
Sarcas
14-03-2010 om 20:40
Geld na je 18e
Dochterlief wordt over een maand of wat 18 lentes. Ik zit me op haar financiën te beraden. Ze weet nog niet of ze na haar examen dit jaar naar het VWO wil en door wil leren, of een jaartje werken & feesten… Ik promoot doorleren, HBO of VWO bijvoorbeeld, maar haar beslissing is nog niet gevallen. Hier vragen wij ons af hoe en of we verder gaan met haar zak-& kleedgeld. Momenteel krijgt ze €100 per maand. Daar zit een OV bijdrage bij, een mobiel bijdrage en de rest is zak-& kleedgeld. Ze werkt niet bij. Ten eerste omdat ze elke dat tot 5 uur school heeft en op zaterdag toneelles de halve dag, ten tweede omdat ze alles te min vindt.
Op haar 18e stopt natuurlijk de kinderbijslag, moet ze een ziektekostenverzekering regelen en ongetwijfeld nog meer. Als ze verder gaat leren krijgt ze uiteraard StuFi, waarvan boeken en andere spullen gekocht moeten worden. Het gros van haar vrienden komt uit rijke gezinnen, en krijgen ruim geld, ook na hun 18e. Wij hebben dus geen ruim geld, en wil eigenlijk graag dat ze zelf een bijbaantje vindt, al was het alleen maar om eindelijk de waarde van geld eens wat beter te leren kennen.
Hoe hebben andere ouders dit aangepakt? Gewoon doorgaan na hun 18e? Cold turkey alles beëindigen? Gedeelte wel, gedeelte niet betalen, en welke gedeeltes dan?
S.

Ienieminie
14-03-2010 om 22:55
Nou
Ik vind 100 euro per maand in het handje al erg veel. Waarom een OV bijdrage? Ze gaat toch in jullie stad naar school?
Hier werken beide kinderen, vanaf hun 15e ook altijd gedaan. van alles en nog wat,naast hun VWO en nu studie. Toen ze 18 werden kregen ze stufie, wat toen ze nog thuis waren best veel was. Maar ze moeten dan idd wel zelf de ziektekosten betalen.
Ik zou in jullie positie denk ik wel stoppen met het financieren van haar leventje als ze 18 wordt. Als ze door leert krijgt ze stufie, daar hoort een ouderbijdrage bij. Als ze meer nodig heeft kan ze gaan werken of lenen.
Als ze niet wil doorleren is er volgens mij maar 1 andere keus en dat is werken. Als ze niet wil werken stopt mijn financiele bijdrage.

Maylise
15-03-2010 om 01:20
Hier
Ik zou het niet zozeer af laten hangen van of je dochter 17 of 18 of 19 is maar meer wat ze doet in het dagelijks leven. Zolang ze nog op school zitten krijgen ze van mij zakgeld en betaal ik verder ook hun kleren, verzekeringen, vervoer en alle andere kosten. Of ze dan 17 of 18 jaar zijn maakt niet zoveel uit. Mochten ze een tegemoetkoming studie kosten krijgen dan verreken ik dat met hun zakgeld en andere kosten.
Ik heb nu twee kinderen die studeren en allebei thuis wonen. Ze krijgen studie financiering (basis beurs) en dit gebruiken ze voor persoonlijke uitgaven en voor boeken en andere bijkomende studie kosten (kopiëren, printen, verslagen in laten binden...)
Ik betaal hun college geld (dat lukt niet met de basis beurs alleen, dan zouden ze een lening af moeten sluiten maar zolang ik het kan betalen hoeven ze uiteraard niet te lenen)
Daarnaast betaal ik ook hun ziektekosten verzekering maar de tegemoetkoming die ze daarvoor ontvangen krijg ik dan ook of verreken ik met hun voor iets anders.
Verder geef ik ad hoc ook wel een bijdrage boeken, reisjes om een congres te bezoeken of iets dergelijks. Hangt van mijn financiële situatie af, het doel waar ze het voor willen gebruiken en mijn stemming.
Ze werken daarnaast ook allebei. Mijn dochter heeft altijd wel redelijk goed verdiende baantjes. Mijn zoon niet zo en werkt ook minder. Hij heeft dus ook minder geld te besteden maar dat zit hij niet zo mee.
Omdat ze allebei thuis wonen wonen ze natuurlijk ook gratis.
Maylise

