Zoon onbeschermde sex
Beste allemaal, ik ben hier nieuw, waar zal ik beginnen?
Mijn zoon is 15 en heeft al een jaar een vriendin
Zij is Turks en mag van thuis uit geen relatie hebben al zeker niet met iemand van het christelijke geloof.
Nu kwam zij wel af en toe bij ons thuis zonder dat haar ouders dat weten, en ze keken wat naar tv of zo op onze zoon zijn kamer.
Ineens bleek dat zij toch al sex hadden gehad en meer nog, onbeschermd.
Ook al had mijn zoon condooms op zijn kamer, deze had hij niet gebruikt.
En zij gebruikt geen pil uiteraard omdat haar ouders het niet weten.
In Belgie staat de pil op voorschrift bij de dokter op naam, dus haar ouders zouden dat kunnen zien.
We zijn onmiddellijk het gesprek aangegaan dat onbeschermde sex uiteraard heel gevaarlijk is en dat dit niet meer mocht gebeuren op deze manier.
Nu vorige week kom ik thuis en heb ik hen beiden betrapt, wéér zonder enige bescherming.
De condooms lagen gewoon terug in de kast.
Voor mij was de maat vol, ik heb haar naar huis gestuurd en mijn zoon een mega preek gegeven.
Om een lang verhaal kort te maken, ik heb geen zin om mij hier elke 5 min dat ik thuis ben zorgen te maken of ik nu wel of niet oma zal worden.
Dit heeft natuurlijk als gevolg dat mijn zoon nu 'buiten ' is met haar, en ik niet weet waar hij is op deze moment. Hij heeft ook daarnet gelogen dat hij bij een vriend is maar hij is uiteraard bij haar 'ergens'
Help ik weet niet meer wat ik moet doen, heb ik juist gehandeld?
Gesprek met mijn zoon is heel moeilijk, hij luistert niet en snapt de ernst van de zaak niet.
Dank je
Hallo iedereen, ik ga haar zeker niet stiekem de pil gaan geven dat is zeker not done omdat je geen medicatie geeft aan iemand die het van thuis niet mag gebruiken. Ik zou gek worden mocht ik weten dat iemand mijn dochter stiekem de pil geeft.
In normale omstandigheden zou ik een gesprek aangaan met de ouders en de pil bespreken, maar ik zeg het zij mag geen sex voor het huwelijk.
Eigenlijk is het simpel, wij zijn dom geweest met dat meisje van ons leven te laten genieten hier bij ons thuis. Ze at mee , ze was welkom , ja we waren naief en dachten dat zij naar tv zaten te kijken ( met de deur open)
Ze is hier in de hemel en thuis is de hel voor haar
Tuurlijk was ze hier graag, hier kreeg ze liefde; ook van mij en mijn man, we gaven haar al eens een knuffel en we hadden wel veel plezier samen
Daarom voel ik mij ook verdrietig dat ik haar weggestuurd heb
maar deze situatie zijn we erg van geschrokken en voor de veiligheid van iedereen is ze nu hier thuis niet meer welkom.
Door het domme gedrag van mijn zoon is dit niet meer mogelijk
Je bent natuurlijk met twee in de fout, dat is zeker ook zo in deze situatie
Maar ik voel mij te betrokken nu en het gebeurt in ons huis
Het is hypocriet van mij om nu te zeggen ja ' het kan niet meer in ons huis' maar meer verantwoordelijkheid dan gesprek met mijn zoon en hem condooms blijven aanbieden kan ik nu niet doen denk ik?
Een meisje de pil opdringen kan ik ook niet
en wie zegt niet dat als hij ooit een ander liefje leert kennen dat zij wel de pil neemt
Gisteren waren ze na school nog samen, wie weet wat hebben ze gedaan, zo kan je uw eigen gek maken he...in een bos is het ook mogelijk 
Mijn dochter is nu 13 wees maar zeker dat ik een staafje in haar arm laat zetten als ze vriendje krijgt, zoveel is zeker
Meesje schreef op 09-10-2025 om 12:58:
[..]
