Huiswerkbegeleiding voor universiteit
Hoi allen,
Mijn zoon is dit jaar begonnen op de universiteit. Gaat nog niet echt goed.
Hebben jullie ervaringen met begeleiding voor studenten met huiswerk? Bedoel dan niet de stoomcursussen voor tentamens maar wekelijkse begeleiding met huiswerk.
Hoe denken jullie hierover? Zouden jullie dit als ouder je kind laten doen?
Zelf
Wat vindt je zoon er zelf van? Wil hij begeleid worden? Hij zou anders aan de decaan kunnen vragen of er ouderejaars zijn die als tutor jongerejaars begeleiden. Er zijn hbo-instellingen waar ze workshops geven over plannen/studievaardigheden. Geen idee of universiteiten dat ook doen. Er wordt toch een hoge mate van zelfstandigheid van je verwacht als je een vwo-diploma hebt. Ik heb nog nooit gehoord van een huiswerkinstutuut voor studenten aan een universiteit.
Niet echt
Dit is niet echt heel gebruikelijk. Overigens vind ik je vraagstelling verkeerd. Het gaat er niet om wat jij als ouder zou doen maar wat je kind wil doen. Je zoon is nu een volwassen man die zijn eigen beslissingen moet nemen. Als hij besluit dat hij nog niet de juiste studie vaardigheden bezit dan kan hij kijken of er workshops en cursussen worden gegeven. De meeste universiteiten bieden die wel aan. Daar kan hij dan heen gaan. Ik ken enkele prive instituten in het buitenland die intensieve begeleiding aanbieden aan studenten. In Nederland zou ik het echter zo niet weten.
Je zoon kan natuurlijk ook samen met anderen een studie groep vormen. Dat doen veel studenten. Die studeren dan met enige regelmaat samen en helpen elkaar.
Als het puur een kwestie is van gebrek aan zelf-discipline dan is het misschien beter om de studie nog een jaar of twee uit te stellen. Soms is het beter voor jongeren om eerst een jaar te gaan reizen of werken voordat ze gaan studeren. Motivatie is namelijk toch wel heel belangrijk. Wie wil kan veel.
waarom niet
er zijn genoeg studenten die bijles geven aan 1e jaars of verder. Ik heb er toen 1 van internet afgeplukt, was een huiswerk/bijlessite waarop alle aangeboden studententen stonden. Voor mijn dochter een 3e jaars van de TU in Eindhoven. Zij ging wekelijks daar naartoe waar ze op de campus zelf gingen zitten. Heeft voor haar echt geholpen.
p.s
En denk nu maar niet dat al die universiteit studenten flink gemotiveerd zijn, dat is echt ern verkeerd beeld.
wat
Wat voor huiswerk heeft hij dan? En waarom heeft hij er moeite mee?
Voor een enkel vak hadden we destijds 'huiswerk', maar ik geloof niet dat iemand het ooit zo noemde. Voor de meeste vakken niet dus.
ook op de universiteiten zijjn
coaches beschkbaar die helpen met de planning bijv. Is de hulp daarvoor of inhoudelijk op de stof?
Niet mee bemoeien
Dit is toch echt iets wat je zoon zelf uit moet zoeken. En als hij dat niwr kan is hij misschien op dit moment niet geschikt voor universitair onderwijs en kan hij zich voor 1 febr beter afmelden.
Hoe kan het toch dat ouders zich zelfs al met de dagelijkse gang van zaken en studie van hun kinderen bezig houden?
Misschien omdat ze thujs wonen? Mijn ouderss hadden vroeger geen idee hoe ik studeerde. Kwam in weekend geregeld thuis maar wat ik door de week deed wisten E niet. Hoorden alleen of tentamens wel if niet gehaald waren en zelfs dat vergat ik wel eens. En dat was geen desinteresse! Over allerlei dingen hadden we het uitgebreid
, maar niet over "huiswerk"
Emma
"Hij zou anders aan de decaan kunnen vragen of er ouderejaars zijn die als tutor jongerejaars begeleiden."
Op de universiteit is de decaan het hoofd van de faculteit, en die kun je beter niet lastigvallen met dat soort vragen. Wat jij bedoelt heet meestal 'studieadviseur' of zoiets.
