Alcohol en studeren
Mijn zoon is 19, eerstejaars student , op kamers 150 km verderop, en lid geworden van een studentenvereniging. Ik maak me zorgen om zijn alcoholgebruik.
Hij is begonnen met alcohol met 16 jaar, toen nog sporadisch een biertje, en vanaf 17 1 -2 keer per maand, ik denk een biertje of 4-5, vanaf zijn 18e bijna ieder weekend wel 1 x, en dan een biertje of 8-10, met uitzonderingen meer.
Vanaf half augustus is het bal: kennismakingstijd zowel van de studentenvereniging als van de opleiding, ontgroening, en nu dispuutsavonden en borrelen op de soos. In het weekend werken en feesten. We zijn dik twee maanden verder en de keren dat hij naar huis komt zie ik hem bleker worden, suffe blik in zijn ogen, hoestje wat maar blijft duren. Ik dronk zelf ook tijdens mijn studietijd, maar ik krijg de indruk dat er veel en veel meer gezopen wordt dan dat ik vroeger deed. Ik denk dat hij bijna iedere dag drinkt, en ik denk dat hij zeker 4-5 keer in de week overmatig drinkt. Een inschatting van mij is een biertje of 10-15 op de soos-avonden.....om nog maar niet te spreken over de vodka enzo. Vroeg in de ochtend naar bed en dan na 4-5 uur slaap weer werken of naar school.
Ik maak me zorgen. Vanwege mijn werk heb ik me de afgelopen 10-15 jaar verdiept in het fenomeen verslaving, en ik weet inmiddels wat alcohol doet. Versterkt depressies, effect op dopaminereceptoren, effect op concentratie, motivatie. Hij heeft al een licht depressieve inslag, en had altijd een motivatieprobleem, lamlendigheid en “weltschmerz” en ik ben bang dat dit hem helemaal geen goed doet.
Herkenbaar? Hoe gaan jullie hiermee om?
Hoe ga ik het gesprek met hem aan zodat hij een beetje dimt? Ik weet ook wel dat niet drinken een utopie is, en dat de sociale druk hoog is, maar ja. Of is het een fase en gaat dat wel weer goedkomen?
Ik zou het jammer vinden als hij deze opleiding verprutst, of veel erger , verslaafd uit zijn studietijd komt. Het wordt allemaal zo normaal gevonden en opgedrongen. Ik baal daarvan.
Drink zelf al jaren niet meer, en ik had gehoopt daarmee ook een soort van voorbeeld te geven. Zijn vader drinkt ook, maar binnen de perken.
Tja...
Je kunt geen eisen meer stellen op deze leeftijd. Ga op een volwassen manier het gesprek met hem aan. Niet oordelen, niet verwijten. Wel: zeggen wat je aan hem ziet en merkt. Vragen of hij dat herkent. Of je gelijk hebt. Zeggen waar je je precies zorgen over maakt en vragen of je hem misschien kan helpen. Of dat hij van iemand anders hulp nodig heeft.
Echt wel zorgelijk dit
https://www.trimbos.nl/kennis/uitgaan-alcohol-en-drugs/studenten
Dat drinken op studentenverenigingen vind ik ook echt zorgelijk. Zoon is echt wel af en toe dronken naar huis gekomen.
Dan vraag ik hem maar weer eens of hij dat niet lastig en onveilig vind om over straat te gaan zonder goede controle over jezelf. Maar hij vind het soms ook prettig om eens ongeremd te feesten in een omgeving waar toch op je gelet wordt. Ze houden elkaar wel in de gaten.
Het is helaas niet altijd te voorkomen. Drinken hoort erbij en je kunt er niet aan ontkomen. Er zijn ook ontgroeningsrituelen en eerstejaarsacties met alcohol. Een laars leegdrinken of zo. Helemaal kom je er niet achter want ze mogen er niets over vertellen aan 'knorren'.
Na dit jaar is het hopelijk wel voorbij. Dan heeft hij zijn master en gaat een baan zoeken.
Ook is zoon er niet afhankelijk van geworden. Hij drinkt alleen op de sociëteit en bij evenementen van zijn studieverenigingen. Thuis drinkt hij rustig weken niets. We hebben dan ook geen alcohol in huis. En inderdaad hoop ik dat het matige alcoholgebruik in zijn familie hem het goede voorbeeld heeft gegeven.
