Wie denkt mee? Gedragsproblemen puberjongen 12jr, brugklas
Mijn zoon is opgegroeid zonder vader (ivm huiselijk geweld naar mij). Toen mijn zoon 9 maanden was zijn wij bij vader vertrokken. Wat volgde waren jarenlange doodsbedreigingen van vader naar mij. Veel stress gehad dus....Gelukkig heeft hij nu een stiefvader sinds 3 jaar met wie hij het heel erg goed kan vinden. Mijn zoon was als peuter en kleuter eigenlijk heel vrolijk en onderzoekend, er zat een kop op, maar prima! Vanaf groep 4 werd het lastiger op school. Niet goed luisteren in de klas, vooral moeite met luisteren naar docenten, snel afgeleid door andere kinderen, koppig. Hij heeft toen traumabehandeling gehad (story telling op het huiselijk geweld) en speltherapie. Gedurende de basisschool bleven de problemen met docenten wel bestaan. Niet altijd, maar wel vaak. Docenten vonden hem lastig, want hij luisterde niet, was soms uitdagend naar de docent, was de clown in de klas, in de vrije momenten zoals bij gym was hij vooral van het vrije moment aan het genieten. Dat doet hij nu ook op de middelbare school. Op de basisschool zagen ze ook hele goede momenten, en ook de andere kant van mijn zoon. De rustige kant. Vooral wanneer hij alleen aan het werk was of met kinderen die zelf rustig waren, dan was er niets aan de hand. Dan was hij geconcentreerd bezig, luisterde hij goed. De middelbare school is in september begonnen, maar de docenten mailen mij best vaak over mijn zoon die de les heeft verstoord. Mijn zoon heeft een disharmonisch profiel. Is verbaal erg sterk (IQ90-100) en performaal scoort hij laag (IQ 75-85). Wat vooral moeilijk is, is oorzaak- gevolg wat hij niet goed kan inschatten, dat is veel te abstract voor hem. En daarnaast als hij in "the heat of the moment zit" met activiteiten of met praten/ kletsen dan kan hij niet in één keer stoppen. Dus als de docent zegt nu stoppen, dan lukt hem dat niet. Hij gaat dan eerst nog een paar keer door voordat hij kan stoppen. Thuis zien we dat ook. Als hij een activiteit aan het doen is dan moeten we hem zeggen, je bent lekker aan het gamen, maak je potje nog af, en dan doe je de computer uit. Dit duurt dan wel een paar minuten, of nog een paar herhalingen, maar dan lukt het hem wel. Hij is nu eigenlijk altijd de pineut op school. Hij is zeer beïnvloedbaar door andere kinderen. Dus als ze leuk, stoer en vlot zijn, dan hangt hij erbij en hangt dan de clown uit en komt dan vaak in kleine incidentjes (geen vechtpartijen oid, maar meer incidentjes onderling). De overige kinderen lukt het dan om te luisteren naar de docent en gelijk te stoppen, maar mijn zoon niet. En ik denk dat dit komt, omdat hij én oorzaak- gevolg niet goed kan inschatten (de andere kinderen denken waarschijnlijk oei ik kan nu beter stoppen), en omdat hij niet de rust heeft om gelijk te stoppen. Mijn zoon is op de basisschool geobserveerd door heliomare en zij hebben handelingsadviezen gegeven voor school. Alleen gebruiken niet alle docenten dit. Daarnaast zeggen sommige docenten dat het gebrek aan inzicht maakt dat ze niet meer met hem kunnen werken, met als gevolg dat mijn zoon bijvoorbeeld al niet meer de biologieklas in mag voor een bepaalde periode. Wij weten tot op heden niet hoelang dat is, laat staan dat mijn zoon dat weet. Hij haalt goede cijfers, behalve voor wiskunde niet, maar dat vindt hij heel erg moeilijk (hoofdrekenen was ook moeilijk, beklijft niet). Mijn zoon heeft behandeling gehad, maar aan een tafel zitten, tegenover een behandelaar is veel te cognitief voor hem. Hij vindt dat stom, niet leuk, en krijgt