Is dit een overdreven reactie?
Dochter van 20 ging gisteravond Oud en Nieuw vieren bij een vriendin, samen met nog 2 andere vriendinnen. Prima vonden we. Ze ging op de fiets, want zou ook drinken natuurlijk. Ze zou thuis slapen.
Wij waren met z'n drieën thuis. Rond 2.00 u. gaan slapen met het idee dat dochter vanzelf wel thuis zou komen.
Vanmorgen werd ik rond 8.30 u. wakker met het idee dat ik dochter niet gehoord had. Was ook nog wel een paar keer wakker geweest door vuurwerk e.d. Ik vroeg aan man of hij haar had gehoord. Hij dacht van wel en was nog naar het toilet geweest en toen was haar kamerdeur dicht zei hij. Ik ging toch kijken en toen bleek ze niet thuis.
Ik heb haar geappt of ze bij vriendin was blijven slapen. Toen ik rond 11.30 u. nog niets had gehoord, heb ik de vader van vriendin geappt (is een kennis van ons) om te vragen of ze daar was blijven slapen. Hij reageerde direct en vertelde van niet. Wilde zijn dochter al wakker gaan maken om te vragen of zij iets wist. Ik heb gezegd dat we nog even zouden afwachten. Later appte hij weer dat zij ook niet beter wist dat dochter rond 3.00 u. naar huis was gegaan. Ze hadden locatie gecheckt en gezegd dat ze voor de laatste keer bij ons in de buurt was geweest, iets voorbij ons huis. Ik heb toen nog een vriend van dochter geappt met de vraag of ze daar was. Die reageerde dat hij haar sinds de middag ervoor niet meer had gezien. Hij wist ook niet waar ze was.
Ik heb dochter nog een keer gebeld maar geen antwoord. Rond 13.30 u. appte dochter eindelijk, boos, naar mij waarom ik iedereen had gebeld (2 personen dus) en dat ze 20 is, geen verantwoording hoeft af te leggen etc. etc.
Ik heb haar rustig uitgelegd dat ze een appje had kunnen sturen dat ze niet thuis zou slapen, dat was voldoende geweest. Ze gaf aan dit vergeten te zijn, ze had gedronken etc. maar vertelde wel dat ze thuis was geweest tussendoor (blijkbaar om spullen te halen). Ik zei dat als je spullen kan halen, ze ook kan appen of een briefje neerleggen. Het werd een hele discussie en we kwamen er niet uit.
Ze driegde dat als wij niet zouden stoppen met controleren, ze het huis uit zou gaan. Ik heb gezegd dit niet te kunnen beloven. We hadden ons zorgen gemaakt, er had haar ook iets kunnen zijn overkomen. Het was oudejaarsnacht dus nou niet de meest rustige nacht om op straat te zijn.
Dochter kwam later vanmiddag naar huis maar vertrok net voor het eten weer. Ze vond het niet nodig om te melden dat ze niet mee at en begon tegen mijn man weer het hele verhaal.
Ik vraag me nu af, reageren wij te bezorgd? Of zouden jullie hetzelfde doen in dit geval?
Sinilind schreef op 01-01-2022 om 22:14:
ik vind het niet overdreven nee, je dochter gedraagt zich een beetje als een dramaqueen hier. Het is geen kwestie van controle maar ten eerste is je huis geen hotel, en daarnaast als je met andere mensen samenwoont, ouders of niet, laat je wel weten of je mee eet en eventueel niet thuis slaapt. Dus nee ik vind het niet overdreven.
Sterkte!
sini
Ik vind het vooral prinsesjesgedrag. Alsof de wereld om jou draait en je ouders slechts irrelevante lakeien zijn.
niet_rechts schreef op 01-01-2022 om 22:55:
[..]
Ik vind het vooral prinsesjesgedrag. Alsof de wereld om jou draait en je ouders slechts irrelevante lakeien zijn.
ik vind het gedrag van iemand die zélf heel hard in de kind-rol blijft zitten. Elke volwassene die samenleeft met dierbaren laat iets horen als hij niet thuiskomt. Of het nu ouders, kinderen, broers of zussen, of partners betreft.
Alleen iemand die zelf nog denkt als een puber vat dat op als controleren.
Nee zeker niet overdreven. Mijn zoon van die leeftijd komt nog wel eens een nachtje hier (hij woont in een andere stad) en gaat dan chillen met zijn vrienden van hier. Ik vraag altijd of hij even appt als hij vertrekt richting huis. Dat doet hij ook en ook als hij daar blijft slapen.
Als ik niks gehoord zou hebben zoals bij jouw dochter zou ik ook mensen zijn gaan bellen. Ze mag blij zijn dat haar ouders zich zorgen om haar maken en een klein sorry zou ook af mogen.
