Zoon (13) boos/verdrietig om lengte

Stuk jonger (en kleiner)

Zoontje van 7 die nu al erg zit met zijn (gebrek aan) lengte (ook kleinste van de klas). Als iemand iets zegt over zijn lengte of bijv. niet wil geloven dat hij in groep 4 ziet wordt hij erg boos. Hij ziet zijn broertje van 4 straks al boven zijn hoofd groeien.

Wat doe je eraan als ouder. Zeggen dat lengte niet het belangrijkste is. Maar ja, of dat helpt... Hij zal ermee moeten leren leven.

tip van een puber!

Vooral geen smoesjes en excuses bedenken...dat is in sommige gevallen heel héél erg irritant.
Praat er met je zoon over, en zorg dat er een beetje zelf vertrouwen komt, ook over dat neefje, je kan het (als hij een beetje volwassen is, hem ook best zeggen dat zijn oudere neef wat problemen heeft met zijn lengte, verder moet je er gewoon mee leven, komt waarschijnlijk vanzelf goed ^_^

Tja

1,73 m. is niet zo groot voor een man, maar dat is het dan ook. Het is verder niet erg ofzo, en de meeste mensen hebben wel iets wat ze liever anders hadden gezien. Daarbij is het puber-eigen om onzeker te zijn over wie ze zijn en hoe ze eruit zien, dus ik zou er niet teveel op doorgaan. Je kunt natuurlijk Wesley Sneijder aanhalen, kleine man met grootse prestaties (en een mooie vrouw), maar die kan natuurlijk wel weer heel goed voetballen

De kleinste zijn vaak de grootste......

Neem b.v. Michael J Fox, Mick Jagger, David Bowie, Danny de Vito, Prince, Bruno Mars, Lil'Wayne, Al Pacino, Dustin Hoffman, Justin Bieber, Daniël Radcliffe, Tom Cruise allemaal mannen kleiner dan 170m

Steenbokje

Ik vind dat je zoon oud genoeg is om zich te realiseren dat hij met zijn probleem de relatie met jullie neef op het spel zet. Er zijn natuurlijk zoveel meer goede zwemmers en lange jongens maar laat hem zien dat hij ook niet boos is op die jongens maar alleen op zijn neef.

Hij mag natuurlijk best teleurgesteld zijn over zijn lengte maar dat moet hij bij zichzelf houden en niet botvieren op zijn neef!

Hoe komen ze aan die 173? Is dat een berekening of via een botfoto gedaan? Als er geen botfoto is gedaan zou ik dat wel laten doen en dan kun je altijd nog met je zoon in overweging nemen of hij groeihormonen neemt. Ja, die hebben ook nadelen maar ik vind dat een kind van 13 daarover moet kunnen meebeslissen.

Verder is de gemiddelde lengte van de Nederlandse man 183 maar de allochtonen zijn natuurlijk wat korter gemiddeld.

Oja

Ik had over het hoofd gezien dat de schoolarts een berekening heeft gemaakt. Heeft hij er ook bij gezegd dat zo'n berekening geldt met 8 cm naar boven en 8cm naar beneden? Met andere woorden: je hebt helemaal NIETS aan zo'n berekening.

Je hebt bijv deze:
tel bij de lengte van de moeder 13 cm op;
tel de lengte van de vader erbij;
deel het resultaat door twee;
tel bij het resultaat 4,5 cm op;
de uitkomst is de verwachte eindlengte (ook wel streeflengte of target heigth genoemd).

Maar hopenlijk hebben ze deze gebruikt: http://groeiweb.pgdata.nl/groeiweb_ouder/calculator.asp

Ik adviseer je toch een botfoto aan te vragen, gemiddeld volgens http://home.versatel.nl/duplodocus/groeicurve/groeicurve_jongen.jpg komt hij uit op 170 (en dat is dus de lengte van Wesley).

Dochter klein

Mijn dochter was in de brugklas ook heel klein, de kleinste van de klas. Inmiddels (3e klas) niet meer, want ze heeft een flinke groeispurt gehad. Misschien is het voor een meisje anders, maar zij vond het wel prima, maakte er ook vaak misbruik van, want ze kreeg alles gedaan omdat iedereen haar schattig vond. Ze moest een keer wat halen in een havo 5 klas en dat is natuurlijk heel eng als brugger, dus ze stonden voor de klas te dralen wie er daadwerkelijk naar binnen ging en toen zei dochter: ach, ik doe het wel, ze vinden me toch schattig. Maar ja schattig wil je natuurlijk als jongen van 13 helemaal niet zijn. Dochter had ook op haar twitterprofiel dingen staan als: klein maar fijn en dat soort dingen. Ik had juist de indruk dat ze het wel leuk vond om klein te zijn juist.

Steenbokje

Die handen als paddles worden niet kleiner, maar relatief gezien wel natuurlijk, en dan kan het moment komen dat de langzamer gegroeide, maar wel heel veel in zijn techniek geïnvesteerd hebbende alsnog dichterbij komt of sneller gaat! Ik heb dit veel zien gebeuren bij zwemmers.

