
Anne
16-11-2012 om 22:35
Worden wij bestolen door 1 van onze kinderen?
Oei, dat klinkt hard. Maar lijkt wel de waarheid. Een paar weken geleden vroeg mijn ex me of ik wel eens geld miste uit mijn portemonnee. We lijken daarin op elkaar: ietwat slordig met geld en niet altijd precies weten wat er nog in de portemonnee zit. Ik dacht dat ik nooit iets miste. 1x vond ik een twijfelgeval, maar - zoals gezegd - ik ben daar niet zo mee bezig.
Vandaag kreeg ik een sms van hem dat hij opnieuw (en nu wist hij het zeker) geld miste. Potverdorie, twee briefjes van 10 en wat los geld. En nu?
Onze 3 kinderen (14, 13 en 9) dacht ik daar nooit van te hoeven verdenken. Daar heb ik zelfs nooit bij stil gestaan.
Mijn ex neigt naar 'goed opletten' en ik neig naar 'een goed, algemeen gesprek aan tafel dat wij dat geld niet zomaar kunnen missen'.
Maar misschien lossen wij op deze manier niets op. Wat denken jullie?

Boontje
17-11-2012 om 00:48
Zeker weten
Jemig, dat is een heel vervelende gewaarwording. Ik zou het eerst zeker willen weten, voor ik een gesprek aanga dus eerst goed opletten. Paar dagen een bepaald bedrag in portemonnee laten zitten (iets wat makkelijk te onthouden is, afgepast E5 kleingeld en wat briefjes of zo) en natellen. En als je het zeker weet, dan uiteraard een gesprek!

ijsvogeltje
17-11-2012 om 10:38
Gesprek aangaan
Ik zou zeker een gesprek aangaan. Melden dat jullie al een paar keer geld missen. Dat de enigen die vrij toegang tot jullie portemonnees hebben de kinderen zijn. Dat je er vanuit gaat dat je hen kan vertrouwen, en graag wil weten of een van hen wat heeft op te biechten. Maak duidelijk dat je het in de gaten gaat houden en diefstal niet tolereert.
'een goed, algemeen gesprek aan tafel dat wij dat geld niet zomaar kunnen missen'.
Dat snap ik niet zo goed. Het lijkt nu net alsof je het wel zou toleren als je ruim genoeg geld had. Lijkt mij niet, en die boodschap zou ik zeker niet aan je kinderen willen geven.

P
17-11-2012 om 10:59
Je kunt het op een paar manieren aanpakken
1 Je kunt inderdaad om de tafel gaan en zeggen dat er iemand geld steelt en dat je vanaf nu een manier gebruikt om dat in de gaten te gaan houden (daarvoor schrijf je de nummers op van de biljetten of je zet een klein stipje op het biljet) maar je loopt het risico dat de dader slimmer wordt en het geld niet in de eigen portemonnee gaat bewaren ofzo.
2 Je zet het stipje erop en checkt altijd hun portemonnee's.

Ginny Twijfelvuur
17-11-2012 om 11:56
Eerst zeker weten
Dus een tijdje wel bijhouden wat er in je portemonnee zit. En dan methode 2 van P. Dan weet je het zeker.
Ik zou mijn kinderen niet zomaar gaan beschuldigen, zeker als ik zelf geen aanleiding heb om ze te verdenken (of begrijp ik het verkeerd als ik zeg dat alleen je ex daadwerkelijk heeft ondervonden dat hij geld mist?)

Anne
17-11-2012 om 13:46
Vervolg
Om niet te gaan beschuldigen wilde ik aan tafel in algemene bewoordingen duidelijk maken dat diefstal inderdaad niet wordt getolereerd maar óók dat we het niet breed hebben (en dat weten ze wel).
Dat op heterdaad betrappen wilde ik op die manier vóór zijn. Dat lijkt me helemaal pijnlijk. Ik hoopte dat door een algemeen gesprek het besef nog even weer op scherp werd gezet.
Maar 'goed', dat is niet meer nodig want onze oudste heeft het zojuist aan zijn pappa opgebiecht. Ik was er dus niet bij maar heb het verhaal van mijn exgenoot gehoord. Balen. Verdriet. Waarom toch? Hoe nu verder? En was het nou maar een prater, onze oudste, maar het wordt nog moeilijk om duidelijk te krijgen waarom het hij doet en wát hij ermee doet. Helaas is hij een enorme binnenvetter die ogenschijnlijk goed in zijn vel zit (baalt wel enorm van school met cijfers die dat ook tonen). Dit wordt weer een heel ander onderzoek en nu naar zijn diepste zieleroerselen...

