Wanneer gaan ze alleen over straat?

Het "mag" niet.

Je dochter van bijna 18 jaar mag van jou niet alleen over straat. Lukt dat nog, dingen verbieden op die leeftijd?
Ik zou mijn ongerustheid uitspreken en vertrouwen op haar gezonde verstand. Als ze ergens op kamers zou wonen voor haar studie zou ze dan ook vragen of ze alleen met de trein mag reizen 's avonds? Als ouders sta je iedere dag doodsangsten uit, grijze haren krijg je ervan en rimpels van de zorgen.
"Je zou ze het liefst in een doosje willen doen en heel goed bewaren", maar dat gaat niet.

Bespreken veiligheid

Ik zou het bespreken maar de beslissing bij haar laten. Alleen thuis komen gaat hier tot ongeveer 22.30 uur, niet later. Dan wil je dat je in elk geval het grootste deel en op donkere stille stukken samen bent met een andere stapper. Hier brengen ze elkaar vaak naar het station.
In het begin sprak ik ook af met dochter dat ik haar van de halte haalde als het later werd. Of ik heb haar ook weleens teruggestuurd naar de schoolvriendinnen om daar te overnachten. Dat doen ze gelukkig ook nogal makkelijk met elkaar. Dan gaan ze uit en slapen bij elkaar. Dat is veiliger.

zelf

Ga je zelf ook nooit alleen over straat in het donker, of 's avonds met de trein?

Hier

Toen mijn dochter net uitging (15/16) heb ik haar gevraagd of ze het zo kon regelen dat er iemand met haar mee kon fietsen op het laatste stuk als ze in het holst van de nacht thuis kwam. Wij wonen helemaal aan het eind van een lange straat waar het nogal donker en stil is. Ik vond het geen prettig idee als ze daar helemaal alleen fietste en kon wel alvast gaan slapen als ik wist dat iemand met haar mee was. En op een gegeven moment went dat allemaal en vond ik het ook prima als ze alleen thuis kwam.

skik

Alleen op pad

Op een dag kom je er niet onderuit. Streef zoveel mogelijk naar samen uit samen thuis. En ontwikkel daarnaast zelfvertrouwen, want gezelschap is niet altijd voorhanden en ook buiten ' uitgaan' om is het straks weer vroeg donker. Altijd recht op je doel af, geen getreuzel, zoek verlichte plekken op alsje ergens moet wachten.

Mijn enige twee niet-pluismomenten waren bij daglicht trouwens.

Zoals je zelf doet

Ik las net dat er een meisje van 17 is verkracht toen ze om 3 uur 's nachts naar huis fietste. Dat zou ik zelf dus al niet doen. Ik durf wel 's avonds alleen met de trein maar blijf dan het liefst in de buurt van de conducteur. Verder doe ik nagenoeg alles met de auto, en pak altijd eerst mijn huissleutel voordat ik uitstap, zeker 's nachts.
Mijn dochter moest laatst voor school naar Amsterdam, 's avonds. Ze is toen wel met de trein gegaan maar ik laat haar echt niet alleen naar huis fietsen. Dat zou ze ook niet doen overigens. Als ze al eens in het donker naar haar vader loopt (500 meter) vraagt ze al of ik mee loop. Moet ik wel alleen terug lopen, maar dat durf ik 's avonds dan wel aan

Zelf durven

Ik bedacht nog dat dat met jongste wel een dingetje gaat worden tzt. Die is namelijk nergens bang voor en gaat nu ook gerust in het donker over straat. Ze kijkt er ook nogal naar uit dat ze straks 15/16 is en dan uit kan gaan. Oudste gaat hooguit eens naar de bioscoop en wordt dan gebracht en gehaald.

Op kamers

Toen ik net 18 was ging ik op kamers en zelf bepalen wat ik veilig vond en wat niet. Het engste wat ik heb meegemaakt in die tijd is een beroving op klaarlichte dag.

Dochter (19) gaat nu op kamers, dus die moet ik loslaten wat dat betreft. Mijn zoon van 17 reist al een paar jaar lang met de trein door heel Nederland en sinds vorig jaar zelfs in Duitsland, want treinen zijn zijn hobby.

