Dochter (19) kan niet zonder vriend
Dag leden van ouders.nl
Mijn man en ik lopen tegen het volgende aan: onze dochter van 19 heeft sinds een klein jaar dikke verkering met een leuke, rustige jongen. Waar het in 't begin was aftasten was, is 't einde nu zoek (in onze optiek). Ze slapen iedere dag bij elkaar (bij ons of bij het vriendje). Onze jongste (16) heeft nu ook te kennen gegeven een beetje zat te zijn van vriendje.
We hebben het gesprek al eens aangekaart met dochter, maar zij geeft aan niet (meer) te kunnen slapen zonder hem (...) ivm haar verlatingsangst. Vriendje en dochter zitten - als ze niet naar school zijn - echt praktisch de hele tijd bij elkaar. Dochter spreekt wel af met vriendinnen, maar dan gaan vriendje mee 'want dat is zo gezellig'. Overigens willen beiden dat hoor, het is niet dat vriendje zich opdringt. Ik weet dat de ouders van vriendje het ook niet zo'n goed idee vinden dat ze continu bij elkaar zijn. We willen het gesprek met dochter en vriendje aangaan. Want in onze optiek kan dit niet goed gaan.
Ik moet erbij vermelden dat ik van mening ben dan onze dochter vrij 'claimerig' is. Toen vriendje vorig jaar op studiereis ging, werd wel van hem verwacht dat hij niet veel zou drinken en wel veel zou appen 'want dat had hij beloofd, mam'. Alles, maar dan bijna werkelijk alles wordt samen gedaan. Ik zou 't heel jammer vinden als dit de reden is mocht het ooit een uitgaan. Ik probeer dat voorzichtig al aan te geven, maar dan weet ik niet waar ik het over heb.
Graag jullie advies! Stellen wij ons aan, is 't normaal dat vriendje en dochter 24/7 op elkaar lip zitten? Is 't omdat ik er zelf niet aan moet denken (...) continu iemand naast/achter me te willen hebben? Iemand tips hoe we 't gesprek zouden kunnen leiden?
Dank alvast!
Ze zeggen niet voor niets dat een gast en een vis slechts 3 dagen fris blijven.
Wat ga je doen, TO?
Ik begrijp heel goed dat je vriendlief geen 5 dagen per week over de vloer wil.
Tijd om rond de tafel te gaan zitten en afspraken hierover maken met elkaar.
Slekire schreef op 08-03-2023 om 18:37:
oh wel herkenbaar, sommige meisjes/vrouwen hebben dat, ik heb ook wel vriendinnen gehad die bijvoorbeeld een afspraak op het laatst afzeggen "want Henk is onverwachts vrij, dus nu kan ik natuurlijk niet meer mee" en ook vriendinnen/kennissen die je alleen maar zag als hun verkering even uit was. Als volwassenen is er ook niet echt iets in veranderd, ze hebben geen vriendinnen, zijn alleen maar bezig met man en kinderen.
Sommige mensen hebben geen behoefte aan vrienden, mag ook hè.
Tuurlijk kan en mag dat. Maar dit meisje heeft dus wél vriendinnen. Blijkbaar is die behoefte er dus wel. Als je die nu laat vallen vanwege het vriendje, is het geen vanzelfsprekendheid dat je er weer net zo bij hoort als voorheen als de relatie uit gaat.
De meeste mensen zitten niet te wachten op een vriendschap enkel voor de 'single-tijden' of als het vriendje geen tijd heeft. Iemand die van de radar verdwijnt en weer opduikt als hij/zij even geen relatie heeft.
Zeker op deze leeftijd zou ik het wel belangrijk vinden dat iemand nog een eigen leven heeft buiten de relatie om. Verliefd zijn is mooi en leuk, maar er is meer in het leven. Pubers/jongvolwassenen zien dat nog niet altijd even helder, daar hebben ze soms nog wat sturing in nodig.
Tijd om je moeder-broek aan te trekken en paal en perk te stellen aan dit contact.