Zelf drink ik nagenoeg niets en hij weet dat ik dat zelf vervelend vind om dronken over straat te gaan.
Laat
hem. Hij is volwassen en hij zal het allemaal zelf moeten uitvinden. Ik heb zelf erg genoten van mijn studententijd en daar hoorde behoorlijk wat alcohol bij. Ik kijk terug op een gezellige tijd waar ik veel van heb geleerd en ik ben nu een keurige volwassene 
Mijn tip
Stimuleer hem om aan een wedstrijdsport te doen. Dan ondervindt hij geheid groepsdruk om juist te matigen met alcohol of zelfs te stoppen.
Juist
in kantines van voetbal en hockey verenigingen wordt gigantisch veel gedronken. Plus dat iemand die zich daartoe aangetrokken voelt het toch wel zal doen .
Hoog tijd om je 'kind' los te laten. Hij moet zijn eigen fouten maken en lessen leren. Je kunt niet alle obstakels voor hem uit de kant ruimen.
eigen fouten maar
Natuurlijk moet een jongere zijn eigen fouten maken, maar als je merkt dat het de verkeerde kant opgaat, mag je best ingrijpen. Dat zou je ook doen bij een oudere volwassene, hoop ik. Drinken wordt normaal gevonden in het verenigingsleven, maar dat wil niet zeggen dat het ook normaal IS. Daar mag je best een gesprek over aangaan. Je kunt dan bespreken hoe hij zich zelf erbij voelt en in hoeverre groepsdruk een rol speelt. Je kunt hem helpen door te praten over hoe je met groepsdruk om kunt gaan bijvoorbeeld.
Wedstrijdroeien
Is 6 maanden doorstaan.... Maar ook dagelijks trainen en eerst door ee selectie zien te komen....
Doorstaan
Is droogstaan
Roeien
kan op heel veel niveaus en op heel veel manieren. Op de studenten roeiverenigingen die ik ken wordt ontzettend veel gezopen. Door de wedstrijdselectie des te meer als het seizoen is afgelopen.
Ik denk niet dat je een 19- jarige nog gaat bereiken als je een dergelijk voorstel doet. Een glazig 'leuk idee mam', is het hoogst haalbare. Het zijn volwassen mensen, die hun eigen pad moeten vinden.
Ja ja
Loslaten. Net als ouders die vastgeroest zitten in een bepaald patroon of mensen die op hun oude dag niet meer in staat zijn om ‘happy puppy’ te spelen. Loslaten is bij jou volgend mij synoniem aan afschrijven Lanza. Wel zo gemakkelijk voor jou. Kan de focus weer helemaal op jezelf. Ben zo benieuwd wie later jou gaat helpen als je hulpbehoevend bent...
Matigen
Ik herken je zorgen wel. Zoon hier is inmiddels tweedejaars student en ik griezel af en toe over de verhalen als hij in het weekend thuis komt (hij woont doordeweek op kamers). Over avonden (en nachten) in de soos van de studentenvereniging, stappen met vrienden, op de bank bij een vriend wakker worden omdat hij helemaal 'out' was gegaan na het drinken van absint. Ik ben blij dat hij zo open is over hoe zijn leven in studentenstad er uit ziet. De schrik slaat mij wel eens om het hart als ik alle verhalen hoor, maar ik kan het goed relativeren. Hij sport veel en haalt prima studieresultaten. Heeft een vriendin en een gevarieerd sociaal leven. Ik zie het als een experimenteer-fase is zijn leven, in een relatief veilige omgeving met sociale controle en vangnet. Ik heb overigens nog niet gehoord over het proberen van pillen.. als ik het hem vraag reageert hij vol afschuw. Da's toch iets anders dan alcohol.
Kortom, ik zou me even nog niet teveel zorgen maken. Zeker niet na 2 maanden; 'los' gaan in het begin met ontgroening e.d. is niet ongebruikelijk. Jouw zoon moet natuurlijk wel evenwicht gaan vinden tussen feesten en serieus studeren, maar dat komt vast wel. Hij is de enige niet! Ook op studie resultaat is sociale controle.