Maar noch ik, noch mijn kinderen en ook mijn man maken het ooit erg laat 's avonds, we zijn geen nachtdieren (dat ik kennnelijk erfelijk).

in deze tijd

Volgens mij is het 'in deze tijd' veiliger om als vrouw alleen over straat te gaan dan ik een heleboel andere tijden. Ik snap die angst nooit zo goed. Jammer om jezelf (en je kinderen ook maar meteen) dan zo te beperken…

verantwoordelijkheid

Je dochter verbieden om alleen over straat te gaan? Ik kan mij daar niets bij voorstellen. Niet op die leeftijd in ieder geval. Een verbod betekent dat je vindt dat je dochter geen eigen verantwoordelijkheid kan dragen. Dat ze niet zelf kan bepalen hoe ze dit organiseert. Het gevaar van 'alleen over straat' wordt in mijn ogen overigens vaak te groot gemaakt. Autorijden is ook gevaarlijk. Ik ben zeker niet naïef, ik heb ook gelezen dat er vanavond een meisje van 17 van haar fiets is getrokken. Maar godzijdank zijn het incidenten.

Maar vooral dus: waarom zou je je dochter een verbod op leggen? Ik vind dat zo'n rare boodschap. En tot welke leeftijd dan? Tot welke leeftijd vind je dat jij daar als ouder over gaat? Loopt ze op haar 20e minder risico en 'mag' het dan wel? En haar 25e?

Veel meisjes/vrouwen vinden het zelf niet zo prettig en organiseren dat ze niet alleen hoeven te fietsen. Maar soms ontkomen ze er niet aan en fietsen dan toch een stukje in hun eentje. Je dochter heeft de leeftijd om zelf die afweging te maken.

In deze tijd?

Ik ben niet bang aangelegd, dus ik ga en sta waar ik wil.
Ik studeerde 30 jaar geleden in Rotterdam, daar hingen de dealers en junks rond bij het station. Moet je nu eens 's avonds of 's nachts daar komen: geen junk te bekennen, beveiliging en een aangename sfeer.
Volgens mij is het nu veiliger dan vroeger, maar ik realiseer me dat het ook een kwestie van perceptie is.

Verbieden?

Je dochter is dus op een haar na 18 jaar en dan wil je haar verbieden om alleen over straat te gaan? Hoe denk je dat andere vrouwen, ja vanaf haar verjaardag mag ze zich vrouw noemen, van haar leeftijd naar huis gaan, als ze bijvoorbeeld uit hun werk komen, of naar een late film zijn geweest. Verpleegkundigen bijvoorbeeld. Die worden echt niet allemaal thuisgebracht of opgehaald. Op een gegeven moment moet je het loslaten en hopen dat het altijd maar goed blijft gaan. Onder het mom van 'dit zijn onze huisregels' verbieden dat ze 's avonds laat nog over straat gaat, laat zien dat je je zorgen maakt en dat is begrijpelijk, maar het verbod is onredelijk en misplaatst. Je laat met geboden en verboden puur je macht als ouder gelden en dat vind ik niet de manier om met kinderen van die leeftijd om te gaan.

Dat jij 's avonds laat niet meer over straat gaat, of met de trein gaat, is jouw keus, behorend bij jouw angst. Er gaan meer mensen 's avonds laat over straat en met de trein en dat gaat vaker goed dan fout. Je kunt je dochter niet voor eeuwig tegen die gevaren beschermen. Ik weet niet of jij een baan hebt, waarvoor je vroeg uit bed moet? Zo ja, dan zou je dat kunnen bespreken en tot afspraken kunnen komen. In overleg dus en niet als gebod. Daar is ze te oud voor.