Snap niet dat dit niet gewoon bij je opkomt. Als ze dag en nacht samen willen zijn, dan moeten ze maar gaan samenwonen / op kamers gaan.
Als hij haar dumpt moet ze ook ineens alleen slapen, dus alleen maar goed om dat te trainen.
Stop eens met die man (9x in je OP) vriendJE' te noemen. Vervelend om te lezen en denigrerend naar jouw dochter en haar vriend toe.
Stel grenzen, dat mag toch wel als je dochter nog thuis woont. En als de ouders van die vriend er net hetzelfde over denken als jullie, dan vind ik het nogal straf dat dat jonge koppel toch nog zijn zin doet.
Dag ouders van dit forum,
Dank voor het meedenken. We (mijn man en ik) hebben een gesprek gehad met dochter en haar vriend. Aangegeven dat het niet om de jongen an sich is, maar dat wij hem hier niet 24/7 willen hebben. Zoals verwacht viel dit bij dochter niet zo goed. Maar dat mag, maar doen we verder niets mee.
Overigens vind ik er wel iets van dat zij iedere avond bij elkaar willen slapen, maar dat is aan hen. Ik heb al eens aangegeven dat dit evt beklemmend kan zijn, voor ze. Maar zij kiezen er zelf voor om dit wel te doen.
Wat ze nu doen, is dat ze de tijd afwisselend hier of bij de jongen doorbrengen. Prima, in onze optiek!
MamaE schreef op 09-03-2023 om 13:30:
[..]
Tuurlijk kan en mag dat. Maar dit meisje heeft dus wél vriendinnen. Blijkbaar is die behoefte er dus wel. Als je die nu laat vallen vanwege het vriendje, is het geen vanzelfsprekendheid dat je er weer net zo bij hoort als voorheen als de relatie uit gaat.
De meeste mensen zitten niet te wachten op een vriendschap enkel voor de 'single-tijden' of als het vriendje geen tijd heeft. Iemand die van de radar verdwijnt en weer opduikt als hij/zij even geen relatie heeft.Zeker op deze leeftijd zou ik het wel belangrijk vinden dat iemand nog een eigen leven heeft buiten de relatie om. Verliefd zijn is mooi en leuk, maar er is meer in het leven. Pubers/jongvolwassenen zien dat nog niet altijd even helder, daar hebben ze soms nog wat sturing in nodig.
MamaE schreef op 09-03-2023 om 13:30:
[..]
Tuurlijk kan en mag dat. Maar dit meisje heeft dus wél vriendinnen. Blijkbaar is die behoefte er dus wel. Als je die nu laat vallen vanwege het vriendje, is het geen vanzelfsprekendheid dat je er weer net zo bij hoort als voorheen als de relatie uit gaat.
De meeste mensen zitten niet te wachten op een vriendschap enkel voor de 'single-tijden' of als het vriendje geen tijd heeft. Iemand die van de radar verdwijnt en weer opduikt als hij/zij even geen relatie heeft.Zeker op deze leeftijd zou ik het wel belangrijk vinden dat iemand nog een eigen leven heeft buiten de relatie om. Verliefd zijn is mooi en leuk, maar er is meer in het leven. Pubers/jongvolwassenen zien dat nog niet altijd even helder, daar hebben ze soms nog wat sturing in nodig.
Ik heb er altijd op 'gehamerd' om juist met vrienden en vriendinnen om te blijven gaan, ook al heb je een relatie. Inderdaad, als 't een uitgaat (...) moet je op hangende pootjes bij je vrienden/vriendinnen terugkomen? Niet leuk! Daarbij is het - vind ik - ook belangrijk je eigen leven te houden. Overigens is het altijd meegaan naar vriendinnen van de vriend niet meer gebeurd.
Goed dat je het besproken hebt. Blij is ze niet, maar ze zal uiteindelijk vast gaan begrijpen dat dit wat te veel van het goede is.
Ook mooi dat je haar altijd gewezen hebt op het belang van vriendinnen. Hopelijk doet ze er iets mee.
Maar… als ik het goed begrijp woont die jongen ook nog thuis? Heb je misschien even contact gehad met de ouders?
