie uit de weg te gaan.
En ja, waarschijnlijk zou ik wel in de geschiedenis van zijn telefoon kijken en het nog tegen hem zeggen ook.

Kaaskopje

Kaaskopje

17-10-2011 om 22:11

Wel praten

Ik vind ook dat je wel moet praten. Je geeft aan dat de kans dat de andere kinderen het gedaan hebben heel erg klein is en je hebt in de prullenbak van zoon 2 de bonnen gevonden. Ik vind dit een 1 + 1 = 2 situatie.
Als je het op kunt brengen om rustig te blijven zou ik het dan ook zo brengen. Hoor eens zoon, ik heb gemerkt dat je 's avonds laat nog zit te bellen en bij het legen van je prullenbak heb ik heel veel bonnetjes gevonden. Hoe heb je dat betaald?... En als je dan merkt dat hij ingewikkeld gaat doen kop je de bedragen in die je kwijt bent.
Ik begrijp uit je verhaal dat jij zijn moeder niet bent en dat je vermoedt dat hij stiekem met zijn moeder belt. Het lijkt mij belangrijk voor hem dat hij voelt dat hij ten alle tijden contact met zijn moeder mag zoeken. Of het dat is weet ik natuurlijk niet, het kan ook zijn dat hij de 0906 nummers heeft ontdekt. En daar hoeft hij geen begrip voor. Hij moet snappen dat daar consequenties aan vast zitten. Telefoon inleveren, klusjes, een straf waar jij achter kunt staan.

Kaatje

Zoon weet vast heel goed wat hij wel en niet kan maken, dat hoef ik ze niet aan te leren. En ik ga er van uit dat zo'n kind het zelf ook prettiger vindt om het op een handige succesvolle manier te doen dan op een stiekume manier. Maar stiekum heeft te maken met de eigen keuzes die ze willen gaan maken, en dat kan handiger, en ja, daar wil ik kind graag bij helpen. Nou mag ik niet mopperen, mijn kinderen zijn met hun manier van denken, autisme, de eerlijkheid zelve. Dochter heeft een keer het geld voor haar sinterklaascadeau meegenomen en vast haar cadeau gehaald. Dat is zo'n beetje wat ik kan bedenken wat niet handig was. Ze wist dat ik wilde wachten, maar ze kon niet wachten, die spanning werd te groot. Bovendien had ze daarbij haar angst overwonnen om alleen op straat te gaan. Ik snapte direct hoe dat in elkaar stak en ze kon niet wachten om me te vertellen wat ze gedaan had. Dus ja, ik weet niet of het anders is bij andere kinderen, maar straf geven heeft hier echt geen zin. Wat ik wel deed was de 0900 nummers afsluiten, al was het alleen maar voor mezelf.
Mijn ervaring is ook dat als je ze uitlegt hoe het wel handig kan en dat je zelf ook een beperkte hoeveelheid geld hebt en moet roeien met de riemen die je hebt, dat ze dat goed kunnen snappen. Maar inderdaad, als ik bang zou zijn dat kinderen zich niet kunnen beheersen, zou ik het geld toch wegleggen, maar waarschijnlijk is het gewoon een akkefietje dat je oplost met een beetje uitleg en overleg, hoe minder drama hoe beter.

Tirza G.

Tirza G.

17-10-2011 om 23:04

Misschien gek dames (ot)

Maar ik denk dat Willem een mán is en dus de vader van dit kind. Jemig, het lijkt me lastig, maar ik zou toch ook echt het gesprek aangaan. Een gezamenlijk probleem van maken: er verdwijnt hier geld. Wat kunnen we daaraan doen? Zonder geld kan ik geen eten kopen. Iemand een goed idee?

Tirza

Snuggle's

Snuggle's

18-10-2011 om 01:25

Wel

Voor 120 euro gebeld in anderhalve maand? Dat lijkt me een heleboel geld voor een 13 jarige, en het lijkt me niet meer dan normaal, en zelfs noodzakelijk, om daar een gesprek over aan te gaan.
Voor mij zou het ook wel degelijk een reden zijn om zijn telefoon te checken. Bij een 13 jarige zou ik dat zeker nog doen. Waar precies de grens ligt dat ik dat niet meer zou doen weet ik niet zo goed, maar bij een 13 jarige zeker wel. Niet stiekem overigens, hij mag dat best weten.

Snuggle's

Kaaskopje

Kaaskopje

18-10-2011 om 01:43

Tirza o.t.

Geen vrouw, maar een man? Ja, dat heb ik ook al even overwogen door de nick. We hebben een vrij nieuwe forummer volgens mij in die situatie
Maakt voor de vraag op zich niet veel uit, maar het is even omschakelen voor het juiste beeld, dat wel

Moeilijk zonder bewijs

Zolang je geen 'bewijs' hebt bestaat er altijd een grote kans dat hij onmiddelijk in de verdediging en ontkenning schiet.
Richt je pijlen in een gesprek dus in eerste instantie op die beltegoed bonnen. Die heb je, dus bewijs. Hoe heeft hij die betaald?? En waarom heeft hij al dat beltegoed nodig?
Dat is de hamvraag.
Kom je er helemaal niet met 'm uit (hij ontkent halstarrig, weigert alle medewerking etc.) zou je tijdelijk zijn telefoon kunnen innemen. (past als straf precies bij wat hij heeft gedaan). Als je dat niet wil omdat hij b.v. bereikbaar moet zijn, dan kan je 'm innemen als hij thuis is b.v.
Ik denk trouwens ook aan verliefdeheid als oorzaak van z'n belgedrag. Ik heb teveel verhalen gehoord van pubers die enorme belbedragen over hadden voor een paar woorden met hun 'verkering' of 'potentiele verkering'. Blijkbaar gebeurd er door die verliefdheid iets bij die pubers waarbij ze al hun gezonde verstand kunnen verliezen....En alle normen en waarden die ze normaliter wel hebben.
groeten albana

Roosje Katoen

Roosje Katoen

18-10-2011 om 11:44

Tirza (ot)

Leuk een raadsel!

