Wat vinden jullie? (heel verhaal)

Sneu voor het stel

maar jij kunt er niets aan doen. De vriend van je dochter moet zich hier uit praten met zijn ouders. Als dat niets oplost moeten je dochter en haar vriend het doen met wat ze mogen.
Wat ik als schoonma erg storend zou vinden is als jij je met de gang van zaken, mijn opvoeding dus, zou bemoeien.
Raar trouwens dat ´schoonma´ niet met je dochter wil praten. Is er niet iets voorgevallen?

Niet-ideale schoondochter

Dit klinkt alsof de schoonmama zich een andere schoondochter had voorgesteld. Niet dat jij, dochter of vriendje er iets aan kunnen doen, behalve standvastig volhouden. Je zou om het beter te kunnen begrijpen een plaatje "Zoek de verschillen" kunnen maken. Wat zou kunnen maken dat schoonmama alles in het werk lijkt te stellen om deze relatie een zachte dood te laten sterven? Of je dit deelt met dochter is een tweede. Persoonlijk zou ik dat niet doen, vast niet goed voor haar zelfvertrouwen. Mensen doen zelden iets zomaar en 't is de kunst om te snappen wat er achter bepaald gedrag zou kunnen schuilen.
Onyx

Klinkt als niet loslaten

Het komt me heel erg over alsof de moeder van de jongen heel erg zijn leven bepaald. En daarmee laat ze hem ook niet los. Ze regeert nogal lijkt me. Want dit soort regels werkt toch averechts. En sneu ook voor die twee, dat dat zo moet. Je zou toch zeggen, zoals jij hun beiden beschrijft, dat ze allang hebben laten zien dat ze serieus zijn over hun relatie en over school enz.

Jij kunt je daar niet mee bemoeien, ook al vind je het nog zo sneu en onaardig. Want daarmee bemoei je je met de opvoeding van deze vrouw en haar zoon.

Wat Onyx zegt in haar laatste zin, dat het de kunst is om te snappen wat er achter bepaald gedrag schuil gaat, vind ik een goeie. Maar ja, da's wel een kunst ja. Kom daar maar eens achter.

Je kunt er weinig mee denk ik, je dochter ziet het verschil tussen jou en zijn moeder dondersgoed. En ik vrees zoonlief ook wel. Het is aan hen de vraag hoe ze ermee omgaan.

Sterkte, en succes. Vervelende situatie.

Niet mee bemoeien, maar...

Dat is erg moeilijk. Ik baal er namelijk behoorlijk van dat dochter iedere keer de dupe is van hun gezeur.
Het makkelijkst zou gewoon zijn als het over was tussen hen, maar dat is gewoon niet zo.
Ik gun haar een fijne jeugd.
Daarnaast is het zo dat wij, als gezin, ons eigenlijk aanpassen. Als hij mag, mag zij sowieso ook. Anders zien ze elkaar echt bijna niet.
Schoonma bepaald waar ze zijn. Hier of daar. Dat heeft geen ritme, het is hoe haar pet staat.
En waarom???
Ook wij hebben wel eens gezeur. Dat wordt niet over de rug van vriend uitgespeeld.
Hij zou vandaag ook niet mogen afspreken, dat gaat dus nu wel weer door. Bij hem. Als ik haar vanavond haal dan had ik in gedachten om gewoon eens naar binnen te gaan. (doe ik wel vaker, gewoon even kletsen. Deed zij vroeger hier ook. Ooit, in de eerste klas hadden ze ook verkering. Dat is toen, heel logisch, over gegaan. En toen hebben ze samen veel gezeur gehad. Blijkbaar kunnen ze elkaar niet loslaten. Ze zijn ook heel anders nu tegen elkaar. Gewoon als een leuk, jong stel)

Vraag het aan dochter

vraag eens aan je dochter en haar vriend wat ze er van zouden vinden als jij daar vanavond binnenstapt en er over gaat praten?
als ze dit allebei graag willen,kun je het gewoon eens proberen?
rustig uitleggen wat dochter en vriend moeilijk vinden.
en hopen dat er enig begrip komt.
willen je dochter en/of je vriend dit niet,dan moet je het loslaten.
je wil dat je dochter een fijne jeugd heeft,daar is zij zelf ook mede verantwoordelijk voor.