Brianna F
15-03-2010 om 08:10
Simpel
Als ze door gaat leren krijgt ze of Stufi of een tegemoetkoming scholieren (VWO) en kun je je bijdrage daarop aanpassen.
Als ze gaat werken dan is het tijd om zichzelf te bedruipen en zou ik acuut de kraan dichtdraaien.

sus-anne
15-03-2010 om 08:12
Hier
Hier zijn we al ver voor dat de kinderen 18 werden financieel gaan ingrijpen.vanaf de brugklas kregen alle kinderen kleedgeld en zakgeld( totaal 60 eurp p/m).
wilden ze meer,dan moesten ze een baantje zoeken.
en hoewel er hier ook 1 kind is wat alle bijbaantjes * te min* vond,koos zij toch eieren voor haar geld ,want met die 60 euro kwam ze nooit uit.
Zodra ze rond de 100 euro gingen verdienen,kregen ze geen zak en kleedgeld meer.
Vanaf hun 18e betalen ze zelf hun zorgverzekering en gebruiken ze hun stufi voor hun studie.
Thuis wonen is gratis,wat ze tekort komen voor hun studie betalen wij,en de rest wat ze nodig hebben betalen ze zelf.
Aangezien je dochter nu elke maand 100 euro krijgt,zou je dat zo kunnen houden,maar dan zou ik haar zelf haar ziektekostenverzekering laten betalen.Dit stimuleert haar waarschijnlijk wel om een bijbaantje te gaan zoeken.Misschien stuit dit op weerstand bij haar,maar rond je 18e wordt het echt wel tijd om ook financieel zelfstandig te worden.
Als ze HBO of VWO gaat doen,heeft ze tijd genoeg voor een bijbaantje.

sus-anne
15-03-2010 om 08:13
Mocht ze besluiten een jaar te gaan werken en feesten,dan wordt het tijd voor kostgeld.

reina
15-03-2010 om 09:33
Hier
Onze kinderen hadden bijbaantjes vanaf hun 15e, niet op ons aandringen trouwens, ze namen zelf het initiatief (op een gegeven moment heb ik dochter zelfs gezegd te minderen, ze was 7 dagen pw in touw: school, stage, bijbaantje....). Wij betaalden alles wat met studie te maken had + ziektenkostenverzekering, zij zorgden voor de rest. Wel gaf ik, als er een gelegenheid voor was regelmatig bijv iets van kleding kado.
En als ze inderdaad gaat 'werken en feesten' (zal ws nog tegenvallen, vaak is feesten + werken een zeer vermoeiende combinatie ), zou ik zeker kostgeld vragen.