Overdreven reactie ja. Van dochter.
Je wil niet 's avonds vaststellen dat ze vermist is geraakt, van zattigheid ergens in water is beland ofzo of dat ze vastzit bij een verkeerde kerel.
Ik gok dat jullie haar ook wel appen als zij thuis is en jullie onverwacht ergens blijven hangen.
Maar tja, als ze persé op kamers wil daardoor ... ook daar zullen haar kamergenoten vragen stellen als ze haar 3 dagen niet zien.
Geen normale reactie van dochter en dat dreigen van ik ga dan uit huis, ja meid daar heb je de leeftijd voor, dus doei. Ander mijn huis mijn regels zoiets.
Pfa mijn moeder maakt zich nog altijd zorgen over mij en ben al 25 jaar het huis uit en op zee. Dat gaat op de volgende manier, ik vaar ergens ver ver weg lekker in de zon zwembad. En dan gaat het in NL stormen en dan denkt ze aan mij ohw hoe zal het gaan daar op zee bij mijn jongen. Is normaal moeder instinct denk ik dan maar.
Ze wil graag als volwassenen behandeld worden. Huisgenoten laten weten wat de ander kan verwachten. Slaap je thuis of niet, eet je thuis. Je houdt toch rekening met elkaar.
Klinkt nu meer als een puber. Vooral dreigen het huis uit te gaan. Alsof alles zo makkelijk is. Ik denk dat het goed voor haar zal zijn om het huis uit te gaan. Zal ze een grote persoonlijke groei maken.
Zoals ook de rest ook vertelde: je dochter is in deze degene die zich aanstelt.
Een tijd terug maakte een moeder in de buurt zich ook zorgen om haar dochter. Dochter hield zich altijd keurig aan de afgesproken tijd, was nu echt flink later. Dochter nam telefoon niet op, waarop moeder het niet vertrouwde (denk moedergevoel/instinct). Via locatieherkenning naar de plek gegaan waar dochter (en toen ook de moeder) op dat moment een traumatische ervaring meemaakte omdat een man zijn seksuele behoefte aan het botvieren was op dat meisje. In de struiken buiten. Het heeft het dorp behoorlijk bezig gehouden. Nachtmerrie. Dus nee, ik vind je totaal niet overbezorgd! Niet dat je dat moet worden. Maar volg wel altijd je gevoel. En nu is dat: ik wil in ieder geval weten waar ze is. Niks mis mee!
Ook als ze op kamers gaat, is het normaal dat je aan huisgenoten laat weten of je thuis slaapt. Ik heb een keer in de ochtend naar de ouders van een huisgenoot gebeld, of ze daar was. Die was ook zonder iets te zeggen een nacht niet thuis gekomen en ik maakte me zorgen. Het was iemand waarvan ik 100% zeker wist dat ze niet bij een date bleef slapen, dus de enige plek waar ze kon zijn was bij haar ouders. Daar was ze gelukkig ook. Dit om maar duidelijk te maken dat je dochter uit huis ook rekening moet houden met huisgenoten die bezorgd kunnen zijn 
Maar waar zat ze nou?
Als je wordt aangesproken omdat je iets bent vergeten of iets doms hebt gedaan, is de meest logische reactie: 'Sorry, ik zal er rekening mee houden'. Eventueel verdedig je nog waarom je het zo deed.
Jouw dochter probeert echter de aandacht af te leiden door in de aanval te schieten. 'Ja maar jíj́ ...!!!' Beetje overdreven als het alleen gaat om het niet melden dat je gewoon bij een vriend(in) slaapt. Ik vraag me af of er meer aan de hand is. Kan het zijn dat ze de aandacht óók wil afleiden van waar ze is geweest en wat ze daar heeft gedaan? Omdat dat niet helemaal OK was?
Tango schreef op 01-01-2022 om 22:52:
[..]
Wat een heftig verhaal, Yette, en juist goed dat je het deelt. Dit ga ik in gedachten meenemen als ik met dochter in gesprek ga. Misschien maakt het iets duidelijk.
Eerlijk gezegd maakte ik me niet zo heel veel zorgen dat er iets gebeurd zou zijn, dochter is nogal ondernemend en over het algemeen loopt het goed af. Maar ja, het kan natuurlijk altijd anders gaan.
Achteraf kwam ik er dus ook achter dat ze nadat ze thuis was geweest 's nachts, haar mapje met pasjes, dus ook ID, thuis had laten liggen. Als haar iets was overkomen hadden ze haar dus ook niet meteen kunnen identificeren.