Willem praat over 'manlief' en over 'zijn moeder'... hij/zij is dus niet de moeder van de zoon, maar de stiefmoeder met een mannennaam of de stiefvader die een relatie heeft met de vader denk ik...

koentje

koentje

18-10-2011 om 12:23

Eens met

bovenstaande berichten. En een aanvulling: Ja, je moet zorgen dat jouw geld en dat van de anderen achter slot en grendel is. Je moet zorgen dat zoon lief niet de kans krijgt. Doe je dat niet dan ben jij degene die er aan bijdraagt dat hij een hele slechte gewoonte ontwikkelt. Je haalt toch ook geen alcohol of drugs in huis als je weet dat je kind zich er aan te buiten gaat? Je zorgt gewoon dat dat niet kan. Het is niet leuk maar je zoon verdient op dit moment geen vertrouwen.

willem

willem

18-10-2011 om 13:22

Klein stukje opheldering

Z'n vader heeft gisterenavond een gesprek met hem gehad (mannen onder elkaar ...) en daarin is gebleken dat hij inderdaad degene is die het geld weggenomen heeft. Op de andere vragen is nog geen antwoord, geduld ...
Fijn dat we nu geen 99 maar 100% zeker weten dat het de andere kinderen niet zijn!
Nu nog de onderliggende problematiek ontrafelen (en hem daarmee kunnen helpen).

En, moet ik het 'raadsel' oplossen? Is het ook minder leuk geworden ...

Als je het niet wilt weten, lees dan niet verder:

Ik ben stiefmoeder van zoon2.

Kaaskopje

Kaaskopje

18-10-2011 om 21:05

Willem

Wat grappig, nóg een mogelijkheid dus hoe jullie 'er uit zien'
Mooi dat nu al duidelijk is hoe de vork in de steel zit. Ik ben benieuwd wat er verder uit komt.

willem

willem

24-10-2011 om 13:03

Vervolg en @koentje

Woensdagmiddag heb ik als verzorger ook een gesprek met zoon2 gehad. Hij heeft ook geld uit míjn portemonnee gejat ...
Door afspraken te maken over terugbetaling (desnoods deels) kan hij zijn fout ook weer goedmaken.

Het was een heel getrek om boven tafel te krijgen om welk bedrag het ging (wist ik natuurlijk al, maar ik wilde ook dat hij weet dat ik de bedragen ken. Bovendien moet je als je afspraken maakt over terugbetaling, ook weten waar je het over hebt).
Wat ook boven tafel is, is dat hij het geld niet gebruikt voor sexlijnen (telefoon), voor drugs of voor afpersing.
Waar hij het dan wel voor gebruikt heeft? Dat weten we nog niet, geduld en misschien weten we het wel nooit.

Wat betreft "geld achter slot en grendel": Dat gaan we dus niet doen. We zullen wat zorgvuldiger worden, niet meer los geld zomaar ergens laten slingeren, maar hij (en anderen ook) hebben met hun tengels uit mijn portemonnee te blijven. Net zo goed als ze niet aan elkaars spaarpot mogen komen. Mijn portemonnee (ja daar zit meestal wel wat geld in) zit in m'n jaszak of in m'n (werk)tas en daar blijft hij.
Ook als ik m'n portemonnee niet achter slot en grendel stop, voel ik me niet diegene die (met de woorden van Koentje) "bijdraagt aan dat hij een hele slechte gewoonte ontwikkelt". Net zoals ik vind dat een meisje/vrouw met een heel kort rokje niet de oorzaak is van een verkrachting.
En nee, als hij alcohol of drugs zou gebruiken, zou ik het niet voor hem gaan kopen. Maar de fles wijn die in de kast staat moet daar gewoon kunnen staan. 't Zou wat zijn, krijg je (onverwacht) bezoek, kun je hem of haar geen eens een glaasje wijn aanbieden. 't Moet niet gekker worden...

Kaaskopje

Kaaskopje

24-10-2011 om 15:22

Willem

Ik denk dat doordat het nu bekend is zijn gedrag al anders zal worden. Dat mag ik hopen tenminste. Ik heb als kind ook wel eens geld uit de portemonnee van mijn moeder gehaald, tot ik zo verschrikkelijk door de mand viel dat mijn school/dorpsvriendinnen er zich mee gingen bemoeien en een 'bekentenis' bij mijn ouders door de brievenbus hebben gegooid. Mijn oudste zus heeft dit gevonden en zonder tussenkomst van mijn ouders een oplossing geregeld. De schrik zat er voortaan goed in. Het was de laatste keer.
Wat betreft dat je je geld niet wilt verstoppen, heb ik wel begrip, maar om even het vergelijk van het glaasje wijn door te trekken: als je een verslaafde alleen laat in een kamer met een fles wijn erin, is het de goden verzoeken. Help je zoon voorlopig door de verleiding te beperken. Dat kun je doen door óf geen contant geld meer te bewaren, of toch maar die tas op een onbekende plek te zetten. Jammer dat je het vertrouwen moet herwinnen, maar misschien is het toch beter als je hem tegemoet komt door (tijdelijk) het geld buiten zijn bereik te leggen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.