M Lavell
15-03-2010 om 09:57
Realistisch rekenen
Sarcas:"Momenteel krijgt ze €100 per maand. Daar zit een OV bijdrage bij, een mobiel bijdrage en de rest is zak-& kleedgeld. Ze werkt niet bij."
Dat is ongeveer het kinderbijslaggeld. Vind ik wel redelijk. Redt ze het daarvan?
Nu komt er dus verzekering bij en als ze gaat studeren dan komt er wel stufi, maar daarmee zijn de kosten voor studeren niet gedekt.
Als ze vwo gaat doen, dan komt ze waarschijnlijk in aanmerking voor tegemoetkoming scholieren http://www.ib-groep.nl/particulieren/studiefinanciering/tegscholieren/tegemoetkoming_scholieren.asp Maar ook dat dekt de kosten niet volledig.
100 euro zak en kleedgeld is een realistisch bedrag (komt overeen met kinderbijslag mits ze daar inderdaad alles zelf van moet betalen).
100 euro verzekering komt ook bij haar niet uit de lucht vallen en op stufi of tegemoetkoming kom je ook nog tekort (tot wel 100 euro in de maand).
Grof gezegd kost studerend/lerend kind je vanaf haar 18e 300 euro per maand. Maar maak je dat braaf over, dan zul je zien dat dochter daar nog aan tekort komt.
Wij hebben dat dus niet gedaan. We zijn het kinderbijslagbedrag blijven betalen (per kwartaal bovendien). De verzekering hebben wij in eerste instantie voor onze rekening genomen. Alle overige kosten, ook boeken en collegegeld, moesten de kinderen zelf betalen.
Ze konden tekorten wel declareren, maar alleen als hun boekhouding klopte en daaruit onweerlegbaar bleek dat we meebetaalden aan de studie. Niet aan vakanties, kleding, breezers of de telefoon e.d.
Dat kon omdat ze spaargeld hadden. Ze konden voorschieten. Ook grote bedragen als collegegeld (1500 euro). Dat spaargeld hadden ze nog en hebben ze aangedikt op hun 18e verjaardag. 'Wat wil je hebben?' "Geld, veel geld, het leven is duur!"
De hele familie heeft dat bericht goed opgepakt.
Het effect van deze benadering was bij mijn kinderen dat ze hun spaargeld gingen koesteren en bezuinigde op kleedgeld, uitjes en hun telefoon. En bovendien dat ze hun boeken economisch inkochten. Niet nieuw van de grote hoop, maar 2e hands of samen met een medeleerling.
De bezuinigingen leverde hen direct armslag op in eigen kas. Nog belangrijker: een bijbaantje gaf ineens een lukratief uitzicht op meer en meer.
En voor ons betekende het dat we het eerste jaar nog wel eens een declaratie ingediend kregen, het tweede jaar al niet meer en dat we het derde jaar de verzekering ook over konden dragen. Inmiddels betalen we helemaal niks meer.
300 euro per kind per maand lijkt grof gezegd een realistisch bedrag, maar in onze praktijk is het veel minder.
Groet,
Miriam Lavell

Mover
15-03-2010 om 10:39
Zoals het hier gaat
Vooropgesteld: kind taalt niet naar uitgaan, geld of mobiele telefoon. Werkt dus ook niet. Komt tot nu uit met zak/kleedgeld en verjaardagsbijdragen.
Nu eindexamen en volgend jaar studeren. Nu al excel spreadsheetje gemaakt met huidige situatie en komend schooljaar. Alles erin opgenomen, inkomsten/uitgaven. Dus ook zorgverzekering, fiets-onderhoud, ortho-bijdragen, alles.
Wij praten uitgebreid over financien, en zullen ook op declaratiebasis dingen gaan vergoeden. Maar niet zolang er geen bijbaantje is. Dat we ondertussen achterlangs sparen zodat er na de studie een eventuele lening door ons kan worden afbetaald vertellen we ons kind niet.
Leer eerst maar eens de waarde van geld, wat kost alles. Dit alles is vooral ingegeven door het feit dat ons kind zo verrekte makkelijk is, geld niet interessant vindt, en geen stap harder loopt dat noodzakelijk, of misschien moet ik het positiever formuleren met bijzonder weinig tevreden is. We zullen zien hoe het straks gaat lopen.

tonny
15-03-2010 om 12:27
Omgeving
Tja, je dochter heeft 'pech' met haar welgestelde omgeving waar 'iedereen' van alles krijgt zonder ervoor te hoeven werken.
Hierboven zijn al heel wat rekensommetjes gemaakt, daar kun je vast wat mee.
Zorgen baart het me wel wat dat je schrijft dat ze allerlei baantjes 'te min' vindt. Reden temeer om eens wat te gaan dóen en te zien dat 'te min' een te makkelijke kwalificatie is.
Ik snap dat ze door de week niet veel tijd heeft,dagelijks pas om vijf uur thuis, vervolgens verscheidee uren toneel op zaterdag - maar vakanties dan? Zondagen? In de zorg is altijd werk

