Afspraken bijdragen studiekosten kind
Ons kind (nog geen 18) gaat in augustus starten met studie aan de universiteit. Wij hebben afgesproken dat hij het eerste jaar nog thuis blijft wonen, ivm jonge leeftijd, kosten, beperkte reistijd en behalen bindend studieadvies. Er verandert financieel dus nog niet direct zo heel veel: ij betalen collegegeld, boeken, telefoonabonnement,verzekeringen etc.
Als hij 18 is wil hij toch graag op kamers. Man weigert helaas in overleg te gaan, zegt dat het met het geld 'gewoon goed komt' en dat zoon gewoon moet lenen bij DUO, omdat dat uiteindelijk voordeliger zou zijn als wij aan het einde van de rit helpen af betalen.Ik ben niet zo voor het lenen en schuld opbouwen, rente kan bv in loop der jaren veranderen etc. Zoon wil uiteraard weten waar hij aan toe is: qua kosten en vergoedingen, zodat hij weet wat hij kan/moet doen qua lening. Ik heb de website van het Nibud erbij gehaald om zelf goed inzicht te verkrijgen en ook kind daarbij te helpen. Ik hoor/lees diverse bijdragen van ouders als kinderen gaan studeren en op kamers gaan, maar ben even benieuwd, want mijn man lijkt (helaas) alles anders te willen aanpakken dan de meeste mensen die ik spreek of wat ik lees op nibud. Hij doet altijd alles op zijn eigen (afwijkende) manier. Niet per se altijd slecht. We worden het helaas maar moeilijk eens en dat vind ik sneu voor mijn zoon. Ik vind dat hij wel recht heeft op duidelijkheid en volwassen behandeld dient te worden, nu hij gaat studeren. Hij is erg verantwoordelijk en smijt niet snel geld over de balk.
Wat dragen jullie bij als je kinderen het huis uit zijn/gaan? Ik dacht zelf aan 500 euro/maand, naast vergoeding voor collegegeld en boeken. De rest kan hij dan lenen/bijverdienen. Is dat redelijk/onredelijk?
Verborgen kosten
Wij kregen van DUO een bedrag van ongeveer 400 euro per maand door als advies voor de bijdrage van onze studerende dochter. Met kost en inwoning en collegegeld en financiële bijdrage (zeg maar voorheen zakgeld) van 100 en pianoles en sportschool zitten we daar denk ik wel ongeveer aan, ik heb het nooit precies uitgerekend.
Wil ze op kamers, dan wordt het best een raar financieel plaatje, want ze studeert hier in de stad. Dus dan gaan we nog eens pakweg 400 per maand betalen (of zijzelf: lenen en werken) om hier een paar straten verderop in een studentenhuis te gaan wonen 
Maar ja, leuk is het wel, op kamers gaan.
ondersteunen
Ondersteunen is iets anders dan voorzien van. Ondersteunen is vooral: zorgen dat iemand voorbereid is.
Het pamperen is wat de HBO-studenten zelf aangaven en volmondig bevestigden. Ze gaven wel toe dat ze er graag van profiteerden. Dus naar hu ouders toe zullen ze blij en dankbaar zijn; maar onderling vonden ze het eigenlijk wel een probleem. De zorgen waren van de directeur van de jeugdzorginstelling die personeel moet vinden onder deze HBO-mensen en weet met wat voor vragen en problemen de jongeren in zijn instelling zitten (en hoe slecht zij voorbereid worden op de toekomst, zonder vangnet.)
Ik vind de ziektekosten bijvoorbeeld echt wel een punt. Zelf de verzekering aanvragen, zelf de belastingformulieren invullen en zelf bedenken hoe je dan het restant bij elkaar krijgt, inclusief het probleem van de eigen bijdrage. Dat gaat dan nog om een heel klein bedrag. Maar het is toch de eerste introductie in de grote wijde wereld. Of de studieboeken: als ze vrijwel ongelezen in de kast blijven staan en het kind heeft het zelf betaald wordt het kind echt wel creatiever, is mijn ervaring. Die paar bladzijden waarop iets ingevuld moet worden copiëren en het boek daarna weer schoon doorverkopen is ook een oplossing.