Unimam
"Dit is toch echt iets wat je zoon zelf uit moet zoeken. En als hij dat niwr kan is hij misschien op dit moment niet geschikt voor universitair onderwijs en kan hij zich voor 1 febr beter afmelden."
Mee eens, eens moeten ze het zelf gaan uitzoeken.
Begeleiden
Jij kent je kind zelf het beste. Dus als er vragen zijn of zaken gaan niet naar behoren kun je daar samen oplossingen bij zoeken. Als ouder heb je vaak net iets meer overzicht en ervaring. Soms is luisteren al genoeg zodat je kind even uitspreekt en daarmee onder woorden brengt en zich realiseert wat nu eigenlijk de vraag is. Als de vraag duidelijk is is de oplossingsrichting ook beter te vinden en te regelen.
Ik denk dat zelfs in dit stadium het bos insturen, je moet het zelf kunnen, een onnodige showstopper is. Zelfs in je werk ben je niet aangewezen op je eigen hoofd maar kun je altijd even overleggen met anderen en dat is een belangrijke vaardigheid om je horizon te kunnen verbreden.
En zonodig zoek je een training of bijles of je kunt toe met een studiegroepje of een enkele medestudent die er iets meer van weet kan je kind wat bijspijkeren.
Juist heel goed om er niet vanuit te gaan dat van alles je spontaan moet komen aanwaaien omdat je anders niet geschikt zou zijn.
Wel van gehoord
Veel studentenverenigingen bieden dit tegenwoordig aan. Dus blijkbaar hebben veel studenten hier behoefte aan.
Mijn zoon studeert ook vooral met zijn medestudenten. Ze kunnen zaaltjes reserveren in het gebouw van de uni en gaan daar samen studeren. Ik kan me best voorstellen dat nu er meer studenten thuis blijven wonen ze ook meer structuur en hulp zoeken bij het studeren.
Maar misschien moet je iets duidelijker uitleggen hoe je zoon hierin staat.
Groet
Saar
AnneJ
"Ik denk dat zelfs in dit stadium het bos insturen, je moet het zelf kunnen, een onnodige showstopper is"
Kom op, alle universiteiten en hogescholen hebben cursussen studievaardigheden, begeleidingsgroepjes, studiegroepen. Er is niemand die zegt dat een student alles maar in z'n eentje moet kunnen.
Maar je mag van een universiteitsstudent wel verwachten dat hij in staat is om zo'n begeleidingsactiviteit te vinden.
Het staat in studiegidsen, op de websites, er hangen posters, het staat in universiteitskrantjes en nieuwsbrieven... Het zal niet bij iedere instelling op precies dezelfde manier gecommuniceerd worden maar ik ken er niet één waar dit soort activiteiten geheim worden gehouden of afwezig zijn.
Dus volgens mij worden studenten echt niet het bos in gestuurd.
Het teveel theekopje
Vroeger had je veel meer tijd om in de organisatie van de universiteit thuis te raken, je kon je nog wel wat vertraging permitteren. Bovendien zijn universiteiten verschillend in de organisatie. Sommigen zijn transparant en je vind alles wat je nodig hebt en anderen zijn onnodig complex en je zoekt je een breuk.
Dat heeft gevolgen voor de studieresultaten van veel studenten, niet voor die enkele handigerd die er toch wel komt.
Niets mis mee om als ouder daar geinteresseerd in bij te blijven, met name als je zelf ook gestudeerd hebt en oplossingen hebt gevonden.
Met name het eerste jaar kan een universitaire studie nogal overweldigend zijn. En je hebt echt snel studievertraging die tegenwoordig nogal snel een probleem vormt. Te weinig tijd om op je eigen tempo zaken uit te zoeken soms.
Wat is er mis mee als je door tijdig bijschaven een studie wel gaat halen en anders voor februari af moet haken.
Je kunt een hiaat hebben op inhoudelijk gebied en op organisatorisch gebied. Beiden zijn met wat overleg en inventiviteit op te lossen.