Tirza G.
15-03-2010 om 13:40
Een jaartje werken
En welk werk zou ze in dat jaartje willen gaan doen? Waarschijnlijk een flitsende baan met status, die in elk geval niet te min is? Dat wordt lastig met alleen je havo-diplomaatje. Zal ze tóch nog aan een min en suf baantje moeten wat ook nog geen barst oplevert (als ze haar sowieso al willen hebben, 18 is oud als je nog nul ervaring hebt). Nou, dan kan ze net zo goed naar het VWO/HBO gaan en dat suffe baantje er naast doen. Twee vliegen in één klap.
Enne........laat haar vooral zelf met een voorstel komen hoe ze de boel gaat financieren.
Tirza

Yta Chalne
15-03-2010 om 22:00
Inhaken op tirza
Het lijkt me sowieso verstandig haar uit te leggen dat als je met 18 nog nooit gewerkt hebt je kans op echt leuke bijbaantjes nihil is. Bij mij (ik heb zeer regelmatig een echt leuk bijbaantje te verdelen) gaan alle reacties zonder enige ervaring van 18 en ouder regelrecht op de 'nooit aan beginnen, meteen afschrijven' hoop. En dat is toch wel de algemene tendens, zeker nu, nu er meer keus is dan ooit.
En wat vrienden hebben, tja. Dit is het echte leven, wees sterk en laat haar daarmee kennis maken. Daar heeft ze echt wat aan, niet an voorbeelden van hoe het bij haar nou eenmaal niet is.

Maylise
16-03-2010 om 00:22
Als ze gaat werken...
Mocht ze volledig gaan werken dan zou ik geen enkele bijdrage meer leveren aan haar onderhoud en verder ook van haar eisen dat ze een bepaald deel van haar inkomen gaat sparen. Ze zou van mij geen kostgeld hoeven te betalen maar ook niet alles aan leuke dingen op te maken. Ik zou dus sowieso willen dat ze gaat sparen.
Bijbaantjes nemen ze vanzelf wel als ze er aan toe zijn. Mijn kinderen werkten eigenlijk niet tijdens hun middelbare schooltijd maar zijn allemaal op enig moment tijdens hun studie tijd gaan werken. Op een gegeven moment wilden ze meer geld of kwam er gewoon een interessant bijbaantje naar voren. Dus dat komt allemaal vanzelf wel.
Ik vind trouwens ook wel dat als een kind elke dag tot 17h op school zit en zaterdag ook nog druk is en daarnaast er nog huiswerk moet worden gemaakt het ook wel veel gevraagd is om daarnaast nog te werken. Er mag ook nog wel tijd zijn om te ontspannen en voor een sociaal leven. Ik werk ook niet 7 dagen per week.
Maylise

Tineke
16-03-2010 om 08:50
Scheidegger
Haal in 4 mnd tijd een diploma medisch secretaresse bij Scheidegger. Daarna is ze verzekerd van een leuk baantje dat beslist niet te min is. Daarnaast kan ze dan gaan studeren of feesten. Door dat baantje kan ze (bijna) alles zelf betalen, ook als ze uit huis wil.