Bang

Emmawee, ik denk ook dat het tegenwoordig een stuk veiliger en rustiger is dan vroeger. De reden dat ik liever niet wilde dat mijn dochter alleen over straat ging had ook niet daarmee te maken maar met mijzelf: ik moest er nog aan wennen.

skik

en daarom dus wel op kamers

Ik neem aan dat je dochter een gezond verstand heeft en zelf kan bedenken dat het prettig is om samen met iemand anders te reizen/fietsen 's avonds laat. Mijn ouders hielden er ook niet van dat ik 's avonds over straat ging, maar die doen dat zelf ook nooit. Zodra het donker is, altijd met de auto... ik werd toen ik nog bij mijn ouders woonde dus altijd met de auto opgehaald van het station, van school, uit de stad. Gelukkig voor hen ben ik nooit zo'n stapper geweest

Sinds ik op mij zelf woon fiets ik wel in het donker, natuurlijk. Anders beperk je jezelf wel heel erg, en dat je als vrouw niet alleen in het donker zou moeten rondlopen vind ik tamelijk ongeëmancipeerd. Het enige wat ik wel doe in het donker is heel stille plekken vermijden, en routes te nemen die goed verlicht zijn en waar huizen aan staan. Achterafstraatjes met alleen garageboxen, om maar iets te noemen, daar ga ik om elf uur 's avonds niet meer langs. Of ik pak in zo'n geval de auto. Of het openbaar vervoer, juist dat vind ik relatief veilig! Overigens ben ik een keer in het donker lastiggevallen door een potloodventer, maar dat was vroeg in de avond. Persoonlijk denk ik dat de meeste engerds om 3 uur 's nachts zelf ook op bed liggen, en de kans op aanranding o.i.d. groter is op een eerder tijdstip, wanneer het heel rustig is op straat, bijvoorbeeld net na de avondspits op een plek zonder toezicht.

Misschien is het ook wel een generatiedingetje. Ik was een keer op een cursus die 's avonds in Amsterdam gegeven werd en die werd goed bezocht door dames van in de 50 uit de provincie. Die hadden allemaal vooroordelen over de grote gevaarlijke stad en werden bijvoorbeeld door hun man gebracht en opgehaald(!).

En daarom zou ik je dochter willen toewensen dat ze lekker op kamers gaat, kan ze zelf bepalen wat wel verantwoord is (niet verantwoordelijk!). Straks is ze op haar 23e nog steeds afhankelijk van papa/mama of een 'sterke' partner.

Skin, dat was Vogel

Die dat zei. Ik was het er wel mee eens en snap jou helemaal. Het heeft alles met je eigen angst en je eigen ideeën te maken.

Tsja

Ik begrijp je wel. Maar zoals de meesten al zeggen, verbieden werkt niet meer (of niet lang meer). Toen ik vroeger laat thuiskwam van schoolfeesten mocht ik ook niet alleen, dus zorgden we dat we altijd met meerderen waren (behalve het allerlaatste stukje). Maar toen ik op kamers ging (bijna 19) was er niemand meer om dat te zeggen, en heb ik echt ook om 3 uur 's nachts door de stad gefietst. Achteraf gezien misschien niet zo slim, maar er is niets gebeurd. Ik ken wel mensen waarbij wel het eea gebeurd is, en dat heeft wel indruk gemaakt (vriendin van zus die rond middernacht van haar fiets getrokken is en er 'slechts' met flinke kneuzingen en blauwe ogen vanaf gekomen is). Maar dat kan je ook (of juist) om 9 uur 's avonds overkomen...

Ik heb zelf 2 zoons, van bijna 17 en bijna 19. Die gaan al jaren overal alleen naartoe, ook laat, en moeten dan soms tot ruim een uur naar huis fietsen (we wonen in een dorp). Ik heb het losgelaten, met de afspraak dat ze een appje sturen als ze op weg gaan en als ze thuis zijn, zodat ik dat vanuit bed kan checken en me gerustgesteld kan omdraaien. En ja, oudste is ook wel eens met een blauw oog thuisgekomen om half 5 's nachts, 'gered' door een toevallig passerende automobilist. En hij heeft al eens met de auto op de kop in de sloot gelegen, gelukkig met heel weinig water... Hij gaat binnenkort uit huis en op kamers, dus dan weet ik niet meer dagelijks wat er gebeurt. Ik denk wel dat ik met dochters wat voorzichtiger zou zijn. De vriendin van mijn jongste (bijna 17) mag ook hier in het dorp nog niet 's avonds in het donker over straat, dat verbaast me dan weer wel. Over een jaar gaat die ook uit huis, en dan?

soms kan het toch ook niet anders

als ik naar mijn werk fiets, dan is dat tijdens een groot deel van het jaar toch nog echt in het donker. Soms werk ik 's avonds, kom dan ook terug thuis als het donker is, heb ik geen problemen mee. Het enige wat ik niet snel doe in de avond (als het donker is) is geld pinnen.