Yura

Je kunt echt een klein meisje/vrouw niet vergelijken met een kleine jongen/man. Ik vind dat zelfs een heel pijnlijke vergelijking en daar heeft een jongen gewoon niets aan.

Een jongen is vooral bang dat hij geen relatie krijgt omdat eventuele partners hem te klein vinden (maar 1% van de relaties is met een grotere vrouw dan een man en dat zal dan nog voornamelijk om centimeter werk gaan) en verder heeft gewoon een kleine man het gewoon heel erg moeilijk in dit land. Je moet behoorlijk sterk in je schoenen staan en natuurlijk heeft iedereen wel wat (luister naar het liedje 'a boy named sue') maar ik vind wel dat een kleine man het lastig heeft.

Vooropgesteld is 173 nou nog niet extreem kort maar ik vraag me af of hij dat wel gaat halen?

euh dalarna

Groeihormonen is echt niet iets dat je naar keuze maar even kunt nemen. Daar zijn zeer strikte protocollen voor. Die hormonen hebben bovendien alleen maar zin als je zelf geen of niet voldoende groeihormoon aanmaakt. Zie het als insuline voor een diabetes patiënt. Maak je wel voldoende groeihormoon aan, dan helpen extra hormonen he-le-maal niets.

Jippox

Dat weet ik heus wel maar als je geen actie onderneemt en niet laat uitzoeken of het bij dit kind een oplossing zou KUNNEN bieden loop je het risico dat je zoon achteraf je allemaal verwijten maakt.

Ik zou in zo'n geval dus wel het traject in gaan en als ergens de huisarts of een specialist zegt dat het geen zin heeft mijn zoon dat uitleggen. Als duidelijk wordt dat het wel zin heeft dan bespreken we dat samen.

Ik krijg nu het idee van de vraagsteller dat ze zich maar neerlegt bij een rekensommetje van de schoolarts en als dat inderdaad zo is dan zou ik haar dat als zoon later ook verwijten. Zoiets zoek je toch wat verder uit in plaats van ja en amen te zeggen en blij te zijn met die 173? Wie geeft de garantie op die 173?

uitzoeken

In principe wordt er alleen verder onderzoek gedaan wanneer een kind een afbuigende groeicurve heeft of wanneer de prognose van de eindlengte (op basis van de curve) meer dan 10 cm afwijkt van wat je op basis van de lengte van beide ouders zou verwachten.
Steenbokje geeft aan dat zij en haar man ook klein zijn. Dan is het dus heel logisch dat haar zoon ook klein zal blijven. Hij zal het toch moeten doen met het erfelijke materiaal wat hem aangeleverd is
Er is dan geen enkele grond om nader onderzoek te doen, want daar zal dan toch niets uitkomen. Een school of huisarts kan die afweging prima maken.

verder zoeken

Ik denk dat het voor de acceptatie van je zoon, van deze lengte, heel nuttig kan zijn, om dat uit te laten zoeken door een arts met verstand ervan.

Niet de schoolarts dus. Ik heb meerdere kinderen en ik ben de afgelopen jaren zo vaak teleurgesteld in het fenomeen 'schoolarts'. Die mensen zeggen echt maar wat soms. Vooral als ze semi-wetenschappelijk gaan doen met statistieken, onderzoekjes, vragenlijsten en dergelijke.

Als je 'iets' hebt en je weet dat je er alles aan gedaan hebt, maar dat er niets aan te doen valt, is het makkelijker te accepteren, dan wanneer je dat niet doet. Ten minste, dat is mijn ervaring.

Je zoon moet het zelf ook wel willen, dat verder kijken. Maar misschien kan een bezoek aan een kinderarts gewoon al heel erg helpen. Al is het maar voor de geruststelling.

Ha Jippox

We zeggen het tegenovergestelde.

Ik vind dat een schoolarts dat dus helemaal niet kan, een verstandige afweging maken.

Ik heb een heel lijstje van afwijkingen (groot en klein) bij mijn kinderen, die door de schoolarts/consultatiebureau-arts niet juist werden gediagnosticeerd. En dat heeft bij de eerste paar keren, toen ik nog naïef was en in hun deskundigheid geloofde, onnodig tijdverlies opgeleverd.

asterix

Nou, dit kind heeft kleine ouders, het is natuurlijk dat de kinderen dan ook klein worden. Ik zou zeker niet eens aan groeihormonen willen denken.
Hier is oudste van 8 jaar de kleinste van de klas, en de dunste. Hij vindt het gelukkig (nog) niet erg, hij roept zelf dat hij weliswaar klein is, maar wel heel slim. Net als Asterix.
Mijn man is wel redelijk lang en mijn jongste zoon is gemiddeld qua lengte en is hard bezig zijn broer voorbij te groeien. Maar mijn jongste is gehandicapt, mijn oudste snapt daarom heel goed dat lengte niet alles is. Ik verwijs ook naar zijn oom en opa (mijn familie), die toch weer een stuk groter zijn dan ik. Daarbij werd er bij mij voorspeld dat ik 1.58 zou worden en ik werd 6 cm langer. Het is gewoon echt niet het belangrijkste.
Ik vrees dat dit bij jouw zoon ook een stuk puberonzekerheid is, was het niet dit, dan waren het wel puistjes of zijn bouw. Om zijn vertrouwen wat op te krikken zou ik idd wat belangrijke figuren noemen die kleiner zijn dan hij zal worden.

druif

Als er geen vertrouwen is in de schoolarts kan steenbokje altijd nog naar de huisarts gaan. Maar echt: als de lengte van het kind past bij de lengte van de ouders en er is geen afbuigende curve dan is er geen enkele grond om botfoto's te gaan maken en bloedonderzoeken en weet ik wat allemaal te gaan doen.