Myar
18-03-2010 om 00:46
Te min
Te min kan ook verstoppertje zijn om onzekerheid te verbloemen, niet durven (jij kent je dochter).

reina
18-03-2010 om 07:01
Myar
"Te min kan ook verstoppertje zijn om onzekerheid te verbloemen" Dat kan, maar ik ken ook heel wat jongeren die best willen werken, maar dan wel een baantje wat leuk is en wat goed verdient... De meesten van hen werken niet of nauwelijks ...... En ook al is het eng, want dat is het vaak als je begint met werken, die eerste stap zal toch eens genomen moeten worden.

yelle
18-03-2010 om 08:46
Zakgeld
Zolang ze naar school gaan,krijgen ze zakgeld.Hie nog twee studerende jongeren.De oudste zit nu twee jaar op de hoge school.Tijd om in't weekend een job aan te nemen heeft ze niet,want studies vergen heel véél tijd en inspanning.Ze krijgt 50 euro per maand,waarvan ze dan wel gsm-kosten moet betalen en eventueel uitstapjes.Kleding,schoenen worden door ons betaald.

Kaaskopje
18-03-2010 om 12:06
Zakgeld
Mijn dochter krijgt nu haar studiebijdrage grotendeels van ons, zodat ze toch ergens kleren van kan kopen, maar ze krijgt daarnaast geen zakgeld meer. Ze kiest ervoor om op zaterdag niet te werken maar zich in te zetten voor haar vereniging. Aan een kant wil ik haar dat niet ontnemen, maar aan de andere kant denk ik ook 'ja hallo...!' Ik moet werken voor mijn leuke dingen, waarom zou zij daar mee mogen wachten tot ze niet meer op school zit? (naar verwachting over 6 jaar) Werk zoeken zit momenteel helemaal in het slob. Dat is voor ons heel apart, want ze heeft al baantjes gehad vanaf haar 13de. Ze heeft er de puf volgens mij gewoon niet voor. Maar in hoeverre moet je daar rekening mee houden?

Sarcas
18-03-2010 om 12:51
Reactie
Tirza schreef:
“En? Van de schok bekomen?”
Hihi, ik of dochterlief?
Ik heb alles aandachtig doorgelezen, en het strookt wel met mijn mening hierover. Ik zit alleen te dubben hoe dit zo te brengen dat het niet meteen in een jamaarwellesnietes situatie uitmondt. Het is een probleem dat echt de meeste van haar vrienden uit gezinnen komen waar het financieel veel ruimer zit, en dat vertekent haar beeld aanzienlijk. Ik heb het er al wel over gehad. Eén van haar reacties was dat als ze toch alles zelf moest gaan betalen ze niet verder wil leren omdat ze dan als ze werkt meer geld verdient. Ik probeer haar duidelijk te maken dat *als* ze al een voor haar acceptabel baantje vindt, de voordelen van korte duur zijn. Als haar wens is een hoge levensstandaard te hebben is het op de lange termijn beter om door te leren en een beter betaalde baan te vinden na haar studie. Maar ja, pubers en lange-termijn denken… Geld is helaas vreselijk belangrijk voor haar. Maar het is gewoon een feit dat we haar niet financieel kunnen onderhouden op de manier zoals zij zou wensen, buiten dat ik dat ook niet zou willen doen. Ze reageert echter zo heftig op simpele zaken als haar studieboeken zelf moeten betalen dat het heel moeilijk praten is, zelfs als ik vertel dat ze er van het rijk een vergoeding voor krijgt. Ze blijft het bizar vinden dat ze niet al haar geld aan leuke dingen kan besteden en geen zak-& kleedgeld meer krijgt. Als ik haar dan draadjes op scholieren.com laat lezen (bv http://forum.scholieren.com/showthread.php?t=1747776 ) dan heeft ze het over ‘Ja, dat soort mensen’ blablabla. Tja, de ongewenste bij-effecten van een particuliere school. Vrij gênant.
Ienieminie schreef:
“Ik vind 100 euro per maand in het handje al erg veel. Waarom een OV bijdrage? Ze gaat toch in jullie stad naar school?”
Het is ook veel. Het is een concessie aan op een particuliere school zitten, dat ze toch iets extra;s kan doen en het feit dat omdat haar schooltijden van 8.30 tot 17.00 zijn er weinig tijd overblijft om bij te werken. De OV bijdrage was tijdelijk, in verband met het winterweer. De fietsroute is zo’n 45 minuten en voornamelijk over een donker, slecht onderhouden en onprettig fietspad.
M Lavell schreef:
“Dat is ongeveer het kinderbijslaggeld. Vind ik wel redelijk. Redt ze het daarvan?”
Welnee. Leeft op veel te grote voet. Loopt op dit moment weer achter met het betalen van haar mobiel, en ik verwacht dat ze elk moment afgesloten wordt. Leent links en rechts geld, en bedelt bij haar vader die altijd weer over de brug komt.
Dank voor alle andere reacties! Nuttige inzichten en adviezen, waarvan ik de meeste zal gebruiken tijdens de gesprekken. Dit weekend praten we verder over het onderwerp werken of verder leren.
Groet,
Sarcas