Maar kan het niet zo zijn.......

Dat schoonmama op zich niks tegen je dochter heeft maar gewoon een 'straf' uitzoekt die hem het ergste treft??
Zoiets als:telefoon afpakken of internet eraf voor 1 week of 'niet uigaan' voor bepaalde tijd ofzo? En dat je dochter daar inzet in is?

Ik straf oudste om eerlijk te zijn ook wel eens zo...gewoon omdat ik weet dat dát haar het dierbaarste is...bij haar gaat het dan wel om én haar vriendinnen én haar vriendje. Dan mag ze ze b.v. een week niet 'zien' (nou ja, discutabel, ze mag er in ieder geval niet heen of hier laten komen, de standaard dingen als school e.d. gaan toch door..)
Dit omdat dit het enige is waar dochter wérkelijk van baalt...wat je haar verder ook afpakt, of dat telefoon of wat dan ook is dat interesseert d'r amper.
Alleen d'r sociale contacten dat is het enige dat ze zich werkelijk aantrekt.
Maar dat is voor ons niet nieuw. Dat is d'r leven lang al zo.
Wel heeft het áls dochter zo'n straf krijgt (is maar sporadisch hoor...want dan gaat het meestal weer héél lang goed) de oorzaak er ook mee te maken. En vaak heeft ze ervoor ook al waarschuwingen gehad. B.v. elke keer als ze weg is met wie dan ook,áltijd een 20 min te laat komen of door ernstig tijdgebrek (ahum,druk met sociale contacten) helemaal vergeten dat je een erg belangrijk proefwerk hebt en dus een 1 halen. Zoiets.

En nee dochters vriendinnnen en vriendje zijn prima meiden en een leuke jongen. Daar hebben we niks op tegen. Het gaat ons puur om dochter, die verliest gewoon soms uit het oog dat er meer belangrijke dingen in de wereld zijn dan alleen je sociale contacten.Voor dochter staat echter dát op nummer 1....en al de rest is eigenlijk maar bijzaak.Normaliter houd ze de bijzaken best redelijk bij. School gaat ook best goed (gewoon) en thuis ook,ze rookt niet, drinkt maar heel soms en werkt er nog bij ook.Maar soms loopt het gewoon uit de hand met haar..en moet ze even aan al die bijzaken 'herinnert' worden.

Dat vriendje en vriendinnen daar mede de pineut van zijn heeft eerlijk gezegd nog nooit een belangrijke rol erin gespeeld. Voor mij is het ook heel simpel, als dochter er gewoon voor zorgt dat het zo ver niet komt, hoeft ze ook geen straf te hebben...Dus ik zie niet ons als oorzaak,maar dochter zelf.

Haar vriendinnen zijn er trouwens al aan gewend,die hebben het al een paar keer meegemaakt.
En vriendje had zelf laatst een vergelijkbare straf. Die mocht dochter niet meer bellen of sms-en omdat ie een belachelijk hoge tel.rek had. En erna had ie amper tijd voor d'r omdat hij die moest afbetalen dus extra werken...
Eigenlijk was dochter toen dus ook de medepineut, want die had geen idee dat zijn rekening zo opliep, die vond het alleen maar 'lief' van hem.Ze hebben elkaar toen ook 3 of 4 weken amper gezien.

Je wilt nu dus naar binnen gaan en kletsen...
En wil je er wat van zeggen? Want dat komt misschien juist wel verkeerd over...
Ik zou écht niet blij zijn als de moeder van vriendje (aardig mens hoor...we kunnen het prima vinden) hier zou komen om áls we dan straf geven aan dochter zich daarmee te bemoeien.Onder het mom van dat haar zoon er de pineut van is...Dus doe voorzichtig met wat je zegt.
groeten albana

Wat ik me ook afvraag

Waarom had hij straf die keer die 4 weken? Wat was er dan gebeurd? Dat hij iedereen mocht zien behalve je dochter?
gr. albana