De universiteit of hogeschool heeft ook een eigen taaljargon en cultuur. het kan wat investering en inventiviteit kosten om daar in mee te gaan bewegen. Vooral voor studenten die niet uit dezelfde regio komen en dan soms echt een ervaren taalprobleem hebben.
Veel gaat tegenwoordig in het engels, er zijn begrippen in het engels, en dat kan ook tot verwarring leiden. Ik was vroeger wel goed in methoden en technieken maar omdat engels niet mijn moedertaal is en ik niets had met tennis kon ik de tiebreak niet begrijpen. Dat kwam niet spontaan tot mij. we hadden daar inderdaad een studiegroepje voor en we haalden oude tentamens om te oefenen.
En ja, vroeger regelde je dat zelf of met medestudenten. Wat is er mis om daar je ouder bij te betrekken?
Wel verschil
Voor mij is er wel een verschil tussen je medestudenten om advies te vragen (en eventueel de docent, de studie adviseur...) dan om je ouders te vragen om begeleiding voor je te regelen. Ik vind dat erg onzelfstandig en ik verwacht persoonlijk meer van een volwassen student.
Er is tegenwoordig ook meer aandacht dan vroeger voor studie vaardigheden. Universiteiten bieden allerlei soorten cursussen aan (time management, aantekeningen maken, effectief studeren voor tentamens, essays schrijven..)
Dat kan de student echt wel zelf regelen.
Beter dan de ouders want die hebben daar helemaal niet zo'n zicht op wat het aanbod is.
Maar bovenal verwacht ik van volwassen mensen dat ze zelf het initiatief nemen en niet vader/moeder de zaken laten regelen.
Maakt niet uit jaina
Als het om bijles gaat en mogelijk moet ik dat dan toch betalen maakt het voor mij ook niet uit of ik het dan 'regel' of kind. Als kind het verstandig lijkt en van plan is om zich daarvoor in te zetten wordt het gewoon geregeld. Door mij of kind.
Geen zaken met ouders
Universiteiten doen geen zaken met ouders. Studenten zijn meerderjarig en worden geacht zelfstandig te zijn. De universiteit doet als het goed is ook geen mededelingen aan ouders over de voortgang. Tenzij kind zelf een gesprek aanvraagt met ouders erbij.
Op de UvA zijn peercoaches, tutoren, cursussen studievaardigheid, studiegroepjes, studentbegeleiders, een begeleidingscentrum met studieadviseurs.... Ik kan me niet voorstellen dat dat op andere universiteiten allemaal zo verschrikkelijk anders is.
Overigens hoef je daar niet voor te betalen. De standaardfaciliteiten zijn gratis. Tenzij je echt specifiek extra begeleiding en cursussen wil doen anders dan het al gegeven aanbod.
Als je er maanden over moet doen om überhaupt op te merken dat er zulk aanbod is, hoor je gewoon niet op een universiteit thuis. Nogmaals: het staat op de websites, er zijn voorlichtingen over, het staat in folders en brochures en nieuwsbrieven.
In de introductie wordt dit ook allemaal uitgelegd. Als je er in januari nog steeds nooit van gehoord hebt, dan heb je een serieus probleem met het bekijken/opnemen/opzoeken van informatie.
Langs elkaar
Zo praat je wel langs elkaar heen. De vraag is of je een kind bijles zou laten nemen aan de universiteit, waar nodig. Ik vind dat verstandig.
Andersom ook
In de tijd dat ik zelf studeerde, deed mijn vader een HBO studie theologie toen zijn VUT naderde. Komend uit de techniek was hij wel Duitstalig maar niet zo goed in engels.
De Engelse literatuur die hij had las ik en maakte een samenvatting, met name Amerikaanse feministen. Geweldig leuke tijd geweest en mijn vader heeft daardoor onvertraagd zijn studie afgemaakt en er in diverse gremia nog lang vrijwillig mee in besturen en uitvoering gewerkt.
Als student verdiende ik bij met het typen van verslagen en eindscripties in de tijd dat het hebben van een computer nog niet zo gangbaar was.
Handig als je alles zelf kunt maar als dat niet zo is zoek je daar een oplossing bij zodat je verder komt. Binnen of buiten de instelling.
