Zoon van 15, onverschillig niet gemotiveerd
Wie van jullie herkent dat?
Mijn zoon van 15 (in april 16) doet amper wat aan school.
Hij is niet gemotiveerd zegt hij.
Op school heeft hij genoeg vrienden en valt hij goed in 'de groep'.
De school is verder wel oke, maar hij vindt de lessen saai.
Soms ligt dat aan de docent en soms is de docent wel prima.
Als het aan hem lag ging hij niet naar school, "maar omdat hij moet, gaat hij..."
Thuis is hij vaak op zichzelf, speelt het liefst online Playstation met zijn vrienden, sport 2x in de week en 2x in de week werkt hij. Tijdgebrek is het niet; hij besteed gewoonweg weinig tot geen aandacht aan zijn huis of leerwerk. Gevolg is dat zijn cijfers tot nu belabberd zijn. Hij zit in de 4e van de Havo.
We hebben hem gevraagd of hij het niveau te hoog of juist te laag vindt, maar hij denkt zelf wel dat het hem past. De motivatie ontbreekt hem nu echter.
Blijven zitten wil hij niet, maar wat hij dan wel wil is de vraag.
Vorige week heb ik met de mentor gesproken en die zal nu ook een (dieper) gesprek met hem aangaan. Hij had het over een stok achter de deur. Playstation afsluiten of mobiele telefoon innemen heeft tot nu toe nog niet geholpen. Stoppen met zijn baantje? (maximaal 6 uur per week, van 16 tot 19 uur) Wie herkent het en wat zijn jouw adviezen of wat waren jouw oplossingen?
overhoren
Mijn zoon van 14 is precies hetzelfde. Het enige verschil is dat hij nog niet werkt. Onze oplossing is geweest dat wij zoon gingen helpen met overhoren van alle proefwerken. Niet dat dat nu zo'n feest is maar hij laat het toe.
Op zijn huid
Hij zegt dat wij hem op zijn huid zitten.
Of we hem nou aanbieden om hem te overhoren, te helpen met huiswerk of plannen of hem proberen te sturen met allerlei andere zaken.
Zucht...
geen playstation
Sinds wij de playstation door de week verboden hebben en bij de eerste overtreding hem een week helemaal buiten gebruik hebben gesteld (controllers en belangrijke kabels mee naar ons werk) zijn de cijfers enorm verbeterd.
de mentor
Gaf al een prima advies lijkt me zo. Ga er lekker mee aan de slag en wacht niet dat gesprek af, maar laat het direct ingaan. Ze hebben echt nog structuur nodig op deze leeftijd hoor.
oh en babette
Op de huid zitten?
Prima! Gaat de goede kant op dus!
op de huid zitten
Werkt hier averechts. De post van babette had de mijne kunnen zijn. Het is, volgens school n veel voorkomend verschijnsel, vooral bij jongens van die leeftijd. Toch denk ik dat het bij die van mij, en die van babette?, wel goed komt! Sport en werk is ook persoonlijke ontwikkeling! En niet willen blijven zitten is ook n motivatie, toch? Verschil met het verhaal van babette is wel, dat de cijfers hier niet goed, maar ook niet 'belabberd` zijn.
Hier ook
en ook het verwijt gekregen ze op de huid te zitten. Loslaten werkt onvoldoendes in de hand, maar tegen de tijd dat het rapporttijd was, gingen ze ineens weer serieus aan de slag.
Het leek of ze alleen presteerden wanneer er een grote druk achter stond en er meer op het spel stond.
Dus liet ik het los.
Ze hebben beide zonder doubleren en (eentje met 1 her) hun eindexamen gehaald en ik had hele korte nagels in die tijd.
Vandaag...
... heeft ook de mentor met onze zoon gesproken. Het was een stroef gesprek. Onze zoon geeft weinig feedback, waardoor er niet echt een goed gesprek op gang komt. Er zijn nu doelen gesteld. Op de vakken waar hij voldoende staat zo houden en de vakken waar hij onvoldoende mee staat ieder een punt omhoog. Hij zegt te willen gaan leren deze vakantie. Ik ben ook niet voor teveel afpakken of sancties. Maar nu werkt het ook niet. Vooral de nonchalantheid, het onverschillige is moeilijk, omdat we er niet achter komen of hij ergens zwaar mee zit of dat het hem echt gewoon niks doet. Zo weet hij niet wat hij voor een vervolgopleiding zou willen doen. Op school werken ze met een speciaal programma om dat uit te vogelen, maar hij is niet geïnteresseerd. Open dagen van opleidingen: " geen zin in"...
Hij lijkt ook oververmoeid. Vandaag uit school speelde hij met de hond en toen werd het ineens stil. Ik ging kijken; lag hij op de grond -met de hond- in een diepe slaap.
Hopelijk zien we deze vakantie een wending.
lijkt me lastig
hopelijk rust hij goed uit in de kerstvakantie, blijkbaar is hij er wel aan toe.
Hier op school, zoon ook in havo 4, is het verplicht 1 open dag te bezoeken, liefst nog meer dus geen zin hebben is er dan niet bij. Ook moeten ze soms bepaalde onderdelen van een programma afwerken voor een bepaalde datum waardoor leerlingen er dan toch wat meer (verplicht) mee bezig zijn.
ik snap het ook wel
Als je graag leert, 'voor je docenten wilt werken', of al weet wat later worden wilt, tja dan heb je de motivatie. Zoniet, als de vakken je niet boeien en/of je de zin van het studeren niet in ziet, dan wordt het een stuk lastiger. Wij hebben van alles geprobeerd om onze slimme zoon aan het werk te krijgen, vooral in de beloningssfeer. Maar dat helpt toch maar kort.
Onze andere kinderen werken uit zichzelf, en best wel met plezier. Vooral door de 3 redenen die in de eerste regel noem.
Volgens mij kun je er weinig aan doen als ouder. Om kennis op te doen moet je daar voor open staan, en als je kind niet wil en niet of nauwelijks gevoelig is voor straf of beloning, tja wat dan?
Wat wij doen, wij wijzen onze kinderen op kansen die ze krijgen door school, een betere baan, leuker werk, meer keuzemogelijkheden, het plezier van een goed cijfer halen. En de dreiging van het bijven zitten en afstromen. Maar ja, dat weten ze zelf natuurlijk ook allang...
Maar zoals ik al eerder zei, sport en werk, wat de zoon van babette 123 doet, is ook werken aan je ontwikkeling!
En ook bij ons zijn bezoeken aan open dagen oid verplicht, om die ongemotiveerde pubers te dwingen zich te verdiepen in hun toekomst! Samen met je kind daarover van gesachten wisselen kan misschien ook resultaat opleveren.
Babette 123, ik zou m lekker uit laten rusten deze vakantie. Of laten leren natuurlijk, als dat gaat...
Groet, Ippel