Albana

inderdaad ,die sociale contacten,die zijn zo belangrijk.
ik zie het hier met verbazing aan,dochter komt uit school,ploft op de bank met laptop(jas nog aan)en chatten,het liefst de hele dag.
en die mobiel ,1000 smsjes p/m gaan er doorheen.
en zit ze niet online,dan is ze of bij vrienden,of haar vrienden zitten hier.
ik heb wel eens het idee dat dochter verslaafd is aan sociale contacten.
ook hier wordt gestraft door die sociale contacten in te perken.
laptop inleveren ,niet uitgaan,gewoon een week thuis bij het gezin.

Maar wat ik in het bericht hierboven lees,is toch even iets anders,ik begrijp daaruit dat de jongen alles mag,behalve zijn vriendin op zoeken .
en dat is toch wel opvallend.

Waarom de straf?

Tja eigenlijk alleen omdat hij niet genoeg verteld over hoe zijn dag is geweest.
Ma vind dat als zij werkt hij minstens 1 sms moet sturen.
Ik weet dat ik niet zomaar kan binnen stappen om de straf discutabel te maken. Doe ik ook niet. Maar misschien andere kant uitleggen?
Vanmiddag gaat ze heen en zijn ouders willen met haar praten.
Eigenlijk wil ze het liefst dat ik mee ga, maar dat wordt daar niet op prijs gesteld. Dat heeft ze gevraagd.
Ik blijf thuis dus.
wordt vast vervolgd

Straf?

*Tja eigenlijk alleen omdat hij niet genoeg verteld over hoe zijn dag is geweest.*

weet je zeker dat dit klopt?is er niet meer aan de hand?ik bedoel,een puber zal niet zo gauw vertellen waarom hij straf heeft,en *alleen omdat hij niet genoeg verteld*lijkt me heel erg onwaarschijnlijk.

kortom,zit hier niet veel meer achter?

Paal

"Tja eigenlijk alleen omdat hij niet genoeg verteld over hoe zijn dag is geweest." Dat is wat jij hoort ..., de kans dat het om heel iets anders gaat is niet denkbeeldig. Het is heel vervelend voor je dochter en haar vriendje, maar ik ben bang dat je er weinig aan kunt doen. Jij zou ws ook niet willen dat zijn moeder zich bemoeit met jouw regels. Komt hij misschien uit een streng gelovig gezin en is het feit dat je dochter niet zo denkt een struikelblok? Ik weet niet hoe oud hij is, maar als hij ook nog minderjarig is zal hij zich toch moeten schikken naar de regels van het gezin waar hij bij hoort, hoe vervelend dat ook voor hem (misschien) en voor jou dochter het ook is.

Cobi

Je hebt gelijk, ik had haar leeftijd wel gelezen, die van hem niet bewust, als ouders kun je er wel of niet blij mee zijn, maar het blijft sowieso een feit dat zijn ouders nog alles over hem te zeggen hebben, dus ik zou , als ik Paal was, me er niet mee bemoeien.