sus-anne
18-03-2010 om 13:30
Ervaren
Laat haar gerust een jaar gaan werken,ze zal dan ervaren dat ze blij is met geld,maar dat ze snel gaat balen van 1 of ander suf baantje.
Dan kan je haar voorhouden dat als ze gaat doorleren,ze meer kans heeft op een echt leuke baan.En dat zal ze op den duur ook zelf wel gaan inzien.
Als ze toch gaat doorleren kan je haar voorstellen de stufi aan jou over te maken,( met de uitleg dat dat bedoelt is om haar studie te betalen)dan betaal jij haar schoolkosten daarvan,en moet ze het doen met haar zakgeld en kleedgeld.Als ze ook haar zorgverzekering zelf gaat betalen ,zal ze echt wel kiezen voor een bijbaantje,zeker gezien het feit dat ze nu al regelmatig niet rondkomt.
probeer het zo positief mogelijk te brengen,het is de toon die de muziek maakt

Tirza G.
18-03-2010 om 17:10
Sus-anne
Ik heb het idee dat Sarcas-dochter iedere toon in ieder muziek-stuk doorgrondt. Sterkte Sarcas, het is níet leuk. En dan kunnen we allemaal roepen dat het Geen Wonder is dat ze zo geworden is, maar mèn mèn mèn, conflictgesprekken met pubers zijn geen feest.
Je hebt twee voordelen: ze is slim en ze heeft leuke ouders. Op zich zal ze "er" wel komen, al is de route naar "er" misschien anders dan je denkt, hoopt of verwacht.
Tirza

Rembrand
19-03-2010 om 09:15
Opmerking van zoonlief.
Wij hebben onlangs wat maatregelen genomen naar aanleiding van de veranderde financiële situatie nu Rembrandszoon 18 is geworden. Meneer was daar niet zo blij mee. Gisteren vond hij dat ik maar niet meer zo veel op Ouders Online moest lezen want daar zaten toch allemaal ouders die veel strenger op dit gebied waren en er veel meer over nadachten
( ik deed het haast in mijn broek van de lach ).
Ik wilde jullie dit toch even melden.
M.

