Een dubbeltje op zijn kant
Ik heb van de week het programma Een dubbeltje op zijn kant gezien. Het ging over een alleenstaande moeder met thuiswonende schoolgaande dochter van 20. De moeder was door onoverzichtelijk administreren in de financiële problemen geraakt en had een schuld van zo'n 30.000 euro. De dochter had een bijbaantje en was aan het sparen voor een vakantie. De financieel deskundige in het programma (Annemarie van Gaal) vond het belachelijk dat dochterlief lekker kon sparen voor een vakantie, terwijl haar moeder zo in de problemen zat. Zij sprak haar aan op haar verantwoordelijkheden en had het over 'jullie' schulden en 'jullie' inkomsten.
Hoe kijken jullie daar tegenaan? Ik heb zelf nog jonge kinderen, maar ik denk niet dat ik t.z.t. kostgeld ga vragen als ik dat zelf niet nodig heb (of misschien dat ik het spaar). Ik vind ook dat een jongere best op vakantie mag gaan van eigenverdiend geld, zelfs als ik dat zelf niet kan betalen.
Tirza
Het echte probleem zijn natuurlijk die kredieten, zowel in jouw voorbeeld als bij het onderwerp van het draadje. Voordat die dochter van je vriendin door heeft dat ze het echt niet kan betalen is ze jaren verder. Dat voelt nu dus helemaal niet zo. Dus ja, al haar vriendinnen gaan naar de appie en kopen biothermspul, waarom zou zij zich dan dat ontzeggen? Kan me voorstellen hoe ze er over denkt...
Nou tirza
de ah is met veel producten (de euroshoppervariant) goedkoper dan de Aldi/lidl weet ik van mijn goedkope recepten forum. Zo'n gekke keuze hoeft de AH dan ook niet te zijn mits je wel op de prijzen let natuurlijk.