weerstand, en wil niet meer heen. Vooral niet als het ook een jonge behandelaar is van het vrouwelijke geslacht. Een man heeft meer invloed op hem. Hij kijkt op tegen Surinaamse mannen (zijn vader is Surinaams) en Surinaamse cultuur. Hij houdt van voetballen, hij is keeper, vindt het leuk om te stoeien met mijn partner (ook dan wil hij door en heeft moeite met stoppen), hij houdt van vakanties (andere omgeving doen hem vaak erg goed), en alleen is hij een ander kind dan wanneer hij met zijn leeftijdsgenoten is. Laatst hadden we moeder-zoon weekend en dat was super gezellig. Hij mocht bij mij in bed, sliep heerlijk en luisterde super goed. Ook de volgende dag, toen ik met hem meeging, omdat hij scheidsrechter was bij een voetbalwedstrijd voor 8-jarige. Nadat hij scheids was geweest heeft hij lekker in de kantine gezeten en wat gegeten want hij moest daarna zelf een wedstrijd voetballen. Toen de jongens van zijn team verschenen was dat rustige, goed luisterende direct weg! Vanaf dat moment was hij druk, niet luisteren (ook niet naar de coach, en dat doen er meer uit zn team niet), doorgaan als er wordt gevraagd te stoppen. En dit alles heeft de hele avond geduurd. Na de wedstrijd werd hij namelijk niet gelijk rustig. Hij reageerde zich gelijk af op mij en daagde mij ook uit. Thuis is hij naar zijn kamer gegaan en pas bij bedtijd was hij weer een beetje de oude. Al met al, een heel verhaal, en ik heb niet eens het gevoel dat ik er alles in heb verteld. Ik ben dus opzoek naar concrete tips die vooral mijn zoon helpen. Ik gun hem rust en positieve momenten ipv alleen maar negativiteit op school. Wij zijn een doorsnee gezin, beide een eigen bedrijf (en nee we zijn niet hele dagen weg), beide een "normale" opvoeding gehad (jaren 80/90), doen veel leuke dingen met zn 3. Wie kan met mij meedenken? Of heeft zelf ervaring met een soortgelijke situatie?
Zijn IQ score is wel echt beneden gemiddeld. Dat is een score passend bij een licht verstandelijke beperking. Dat hij verbaal heel sterk is maakt het eerder moeilijker. Zijn omgeving zal hem overschatten. En hij kan verbaal zich heel sterk voordoen. Terwijl hij zaken totaal niet begrijpt, sociale situaties niet kan doorzien. En het IQ duidelijk te laag is om goede beslissingen te kunnen maken. Tel daarbij op de moeilijkheden uit zijn jeugd. Het gevaar is dat dit steeds lastiger gaat worden. Ook omdat hij heel beïnvloedbaar is. Hij wil er ook bij horen. Maar zal merken dat hij niet mee kan komen met andere jongens. Die kunnen makkelijk misbruik van hem maken en dan kan het heel snel de verkeerde kant opgaan.
Wat je kunt doen is proberen met hem in contact te blijven. Een teamsport bij een goede club (dus niet zo'n ruzie club met bedenkelijke reputatie). Insteken op een bijbaan straks en veel samen met hem praten. Hoe leuk jouw partner ook is. Het is niet zijn vader. In de steek gelaten worden door je vader is een levenslang gemis. Hoe fout die man ook was. Het zijn wel zijn genen (die helaas ook in hem zitten). Probeer ook in contact te blijven met school. Wellicht is speciaal onderwijs nog een optie. Je wilt thuiszitten voorkomen. Dan gaat hij echt afglijden. Kijk of er jongerenprojecten in de omgeving zijn. En hou goed zicht op met wie hij omgaat. Bespreek ook onderwerpen als alcohol, drugs en criminaliteit.
Is er wel eens diagnostisch onderzoek gedaan naar bijvoorbeeld ASS of ADHD en dergelijke? Dat lijkt me een goede start om meer inzicht te krijgen. En dan kunnen kind en ouder(s) ook psycho-educatie krijgen over hoe zijn brein werkt en handvatten om ermee om te gaan.
