Heimwee

Logisch

je zoon heeft daar in een jaar een heel eigen leven opgebouwd,met allemaal nieuwe mensen die misschien wel echte vrienden zijn geworden.Ik kan me voorstellen dat hij daar heimwee naar heeft.Lijkt me wel moeilijk als moeder zijnde ,om hem zo stil en afwezig te zien.Hopelijk bouwt hij hier ook snel weer wat op,jongeren zijn daarin gelukkig vaak heel flexibel.

Sus-anne

Ja,het is ook wel te begrijpen,maar de andere keren was ie echt blij thuis te zijn, hij miste dan ook wel iets, maar nu veel meer. Ik denk dat het leven daar gewoon meer bij hem past Het zou mij dan ook niets verbazen als ie ooit kiest voor defintief elders wonen

Dat zal een raar gevoel zijn

voor jou, ook al begrijp je het. Je bent als ouders niet meer het 'thuis' wat je altijd was. Dat is een vreemde gewaarwording.

Tonny

Dat gevoel valt wel mee, hij woont ook niet meer thuis, dus het is sowieso anders dan de vorige keren. Ik zou alleen graag zien dat hij helemaal happy is en dat zie ik nu niet. Dat geldt voor beide kinders op het moment en dat vind ik wel naar.

Zeker naar!

Als je merkt dat je kinderen niet gelukkig zijn, ben je dan zelf ook niet meer zo... Die verbondenheid blijft, al word je 91 denk ik.
Ik hoop echt dat ze allebei binnenkort hun draai weer vinden. In de eerste plaats voor hen zelf natuurlijk, maar ook voor jou!!

Reina

Is het uitgesloten dat hij weer werk kan krijgen op ´zijn eiland´?

Kaaskopje

O, nee, juist niet. Als hij nu op het vliegtuig zou stappen (alhoewel, vandaag lukt dat dus niet zou hij morgenavond weer aan het werk zijn, dat geldt ook voor de boot waar hij op werkte. Maar hij hinkt op 2 gedachten, weer weg, maar dan het liefst iets nieuws, (maar wel waar water en zon is), maar ook hier ligt een deel van zijn leven: familie, vrienden etc. + dat hij eerst moet verdienen, hij hield aan het werk daar echt niks over, alleen al voor het reisgeld moest hij daar een maand werken ... Zelf klaagt hij niet, hoor, maar ik ken hem een beetje ....

Nou

dan zou ik zeggen dat hij de schouders er even onder moet zetten via het uitzendbureau en gewoon weer moet gaan. Het is misschien spannend om steeds iets nieuws aan te gaan, maar wat wil hij nou? Lekker in de zon en dan maar op een bekend adres/schip, of wachten tot zich weer een nieuw avontuur aandient? Hij is jong en zijn familie zal er hopelijk nog wel een tijdje zijn. Dat kan hij ook wegstrepen naar mijn gevoel

Kaaskopje

Dat uitzendbureau snap ik niet zo ? Hij is hard aan het werk, die baan hier had ie al geregeld terwijl hij nog op de Antillen zat. Nieuw avontuur heeft zich al aangediend, maar daar is ie niet op ingegaan, was te snel Voor zijn werk is het beter om nieuwe dingen te doen en te leren, dat vindt hij wel belangrijk. Op het schip is hij uitgeleerd en ook in zijn baan op de Antillen leerde hij niets meer bij. Hij zal zeker weer weg gaan, het is meer de vraag waar naar toe en wanneer Maar eerst zal ie genoeg verdiend moeten hebben om te gaan, want wat verdiensten betreft kan hij beter hier blijven , nu is het er op toeleggen. Hij hecht niet aan geld of aan bezittingen, maar zal toch ergens moeten wonen, zowel hier als daar en dat kost geld. Maar het is meer mijn gevoel wat ik uit, hoor. Zoals ik al schreef, hij klaagt niet. Maar ik snap het wel, als je in 2 werelden leeft heb je heimwee naar allebei.

Ach ja, die baan had hij natuurlijk al... Tot nu toe heeft hij laten zien dat dat hij leuke kansen weet te pakken. Het zal hem met geduld en doorzettingsvermogen vast wel weer lukken Die heimwee kan ik me heel goed voorstellen. Ik heb dat soms na een vakantie al. Laat staan als je ergens echt gewoond hebt.

Nadeel

Dat is het nadeel van reizen. Je neemt iets mee als je weer weggaat maar je laat ook een stukje van jezelf achter. Je wordt er rijker van, maar je begint ook steeds meer dingen te missen hoe vaker je je boeltje oppakt.

Een tip is: vrienden en familie helpen met de heimwee. Of je nu belt, skypet, e-mailt, schrijft, of op visite gaat. Ik voel me altijd beter als ik lekker gekletst heb met iemand. En je hoeft niet nu te beslissen waar je voor de eeuwigheid blijft, zeker niet in de wereld van vandaag (tenminste, dat zeg ik tegen mezelf)

Mariel (beetje heimwee in NZ naar Engeland, Nederland, de rest van de wereld waar ik ook gewoond/gewerkt heb)

Kaaskopje(ot)

Oh inderdaad,heimwee na een vakantie,hoe herkenbaar!Droom nog steeds van een huisje op Terschelling..
Bastet

Lastig

Toen dochter hier na een jaar in China terugkwam, volgde na 1, 2 weken "fijn om weer thuis te zijn" een enorm dip. Ze vond snel een kamer, ging weer verder met d'r studie, naar de gebruikelijke clubjes en d'r vrienden was ze niet kwijt, maar toch. Iets zat haar dwars. Een soort heimwee naar daar inderdaad. Ik hoopte dat 't vanzelf weer over zou waaien maar nu, 9 maanden verder, is dat nog steeds niet echt het geval. Ze bijt zich vast in eerst afstuderen. Ik denk dat bij haar op dit moment niet zozeer heimwee een rol speelt maar de andere mentaliteit daar, dat ze dat mist, en dat ze door de ervaringen daar anders kijkt naar burgerlijk NL en zichzelf. Soms denk ik ook weleens 't is de finale puber-hik-up, de drempel die ze moet nemen en dan vind ze hopelijk d'r draai, hier of daar of ergens anders.