Zoon wil vrouw worden
Ik ben een moeder van 48 jaar en hij een zoon van 17 jaar (Jan. 2011 word hij 18)
Inmiddels is hij verhuisd naar een andere stad om naar vast als meisje verkleed een nieuw begin te maken. Mijn vraag kent iemand op dit forum die dit ook meegemaakt heeft of meemaakt. Iedere tip is meegenomen.
Vast bedankt.
Suske48
Wat vind je er zelf van?
Dat lees ik nl. niet in jouw posting en daar ben ik wel benieuwd naar. Onze jongste zoon (verleden week 15 geworden) is afgelopen zomer "uit de kast" gekomen.
Van z'n 3e tot z'n 6-7e heb ik gedacht dat hij in een verkeerd lichaam geboren was. Hij was (en is) heel vrouwelijk en wilde op die leeftijd ook een meisje zijn en meisjeskleding dragen. Het was voor ons dus geen verrassing dat hij met de mededeling kwam dat hij homo is.
Maar om op mijn vraag terug te komen: ik heb mijn zoon geaccepteerd zoals hij is, ik hoop jij ook. Want hoe moeilijk het ook zal zijn voor jou om die verandering te gaan zien, hij heeft jouw steun en liefde zó hard nodig.
Ik wens je heel veel sterkte!
Forum
Ik denk dat je meer aan dit forum, speciaal voor ouders van transgenders, hebt:
http://www.transgenders.nl/forum/index.php?action=vthread&forum=15&topic=15
Waarom heb je dit in verlies en verdriet gepost? Het is toch niet zo erg?
Toen ik studeerde was er een jongen die als vrouw door het leven ging bij me in de klas, en niemand had er een probleem mee. De bazin van mijn ex was officieel omgebouwd tot vrouw en heeft voor zover ik weet nog steeds een heel fijn leven.
Het belangrijkste is begrip en acceptatie van de mensen die je het meest na staan, dan komt de rest vanzelf lijkt me.
Ik kan mij wel iets voorstellen bij dat verdriet.
Ik heb ook een traantje weg gepinkt nadat jongste bij mij was gekomen met de mededeling dat hij homo is.
Niet omdat ik het zo erg vind dat hij homo is, maar omdat het er allemaal niet makkelijker op wordt als je anders bent! Jongste wordt regelmatig op school uitgescholden voor homo en omdat hij qua kleding en haardracht er ook anders uitziet zie ik hoe mensen naar hem kijken. En dat doet als moeder verdriet!
Aha
Ja, het is nooit makkelijk om "anders" te zijn. Maar goed, ik was niet lesbisch, maar toch altijd "anders". Er is altijd wel wat te vinden als je onzeker over iets bent.
Toevallig werd ik laatst vreemd aangekeken door een vriendin toen ik tegen mijn 2-jarige zoonje iets zei van dat doe je later maar met je vriendje of vriendinnetje hoor! Maar ik heb ergens gelezen dat er voor je 6e al bepaald wordt in hoeverre je op je gemak bent met je seksuele geaardheid, dus ik wil nu alvast duidelijk maken dat een vriendje wat mij betreft een hele reële en goede optie is. Ik hoop daarmee vertwijfeling later te voorkomen.
Genderdysfoor
Bij genderdysforie komt nog iets anders om de hoek kijken t.w. hormoontherapie en operaties. Ik heb van die medische ingrepen niet zo veel verstand maar ga er van uit dat de tijd die nodig is om van meisje jongen te worden geen eenvoudige periode zal zijn. 'T begint al met frustaties over lange wachtlijsten.
Ik heb geaccepteerd dat mijn kind niet langer mijn dochter zal zijn maar echt makkelijk vond ik dat niet, dat duurde wel 'n tijdje. Ik wil 't begrijpen maar kan het niet echt navoelen. Homo of lesbo dat kan ik begrijpen. En de buitenwereld heeft al gauw iets van doe maar normaal dan dat er begrip is.
Suske48
Ik denk dat je bij de redactie mijn mailadres kunt opvragen. Doe dat vooral als je wilt mailen.
In de krant
dit artikel staat vandaag in de Volkskrant:
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2672/Wetenschap-Gezondheid/article/detail/1050722/2010/11/13/Behandeling-geslachtsverandering-bij-jongeren-succesvol.dhtml
Pelle
Beetje late reactie.
Je hebt natuurlijk helemaal gelijk dat je niet kunt voorkomen wat er op school gaat gebeuren. Maar dan is het in elk geval niet EN thuis EN op school, toch?
Suske
zie mijn posting in puberteit
Aankondiging archivering (vervolg bij puberteit)
Helaas zal dit draadje hier weg moeten. Deze discussie is namelijk op twee plaatsen tegelijk gestart. Normaal gesproken wordt dan een van de draadjes verwijderd, maar omdat er al zoveel (waardevolle) reacties staan wordt de draad niet verwijderd, maar vanavond gearchiveerd.
Moraal van het verhaal: Dubbelposten is volgens onze regels niet toegestaan, maar je schiet er ook niets mee op. In het algemeen gaan er dan reacties verloren.
Vervolg van de discussie in de draad met dezelfde titel bij Puberteit.
Forumbeheer Ouders Online