Inleven

En als ik me écht inleef kan ik ook nog wel misschien een straf uitdelen die alleen te maken heeft met 1 persoon. In het verleden heeft oudste wel eens met 1 vriendin dingen uitgehaald die ik niet door de beugel vond kunnen...(weet niet eens meer wat, ze waren toen in ieder geval basisschoolleeftijd). Omdat dat altijd álleen voorkwam als ze met dit meisje speelde hebben we toen na een aantal waarschuwingen gezegd dat ze maar eens 2 weken ofzo niet meer met haar mocht spelen.
Niet hier en niet daar. En met de andere kinderen wel...want daarmee kwam het niet voor. Het was ook niet de schuld van dat andere meisje, maar sámen kwamen die 2 op de zotste ideeèn...snap je wat ik bedoel?
En me zo de situatie nu voorstellend...als vriendje hier is en we moeten eten (vriendje moet dus naar huis) dan waarschuw ik al ruim van tevoren en dat afscheid van die 2 dat dúurt maar en dat duurt maar...Tegen de tijd dat wij het op hebben komt ze aan tafel...Dus heb ik een tijd terug al aangekondigd dat als ze dat niet sneller kunnen dat vriendje dan maar niet meer vóor het eten moet langskomen..Dat heeft een paar keer geholpen en daarna was het weer hommeles. Dus is ze weer gewaarschuwd (keer 2, bij 3 keer is het straf) en nu gaat het al een hele tijd goed.
Het zou dan dus een straf voor 2 zijn. Want vriendje kan makkelijker ´s middags komen dan ´s avonds...
Tja.
En wat zijn moeder daarvan vindt zou me eigenlijk weinig interesseren om eerlijk te zijn.
Niet meer dan met b.v. een vriendin ofzo.
Hoop dat ik het zo duidelijk uitleg.
En dat die jongen zo´n straf krijgt voor zo´n vergrijp geloof ik ook niet helemaal. Maar ik heb mijn eigen dochter wel eens horen beweren toen ze iets moest afbellen omdat ze straf had...Dat dat kwam omdat ik ongesteld moest worden...(goeie smoes) dan deelde ik zulke belachelijke straffen uit...de waarheid was dat ze de straf van d´r vader had en ze had écht écht iets gedaan wat de afspraak niet was. Ik heb de straf verhoogd en d´r nog een keer laten opbellen met de waarheid.
groeten albana

Ja is ook wel zo

Ik had eigenlijk over de leeftijd van de jongelui in kwestie heen gelezen maar ze zijn inderdaad nog redelijk jong. Ik kan me trouwens ook wel voorstellen dat schoonmoeder er niet met jouw dochter over wil praten. Ik zou er ook niet zo'n zin in hebben om mijn regels en keuzes te bespreken met een vriendje/vriendinnetje van een kind.

Overigens vind ik niet dat jullie je vervolgens aan moeten passen. Ik zou zeggen dat jullie ook gewoon je eigen gang gaan en mocht het daarom voorkomen dat de jongelui in kwestie elkaar daardoor minder vaak zien dan is dat maar zo. Jullie hoeven ook weer niet te leven naar de regels van een ander gezin.

Maylise

Het vervolg

Tja, dat ze jong zijn weten we. Dat is vervelend, maar niet onoverkomelijk. Ze gaan er goed mee om en hebben ook vrienden en vriendinnen die ze regelmatig zien. Wat dat betreft geen probleem.

"Schoonmoeder" is om hier aan te geven om wie het gaat, die benaming benoemen we anders nooit zo. Zowel aij als hij noemen "schoonouders" bij de voornaam en om anderen eventueel duidelijk te maken wie er bedoelt wordt zeggen ze er bij : de moeder van.....

Ik ben niet geweest, was ook een slecht plan, maar werd wakker met het idee dat het misschien zou helpen. Gelukkig dat ik dat niet heb gedaan, dat hoort niet.

Dochter werd wel verwacht gister middag en ze wilden praten.

Ja mensen, het is echt zo; zijn moeder zei echt dat ze te weinig van hem hoorde. Hij verteld te weinig. (Dat heeft ze ook al eens eerder tegen ons gezegd. Toen ze elkaar 4 weken niet mochten zien werden wij op gesprek gevraagd. Dan konden ze alles uitleggen.)
Daarnaast was hij ziek de hele week en had hij te weinig in huis gedaan. Wel een keer gezogen en afwasmachine uitgepakt, maar waarschijnlijk niet elke dag.

Dochter is in gesprek gegaan en kreeg binnen no time zijn vader mee. (vind ik zeer beschamend trouwens.)
Moeder onhoudt alles minstens 10 jaar (woorden van vader in ons gesprek de vorige keer) en ook nu haalde ze er weer van alles bij. Van zelfs 2 jaar geleden.

Dochter heeft gezegd dat ze dat misschien moet laten rusten, anders komt er misschien wel veel meer boven tafel. Tegen vriendje heeft ze gezegd dat als zijn moeder nu graag wil dat hij wat verteld dat hij dat ook moet doen.

Grote vraag aan beiden: willen jullie nog wel.
Ma aan het huilen, Ja ze wilden nog.