Lijkt me een intensieve situatie voor jullie allemaal, veel sterkte! Probeer in ieder geval in verbinding met je kind te blijven, dat hij jou als veilige haven heeft.
Op welk niveau zit je zoon? Is er kans dat hij overvraagd wordt op school? Hij is verbaal sterker dan nonverbaal, maar ook verbaal is zijn iq maar net gemiddeld. De middelbare school is altijd lastiger voor zorgleerlingen vanwege de wisselende docenten.
Overschreeuwt hij zichzelf misschien? Dat hij aanvoelt dat hij veel niet kan volgen en daarom maar de clown gaat uithangen? Onmacht van hem?
Izza schreef op 09-12-2025 om 18:12:
Zijn IQ score is wel echt beneden gemiddeld. Dat is een score passend bij een licht verstandelijke beperking. Dat hij verbaal heel sterk is maakt het eerder moeilijker. Zijn omgeving zal hem overschatten. En hij kan verbaal zich heel sterk voordoen. Terwijl hij zaken totaal niet begrijpt, sociale situaties niet kan doorzien. En het IQ duidelijk te laag is om goede beslissingen te kunnen maken. Tel daarbij op de moeilijkheden uit zijn jeugd. Het gevaar is dat dit steeds lastiger gaat worden. Ook omdat hij heel beïnvloedbaar is. Hij wil er ook bij horen. Maar zal merken dat hij niet mee kan komen met andere jongens. Die kunnen makkelijk misbruik van hem maken en dan kan het heel snel de verkeerde kant opgaan.
Wat je kunt doen is proberen met hem in contact te blijven. Een teamsport bij een goede club (dus niet zo'n ruzie club met bedenkelijke reputatie). Insteken op een bijbaan straks en veel samen met hem praten. Hoe leuk jouw partner ook is. Het is niet zijn vader. In de steek gelaten worden door je vader is een levenslang gemis. Hoe fout die man ook was. Het zijn wel zijn genen (die helaas ook in hem zitten). Probeer ook in contact te blijven met school. Wellicht is speciaal onderwijs nog een optie. Je wilt thuiszitten voorkomen. Dan gaat hij echt afglijden. Kijk of er jongerenprojecten in de omgeving zijn. En hou goed zicht op met wie hij omgaat. Bespreek ook onderwerpen als alcohol, drugs en criminaliteit.
Dit eerste klopt niet. Zijn totale IQ is gebaseerd op performaal en verbaal samen en valt dus hoger uit vanwege het verbale gedeelte.
Wel kan het zo zijn dat hij het niveau in de klas niet kan bijbenen als hij op het vmbo zit, maar dat weten we niet. Misschien zit hij op Praktijkonderwijs en daarvoor is zijn IQ zelfs hoger dan een gemiddelde PrO-leerling.
Lizzyliz schreef op 09-12-2025 om 21:41:
[..]
Dit eerste klopt niet. Zijn totale IQ is gebaseerd op performaal en verbaal samen en valt dus hoger uit vanwege het verbale gedeelte.
Wel kan het zo zijn dat hij het niveau in de klas niet kan bijbenen als hij op het vmbo zit, maar dat weten we niet. Misschien zit hij op Praktijkonderwijs en daarvoor is zijn IQ zelfs hoger dan een gemiddelde PrO-leerling.
Het totaal IQ is zeker niet altijd het gemiddelde van verbaal en performaal. Het totaal IQ is afhankelijk van verschillende factoren en wordt vaak niet eens vastgesteld bij zo'n disharmonisch profiel, omdat het dan geen recht zou doen aan de uitdagingen en mogelijkheden van het kind.
Ik vind het ook lezen als overschatting en overvraging. Ik werk veel met kinderen met een vergelijkbaar profiel (zowel qua intelligentie als qua trauma en ontwikkelingsproblematiek) en kinderen die verbaal (een stuk) hoger scoren dan performaal. Dat is bijna altijd heel lastig, want alles in ons onderwijs is gebouwd op het verbale (taal)vermogen van een kind.