Dat vind ik juist een academische vaardigheid dat je zaken niet op je af laat komen of afhaakt maar daar juist een oplossing bij zoekt die je verder helpt.
Wel voorzichtigheid betrachten
Je moet wel enige voorzichtigheid hebben als je bepaalde opdrachten door een ander laat maken. Natuurlijk kan je een samenvatting voor eigen gebruik door een ander laten maken. Echter als je die samenvatting zou inleveren dan mag dat niet. Dat is plagiaat. Een verslag door een ander laten typen is prima. Een verslag laten nakijken op grammatica en typefouten is ook prima. Een ander substantiele veranderingen laten maken aan je verslag mag weer niet.
Wat betreft 'huiswerkbegeleiding ' (vreemde term) zou ik ook enige voorzichtigheid aan de dag leggen. Hier moeten de studenten bepaalde opdrachten maken. Dat kan je als huiswerk zien. Het is nadrukkelijk de bedoeling dat ze die opdrachten alleen maken. Natuurlijk werken veel studenten samen aan het maken van de opdrachten. Dat is ook prima. Zolang ze maar geen gelijke kopieen inleveren. Het moet wel echt hun eigen werk zijn. Wel moeten ze bij het inleveren aangeven of ze samen hebben gewerkt met een ander en wie die persoon dan is.Als dat iemand is van buiten de universiteit wordt dat problematisch. Ze krijgen namelijk cijfers op het ingleverde werk. Nu goed dat is het systeem hier en dat is ergens anders vast weer anders maar ik zou hier iedereen aanraden redelijk voorzichtig te zijn.
Toch anders
Er is een groot verschil tussen moeder die op een forum vraagt hoe ze huiswerkbegeleiding moet regelen en een jongere die zelf hierover advies gaat vragen aan de studie adviseur.
Ik probeer mij zo weinig mogelijk te bemoeien met de studie van mijn kinderen. Wat ik niet altijd makkelijk vindt want ik zou veel kunnen doen vanuit mijn eigen ervaring. Maar die eigen ervaring zorgt er ook voor dat ik weet hoe belangrijk die zelfstandigheid is. Dus ik doe het heel bewust niet. Alleen op verzoek en dan zo weinig mogelijk.
Geen zaken met ouders?
Theekopje schrijft dat universiteiten geen zaken doen met ouders. Nou echt wel. Mijn gehandicapte dochter studeert aan de TU en wij hebben vooraf en in het eerste jaar geregeld contact gehad met de universiteit. Nu kan ze alles zelf vinden, uitzoeken en regelen, maar eens per jaar hebben wij contact met het hoofd van het studiejaar die evalueert hoe het gegaan is en ons vraagt of er nog problemen zijn geweest.
Universiteiten en ouders
http://www.wageningenur.nl/nl/Onderwijs-Opleidingen/ouders.htm
"Ouders van (aanstaande) studenten
Ouders van aanstaande studenten zijn welkom op de Open Dag op 12 maart 2016. Er zijn presentaties over studiekeuze en studiesucces en ook gaan we in op de kosten van studeren, baankansen en een kamer vinden. Ouders, andere familieleden en aanstaande studenten zijn welkom
Op 24 september 2016 zijn alle ouders van eerstejaars welkom op een introductiedag voor ouders. We geven u tips & tricks over hoe u een bijdrage kunt leveren aan het studiesucces van uw kind. Terugblik ouderdag 2015"
Renee
Dat is dan wel een heel uitzonderlijke situatie. In normale situaties is dat echt niet gebruikelijk. Dat zal wel samenhangen met haar handicap. Ik werk al heel wat jaren op de universiteit en de keren dat ik contact heb gehad met de ouders staan me meestal nog bij want dat ging inderdaad vaak om moeilijke situaties. Bijvoorbeeld ziekte van een student, zelfmoord, ongeluk, psychose...
Af en toe krijg je wel eens een email/telefoontje van een ouder maar daar doe ik niks mee. Ik antwoord wel maar ik mag niet eens bevestigen dat hun kind daar studeert. Mijn antwoord is dus iets van 'bedankt voor uw email maar helaas kan ik hier geen enkele informatie over geven'
In normale situaties er geen enkele vorm van contact. Waarom zouden we ook? Als ik problemen heb op mijn werk neemt ook niemand contact op met mijn moeder.