Laatste woord voor ma: bij jullie is het altijd gezellig (tegen dochter) en als dat hier niet zo is mag hij niet bij jullie zijn als iedereen er is. (verjaardagen en sinterklaas.)

Dus boodschap voor vriendje: doe gezellig.

Het is weer goed, voor zolang het duurt.
Ben blij dat ze het zelf kon!

Oh ja, ze zijn net zo gelovig als wij, niet dus. Heb alle 2 in de klas gehad

Er vormt zich een beeld

van een dwarse, nurkse puber die zijn afspraken niet nakomt en o zo lekker en gezellig is bij anderen. Dat gevoel kan die moeder zomaar hebben. Ik heb dat ook wel eens met mijn dochter Als ze in het weekend thuis is, heeft ze hoofdpijn-buikpijn-keelpijn en is ze moemoemoe, maar o wee als er iemand belt. Dan gaat ze fluitend naar boven om zich om te kleden om te gaan stappen. En wij mogen de volgende dag de moeiigheid en het chagrijn weer opdweilen

Tirza

Snap ik

Maar stel het toch graag even bij.
Hij is juist een sociaal wat onhandiger jongen. Een stille genieter, die zeker niet op de voorgrond treed.
Hij geeft zelf aan dat hij blij is met dochter die zeer sociaal is en dat hij veel van haar leert. (gedag zeggen bijv als je weggaat.)
Zij leert ook veel van hem, hij helpt haar met huiswerk. Dat kan hij weer beter.

Er vormt zich een ander beeld

Voor de duidelijkheid: ik heb zowel een dochter als een zoon, beiden met ervaring op het verkeringsvlak. Er vormt zich een ander beeld.
Vriendje is jonger (en dus per definitie kinderlijker) dan je dochter. Je dochter is vlot, gezellig, sociaal en tegelijkertijd niet op haar mondje gevallen: ze heeft zelfs haar "schoonmoeder" in tranen gekregen.
Vriendje is stilletjes, sociaal onhandig en wat teruggetrokken.
Nou heb ik precies zo'n dochter en precies zo'n zoon. Als mijn zoon zou thuiskomen met een meisje als jouw dochter (of sterker nog: als mijn eigen dochter) zou ik daar niet blij mee zijn. Ik kenschets die meisjes in de categorie "haaibaai". Níet zolang het vriendinnen van mijn dochter zijn, maar o wee als ze hun nagels slaan in mijn jongetje. Die zich vol-ko-men laat overrulen door zo'n tante. En hij maakt nog d'r huiswerk ook. Is misschien wel niet zo, maar zo voelt het wel.
Een aantal jaren terug was ik op een voorlichtingsavond van mijn dochter (toen in 4VWO) over de buitenlandse reis. O, wat vond ik het leuk, al die vlotte bijdehante snerkies van die meiden, tjongejonge, wat zouden die docenten gaan genieten van al die leuke vlotte meiden. Vorig jaar zat ik er weer, maar nu voor zoon. En zat me wíld te ergeren aan die vlotte bijdehante meiden, die met hun grote snerken overal doorheen zaten te snavelen. Tja. Dat heeft puur te maken met het gezichtspunt.
De schoonmoeder van je dochter gaat niet blij met haar worden, echt niet. Ze heeft een goed gesprek met haar gehad en daar kunnen we nou allemaal wel heel positief over gaan doen (en dat is misschien ook wel terecht), maar zeg nou eens eerlijk: zou jij blij worden van een snotneus die je zó het vuur aan de schenen legt dat je in tranen uitbarst? Zulke types heb ik liever niet al te veel om me heen en als ik daar in kan sturen zal ik dat niet laten.

Tirza

Begrijp ik weer

Ik begrijp je wel hoor. Ook wij hebben een zoon. En natuurlijk ben ik niet helemaal onbevooroordeeld.
Het is ook moeilijk om het hier uit te leggen en je zal het niet geloven, maar ze zijn gelijkwaardig aan elkaar.
En dat wordt steeds meer, hij zegt steeds meer, zij houdt wat vaker haar mond.
Zij heeft moeite met school, maar wil niet dat hij het maakt. Dat zou hij ook niet doen, weet ik zekr..
Maar goed, er is rust aan het front, zolang het duurt.
Wat mij betreft mogen ze er vandaag mee stoppen, gelukkig mag ik dat niet regelen. Dus hou ik mijn mond.
Persoonlijk niets op hem tegen, maar iedere keer weer dat gedoe.