Het bezorgd zijn om je kinderen, hoe oud ze ook zijn, zal wellicht altijd blijven maar om hen nu te verbieden zich op bepaalde momenten buiten te begeven vind ik te ver gaan.

Het is lief, die bezorgdheid

Dat begrijpt jouw dochter vast wel. Toch is het nu de periode waarin ze meer vrijheid gaat uitproberen, terwijl jullie nog in de buurt zijn om bezorgd advies te geven en haar mee te geven dat je rekening met elkaar houdt.

Mijn jongste dochter (net 17) heeft een bijbaan in de horeca. Ze wordt regelmatig gevraagd om wat langer te blijven, tot sluitingstijd. Mag ze zelf beslissen, voor ons is het fijn als ze het even meldt in de gezinsapp.

Met stage of bijbaan, uitgaan, de oudste kinderen moeten regelmatig in het donker over straat. Als ik het al zou willen, het zou praktisch niet eens kunnen, zo'n verbod.

Natuurlijk ben ik ook bezorgd. Ik heb genoeg fantasie om de ergste ongelukken te verzinnen, al vanaf dat ze klein waren. Maar dat is mijn emotie, dat kan ik bespreken zodat ze begrijpen waarom ik altijd zeg: "Veel plezier, let op elkaar!" met rollende ogen als antwoord.

Straffen voor iets wat bij het losmaken hoort, dat komt voor mij tegennatuurlijk over. Als er al straf is, dan is dat voor zaken waarvan ze zelf wel kan snappen dat ze veel en veel te ver is gegaan.

Niet

Zowel mijn zoon (18) als mijn dochter (16), als mijn man als ik zelf gaan niet midden in de nacht alleen over straat. Met name mannen lijken in ons dorp al geruime tijd doelwit te zijn van een groepje mannen die voor de lol iemand in elkaar slaan. Een van de slachtoffers kennen mijn kinderen ook persoonlijk. Dus de afspraak hier is wat er ook gebeurt niet alleen over straat. Man, zoon en ik hebben een rijbewijs, dat is wel zo prettig. Als zoon naar een feestje is en alcohol nuttigt dus niet kan drinken dan is de afspraak dat hij altijd met een groep fietst en gaat daarin iets mis en staat hij alleen dan mag hij ons uit bed bellen. Zelfde geldt voor dochter. Die blijft dan ook wel eens bij een vriendin slapen, want hun sociale leven speelt zich af tussen 3 dorpen, waarvan wij in het verste, dus soms moet ze nog een stuk alleen fietsen.

ongelooflijk

Ongelooflijk, wat ik hier lees. Niet in het donker naar buiten als vrouw?!

Ruim dertig jaar geleden fietste ik op mijn 17e gewoon 's nachts door de stad. Op mijn 18e woonde ik op mezelf, dus toen ging er al helemaal niemand meer over. Ik ging behoorlijk veel de hort op en deed veel 's nachts, het vrije avontuurlijke leven...
Op de fiets voelde ik me behoorlijk veilig.
Wel meed ik 's nachts parken en voelde ik me niet zo veilig op hele stille afgelegen buitenweggetjes. En goed opletten en je intuïtie gebruiken. Met een boogje om dronken mensen heen gaan.
Maar juist midden in de stad is het echt wel veilig 's nachts, in de buurt van mensen en huizen. Zolang je je maar niet in vechtpartijen mengt en niet op provocaties in gaat.
Nooit wat naars meegemaakt.
Voor jongens was het trouwens gevaarlijker, die hebben meer te maken met agressie.