Jippox en rafelkap

Een botfoto is geen belastend onderzoek dus ik zou niet weten waarom je niet zult vragen of die gemaakt kan worden. Dat kan heel wat rust geven als duidelijk wordt dat hij nog volledig voor de puberteit zit. Het is gewoon voor het kind ook prettiger.

Rafelkap: ik zou als vrouw toch echt niet het voorbeeld geven aan een zoon als die te klein is. Ik vind het verschil voor vrouwen en mannen die klein zijn echt enorm onderschat worden.

geruststelling

De geruststelling van deze jongen en het serieus nemen van zijn gevoel, is toch ook een doel. Nogal belangrijk ook trouwens.

zucht

Dat geruststellen kan de huisarts ook uitstekend! En nee een botfoto is niet zozeer belastend (al geeft het wel een onnodige dosis straling) maar kost wel geld, net als een consult bij de kinderarts. Waarom onderzoek doen dat niet nodig is? Ik vind dat geldverspilling.

Samen

Heb je samen met je zoon al naar groeicurves gekeken (internet)? Of samen naar het boekje met bijgehouden lengtes van het consternatiebureau?
Was je zoon toen ook al klein maar volgde hij gewoon zijn eigen lijn? Of is hij afgebogen?
Is je zoon al lichamelijk aan het puberen?
Verder kun je in ieder geval je zoon serieus nemen en vragen of hij er zelf mee naar de huisarts wil. De huisarts zal als er maar een vermoeden van 'iets' bestaat doorverwijzen. Dat kan je zoon geruststellen.
Vooral jongens zijn vaak laat met de puberteit. Soms heb je het idee dat ze werkelijk nooit gaan groeien. Gelukkig komt het bijna altijd goed.

Target hight

Op basis van jullie lengtes is zijn TH 1,76m
Als hij de curve die hij nu volgt blijft volgen zou hij uitkomen op 1,73m (dat kan zo'n schoolarts nog wel denk ik, een curve aflezen). Dat is maar 3cm minder dan verwacht en je schrijft dat zijn curve niet afbuigt.
Wat wil je dan in vredesnaam gaan onderzoeken? Deze jongen groeit volstrekt normaal, maar moet het (nogmaals) doen met het erfelijke materiaal dat hem gegeven is.
Overigens: kan zijn vader geen rol spelen in het acceptatie proces van je zoon? Die is immers man en maar 1,70m, dus ervaringsdeskundige bij uitstek. Of heeft je man er ook problemen mee?

tsja

Maar misschien hadden die meiden dat neefje ook wel leuker gevonden wanneer je zoon een kop groter dan hem was geweest... Ik zou er ook voor waken om er een issue van te máken, zeg maar.

Nieuw bloed ....

...lijkt altijd leuker.

(Versterkt door het feit dat die 2 speelkameraadjes hier uit de buurt (meiden van 13) het neefje wel leuk schenen te vinden.)

Dalarna

Ik ben niet het voorbeeld, maar de mannen in zijn familie. En die zijn een stuk groter dan ik en mijn zoontje vindt dat (nu nog) heel groot!

Ik weet niet in hoeverre er op lange termijn schade kan zijn van hormonen of andere medicatie, dit zou ik alleen overwegen als het kind echt zeer klein zou worden en er langdurig depressief van zou zijn. Maar in dit geval is 1.73 normaal gezien zijn genen. De mens is niet maakbaar.

Ik heb er ook wel eens grapjes over gemaakt: sorry, mijn schuld!
Er zijn heus later wel genoeg kleine meisjes of vrouwen die onze knulletjes zo leuk vinden dat lengte er niet toe doet. Niet iedereen hoeft 1.90 te zijn.

Omgekeerd maken ouders van een klasgenootje zich zorgen over dat hun zoon weer te hard groeit. Die is 8 en bijna mijn lengte. Maar de moeder is 1.90 en de vader 2 meter, dus 'natuurlijk' dat hun zoon 2.10 kan worden lijkt mij. Ik zou dus zelf wel huiverig zijn voor hormonen, als het normaal is hoe lang het kind wordt gezien de ouders.

rafelkap (beetje ot)

Het is onmogelijk om groeihormonen te krijgen als je geen groeihormoon deficiency hebt. En zelfs dàn moet die beslissing door een toetsingscommissie worden beoordeeld. Het is dus nbiet iets wat je als ouder (of kind) kunt besluiten.

jippox

gelukkig maar.