Misschien té snel?

Inderdaad...misschien gaat het voor die mensen allemaal een beetje snel.Een jongen van 14 die al aan vaste verkering begint,lijkt me ook wel zeer jong.Misschien heeft zijn moeder het in't begin allemaal vrij nuchter bekeken,niets teveel bij voorgesteld en dat lijkt me wel het verstandigst ook wanneer ze nog zo jong zijn.Verliefd worden lijkt me normaal,maar op die leeftijd hebben ze nog een totaal ander beeld over hoe een relatie in elkaar zit of zou moeten zitten.Naargelang ze ouder worden zullen ze ook anders gaan denken,andere werelden gaan verkennen,nieuwe mensen en vrienden maken...ik denk dus dat zo'n 'relatie' op zo'n jonge leeftijd in maar weinige gevallen stand houdt.
Er zullen uitzonderingen zijn...
Hoe die moeder haar zoon opvoed en omgaat met bepaalde straffen is haar zaak.Wellicht zal ze wel een grondige reden hebben om hem af en toe op't matje te roepen,dat is haar volste recht.Niet zo leuk voor jouw dochter uiteraard en hopelijk brengt een gesprek wat meer duidelijkheid.Hoe dan ook...ik zou niet teveel meegaan in het hele gedoe.Ik zou zeker een beetje gas terugnemen en nog niet meteen gaan spreken over 'relatie' en 'schoonmoeder'.Er is nog een hele weg af te leggen.

Pfff

De manier waarop zijn ouders hiermee om gaan zou ook niet de mijne zijn. Zou ze op deze leeftijd wat losser laten. Ik kan me voorstellen dat ze er grenzen aan stellen omdat het bijvoorbeeld ten koste zou gaan van school of andere vrienden, dus alleen afspreken in het weekend en 1 of 2 keer per week om maar wat te noemen. Kan me ook voorstellen dat bij elkaar slapen voor ouders nog te snel is voor een jongen van net 15. Erg jammer als ze jouw dochter inderdaad als strafmiddel inzetten. Kan natuurlijk zijn dat hij een avond of week niet mag afspreken met wie dan ook maar dan zou het om hem moeten gaan, niet een reden om ze niet bij elkaar te laten zijn.

Ik denk dat jouw dochter er niet veel aan kan doen en jullie ook niet. Het zijn hun regels en daar moet hij zich aan houden. Denk dat je hem het beste helpt door aardig te blijven en hun regels te respecteren al ben je het daar niet mee eens. Hoe meer jouw dochter hier tegen in zou gaan hoe slechter de verstandhouding wordt. Ik zou haar uitleggen dat het uiteindelijk om haar vriend gaat en dat je hoe zuur en onrechtvaardig in jullie ogen dan ook, je het hiermee moet doen. Ben er gewoon voor haar en voor hem zodat ze hun frustratie hierover bij jou kwijt kunnen. Meer kan je volgens mij niet doen.

Ik weet het

Meer kan ik ook niet doen. Hij is hier van harte welkom. En sorry voor iedereen, ook als hij stiekum komt. Hij heeft straf, zij niet.
Zer zien elkaar nauwelijks, 1x per week in het weekend en dan ongeveer 3 uur.
Bij anderen mag hij langer blijven.
Het is niet anders.
Wat ik zie zijn 2 mensen die gek zijn op elkaar, als zij het niet kan zien, jammer dan.
Geduld is een schone zaak, zei mijn moeder altijd.
Het was zelfs zo erg dat zij niet mocht komen op zijn verjaardag terwijl er visite was. De visite heeft ze al vaker gezien, aangezien ze in het begin elkaar veel vaker mochten zien.
Straks is zij jarig, hij is welkom.