Ik heb ook wel wat voor ze gespaard, maar daarover mochten ze zelf beslissen. De een gebruikte voor rijlessen, de ander voor een wereldreis en de derde voor collegegeld. Ooit moeten ze toch zelf die verantwoordelijkheid krijgen en kunnen nemen.
Tsjor
@ Tsjor
"Ik vind de ziektekosten bijvoorbeeld echt wel een punt. Zelf de verzekering aanvragen, zelf de belastingformulieren invullen en zelf bedenken hoe je dan het restant bij elkaar krijgt, inclusief het probleem van de eigen bijdrage."
Helemaal eens met je.
Twistpunt in een ander draadje. Waar de ouders het belangrijker vinden dat de kinderen kunnen sparen van die € 104, zorgtoeslag tegen een premie van € 85,-. Mocht er toch een medische calamiteit zijn, dan staan de ouders klaar om de eigen bijdrage (gedeeltelijk) te betalen.
Als de ouders het al zo vanzelfsprekend vinden, ja, wie zijn de kinderen dan om hier een andere mening over te hebben die in hun eigen nadeel zou zijn.
Dendy
Ik had het niet speciaal over jou of over iemand anders in dit draadje. Ik heb hier niemand horen zeggen dat ze op geen enkele manier bijdragen. Want inderdaad, kost en inwoning is zeker ook een bijdrage.
Echter, ik ken echt ook ouders die na de middelbare school zeggen: het is tijd om jezelf te redden en zich terugtrekken, ook financieel. Ik kan me er weinig bij voorstellen maar het bestaat. Kinderen die via de rechter een bijdrage afdwingen (of proberen af te dwingen).
Tsjor
Een heel verhaal. En je hebt het meegemaakt dus het zal kloppen. Maar ik weiger te geloven dat jouw manier de enige manier is voor jongelui om op te groeien tot volwassen en verantwoordelijke mensen.
Ik kan mijn kinderen alles zelf laten organiseren, inclusief hoe ze aan hun geld komen. Maar ja, dan moeten ze veel lenen en beginnen ze na hun studie toch met financiële achterstand. Iets dat telt als ze later weer ergens moeten wonen (huren of kopen), bijvoorbeeld. Volgens mij iets waar jij je ook zorgen over maakt. Als dat geld er niet is, is er minder of niets bij te dragen. Dan is dat wat het is en moet de jongere zelf in de kosten voorzien. Maar wij zijn in de omstandigheid dat er gespaard is. Ik kan er voor kiezen om het niet aan te spreken als ik vind dat flinke bijdrages gepamperde volwassenen oplevert. Maar uiteindelijk denk ik dat er genoeg manieren overblijven waarop de jongelui volwassen mensen worden. Oudste hier regelde zonder tussenkomst van ons studeren en wonen in het buitenland, deed dat vervolgens succesvol. Zeer volwassen jonge vrouw. Ook met bijdrage.
2 kinderen
De oudste woont op kamers en krijgt het collegegeld en sportabonnement. De kamerinrichting hebben we betaald en natuurlijk stoppen we wel eens wat toe. De jongste woont thuis en krijgt de helft van het collegegeld, omdat we daar de kost en inwoning voor betalen en bij de oudste niet. Beide hebben een bijna volledige aanvullende beurs en lenen volledig. De thuiswonende heeft dat absoluut niet nodig, maar zet het op een spaarrekening voor het geval hij verder wil studeren en daarvoor dan niet meer kan lenen.
In omgeving van de oudste zijn er studenten waarvan de ouders alles betalen, zelfs een kamer als ze in dezelfde stad wonen en onnodig studievertraging oplopen. Als het financieel mogelijk was liet ik ze alsnog grotendeels lenen, steunen kan dan als er terugbetaald moet worden.
Aagje
Zeker is mijn manier niet de enige goede.