Dus ja in geval van een zware handicap waardoor er extra maatregelen nodig zijn is het niet zo vreemd maar dat is echt een uitzondering.
AnneJ
dat zijn informatie momenten met een groep ouders, volledig eenrichtingsverkeer en al helemaal niet student specifiek. En alleen in het begin van het eerste jaar. Op het overgangsmoment van leerling naar student.
Er zijn geen individuele contacten met ouders tenzij in heel specifieke gevallen zoals bij Renee.
huiswerk
ik denk dat er vooral gevallen wordt over het woord huiswerkbegeleiding.
En wat wil TS? Is het voor 1 onderdeel wat niet begrepen wordt of gaat het om structureel bij al het "huiswerk" aanzitten Dochter kon destijds de statistiek niet echt onder de knie krijgen, is ook wel eens wat extra door uni aan besteed maar dat ging nog steeds niet lukken. Daarom dus die TU student,die ervoor heeft gezorgd dat het kwartje viel. Als ik dan lees "dan hoor je niet op een uni thuis", dan moet ik toch wel wat lachen. Heb altijd gedacht dat unistudenten gemotiveerde, zelfstandige wezens waren maar in dat eerste jaar heb ik wel andere verhalen gehoord. Beetje flauw om TS zoon nu meteen in de hoek te zetten. Met dochter is het prima goed gekomen, en die motivatie vond ze toen ze van het brede eerste jaar af was.
Reacties
@rab: je begrijpt het verschil tussen bijles nodig hebben (niet abnormaal voor een gewone student) en niet in staat zijn zelf uit te zoeken of er studiebegeleiding is op een universiteit (wel abnormaal voor een gewone student)?
@renee een handicap is wat anders, vooral als er afgesproken is dat extra begeleiding en contact met ouders gewenst is. Normaal gesproken zou je echt geen antwoord krijgen als je naar de universiteit belt om naar de voortgang van je kind te vragen, zoals Jaina zegt.
@AnneJ een voorlichtingsbijeenkomst organiseren is geen zaken doen met ouders. Dat is algemene voorlichting geven.
Overigens
Nog even aan rab, mijn reactie was onvolledig. Ik zet de zoon van TS niet in die hoek, ik ken hem niet. Ik viel alleen over de suggestie dat studenten zonder enige hulp het bos in gestuurd worden als je vindt dat een student ook zelf een studiegroep kan zoeken.
ach
Theekopje, even los van het feit dat ik me niet specifiek naar jou richtte, zie ik nergens staan bij TS dat haar zoon daar niet toe in staat zou zijn. En wat is abnormaal? Het zijn allemaal individuen met hun eigen beperkingen. Dus nogmaals: wat is abnormaal?
Ik denk dat Anne wilde laten zien dat het niet vreemd is dat je je ook wel eens mengt in hun studieloopbaan. "We geven u tips & tricks over hoe u een bijdrage kunt leveren aan het studiesucces van uw kind"
Wat is er trouwens mis met wat gezonde interesse naar je kind toe en daarbij wat steun in de vorm van meedenken.
AnneJ
'Vroeger had je veel meer tijd om in de organisatie van de universiteit thuis te raken, je kon je nog wel wat vertraging permitteren.'
Welnee, in mijn tijd studeerde het overgrote deel van de studenten gewoon in vier jaar af hoor. Haalde de propedeuse meteen het eerste jaar, of moest na 1 jaar nog hooguit 1 vak. Door alle verhalen over brallende studenten die 7 jaar over hun studie deden, zou je gaan denken dat dat normaal was. Maar dat was echt niet zo.
ik studeerde heel kang geleden
Op een opleiding met een bindend studieadvies. Als je het eerste jaar niet stevig aan de slag kon mocht je wieberen. En aan studievaardigheden was er niets. Als ik nu naar het aanbod in mijn universiteitsstad kijk lijkt het veel beter georganiseerd.
Maar lijkt me inderdaad tas student zelf.
Mijk