Sini
fijn dat jullie een gesprek hebben gehad. Ik ben benieuwd hoe ouders van de jongen het gaan vinden dat ze vaker daar zullen slapen.
ik ging op m’n 19e samenwonen met mijn vriendje van toen. Vond het heerlijk dat ik alles met hem samen kon doen, zonder (terecht) gezeur van ouders. Maar goed, dat moet allemaal maar kunnen…
Als ze een gezamenlijk leven willen moeten ze gaan samenwonen. Een studio, kamer of anti kraak. Maar tot die tijd gelden jullie huisregels. En een extra inwonende persoon is (hoe aardig ook) geen onderdeel van jullie gezin. Anderen gaan zich toch aanpassen of rekening houden. Ze voelen zich minder vrij in hun eigen huis.
Wat zijn ouders doen moeten ze zelf weten. Afhankelijk van jullie onderlinge contact kan je het er eens over hebben.
Wel belangrijk is het om met je dochter als een volwassene te spreken over het belang van vriendschappen. En het gevaar van afhankelijkheid en claimgedrag. De kans dat vriendje daar genoeg van gaat krijgen ïs groot als de verliefdheid minder is. En ze zou moeten werken aan haar verlatingsangst ipv dit gedrag waarmee ze hem juist zal kunnen wegjagen. Welke gezonde 19 jarige jongen zit immers jaren te wachten op een claimende afhankelijke vriendin. Ik mag hopen dat hij ook een eigen leven heeft met vrienden, uitgaan, sport en school of werk? Zijn vrienden zitten waarschijnlijk niet te wachten op jouw dochter die er continu bijvangt. Net zo min als haar vriendinnen dat willen.
Izza schreef op 28-03-2023 om 22:01:
Welke gezonde 19 jarige jongen zit immers jaren te wachten op een claimende afhankelijke vriendin. Ik mag hopen dat hij ook een eigen leven heeft met vrienden, uitgaan, sport en school of werk?
Ik denk niet dat je er vanuit kan gaan dat elke 19-jarige een rijk eigen leven heeft.
Lieveheersbeest schreef op 29-03-2023 om 08:18:
[..]
Ik denk niet dat je er vanuit kan gaan dat elke 19-jarige een rijk eigen leven heeft.
Precies. Je kunt je kind voorleven, laten zien hoe jij het doet, en als dat goed gaat komt er misschien op termijn een rijk eigen leven. Niet op je 19e, en al helemaal niet als je verlatingsangst hebt. Vertellen dat het belangrijk is om veel eigen vrienden te hebben is een mededeling die niet voldoende zal binnenkomen. Daar is professionele hulp voor nodig en dat werkt alleen als dochter dat zelf inziet
Er zullen absoluut jongeren zijn waarop dat van toepassing is. Maar ik lees dat zowel dochter als vriendje toch wel vrienden hebben. En dat ook TO zich afvraagt of vriendje op langere termijn geen probleem krijgt met claimende dochter. Die kans is natuurlijk groot en wellicht een wijze les voor dochter. Dus advies op dat punt mag best. Dat is wat anders dan je er volledig mee bemoeien. Ze zal nog vaak genoeg in haar leven haar hoofd stoten en hopelijk daarvan leren.
EmmaT schreef op 29-03-2023 om 09:01: Vertellen dat het belangrijk is om veel eigen vrienden te hebben is een mededeling die niet voldoende zal binnenkomen. Daar is professionele hulp voor nodig en dat werkt alleen als dochter dat zelf inziet
Waarom in vredesnaam? Sinds wanneer zijn vrienden en familie onbekwaam om te ondersteunen bij elke doodgewone levensles?
Een half miljoen (!!!) jongeren doet een beroep op de GGZ. Ik snap wel waar dat soort krankzinnige aantallen vandaan komen als we doen alsof elk snippertje afwijking van de ideale ontwikkeling een probleem is waar professionele hulp bij nodig is.
Ondertussen staan suicidale jongeren en anderen met echt grote problemen een jaar op een wachtlijst.