'Maar ja, dan moeten ze veel lenen en beginnen ze na hun studie toch met financiële achterstand. Iets dat telt als ze later weer ergens moeten wonen (huren of kopen), bijvoorbeeld. Volgens mij iets waar jij je ook zorgen over maakt.'
Ja, ik maak me daar grote zorgen over, maar dat zijn vooral politieke besluiten. Dat leer ik mijn kinderen ook, in de hoop dat ze straks anders kiezen.
Ondertussen is het aantal jongeren dat de afgelopen periode een woning heeft gekocht (weet niet meer precies welke periode, jongeren is geloof ik tot 35 jaar, RTL Z). Zou goed zijn om te analyseren welke jongeren dat dan zijn, MBO-ers die al snel zijn gaan werken zonder grote studieschuld (zoon 2) of studerende jongeren zonder studieschuld, met een spaarrekening.
Tsjor
Ja
dat zijn politieke besluiten en dat leren wij onze kinderen ook. En ik hoop ook dat ze anders kiezen. Doen de stemgerechtigde kinderen tot nog toe ook.
Maar toch....als de staat dat deel niet meer bijdraagt, moeten wij het dan ook maar laten? Terwijl we het geld hebben? Wij kiezen er dan toch maar voor om flink (let wel: niet oneindig) bij te dragen. En we verbeelden ons ook nog dat we geen gepamperde volwassenen afleveren.
Hier
Wie thuis blijft wonen tijdens de studie (zoon waarschijnlijk) hoeft niet te lenen. Collegegeld, boeken, kost en inwoning, toelage, eigen risico zorgverzekering. Wie op kamers gaat (dochter) krijgt collegegeld, boeken, en een toelage van 200 euro per maand. Zorgverzekering en toelage beheren ze zelf. Voor het eigen risico heeft ze eenmalig het bedrag gekregen; gaat er iets af dan moet ze dat aanvullen. Zoon is 15, gaat pas in 2021 naar het Hbo. Dan is hij 16. Zal me wat worden.
Aagje
'Maar toch....als de staat dat deel niet meer bijdraagt, moeten wij het dan ook maar laten? Terwijl we het geld hebben?'
Dat is precies, waarom een terugtrekkende overheid onmiddellijk als gevolg heeft dat de ongelijkheid in de samenleving op een aantal punten (vooral de vitale sectoren, zoals zorg en onderwijs) wordt vergroot. Individueel maak je gewoon je eigen keuzes en doe je wat je denkt dat het beste is. Maar maatschappelijk gezien zijn er, volgens mij, twee rampen: de eerste ramp is dat er een generatie jongeren komt waarvan een deel met grote schulden start (er wordt meer geleend dan er ooit aan basisbeurs werd gegeven, met andere woorden: als de weg naar lenen open is, dan wordt dat ook een gemakkelijke weg gevonden, maar de gevolgen ervan voor de eerste 35 jaar daarna zijn behoorljk). Anderzijds een generatie die nog lang uit de hand van vader en moeder eet (economische zelfstandigheid van jongeren was ooit een politiek issue).
Tsjor
Daar heb je gelijk in Tsjor
Dat is geen goede zaak, die toenemende ongelijkheid. Helemaal met je eens. Ik zou willen dat het anders was. Zou er ook best wat meer belasting voor willen betalen als er meer kansengelijkheid zou ontstaan. Maar zo is het op dit moment nu eenmaal niet.
Ik heb die politieke beslissing dat het leenstelsel werd ingevoerd niet genomen. Ik was het er ook niet mee eens. Ik kan de negatieve gevolgen voor anderen ook niet oplossen. Wij zijn echter wel in de gelegenheid om de gevolgen ervan voor onze eigen kinderen wat te verzachten. Dus dan kiezen we daar toch maar voor. Zonder schaamte of het gevoel dat we vooral gepamperde jonge mensen afleveren. Zoals gezegd ook omdat wij hun studie toch mede als onze verantwoordelijkheid zien.
Maar dan nog een vraag: hoe zie jij het dan als er gewoon een basisbeurs was blijven bestaan? Vind je dan niet dat dat gepamper zou zijn van de overheid? Want nu lijk je dat te vinden van ouders die wel flink bijdragen.
