Zoon w.s. ADD. Hoe te beginnen met een diagnose
Onze zoon heeft veel kenmerken van ADD. Hoe kunnen we beginnen met het vaststellen van een diagnose. Wie als eerste te benaderen en zijn er mensen met ervaringen?
Bloemenaandewaterkant schreef op 08-08-2023 om 11:57:
[..]
Hadden jullie dan niet het bijkomende effect dat de aanvrager (school in dit geval) de diagnose gestuurd kreeg en jullie moesten wachten tot school het aan jullie doorstuurde? Wij zagen dit niet alleen niet zitten maar wij wilden niet dat school het hele rapport zouden krijgen maar alleen de informatie die het nodig heeft. Niet elke school gaat even professioneel om met zulke gegevens, als ouders heb je heel heel weinig rechten op school en daarmee word je afhankelijk van de integriteit van schoolpersoneel.
School kreeg niks. Zij stuurden een aanbeveling aan J&G, J&G beoordeelde dat het nodig was en dat er dus budget was, verder stonden wij in contact met het testbedrijf.
School heeft later wel aan de middelbare door willen geven dat kind Asperger heeft, dat mocht van ons niet, want dat was de diagnose niet (alles heet tegenwoordig ASS, dus niet meer Klassiek autisme en Asperger) en wij vonden dat dat pas relevant wordt als kind vastloopt op school.
Uiteindelijk deed school ook weinig met de diagnose en de aanbevelingen die daaruit kwamen.
wolkewitje schreef op 09-08-2023 om 20:48:
[..]
School kreeg niks. Zij stuurden een aanbeveling aan J&G, J&G beoordeelde dat het nodig was en dat er dus budget was, verder stonden wij in contact met het testbedrijf.
School heeft later wel aan de middelbare door willen geven dat kind Asperger heeft, dat mocht van ons niet, want dat was de diagnose niet (alles heet tegenwoordig ASS, dus niet meer Klassiek autisme en Asperger) en wij vonden dat dat pas relevant wordt als kind vastloopt op school.
Uiteindelijk deed school ook weinig met de diagnose en de aanbevelingen die daaruit kwamen.
Ja, ook mijn ervaring. Helemaal kwalijk nemen, kan ik dat ook weer niet want van een school kan je nu eenmaal beperkte tijd, aandacht, energie verwachten voor een kind op een dag, met overvolle klassen. Wat me wel stoort (en stoorde) is dat ze zich voordoen als de professional door het hele rapport te vragen. En zo’n diagnose kan voor je het weet een stok worden waarmee je geslagen wordt.
Bloemenaandewaterkant schreef op 09-08-2023 om 14:44:
[..]
Als magister ingevuld wordt (met toetsen en huiswerk) is dat een goede ondersteuning alleen hapert dat wel eens. Niet elke docent ziet er op toe dat die informatie er in staat. En dan heb je er niet perse iets aan behalve voor de vakken waar dat wel gebeurt. In dat geval kan je je zoon vragen wie van zijn klasgenootjes fijne aantekeningen maakt en voorstellen dat hij daar een afspraak mee maakte. Ik zorgde wel, om zoiets voor langere tijd in stand te houden, dat er dan iets lekkers of een klein bedrag of een keer naar de film oid via zoon naar het vriendje ging.Maar, hebben jouw kinderen iets aan school gehad, diagnosewijs? Wij niet zo zeer en dus hebben hebben wij de oplossing altijd buiten school gezocht. Maar soms is een school, of een enkele leraar, wel heel capabel in add opzicht en is dat een mooie meevaller.
Wij hadden mazzel en echt een hele fijne school te pakken. Zowel op de basisschool en middelbare school ging dat heel goed. Maar ik weet ook heel goed dat dat vaak anders gaat hoor.
Pief schreef op 10-08-2023 om 15:40:
[..]
Wij hadden mazzel en echt een hele fijne school te pakken. Zowel op de basisschool en middelbare school ging dat heel goed. Maar ik weet ook heel goed dat dat vaak anders gaat hoor.
Wat fijn! En waar bestond die ondersteuning voor jullie kind uit?
Bedankt voor jullie ervaringen.
Dat mijn zoon het nog gered heeft de voorgaande jaren is idd best verwonderlijk.
Dat ik voor het eerst merkte dat hij zoveel problemen had met schoolwerk was in groep 8. Door corona thuis achter de laptop. Kwam gewoon niet tot het maken van zijn schoolopdrachten. Dit leidde tot frustratie bij hem maar ook bij mij. Een planning was soms zo lastig.
En dat is het nog steeds.ik heb dit jaar wel magister bij gehouden. Dus elke dag even kijken hoe laat moet hij beginnen en heeft hij nog toetsen.
Maar alles is dan " straks". In verband met zijn slechte inslapen ( dit is al vanaf jongs af aan)komt hij er smorgens zo slecht uit. Dus wij zijn met zijn allen bezig om hem op tijd op school te krijgen. Ook omdat de leerplichtambtenaar ingeschakeld was. En elke minuut te laat wordt dan als een uur of 1 keer absent gezet. Tel daarbij op alle keren te laat omdat hij zijn boek nog in zijn kluis heeft liggen en denkt dat hij vrij is omdat een vriend vrij is maar een ander vakkenpakket heeft. Noem maar op. Of zijn sleutels kwijt is en daardoor te laat komt.
Als ik nu terug denk is het zo dat hij het eerste jaar een mentor had die met hem een planning maakte voor de laatste maanden. Hij had dit jaar ook een leuke mentor maar wel een die hem geen les gaf. Dus ja hij zag die alleen met mentor uur. Extra huiswerk uren . Tja daar gaat hij gewoon niet heen. En op school zijn ze echt welwillend naar hem toe. Hij heeft echt de gun factor aan zijn zijde. Maar wat hem de voorgaande jaren wel lukte is hem dit keer niet gelukt.
De laatste dag . Alles moest om half 11 ingeleverd worden. Hij moest nog 1 opdracht. Er is achter aan gebeld naar hem en naar mij( ik was helaas aan het werk) en hij levert die opdracht 10:40 in. Dus er is naar hem toe echt wel ruimte. Maar kan dan die druk niet aan. Terwijl ik al weken gevraagd heb wat voor opdracht hij nog moet maken. Dan kreeg ik als antwoord. Ik heb dat geregeld.
Tel daarbij op dat hij echt hevig aan het puberen is. Is erg autonoom en wil de regie zelf in handen hebben. En dat is prima tot op zekere hoogte maar ik merk aan mezelf dat mijn frustratie ook begint op te lopen en dan met name in de ochtend als hij zich op zijn gemak klaarmaakt voor school. En ik eigenlijk de hele tijd in gedachten heb..als hij maar niet te laat komt. Dus voor nu heel fijn dat het vakantie is.
Ik ga een plan maken welke stappen te zetten. Lijkt me wel handig. Ik heb wel gehoord dat het best een lange weg kan zijn.