Zou een maatje voor hem kunnen helpen? Een professionele buddy, coach of ambulant begeleider die hem onder zijn (of haar) vleugels neemt, stabiliteit kan bieden en bij kan sturen daar waar nodig?
Lizzyliz schreef op 09-12-2025 om 21:41:
[..]
Dit eerste klopt niet. Zijn totale IQ is gebaseerd op performaal en verbaal samen en valt dus hoger uit vanwege het verbale gedeelte.
Wel kan het zo zijn dat hij het niveau in de klas niet kan bijbenen als hij op het vmbo zit, maar dat weten we niet. Misschien zit hij op Praktijkonderwijs en daarvoor is zijn IQ zelfs hoger dan een gemiddelde PrO-leerling.
Maar met een sterke verbale score kan je niet zoveel. Hij begrijpt de informatie niet en de verwerkingssnelheid is laag. Het werkt zelfs in zijn nadeel want mensen overschatten hem. Je moet beide scores ook niet samennemen bij dergelijke uiteenlopende scores.
Wat lastig voor jullie allemaal, TO.
Zit hij wel op een school(niveau) dat passend is voor hem?
Clownesk gedrag kan voortkomen uit over- of ondervraging.
Hebben jullie nu ook nog begeleiding, bijvoorbeeld van een orthopedagoog?
Izza schreef op 09-12-2025 om 22:42:
[..]
Maar met een sterke verbale score kan je niet zoveel. Hij begrijpt de informatie niet en de verwerkingssnelheid is laag. Het werkt zelfs in zijn nadeel want mensen overschatten hem. Je moet beide scores ook niet samennemen bij dergelijke uiteenlopende scores.
Verbaal iq zegt juist heel veel over taalbegrip , het begrijpen van informatie en dit verwerken. Performaal gaat over planning , fijne motoriek en ruimtelijke redenatie. ( grof gezegd). Het klopt dus niet wat je zegt.
Ik struikel even hierover: 'Hij heeft toen traumabehandeling gehad (story telling op het huiselijk geweld) en speltherapie.' Je zoon was 9 maanden oud toen je weg ging bij de vader. De meeste kinderen hebben geen verhaal te vertellen over de eerste 9 maanden van hun leven. Ze hebben er geen herinnering aan. Hoe komt dat trauma dan in zijn leven?
Ik schrik wel van de beschrijvingen van het gedrag, niet alleen van jouw zoon, maar blijkbaar ook van alle leden van de voetbalclub. Dat een trainer daar nog zin in heeft!
Mijn oudste heeft in Suriname op school gezeten, maar daar waren alle kinderen zeer gedisciplineerd. In Nederland overviel me de chaos op school zelf.
Ik weet niet waar je woont, maar wellicht is Brugjaar Jan Ligthart in Arnhem een mogelijkheid. Eigenlijk had dat dan dit jaar al gemoeten. Dan wordt er heel goed gekeken naar niveau van leren en komt er een goed advies uit.
Adviezen? Beter onderzoek naar mogelijke problematiek; beter onderzoek naar gewenst onderwijs, mogelijk toch meer richting praktijkonderwijs, en anders wellicht toch naar Suriname (grapje).
Aanvullend: jij bent van 9 maanden tot 9 jaar alleen geweest met hem. Het kan zijn dat je onbewust heel veel manieren gevonden hebt om toch rustig met hem om te kunnen gaan. Wellicht helpt het de school als je dat kunt omzetten naar wat leerkrachten kunnen doen. Hij heeft het blijkbaar wel in zich om zich rustig te gedragen.
tsjor schreef op 10-12-2025 om 09:07:
Ik struikel even hierover: 'Hij heeft toen traumabehandeling gehad (story telling op het huiselijk geweld) en speltherapie.' Je zoon was 9 maanden oud toen je weg ging bij de vader. De meeste kinderen hebben geen verhaal te vertellen over de eerste 9 maanden van hun leven. Ze hebben er geen herinnering aan. Hoe komt dat trauma dan in zijn leven?