Overigens; pas wel op met 'wit zien', hoestjes en lichamelijke malaise. Mijn zoon heeft aan zijn eerste studenten-carnaval een aanval van Pfeiffer over gehouden; verspreid door speeksel (bierflesjes e.d. en dicht op elkaar hossen). Gelukkig milde vorm, was met een week of 2 weer zo goed als over. Maar dat kan ook anders lopen.
Studentenmoeder
Ik ben bang dat je niet heel veel kunt doen. Confronteren is denk ik het enige. Hem laten zien wat verslaafd zijn inhoudt. Maar hoe? Hij zal niet te porren zijn voor vrijwilligerswerk bij het Leger des Heils denk ik. Maar zoiets zou kunnen werken. Misschien is er via hun wel een ervaringsdeskundige te vinden die met je zoon zou kunnen en willen praten? Is er iemand in zijn omgeving die hem wel kan bereiken? Een oom, neef, opa, buurman?
Het lijkt me vreselijk moeilijk om aan te moeten zien.
levercirrose
Ik zou hem wel zeker uitleggen hoe levercirrose ontstaat (en dan heb ik het niet eens over kanker, hartziekten, kosakov) Dat hij nu nog niet veel merkt misschien, maar dat hij over twintig of dertig jaar opeens levercirrose heeft als hij zo doorgaat. Dat is geen kattenpis. Het punt is dat het vaak de ver-van-mijn-bed-show is, die hersens zijn nog niet volgroeid en kunnen de gevolgen nog niet voorzien.
Wij hebben afschrikwekkende voorbeelden in de familie, over hoe je je leven kan vergooien en vroegtijdig komen te overlijden, dus ik hoop dat dit tzt afdoende is voor ons kind.
Quote:
Loslaten. Net als ouders die vastgeroest zitten in een bepaald patroon of mensen die op hun oude dag niet meer in staat zijn om ‘happy puppy’ te spelen. Loslaten is bij jou volgend mij synoniem aan afschrijven Lanza. Wel zo gemakkelijk voor jou. Kan de focus weer helemaal op jezelf. Ben zo benieuwd wie later jou gaat helpen als je hulpbehoevend bent...
Wat een negativiteit. Mijn visie is dat je je kinderen altijd de boodschap moet blijven geven dat ze welkom zijn. No matter what. Door hun gedrag openlijk af te keuren en op je hoge paard advies te gaan geven, stoot je een volwassene alleen maar van je af. Niemand heeft behoefte aan dat belerende vingertje. Juist als je er voor hen bent op een open en liefdevolle manier, zullen ze naar je blijven terugkeren en je woorden serieus meenemen in hun keuzes.
Loslaten is de ander zijn eigen keuzes en fouten laten maken. En weet je, op een bepaald moment heb je weinig andere mogelijkheden, want deze man is volwassen, woont op zichzelf, dus je hebt echt nog maar heel weinig te vertellen. Dat accepteren is de eerste stap naar een volwassen relatie met je kind.
Wat kún je doen?
Studentenmoeder, ik herken je zorgen wel hoor. Maar mijn ervaring als studentenmoeder én als student zijn toch dat het uiteindelijk wel weer goed komt. Mijn oudste dochter zat bij een studentenvereniging en ik heb bewust mijn ogen gesloten voor wat daar allemaal gaande was. Inmiddels is ze afgestudeerd en heeft een volwassen leven opgepakt.
Ook van mijn eigen studententijd herinner ik me dat er veel gedronken werd. En ook ik ben een keurige volwassene. Wel kijk ik met veel plezier terug op die tijd.
Ik heb mijn dochter de boodschap meegegeven: geniet van deze tijd, zoveel vrijheid krijg je in je leven nooit meer. Ze heeft daarbij echt niet altijd verstandige keuzes gemaakt, maar daar heeft ze ook van geleerd.
Natuurlijk is het zorgelijk en sta je doodsangsten uit (en gelukkig weet je nog niet de helft van wat ze uitspoken). Maar de meeste studenten drogen echt wel verstandig op.
Je zoon moet zijn weg echt nog vinden in het studentenleven; hij ontwikkelt (als het goed is) echt wel een ritme waarmee hij de studietijd prettig maar ook vruchtbaar doorkomt.
