Ben ik terecht gekwetst of zeur ik?

Wennen

Het liever bij vrienden-zijn hoort er bij op die leeftijd, dat is even wennen, maar wel normaal. Ik vind het niet netjes dat je op het laatste moment pas hoort dat ze toch niet mee-eten, daarover zou ik duidelijke afspraken maken.

Andersom

Hier gaat het andersom; ik laat niets van me horen als ze op stap is, als dochter (met wie dan ook) wil mee-eten dan laat ze het even zelf weten. Soms komt het dan voor dat ze thuis komt en alles al gegeten is en op, gelukkig is AH dan dichtbij.

Ach

hier zou dochter vanavond niet mee-eten,ze at met vrienden op het strand.
staat ze opeens om zes uur op de stoep,kan ik toch nog mee-eten?
ik moest nog gaan koken,dus geen probleem,anders had ze altijd een blikje soep open kunnen trekken.
Zo gaat het met grote kinderen,plannen kunnen zomaar veranderen.en ze leven steeds meer hun eigen leven.
er is hier ook maar 1 regel wat betreft het eten,even bellen als je niet mee-eet.

Nog een tip

probeer ook voor jezelf te bedenken dat je dochter dit niet doet om jou te kwetsen.
Zij denkt ,oh leuk ik kan op dat feestje mee eten,gezellig.zij denkt echt niet,zo nu zal ik mijn moeder eens flink op de kast jagen door lekker niet thuis te gaan eten.

Als je het vanuit haar bekijkt begrijp je het vast wel.

Als moeder zou ik het niet leuk vinden. Als puber zou ik het zelf ook gedaan hebben. Begrip voor beide kanten dus.

Carmen.

Herkenbaar

Fijn dat ze het van te voren, hoe kort ook, nog even laat weten. Als puber zijnde is eten bij vrienden stukken gezelliger dan bij je ouders thuis. Wen er maar aan
Alleen als je er al op hebt gerekend met koken is het natuurlijk vervelend.
Maar het is herkenbaar hoor, moet je eens zien wat hier voor eenpersoonsporties in de diepvries liggen van als dochter op het laatste moment besloot toch niet thuis te eten.
(Handig, de volgende keer onverwachts wel thuis, serveer ik haar dat)

Je geeft het zelf aan

Door haar te sms-en geef je zelf aan, dat wel of niet thuis eten een "dingetje" is waar je wel of niet aan meedoet. Ik vind het kéurig van je dochter dat ze sowieso terugsmst en nog zo vriendelijk ook. En ja, ze verkiezen gezelschap van hun vrienden boven dat van hun moeder. En gelukkig maar.

Tirza

Kwetsen vanaf een ander huis

En, in aanvulling op Cobi, dan kunnen ze het zelfs nog brengen of ze jóu een plezier doen. Kijk eens mamsie, hier ben ik dan met je favoriete vuile kleding!

Tirza

Ja heel normaal

Iedereen heeft het al gezegd, maar hier is het niet anders. Bij de oudste voelen we ons soms echt een hotel. Komt en gaat wanneer het haar uitkomt. Soms gaat het mij echt te ver. Zo kan ze om kwart voor 6 doodleuk van huis gaan, belángrijke dingen doen. Persoonlijk vind ik dat onbeschoft en dat vertel ik dan maar weer eens in een poging de manieren wat bij te vijlen. Als ik me daar steeds gekwetst door zou voelen zou ik een zielig hoopje zijn onderhand.
Sini, ik heb liever dat ze ergens anders met smaak eten, dan thuis eten omdat het moet. Zolang ze het maar even netjes vertellen, liefst niet als het eten al klaar is.

even o.t.: heb je mijn berichtjes gekregen?

Hoort erbij

Kinderen krijgen toch deels hun eigen leven als ze volwassen worden. Je mag best eisen dat ze deels rekening houden met je (bijvoorbeeld maximaal een half uur voor etenstijd af bellen) maar dat ze niet altijd thuis zijn of vaak zelf dingen ondernemen hoort erbij. Mijn studerende thuiswonende dochter eet misschien 2 of 3 x per week thuis. De rest van de tijd eet ze bij vrienden of in de stad of komt ze pas veel later thuis en warmt ze dan wat op. Ze heeft een heel druk leven met studie, extra klassen, sociale activiteiten, vrienden, werk, studie vereniging en sport. Logisch dus dat familie tijd niet altijd een prioriteit is.

Maylise

Vandaag 'het gesprek'

Naar aanleiding van een paar gebeurtenissen deze week hebben wij vannacht met de heren afgesproken vandaag eens wat afspraken te gaan maken over wel/niet eten thuis, wie blijven er eten/slapen en wanneer.
Ik wordt te vaak gestoord in mijn nachtrust omdat er ineens weer slapers zijn die 5 keer de trappen op en af banjeren om hun vergeten telefoon/tandenborstel/oplader etc. beneden uit hun tas moeten halen.
Ik blijf te vaak zitten met eten, of er komen eters waar ik ff niet op gerekend had.
Zeker met nu de zomervakantie voor de deur gaan we vandaag maar eens even een en ander bespreken.
(zal wel laat in de middag worden, het spul incl. onverwachte slaapster kwam om 4.15 binnenrollen)

Ook alweer klaar

de heren waren vol begrip voor onze argumenten:
ik mis mijn privacy met logees in huis, ik wil graag koken voor het aantal mensen waarop ik reken, maar zit niet graag met kliekjes of te weinig.
Ik heb het bij mezelf gehouden, ik heb er tenslotte problemen mee, er gebeuren geen dingen die volstrekt afkeurenswaardig zijn.
De heren begrepen de argumenten volledig, de dames worden nu door de heren op de hoogte gebracht van onze argumenten, die snapten nl. niet dat er ineens grenzen kwamen in bepaalde zaken, want hier kan en mag inderdaad heel erg veel. Totdat het dus mezelf gaat raken, dan wil ik dat het anders gaat waarbij we ons allemaal prettig voelen.