Charlot1
21-03-2010 om 17:07
Mijn advies
Verhaal doet mij denken aan het moment dat ik zelf financieel zelfstandig moest worden. Ook mijn ouders hebben destijds aangegeven dat een 18 jarige zelfstandig en volwassen is en zich daar naar moet gedragen. Natuurlijk is een puber het daar niet mee eens maar achteraf ben ik er wel heel erg blij mee! Dit zijn dan ook "levenslessen" waar ik veel aan gehad heb en die ik door wil geven aan mijn eigen kinderen. Bedenk dat jij als ouders een realistisch beel hebt van "de echte wereld". Jij hebt levenservaring en kunt zaken op lange termijn beter overzien. Een puber kan dit vaak nog niet en is gericht op de korte termijn. Met het in stand houden van haar huidige denkwijze krijg je in de toekomst veel problemen. Jullie zijn nu eenmaal niet rijk en hoe gaat ze er ooit achter komen dat leven geld kost (veel geld) waar je zelf voor moet zorgen??
Ik zou dus adviseren
- Vanaf 18 jaar geen zak- en kleedgeld meer. Dit is namelijk leergeld om te leren omgaan met geld en zelf uitgaven te doen. Van een 18 jarige mag je verwachten dat ze (de basis)intussen voldoende beheerst.
- zelf de ziektekostenverzekering betalen (en dus ook zelf zorgtoeslag aanvragen en ontvangen). Of als ze nog op jouw polis kan blijven krijg jij de zorgtoeslag en betaal je het via de familiepolis.
- Als ze gaat studeren ontvangt ze studiefinanciering met daarbij een aanvullende beurs en ouderbijdrage. Jij kunt ervoor kiezen om de ouderbijdrage te betalen of iets anders (ik ken voorbeelden van ouders die bv het collegegeld of de huur betaalden en geen ouderbijdrage). Wil ze meer dan kan ze erbij gaan lenen of werken. Studiekosten zijn natuurlijk voor eigen rekening (lees boeken, schoolkosten, collegegeld, levensonderhoud etc).
- Als ze echt wil gaan werken en feesten (en jij hebt haar gewaarschuwd voor de gevolgen) dan laat haar dat maar proberen. Ze krijgt dan vanzelf door dat je met 18 jaar en een havo-diploma niet verder komt dan de detailhandel (lees kassa), horeca of productiewerk. Slecht betaald en vaak tijdelijk. Deze keuze is natuurlijk wel op eigen kosten! Als ze geen werk kan vinden of ontslag neemt/krijgt is dat haar probleem. Dan zou jij niet financieel moeten bijspringen ze heeft immers bad/bed/brood. Je gaat haar natuurlijk niet ondersteunen terwijl ze lekker gaat feesten en op de bank hangen (op jouw kosten). Als ze het werk niet kan/wil volhouden is het met feesten ook snel gedaan. Laat haar maar eens ervaren hoe dit soort werk is en wat de gevolgen kunnen zijn. Gezien haar denkwijze lijkt mij dit een zeer goede ervaring.
Tot slot trek je niets aan van haar opmerking over "andere rijke mensen" etc. In het echte leven moet je het doen met de middelen die je hebt. Kijk naar je eigen financieen en niet naar die van anderen. Leer haar dat ieder mens verschillend is en dat je moet leven naar wat je hebt.
Jij bent de ouder en hebt zelf zeggenschap over je eigen geld! (en niet je kind).

Brianna F
21-03-2010 om 18:38
Kanttekening
***Of als ze nog op jouw polis kan blijven krijg jij de zorgtoeslag en betaal je het via de familiepolis***
Ondanks dat onze dochter op onze polis is bijgeschreven, krijgt zij de zorgtoeslag bijgeschreven op haar rekening.

Tirza G.
21-03-2010 om 22:50
Kanttekening 2
Hoewel ik het met Charlot1 eens ben (ik ben wel van de harde lijn, behalve bij mijn eigen kroost, dan ben ik een eitje), maar: bio-paps schijnt nogal makkelijk met geld te schuiven. De jongedame leert dus heel goed hoe de wereld in elkaar zit: wat je van de een niet krijgt, ga je bij de ander halen......
Tirza

Charlot1
28-03-2010 om 14:56
Aanvulling
Ik bedoelde natuurlijk dat als jij de premie betaald via de familiepolis ze haar zorgtoeslag ook naar jou moet overmaken. Ze ontvangt het bedrag natuurlijk wel zelf van de belastingdienst.
En als bio paps wel geld wil toeschuiven moet hij dit zelf weten (je kunt hier immers toch niets aan doen). Dat betekend niet dat jij je opvoeding hierop aan moet passen. Ze kan hier van leren dat mensen verschillend met geld omgaan.