Vermanen of wijzen op de gevolgen op langere termijn zijn (in mijn ervaring) echt zinloos. Dat weten ze toch wel. Alleen ze maken nog keuzes voor de korte termijn.
Maar het hoeft
toch niet altijd zo verstandig? Het is heel leerzaam voor veel mensen om een periode wat andere dingen uit te proberen, te experimenteren, andere paden te bewandelen dan alleen maar serieus op de kamer te studeren.
Het verruimt je wereld, je leert jezelf beter kennen, leert om te gaan met zoveel meer mensen en situaties dan wanneer je altijd maar keurig binnen de lijntjes blijft en vroeg naar bed gaat.
niet altijd
Vaak zal alles vanzelf op z'n pootjes terecht komen. Ik heb helaas gezien dat het niet altijd goed komt. En je weet niet of dat te voorkomen was, maar door ze lekker hun eigen gangetje te laten gaan en niks te zeggen om de lieve vrede te bewaren voorkom je het in ieder geval niet.
Ik snap de stress van TS en hoop dat ze de juiste toon vindt om in gesprek te blijven met zoon. Houd het wel bij jezelf. Zeg dat jij bezorgd bent. Jij kan niks doen om te voorkomen wat hij uitvreet, hij is tenslotte 'volwassen; (hoewel, zijn hersens nog niet), maar je kan wel proberen in gesprek te blijven.
Wat bedoel
jij met 'niet goedkomen' ?
#15 ik geloof mijn ogen niet
“ Mijn visie is dat je je kinderen altijd de boodschap moet blijven geven dat ze welkom zijn. No matter what. Door hun gedrag openlijk af te keuren en op je hoge paard advies te gaan geven, stoot je een volwassene alleen maar van je af. Niemand heeft behoefte aan dat belerende vingertje. “
Lees het zelf nog eens over Lanza
Eeeeh
Ja?
Ik denk...
... dat Lanza's kinderen nog klein zijn. Ze heeft geen idee waar ze over praat.
Belerend vingertje
Je schrijft dat niemand behoefte heeft aan een belerend vingertje. Terwijl jij hier dag en nacht met je belerende vingertje zwaait en meepraat over onderwerpen waar je met je eigen kinderen nog niet mee te maken hebt gehad.
#19, hier een geval van 'niet goed komen'
student die na zijn (alcoholvolle) studie, inclusief bestuursjaar, niet vlot aan de bak kwam en daarna als gevolg van langdurig alcoholgebruik uiteindelijk is overleden. Dat valt voor mij in de categorie 'niet goed komen'.
*proest*
"Mijn visie is dat je je kinderen altijd de boodschap moet blijven geven dat ze welkom zijn. No matter what. Door hun gedrag openlijk af te keuren en op je hoge paard advies te gaan geven, stoot je een volwassene alleen maar van je af. Niemand heeft behoefte aan dat belerende vingertje. Juist als je er voor hen bent op een open en liefdevolle manier, zullen ze naar je blijven terugkeren en je woorden serieus meenemen in hun keuzes."
Oh, deze is om in te lijsten Lanza! Dat juist jij het durft te hebben over een belerend vingertje! Heerlijk, die krijg je nog een paar keer van me terug!
En ik zal je nog even de OP in herinnering roepen. Dit is wat ze schrijft: "Hoe ga ik het gesprek met hem aan zodat hij een beetje dimt? Ik weet ook wel dat niet drinken een utopie is, en dat de sociale druk hoog is, maar ja. Of is het een fase en gaat dat wel weer goedkomen?
Ik zou het jammer vinden als hij deze opleiding verprutst, of veel erger , verslaafd uit zijn studietijd komt. Het wordt allemaal zo normaal gevonden en opgedrongen. Ik baal daarvan.
Drink zelf al jaren niet meer, en ik had gehoopt daarmee ook een soort van voorbeeld te geven. Zijn vader drinkt ook, maar binnen de perken?"