ijsvogeltje
17-11-2012 om 14:27
Trek het je niet te persoonlijk aan
"Verdriet. Waarom toch?"
Weet je, ik denk dat heel veel kinderen wel eens geld uit de portemonne van hun ouders hebben gehaald. Ik denk ook dat je daar (meestal) niet te veel achter moet zoeken. Kind wil graag geld hebben om iets te kopen, en kijk, daar ligt zomaar een portemonnee! Naturlijk moet je daar iets mee doen, en dat gebeurt nu dus ook. Prima, leermoment, voor jullie en kind. De kans is groot dat het hiermee gewoon klaar is.

liora
17-11-2012 om 15:33
Meer geld
Hij heeft denk ik meer geld nodig. Misschien samen met hem bedenken hoe hij op een prettige manier aan genoeg geld kan komen.

Merel
17-11-2012 om 15:49
Ook wel
Ik heb dat vroeger ook wel eens gedaan hoor, en ben nu toch gewoon een hele braverd . Mijn ouders hadden zo'n riksenbuis en met wat gemorrel met een mes kon je daar best eens een rijksdaalder uit vissen. Gaaf vond ik dat als het lukte (deed het heel soms, misschien een keer per kwartaal) en was dan de koning te rijk. Ik kocht er meestal snoep van en ik denk dat ik zo tussen de 12 en 14 was dat ik dat deed. Had ook nooit wroeging ofzo
(erg toch eigenlijk) ze hebben het nooit ontdekt, op een gegeven moment ben ik er gewoon mee opgehouden (vond het niet meer kunnen denk ik)

wil40
17-11-2012 om 18:09
Geen onderzoek
Ik zou niet gaan graven naar zijn diepste zieleroerselen. Hij heeft geld gestolen en dat nu eerlijk opgebiecht. Niet meer doen, eerlijk zijn, klaar. Als hij geld nodig heeft kan hij erom vragen en soms krijgt hij wat en soms is het nee. Misschien wil hij een baantje om meer geld te hebben?
Een goed gesprek over school en alles wat hem bezighoudt kan zeker fijn zijn, maar niet naar aanleiding van deze diefstal.
Ik denk ook dat bijna alle kinderen wel eens wat stelen; geld, snoepje bij het kruidvat uit de bak, stickers op school. Hij is 14 en weet echt wel dat dit niet goed is. Mijn zoon was 13 toen hij een paar euro van mij steelde. Ik heb hem wel verteld dat als je steelt boven de 12 dat je ook een strafblad krijgt en naar bureau halt moet. Dat ik hem wil kunnen vertrouwen en geen zin heb om mijn geld te moeten verstoppen. Ik ben niet gaan graven in zijn gevoelens, het hoe en waarom.

Kaaskopje
18-11-2012 om 00:39
Diefje
Ik was als kind ook een diefje van mijn moeders geld. Ik kocht er vooral snoep van.
Je zoon heeft het opgebiecht, dat vind ik dan wel weer netjes van hem. Ik zou het nu dan ook benaderen vanuit die gedachte. Hij was fout, hij moet het ergens mee goed maken en dan toch weer verder. Je zoon kan folders bezorgen als hij meer geld wil hebben.

mix
18-11-2012 om 09:55
maar maar maar
dit gaat niet om een euro voor snoep he, het gaat om 20 euro en losgeld. De keren ervoor is niet bekend gemaakt door TS, maar als je merkt dat er geld ontbreekt is dat meestal niet die ene euro in een portemonnaie met losgeld erin.
Nu is het principe hetzelfde: wegnemen is wegnemen. Maar ik ben dan ook wel benieuwd wat ie allemaal nodig heeft of daarvan heeft of had willen kopen, of hij soms rookt, drinkt, wordt afgeperst op school; dat soort zaken.