Nog steeds fiets ik bij nacht en ontij door de stad, maar niet door het park.
Tegenwoordig loop ik zelfs 's nachts door de stad in de buurt van mijn huis, ook tussen 23.00 en 7.00, echt op alle tijden 's nachts.. Vroeger zou ik dat nooit doen, maar tegenwoordig heb ik daar lak aan. Het is mijn stad, ik woon hier al mijn hele leven, ik heb geen zin om me te beperken.

Autorijden vind ik daarentegen gevaarlijk. De cijfers liegen er niet om: de grote kans op auto-ongelukken, de schade door luchtvervuiling (ook in de auto enorm, geeft kans op hart- en vaatziekten, longziekten en kanker) en (voor de langere termijn) de milieuschade, en het gebrek aan beweging en vele zitten dat autorijden met zich meebrengt (waarvan de gevaren steeds duidelijker worden). Nog afgezien van de kosten van autorijden.

Fietsen en lopen zijn goedkope, praktische gezonde gewoontes met veel voordelen voor de korte en lange termijn.

trein

En ja, ik ga ook 's avonds laat alleen met de trein.
En heb ook wel eens 's nachts van het Centraal Station naar huis gelopen.
(Een taxi nemen gaf meer problemen...)

Freia

Ik ben het met je eens, maar ik zeg er wel eerlijk bij dat ik me in het donker eerder onbehaaglijk voel dan overdag. Ik kies er daarom bijvoorbeeld voor om 2 minuten langer in de trein te zitten, zodat ik vanaf dat station voor mijn gevoel veiliger naar huis kan lopen. Het donker is voor mij in praktisch opzicht ook niet ideaal. Ik rij iedereen van de sokken als het tegenzit. Om die reden heb ik meestal geen zin om nog de stad in te gaan als het donker is. Maar verder... als je ergens heen moet, moet je ergens heen en ook weer terug. Donker of niet.

Inderdaad ongelooflijk

En wel meerdere dingen: het iemand van bijna 18 dingen verbieden. Tijd om eigen verantwoordelijkheid te laten nemen en naar constructieve oplossingen te zoeken, niet om een bijna volwassene dingen te verbieden. Samen gedragsregels hebben omdat je samen in een huis woont, is wat anders dan een volwassene dingen verbieden. Mijn dochter woont in een soort woongroep, die hebben ook huisregels. Maar iedereen heeft natuurlijk gewoon zijn of haar eigen verantwoordelijkheid.

Maar ook: niet als vrouw in het donker de deur uit??? Ik sta verstomd. Ik, dochter van nu bijna 20, zoon van bijna 18 gaan gewoon over straat, waar, wanneer en hoe we willen. Komop zeg, we gaan toch niet onszelf vrijwillig aan een avondklok onderwerpen...

Freia

Het voorbeeld wat ik gaf van een 20-jarige studente die van haar fiets getrokken was is midden in de stad gebeurd, waar ze rond middernacht op weg was naar huis. Maar dus wel alleen op straat, en een onverlaat die dacht makkelijk aan een beetje geld te komen (was waarschijnlijk op haar tas uit). Dat is hem niet gelukt, maar ze heeft er behoorlijke kneuzingen aan overgehouden, om maar niet te spreken van de mentale schade. De hele vriendinnengroep is daarna een cursus zelfverdediging gaan doen...

Overigens was ik net als jij, toen ik eenmaal op kamers woonde deed ik ook van alles zonder er veel bij na te denken. Allemaal goed gegaan, maar het had ook fout kunnen gaan.

Omgeving

Het hangt mogelijk ook af van je omgeving? Ik ben regelmatig op vrijdag rond 12 uur pas terug met de trein en dan op station Amsterdam of Utrecht. De AH is nog open, de Hema is nog open, het is druk, op geen enkele manier vervelend ofzo. Nachttrein zitten wel eens van die vervelende groepjes in, daar let ik meer op waar ik kan zitten.

Ik fiets 's nachts ook door de stad, dan is het echt nog niet uitgestorven ofzo en ik let op mijn route. De enige vervelende ervaring die ik ooit had was op koopavond in een vol winkelcentrum. Kijk naar de criminaliteitscijfers zou ik zeggen, het loopt terug ipv op.