Ik schrik wel van de beschrijvingen van het gedrag, niet alleen van jouw zoon, maar blijkbaar ook van alle leden van de voetbalclub. Dat een trainer daar nog zin in heeft!
Mijn oudste heeft in Suriname op school gezeten, maar daar waren alle kinderen zeer gedisciplineerd. In Nederland overviel me de chaos op school zelf.
Ik weet niet waar je woont, maar wellicht is Brugjaar Jan Ligthart in Arnhem een mogelijkheid. Eigenlijk had dat dan dit jaar al gemoeten. Dan wordt er heel goed gekeken naar niveau van leren en komt er een goed advies uit.
Adviezen? Beter onderzoek naar mogelijke problematiek; beter onderzoek naar gewenst onderwijs, mogelijk toch meer richting praktijkonderwijs, en anders wellicht toch naar Suriname (grapje).
Er is veel ( wetenschappelijk) bewijs voor preverbaal trauma. Ook baby's slaan schokkende gebeurtenissen op. Niet in woorden en vaak ook niet in herinneringen maar de traumareacties zijn er wel degelijk.
Kaassoufflee schreef op 09-12-2025 om 18:17:
Is er wel eens diagnostisch onderzoek gedaan naar bijvoorbeeld ASS of ADHD en dergelijke? Dat lijkt me een goede start om meer inzicht te krijgen. En dan kunnen kind en ouder(s) ook psycho-educatie krijgen over hoe zijn brein werkt en handvatten om ermee om te gaan.
Lijkt me een intensieve situatie voor jullie allemaal, veel sterkte! Probeer in ieder geval in verbinding met je kind te blijven, dat hij jou als veilige haven heeft.
Ja, geen ASS of ADHD maar pre-verbaal trauma.
Daglichtlamp schreef op 09-12-2025 om 20:33:
Op welk niveau zit je zoon? Is er kans dat hij overvraagd wordt op school? Hij is verbaal sterker dan nonverbaal, maar ook verbaal is zijn iq maar net gemiddeld. De middelbare school is altijd lastiger voor zorgleerlingen vanwege de wisselende docenten.
Hij doet KB/BB en zit op een speciale route binnen het regulier middelbaar onderwijs. Een route voor kinderen die net even iets meer zorg en aandacht nodig hebben. Op de basisschool waar hij zat wisselde de kinderen ook al van lokaal naar lokaal, met verschillende docenten. En tijdens het wisselen van lokaal naar lokaal, voelde mijn zoon altijd de vrijheid om lekker even te bewegen, aan andere te zitten, grapjes te maken.
Lizzyliz schreef op 09-12-2025 om 21:41:
[..]
Dit eerste klopt niet. Zijn totale IQ is gebaseerd op performaal en verbaal samen en valt dus hoger uit vanwege het verbale gedeelte.
Wel kan het zo zijn dat hij het niveau in de klas niet kan bijbenen als hij op het vmbo zit, maar dat weten we niet. Misschien zit hij op Praktijkonderwijs en daarvoor is zijn IQ zelfs hoger dan een gemiddelde PrO-leerling.
Hij volgt KB/BB niveau, in een speciale route op het regulier middelbaar onderwijs. Het heet de ab- route. Dus een kleine klas ook met 14 kinderen. Alle kinderen uit zijn klas volgen deze route, maar het lukt mijn zoon dus minder goed om opdrachten uit te voeren dan de rest van de kinderen. Docenten zeggen ook dat er meer kinderen zijn die moeten nablijven of een rode kaart krijgen, maar dat mijn zoon net even verder gaat dan de rest. Wat ik eerder zei, in de heat of the moment lukt het hem niet te stoppen. Hij moet dan echt even uit de situatie, zn rust pakken en daarna kun je met hem bespreken wat er aan de hand was. Alleen in mijn zoon z'n ogen is het nooit zo groot als dat de docent zet, of hij heeft het niet gedaan .