Nou inderdaad. Mijn dochters zijn nog heel klein. Maar het idee dat iemand ze straks als ze pubers zijn stiekem medicatie zou toestoppen, echt, alsjeblieft niet. Als jij (TO/moeders van zonen) je zoon niet zo ver krijgt dat ie zijn verantwoordelijkheid neemt en een condoom draagt geeft je dat nog niet het recht om dan maar mijn kind aan de hormoontherapie te zetten. Er zitten inderdaad wél risico's aan de pil. Als je weet dat een kind die neemt kun je daar alert op zijn, anders een stuk minder. En sowieso, je geeft andermans kind geen medicatie. Ik zou als moeder willen dat je mij zou informeren; 'joh, de kinderen zijn seksueel actief. Mijn zoon weigert een condoom te dragen. Jouw dochter heeft geen pil'. Dan kan ik zelf besluiten wat ik wel/niet doe. Het 'ja maar dan willen die ouders straks dat ze gaan trouwen' is echt een kul argument. Als het kind zwanger is willen ze vast ook dat ze gaan trouwen, dus dat gaan ze linksom of rechtsom toch wel willen. En wat zij willen, daar hoeft jouw zoon verder niks mee.
Ik weet niet hoe de Belgische wetgeving is, maar in Nederland mag een arts aan een kind van 12 jaar of ouder de pil voorschrijven zonder toestemming van de ouders en de ouders hoeven ook niet ingelicht te worden. Zeker niet als het inlichten van de ouders gevaar of nadeel op kan leveren voor het kind.
Dus als dit in NL zou zijn, dan zou TO het meisje gewoon de weg naar de huisarts kunnen wijzen. Zij zet dan niet het meisje aan de pil, ze geeft het geen medicatie, dat doet ze zelf. De ouders van het meisje hebben daar gewoon niets over te zeggen.
Ik zou nogmaals in gesprek gaan. Zowel met jouw zoon als met haar. Bedenk dat ze jouw zoon gewoon wil gebruiken als donor om te ontsnappen aan een ellendig leven. Hij is nog maar een kind en heeft geen idee dat hij zijn hele leven kwijt is door zich op deze manier te verbinden aan een jeugdliefde. Hij mag straks levenslang gaan betalen voor een kind waarvan het de vraag is of hij die kan blijven zien. Want denk jij dat zoiets gaat standhouden? En hoe gaan ze dit alles betalen? Bij jou inwonen waarschijnlijk want ze mogen niet eens zelfstandig huren en kunnen nog geen uitkering aanvragen of voldoende verdienen. Dus jij mag gaan betalen en haar en de baby opvangen (als ze verstoten zou worden door haar familie). En dan komen er ook instanties om de hoek kijken (want 2 kinderen met een kind die het niet kunnen opvoeden).
Ik zou jouw zeer naïeve zoon hiertegen beschermen. En als ze echt niet luisteren zou ik echt haar ouders inschakelen. Hun dochter is losgeslagen en hun verantwoordelijkheid. En jij zit straks met een probleem (financieel, opvang, opvoeden etc). Dan laat de ouders maar ingrijpen en haar thuishouden en goed controleren. Dat meisje vergeet hij wel weer op de lange termijn.
Liep er niet vorig jaar een draadje van een minderjarige jongen die een baby had gekregen met een minderjarig meisje en dat hij of zijn moeder die hier schreef aan zijn vaderschap twijfelde? Ik weet niet hoe dat afgelopen is, het was in ieder geval een hoop gedoe.
Dank jullie allemaal, op dit moment is het 'stilte voor de storm'?
Ik heb haar al een week niet meer gehoord, mijn zoon zit op zijn kamer vaak, gesprek ermee dat lukt amper, hij lijkt me kwaad op mij en ontloopt mij
Voor en na school zien ze elkaar wel, maar hij ziet er belabberd uit mijn zoon en is erg in zijn eigen gekeerd.
ik haat het pubers te hebben
ik weet niet wie het beste af is, ouders die van niets weten, of ouders die zoals wij alles weten 
@Izzaa, al 10 zo gesprekken gehad met hem maar hoe meer negatief ik praat hoe meer hij naar haar toe trekt merk ik
Zoals iemand hier zei 'hij wil haar precies redden'
dit weekend komen zijn vrienden hopelijk brengt dat wat afleiding
Is er bij jou in de gemeente iets van een jongeren coach? Iemand die bekend is met groepsdynamiek onder pubers/ jongeren en met hen op hun niveau over "jongenszaken" praten?
Misschien is een mannelijk rolmodel hierin beter dan jouw input als moeder zijnde want jouw zoon neemt niets van jouw aan.
Hier bestaat dat wel en als mijn zoon zo bezig zou zijn zou ik hem direct daar aanmelden als hij de adviezen van mij en zijn vader naast zich neerlegt. De vraag waarom je zoon zo onverantwoordelijk bezig is zou wel beantwoord moeten worden linksom of rechtsom.