Ik zie daar echt op geen enkele manier een belerend vingertje, afkeuren van gedrag of een hoog paard in. Of dat TS geen open en liefdevolle manier van omgaan met haar zoon heeft. Wel dat ze het goede voorbeeld geeft, en zich (imho terecht) zorgen maakt. Vind het echt knap van je dat je die enorm negatieve lading die jij eraan geeft erin leest. Echt knap. Vergt toch een apart soort oogkleppen denk ik.
Fout
Ik zou me ook zorgen maken, inderdaad gaat het soms fout. Dat meisje in Epe laatst, dat met haar fiets in de sloot belandde. Die jongen uit Leeuwarden die weken vermist was en uiteindelijk uit de gracht gevist werd. En nog veel meer....
En zo
gaat er ook heel wat mis met allerlei mensen die totaal niet gerelateerd zijn aan alcohol. Je kan niet alle risico's en gevaren voor je volwassen kind uit de weg ruimen. De wereld zit er nu eenmaal vol mee.
Curlingouders noemen ze dit tegenwoordig, maar helaas gaat dat m echt niet meer worden als je kind 19 is en op kamers woont. Hoe graag je dat ook zou willen.
Dubbel
Ik snap ook dat je een 19jarige op kamers niet meer allerlei regels kunt opleggen. Maar alcoholgebruik op studentenverenigingen is wel degelijk een probleem. Ik denk alleen niet dat ouders dat kunnen oplossen.
Veel ouders hier willen niet dat hun kind drinkt voor zijn 18e, tot die leeftijd mag er ook geen alcohol gekocht worden. Dat heeft verband met hersenen die nog niet gerijpt zijn, weten we nu. Die hersenen zijn natuurlijk niet ineens rijp op je 18e, dat gaat nog door tot je 25e. Alleen al om die reden snap ik de zorgen van ts best. Ik heb weer andere zorgen om mijn dochter, maar met dergelijk alcoholgebruik zou ik ook niet blij zijn.
Ik heb geen oplossing, maar iemand anders gaf de tip om op een niet dwingende manier wel je zorgen uit te spreken. Ik zou het mezelf nooit vergeven als ik dat niet zou hebben gedaan en het gaat een keer goed mis.
En Lanza, die term curling ouders is hier natuurlijk bullshit. Ik wil jou zien als je kind ouder is. Je bent dwingend en je weet alles beter. Dat werkt nogal eens anders dan je denkt bij pubers en jong volwassenen.
Pluk
Wat Lanza zegt, je kunt echt niet alles voorkomen. Impliciet zeg je dat die ouders van de kinderen die jij noemt in je bericht eigenlijk wat te verwijten is.
Ik ben ook niet blij met fors drinkende studenten. Maar ja. Ik ga ze het niet verbieden. Dat drinken en roken niet goed voor je is, heb ik ze uiteraard verschillende malen meegegeven. Maar weet je wat is, als je 20 bent, voel je zo ongeveer onsterfelijk. En gelukkig duurt die studietijd geen eeuwigheid en eenmaal aan het werk verandert er het nodige in je leven en vooral in je uitgaansleven.
Iedereen weet
echt wel dat het niet gezond is, maar dat is het m nu juist, er zijn fases on het leven en karakters die nu eenmaal graag het randje opzoeken en even geen boodschap hebben aan gezond leven. Dat betuttelende gaat in ieder geval niet werken om iemand op het paadje te houden waar jij hem op wil houden.
Lanza
Met niet goed komen bedoel ik iemand die niet kon stoppen als begin twintiger, bleef doordrinken en veel, daardoor geen relatie, geen werk (de laatste tien jaar), tenslotte;`levercirrose, zoals dat gaat bij levercirrose werd dit ontdekt in een laat stadium (levercirrose is onomkeerbaar en dodelijk, voor als je dit niet wist). Aangezien hij alle hulp weigert is zijn levensverwachting niet groot. Het is eigenlijk al een wonder dat hij nog leeft, na dit jaar in het ziekenhuis te zijn beland en dagenlang in coma te hebben gelegen, verschillende ziekenhuizen durfden hem niet meer te opereren. Deze operatie heeft hij overleefd, maar nu gaat alles weer van voren af aan.
Geen happy ending dus.
Je kan niet alles voorkomen maar wegkijken is niet verstandig in mijn ogen. Bagatelliseren ook niet.