Basisbeurs
Was ook niet kostendekkend. Maar het was wel een bijdrage die elke student kreeg.
Let wel: het 'pamperen' kwam van HBO-studenten die het zelf aandroegen als een probleem: ze werden teveel ontzien door de ouders. Tegenwoordig heet dat geloof ik curling-ouders.
Tsjor
Ja Tsjor
Als ik het uit je eerdere bericht goed begrijp ging het hier om jeugdigen van de HBO opleidingen in iets in de jeugdzorg. Jongvolwassenen hebben toch al de neiging om de wijsheid in pacht te hebben. Laat staan als ze aangewezen worden om ouders 'bij te staan' in de opvoeding. Die houding, dat zij het beter weten, wordt vanuit de opleiding en de leeftijd aangemoedigd.
Met zo'n houding, hoe ze er ook aan komen en welke jeugdigen en welke ouders ze er ook mee bedoelen, helpt niet erg in het contact naar 'ouders' toe maar is klaarblijkelijk wel een aanbeveling om binnen te komen bij veel instellingen die menen ouders en kinderen te helpen.
Het is niet helemaal goed. En ik denk ook niet dat alle jongelieden hun ouders van 'pamperen' betichten. Die van mij doen het alvast niet.
Hoewel mij dat uiteraard verweten is door sommige hulpverleners of omstanders want 'autisme komt van pamperende ouders'.
Zoals men al beweerde in de generatie van mijn overgrootouders. Wat dat aangaat is er nog niets veranderd.
kost en inwoning is ook een bijdrage
dat klopt, dat geeft het DUO zelf ook aan.
Krijgen jullie geen brief van het DUO wat je als ouders wordt geacht bij te dragen?
Wij krijgen een brief dat we op grond van ons inkomen worden geacht 0 euro bij te dragen.
Ze krijgen allebei een aanvullende beurs van 400 euroi, M'n dochter die op kamers zit, geef ik alleen een bedrag per maand voor boodschappen. Omdat ik het anders niet eerlijk vind voor haar broer, die dat hier krijgt.
In principe zou ik kostgeld mogen vragen van de thuiswonende student, wat ik niet doe.,
Ik dacht dat die 400 dan zo'n beetje ook het bedrag is wat van ouders wordt gevraagd bij te dragen. En ergens las ik dus dat het DUO aangeeft dat dat ook in kost en inwoning mag zitten.
Financieel
Je moet het maar kunnen financieel. Mijn beide kinderen studeren. Ik maak me best zorgen om de kosten die zij (moeten) maken.
De ene zoon woont thuis, de andere op kamers.
Ze werken allebei en draaien zelf voor de studiekosten op. Middels Duo en hun bijbaan verdiensten.
De thuiswonende zoon leent alleen het collegegeld en houdt dat goed onder controle. De andere zoon leent extra. Dat baart me wel zorgen. Maar hij kiest er zelf voor. Is bijna 24. Hier thuis kost het ze niets, geen kost of inwoning...
Stapgeld, uitjes of kleding doen zij ook zelf. Elke zomer en winter geven we ze een leuk bedrag. Meer kunnen wij niet helaas.
Thera
Ja, volgens mij is dat het bedrag inclusief alles. Ik schreef het al eerder: wij kregen van DUO een bedrag van ongeveer 400 euro per maand door als advies voor de bijdrage van onze studerende dochter. Met kost en inwoning en collegegeld en financiële bijdrage (zeg maar voorheen zakgeld) van 100 en pianoles en sportschool zitten we daar denk ik wel ongeveer aan, ik heb het nooit precies uitgerekend.
Karin
Het is dat mijn kinderen 5 jaar schelen en dus niet tegelijk studeren, want een dergelijk bedrag maal twee heb ik ook niet liggen hoor. En al had ik het wel, ik ga niet zelf op een houtje bijten om ze studieschuldvrij te houden. Ik had ook een schuld van indertijd 18000 gulden. Zodra ik werkte (en nog goedkoop leefde) heb ik hem in drie jaar afbetaald.