Laat haar iig informatie onder de noodoproepknop van haar mobiel zetten en een ICE telefoonnummer invullen.
Taartjes schreef op 02-01-2022 om 08:49:
Ook als ze op kamers gaat, is het normaal dat je aan huisgenoten laat weten of je thuis slaapt.
Dit lees ik nu een paar keer, maar dat herken ik echt niet. Van al mijn vrienden was er maar eentje die echt zo huishoudenachtig met haar huisgenoten om ging. De meesten hadden een lossere relatie. Ik had echt geen idee wie wanneer wel of niet thuis was. Nu was dat wel ruim 20 jaar geleden en de meeste mensen hadden geen mobiele telefoon en zeker geen smartphone. Dat maakt misschien wat uit.
Verder niets toe te voegen aan de reacties.
Zolang je nog thuis woont, gelden de regels van je ouders. Als je daar niet tevreden over bent en je bent volwassen, dan wordt het tijd om de deur uit te gaan.
Ik vind net als alle anderen voor mij niet dat je overdreven hebt gehandeld. Een vriendin van mij heeft hetzelfde meegemaakt als het verhaal van Yvette. Ze was onderweg van school naar huis aangereden en kwam dus niet thuis. Haar ouders belden haar steeds op omdat ze haar al lang hadden verwacht, maar ze nam niet op. Toen bleek dat ze geschept was door een auto en in coma lag in het ziekenhuis. Dat je je zorgen maakt als je dochter een hele nacht niet thuis komt is dus echt niet overdreven. Ze heeft een telefoon, die mag ze dan ook wel gebruiken waar die voor bedoeld is. Ik vind haar klinken als een puber van 16.
Ik ben het eens met Yette: zelfs (egocentrische) pubers die vergeten te melden dat ze laat zijn of dat ze niet thuis eten, zullen wél zeggen: "Sorry, mam, ik was het vergeten te zeggen". Dat dochter dat niet doet, maar in plaats daarvan een aanval inzet, geeft te denken. Wat verbergt ze?
N.B. Daarmee doel ik niet per se op illegaal of onverstandig gedrag. Het kan ook iets anders zijn dat speelt. Maar haar reactie zou mij alarmeren voor een diepere laag.
Als dit mijn dochter was zou ik helemaal niet willen dat ze nu op zichzelf zou gaan wonen. Ze heeft laten zien dat ze de verantwoordelijkheid nog niet aankan. Dat zal ze eerst moeten leren.
Volwassenheid is niet doen en laten waar je zelf zin in hebt, maar vooral rekening houden met anderen en anticiperen op situaties.
Doemijdieglazenbol schreef op 02-01-2022 om 10:31:
[..]
Dit lees ik nu een paar keer, maar dat herken ik echt niet. Van al mijn vrienden was er maar eentje die echt zo huishoudenachtig met haar huisgenoten om ging. De meesten hadden een lossere relatie. Ik had echt geen idee wie wanneer wel of niet thuis was. Nu was dat wel ruim 20 jaar geleden en de meeste mensen hadden geen mobiele telefoon en zeker geen smartphone. Dat maakt misschien wat uit.
Verder niets toe te voegen aan de reacties.
Eens. Inderdaad geen tijd van Smartphones, en het zal ook uitmaken met hoeveel mensen je in huis woont (bij een wooneenheid van 10 studenten zul je het toch niet weten?), maar ik woonde met 2 andere meiden en echt dat ik geen idee had wanneer ze thuis zouden komen slapen - of dat het zou opvallen als ze niet thuis kwamen slapen na een feest. Afstemmen wanneer je samen eet uiteraard wel.
Maar misschien is dit een andere tijd?
Maar... in het geval van TO duidelijk dat je de volgende ochtend gaat checken of er niet iets gebeurd is. En voor degenen hier die zich afvragen waar ze nu was; ik vind dat je daar niets mee te maken hebt. 's Nachts even een appje: "ik slaap vannacht niet thuis" is voldoende.
HIer 'in huiselijke kring' weten we in ieder geval wie er thuis slaapt en wie er mee eet. Daarnaast ook over het algemeen waar iedereen uithangt (of wanneer diegene ongeveer thuis komt) maar aangezien iedereen een mobiele telefoon heeft is de exacte locatie niet van belang. Ik ben ook niet van het bezorgde type, slaap ook prima als nog niet iedereen thuis is (ik mis dat bezorgdheidsgen).
Ik heb trouwens geen kinderen met een vaste relatie. Mogelijk dat we dan afspreken dat ze niet altijd hoeven te laten weten waar ze slapen als dat regelmatig wisselt. Mogelijk ook wel ivm ontbijt. Maar goed, in die fase zitten we helemaal niet.