Manja
18-11-2012 om 10:01
Losgeld ot mix
Haha, ik neem aan dat je los geld bedoelt ipv losgeld.
Alhoewel, als je losgeld bedoelt, is wel duidelijk waar hij het geld voor nodig heeft!

Anne
18-11-2012 om 14:47
Bedrag...
Nou, het gaat dus inderdaad om meer geld dan een paar munten (want ook dat ken ik van vroeger; ik hield het bij kwartjes en dubbeltjes en hield er ook vanzelf weer mee op). Nee, hij beaamde (te snel?) dat het om zeker zo'n 100= moest gaan. En het feit dat ik dit toch wil onderzoeken (en ook zijn schoolhouding) is, omdat het van een landerigheid en onverschilligheid getuigt die zijn weerga niet kent. Zelfs nu - nu ik hem weer terug zijn kamer in dirigeer omdat hij met zijn huiswerk aan de gang moet - zie ik dat hij stiekem iets van beneden heeft gehaald (je kent het wel, eerst deur gauw dicht, gerommel van dekbed, dan zeggen dat hij niks heeft). Het vertrouwen is gewoon weg. Bij mijn ex nog meer dan bij mij. Maar ... er is gewoon sprake van nog meer issues denk ik. En dat baart me gewoon grote zorgen!

wil40
18-11-2012 om 16:08
Issues
Hij verstopt wat onder zijn dekbed, misschien wat lekkers? Ik zou zeker weer zijn kamer inlopen en even kijken onder dat dekbed. Hij maakt er een potje van op school, kortom het is een dwarse puber. Ik heb hier ook zo'n exemplaar. Inclusief bij tijd en wijlen een grote mond en wij (ouders) zijn stukken minder belangrijk geworden dan enkele jaren geleden. Onze mening is niet die van zijn vrienden dus keuzes zijn snel gemaakt. Ernstige zorgen maak ik me eigenlijk niet. Ik zie soms een dwarse puber en gelukkig ook nog vaak een kind die me nodig heeft. Gedrag wat lastig is, vaak zeer vermoeiend maar wel passend bij zijn leeftijd en alle veranderingen.
Welke issues maak jij je echt zorgen om? Neigt hij in de sloot te belanden? Gaat hij met "verkeerde" vrienden om? Verdenk je hem van drinken/roken en meer? Vertoont hij op school wangedrag? Is hij veel weg en heb je geen idee waar hij uithangt? Heeft hij psychische problemen? Misschien is hij ongelukkig en voelt hij zich niet begrepen? Als jij en zijn vader hem niet meer vertrouwen bij wie kan hij dan zijn verhaal kwijt? Waarom zou hij zijn hart uitstorten als hij toch niet vertrouwt wordt?
Misschien heeft je zoon hulp nodig en het zou fijn zijn als hij zich bij zijn ouders veilig voelt, veilig genoeg om zijn problemen te kunnen vertellen. Misschien heeft hij fouten gemaakt, spelen er inderdaad meer issues, maar misschien is het vrij eenvoudig om hem met wat hulp weer op het rechte pad te krijgen. Opvoeden valt niet altijd mee, ik weet het, maar hij is nog geen 21, de klus is nog lang niet geklaard.
Zijn jij en je ex al lang gescheiden, speelt de scheiding nog een grote rol in zijn leven? Fijn dat jullie goed overleg hebben over het gedrag van jullie zoon, dan komt er vast een oplossing.

Anne
23-11-2012 om 23:55
Binnenvetter
Wij denken dat zijn aard (binnenvetter) hem vooral dwars zit. En daar hebben we ondertussen iemand voor gevonden. Niks zwaars, geen ingewikkelde therapieen maar wel iemand ánders dan wij. Gewoon, omdat we hopen dat hij leert wat beter over zichzelf en zijn eigen wensen te praten. Ik denk dat daarmee een boel problemen zijn opgelost.
Dank voor jullie reacties!